Κυριακή 2 Αυγούστου 2015

2 Αυγούστου του 1943: ΤΟ ΜΑΚΕΛΕΙΟ ΤΗΣ ΓΛΥΝΑΣ - Μία προσπάθεια γενοκτονίας των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου


  • Ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών.

  • Οι μπαλίστες με τη βοήθεια των ιταλοφασίστων καταχτητών εκτελούν 27 άνδρες του χωριού.

  •   Το χωριό είχε ανοιχτά τάσεις ενάντια στις τότε κομμουνιστικές ομάδες.

  • Πέπλο μυστηρίου σκεπάζει ακόμα μερικές πτυχές του εγκλήματος.

  • Σ’ αυτήν την τόσο μεγάλης σημασίας επέτειο θα πρέπει να έχουμε παλλαϊκή συμμετοχή και να επενθυμείται όχι μόνο την ημέρα αυτή.

                                   ************

    Μαρτυρίες από τον αυτόπτη μάρτυρα κ. Γιώργο Γκίκα

        Πέρασαν 70 χρόνια από τις 2 Αυγούστου του 1943, τη μαύρη αυτή επέτειο που ρήμαξε το δύστυχο χωριό μου. Σαν αυτόπτης μάρτυρας συχνά έχω γράψει για το μαύρο συμβάν, Υπήρχαν όμως και φορές που τα λόγια μου δεν βρήκαν την ανταπόκριση που άξιζε. Ίσως μερικοί την θλιβερή αυτή μέρα να τη χρησιμοποιούν για δικούς τους σκοπούς.
   Πριν αρχίσει το κίνημα  στα χωριά μας υπήρχαν Εθνικές Οργανώσεις οι οποίες είχαν σαν σκοπό να δημιουργήσουν ομάδες υπεράσπισης των κατοίκων και των περιουσιών τους από ληστείες και λεηλασίες.
    Δυστυχώς όμως από  τις αρχές του 1943 εμφανίστηκαν  κομμουνιστικές ομάδες. Αυτές άρχισαν το έργο τους με εκτελέσεις Εθνικοφρόνων δικών μας με το πρόσχημα ότι είναι αντιδραστικοί ή και πράκτορες των Ιταλών. Έτσι το έπαθε ο Βασίλης Γκουζούνας, Χρήστος Σκεύης, Γιάννης Λόλης, Λαζάκης κ. α.

         Στο χωριό  μου υπήρχε μια ψυχή ένα  σώμα. Σε καμία ομάδα Εθνικιστική ή Κομμουνιστική δεν της επιτρεπόταν να στάθμευε στο χωριό. Για τον ιερό σκοπό οι χωριανοί μου από το καλοκαίρι του 1942 ορκίστηκαν στην εκκλησία παρουσία του ιερέα και του πρόεδρου της τότε ΜΑΒΗ κ. Βασίλη Σιαχίνη, ότι θα πολεμήσουν μέχρι τέλος για τα ιδανικά τους. Παρά τη μυστικότητα αυτό μαθεύτηκε. Έτσι που «οι σύντροφοι Δροπολίτες» στη συγκέντρωση που έκαναν στη «φωλιά του λύκου» πήραν απόφαση να ξεριζώσουν την αντίδραση. Οι Γλινιώτες γαλουχημένοι με την πνοή του ΄13-΄14  και την σχολική εξέγερση του 1934 που πρωτοστάτησαν έβλεπαν ότι τα όνειρά τους χάνονταν και σε αυτή την ευκαιρία.
    Πολλοί πέρασαν να  τους πείσουν να οργανωθούν  στο F. N. CL.  Στάθηκε όμως αδύνατο. Τέτοιοι ήταν τόσο ο Λ. Τ. μα με ειδική αποστολή ήρθε και ο Α. Τ. ο οποίος και διώχτηκε.
   Στο φυγιό του απείλησε  με το περίστροφό του τον  Γιάννη Γκίκα.

     Οι μέρες κυλούσαν  σε βάρος των Γλυνιωτών. Μη  πιστεύοντας ποτέ σε τέτοιο  έγκλημα που ήταν το δεύτερο στον τόπο μας μετά τον σκοτωμό των άτυχων γεωργών της Βραχογοραντζής το 1916.
   Το χωριό μας απροστάτευτο  και μη οργανωμένο έπαθε αυτό που έπαθε. Για να είμαι πιο ξεκάθαρος προς τους αναγνώστες το έκαναν οι Εθνικιστές Αλβανοί (μπαλίστες) Όμως από 3-4 συμβάντα την ίδια εποχή σε υποχρεώνουν να σκεφτείς κάτι που ως σήμερα δεν βγήκε στην επιφάνεια.

