Ο εξισλαμισμός που ακολούθησε την κατάκτηση της Ηπείρου και κράτησε μέχρι τον 18ο αιώνα, βίαιος ή ακούσιος , ήταν η πιο μεγάλη συμφορά.
Με φρίκη ο λαός μας έβλεπε τον Τούρκο αξιωματικό με το συνεργείο του να παίρνει το ένα πέμπτο των παιδιών, δικαίωμα του σουλτάνου στο πεμπτημόριο των κατακτημένων λαών. Τα παιδιά μεταβάλλονταν σε Γενίτσαρους. Ακόμα και μοναχογιούς στρατολογούσαν οι Τούρκοι για να μπορούν να τους εξαγοράσουν με 60 και 70 χρυσά νομίσματα, λέει ο Gerac. Μια σχετική με το παιδομάζωμα έκθεση, που διαβάστηκε το 1513 στη Γερουσία των Βενετσιάνων, έχει προκαλέσει τεράστια εντύπωση.
Ένα εκατομμύριο Ελληνόπουλα, τα πιο υγιή, χάθηκαν για τον ελληνικό λαό στα μαύρα αυτά χρόνια της οθωμανικής κατοχής.
Ο εξισλαμισμός δεν σταμάτησε καθόλου, όσο και οι λεηλασίες, τα βάσανα των χωρικών, οι σφαγές, η βαρύτατη φορολογία κλπ. Ιδιαίτερη έκταση έλαβε, αμέσως μετά από ένα επεισόδιο στην Περσία το 1635, όπου μετείχαν οι χωροδεσπότες των Ιωαννίνων, όπου κανένας στην περιοχή του Κάστρου δεν μπορούσε να είναι σπαχής ή τιμαριούχος , αν δεν ήταν μουσουλμάνος. Και τότε 350 χριστιανοί χωροδεσπότες εξισλαμίστηκαν ομαδικά. Τούρκεψαν πολλοί σπαχίδες για να μη χάσουν τα τιμάρια τους, ανέβηκαν στα αξιώματα της οθωμανικής διοίκησης , είχαν επιρροή, ήταν η τάξη των αρχηγών και πολεμιστών, είχαν τη γη. Αυτοί εύκολα παρέσυραν πολλούς στον εξισλαμισμό.
Από το 1620 μέχρι το 1650 ο χριστιανικός πληθυσμός μέρους της Ηπείρου εξέπεσε από 350.000 σε 50.000. Ο Βέτσης , καθολικός επίσκοπος τότε, έλεγε ότι ο κίνδυνος υπάρχει μήπως εντός 10 ετών όλοι οι Αλβανοί γίνουν μουσουλμάνοι.
Επισημαίνεται πως όσοι αρνούνταν τη θρησκεία τους και γίνονταν μουσουλμάνοι, ανέβαιναν σε επικερδέστατα αξιώματα.
Οι τρεις ξένοι τότε πρόξενοι στα Γιάννινα, λένε πως οι μωαμεθανοί και οι Τουρκαλβανοί στην Ήπειρο, όπως φαίνεται στην ιστορία, τα ήθη τους , τη γλώσσα, τον εθνικό χαρακτήρα, ήταν όλοι Έλληνες αρχικώς, οι οποίοι αργότερα εκμουσουλμανίστηκαν.
Ο Ιταλός περιηγητής Μοντεαλβάνο εκδήλωσε φόβους το 1625 ότι σε μια δεκαετία όλοι οι χριστιανοί της Αλβανίας θα γίνουν Τούρκοι. Οι Τούρκοι, εκτός των άλλων μέσων που χρησιμοποιούσαν για να αναγκάσουν τους χριστιανούς ν’ αλλάξουν την πίστη, έβαλαν σε εφαρμογή την τρομερή τζίζα, φόρο, που ήταν 305 άκσε και μεγάλωνε συνεχώς. Οι οικογένειες που εξισλαμίζονταν απαλλάσσονταν από τον φόρο αυτό. Κι έτσι οι Αλβανοί εγκατέλειψαν ομαδικά την χριστιανική τους θρησκεία.
Η κατάσταση στο τέλος του 17ου αιώνα ήταν τραγική. Οι Αλβανοί εξ πολλοί ήδη (1444) είχαν ασπασθεί τον ισλαμισμό, βραδύτερον αυτομόλησαν προς αυτόν πολυαριθμότεροι, ίσως όλων των λοιπόν ιθαγενών της Ανατολής.
Το 1735 -1740 εξισλαμίστηκε μέρος του Δελβίνου, των Φιλιατών, του Μαργαρητίου, Παραμυθιάς. Από τα χωριά της Θεσπρωτίας χριστιανοί, που αρνήθηκαν να αλλαξοπιστήσουν, κατέφευγαν σε χριστιανικά χωριά στην περιοχή Μαργαρητίου.
Το 1760, μέσα σε μια μέρα, εξισλαμίστηκαν 36 χωριά των Καραμουρατάδων στα βόρεια του Πωγωνίου. Οι εξισλαμισθέντες οπλίστηκαν και επιτέθηκαν άγρια στους χριστιανούς της Κολόνιας και του Λεσκονικίου και της Πρεμετής. Αφού λεηλάτησαν, σκότωσαν, άρπαξαν γυναίκες και παιδιά για δούλους.
Το παιδομάζωμα συνεχίζονταν, γιατί τους νεαρούς βλαστούς τους υπέβαλαν σε προσηλυτισμό επί χρόνια και σε αγωγή τούρκικη, έτσι που ξεχνούσαν τα πάντα.
Και πάνω στην Ήπειρο πλανήθηκε εκατοντάδες χρόνια ο θρήνος και ο πόνος και κανένας δεν μπορούσε να τον σταματήσει. Και το κλάμα ήταν καθημερινό : Κλαιν’ οι γονέοι τα παιδιά κι οι αδελφές τ’ αδέλφια,
κλαίω κι εγώ και καίγομαι , όσο θα ζω θα κλαίω.
Πέρσι πήραν τον γιόκα μου, φέτος τον αδελφό μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου