Με την πένα του Σωκράτη Παπαδόπουλου

Μετά από  μια ελεύθερη συζήτηση με τον εκδότη κ. Θεόδωρο Βεζιάνη,  κρατήσαμε μόνον μερικά σημεία, τα οποία και δημοσιεύομε χωρίς  να αλλάξει το περιεχόμενό  της:

• Φυλακίστηκε αγωνιζόμενος για τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό και γι’ αυτό δεν μετανοεί ποτέ.
• Ως ιδρυτής, ως πρώτος Πρόεδρος Ομόνοιας, η Ομόνοια θα παραμένει πάντα στην καρδιά του, αλλά μόνον η ανεξάρτητη Ομόνοια χωρίς εξαρτήσεις από τα αλβανικά κόμματα.
• Και η θέση αυτή του αγώνα-όπως λέει- δεν θα αλλάξει από μέσα του ποτέ, ανεξαιρέτως το τι κάνουν οι άλλοι.
• Στις βουλευτικές εκλογές του 2009 στην Αλβανία οι κύριοι ηγέτες του Ελληνισμού μας  άλλοι πήγαν με το ένα αλβανικό κόμμα και άλλοι με το άλλο. Και τον Ελληνισμό με ποιον τον άφησαν ;
• Ο Βεζιάνης δεν στηρίζει τέτοιες κινήσεις, ούτε κανέναν που απομακρύνθηκε από τον πραγματικό αγώνα. Η διείσδυσή μας στα αλβανικά κόμματα θα πει διάλυση του αγώνα μας. Και τότε δεν θα μιλάμε για αγώνες Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, αλλά μόνον, το πολύ, για ομογενείς από Αλβανία. 
• Σ’ αυτή τη φάση, ένα νέο κύμα από νεολαίους των Αγίων Σαράντα ήρθε στο προσκήνιο ιδρύοντας ανεξάρτητο Ελληνικό Κόμμα στα πλαίσια και το καταστατικό της Ομόνοιας. Εάν θα προχωρήσει στο δρόμο των αγώνων του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, στο δρόμο που χάραξαν οι προπατέρες μας θα το στηρίξομε και όχι μόνον αυτό, αλλά κάθε κίνημα που οδεύει στον αγωνιστικό ελληνικό δρόμο, διαφορετικά δεν θα υπάρχει λόγος στήριξης.