1. Αφού ο Ισούφ Τσομπάνης (των παρτιζάνων) το γνώριζε, γιατί δεν ειδοποίησε;
2. Το Νοέμβρη του 1943 στον τελευταίο  πόλεμο του Λιμποχόβου 12 Γλυνιώτες  που πήραν μέρος στον πόλεμο  με το εφεδρικό της Πάνω  Δρόπολης, φυλακώθηκαν και οι 12. Ύστερα  από συζητήσεις αφέθηκαν ελεύθεροι  οι 9 και κρατήθηκαν οι 3: Γ. Γκίκας, Γ. Σκόπας, Ν. Σκόπας. Με τη μεσολάβηση του Βασίλη Νταλιάνη ο Γ. Σκόπας και ο Ν. Σκόπας αφέθησαν ελεύθεροι ενώ ο Γ. Γκίκας εκτελέστηκε.
3. Στην επιχείρηση του Ιούνη  και πάλι οι Γερμανοί με  τους μπαλίστες του R. Gouga σταθμεύουν στη Γλύνα.  Πως δεν βρέθηκε άλλο χωριό για τη στάθμευσή τους;

   Στην επιχείρηση  αυτή ένας μπαλίστας με το  όνομα Σελίμ από το Λιαγκντούσι  πρώην τσοπάνος του Νάσιο Τσέλιου  βρέθηκε εκεί. Ο μπάρμπα- Νάσιος  αφού τον γνώρισε του είπε:
   « Μωρέ Σελίμ τι να  κάνω;» Ο Σελίμ του απάντησε: «Άκου Νάσιο, πάρε την οικογένειά σου και το βιο σου και φεύγα από το βουνό. Αυτές τις μέρες θα κάνουμε έναν ψευτοπόλεμο με τους παρτιζάνους για να κόψουμε τελειωτικά το χωριό». Και έτσι έγινε.

Θα αναφέρω και κάνα δυο περιστατικά μεταπολεμικά: 
1. Το επεισόδιο του λιβαδιού της Γλύνας παραμονή Πρωτοχρονιάς του 1950 που 45 Γλυνιώτες φυλακώθηκαν ένα βράδυ εκ των οποίων οι 18 δικάστηκαν και εκτοπίστηκαν. 
2. Το 1951 ή 1952 μετά από μια ψηφοφορία που το 70 % των ψηφοφόρων ψήφισαν στο μαύρο, (έτσι λέγαμε τότε), έτρεξαν διαφωτιστές από τα Τίρανα που με απειλές και εκφοβισμούς είπαν: Ή θα προσαρμοστείτε στο νέο καθεστώς ή θα σας διαλύσουμε το χωριό. Αυτά και άλλα συνέβησαν λόγω ή της μυωπίας ή των δικών μας ή στη σκληρή γραμμή που κρατούσαν λόγω της διεθνιστικής θεωρίας που τους έκλεισε τα μάτια και το στόμα.
      Ο θεός να τους  έχει πάντα κοντά του. Δεν είναι  αδικοχαμένοι, σκοτώθηκαν γιατί  πίστευαν στη λευτεριά, στους  αγώνες των γονιών και των  παππούδων τους. Ο Γιώργος Μπατζιέλης  πάνω στην εκτέλεση βροντοφώναξε: « Σκότωσέ μας, έχουμε αδέρφια να μας πάρουν δίκιο. Σπείραμε το σπόρο της λευτεριάς. ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ». Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τους σκεπάζει. Ποτέ δεν τους ξεχνάμε.
   Αιώνια να είναι η μνήμη τους.--  Γιώργος Γκίκας ,Αυτόπτης Μάρτυς

    Στο μακελειό της Γλύνας
                               
   έχασαν τη ζωή τους:

  1. Βασίλης Σπ. Σελιώτης
  2. Βασίλης Χ. Αναγνώστης
  3. Γιώργος Β. Μπατζιέλης
  4. Κώστας Σ. Μπακούλας
  5. Θύμιος Θ. Τζέλιος
  6. Χρήστος Θ. Τζέλιος
  7. Θεοδόσης Ν. Μπατζιέλης
  8. Γιάννης Ν. Μακρής
  9. Θωμά Ν. Μπατζιέλης
  10. Χαράλαμπος Β. Μπατζιέλης
  11. Κώστας Π. Καραδήμας
  12. Γιάννης Θ. Καραδήμας
  13. Κώστας Θ. Καραδήμας
  14. Κώστας Χ. Λέκκας
  15. Ηρακλή Η. Λέκκας
  16. Θεοδόση Η. Λέκκας
  17. Θωμά Δ. Μπατζιέλης
  18. Θανάση Κ. Παππάς
  19. Βαγγέλη Κ. Παππάς
  20. Μιχάλης Λ. Μπακούλας
  21. Δημήτρης Λ. Μπακούλας
  22. Σπύρος Δ. Τσέλιος
  23. Χρήστος Β. Καραδήμας
  24. Γιάννης Β. Γκέρλης
  25. Βαγγέλης Φ. Μίσσιος
  26. Χρήστος Κ. Μάσκος
  27. Κώστας Θ. Βλάχος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου