Τετάρτη 5 Αυγούστου 2015

ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ Ο ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΒΕΖΙΑΝΗΣ! ΘΥΜΑ ΤΡΟΧΑΙΟΥ ΣΤΗ ΔΡΟΠΟΛΗ


Τροχαίο δυστύχημα σημειώθηκε σήμερα περίπου στις 3 το μεσημέρι, στον οδικό άξονα Αργυροκάστρου - Κακαβιάς, κοντά στο χωριό Γεωργουτσάτες.
Οχημα τύπου τζιπ εξετράπη της πορείας του σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες , λόγω υπερβολικής ταχύτητας σε συνδυασμό με το ολισθηρό του οδοστρώματος εξαιτίας της βροχόπτωσης, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί θανάσιμα ο οδηγός του αυτοκινήτου ,ο πρώτος επικεφαλής της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, ο Θεόδωρος Βεζιάνης
Απο την εκτροπή του αυτοκινήτου τραυματίστηκαν άλλα τρία άτομα.
Ο Θόδωρος Βεζιάνης υπήρξε απο τα ιδρυτικά μέλη της Δημοκρατικής Ενωσης Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας "ΟΜΟΝΟΙΑ "
Διετέλεσε για σειρά ετών πρόεδρος στο παράρτημα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ στο Αργυρόκαστρο και υπήρξε και μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.
Ο Θ. Βεζιάνης ήταν ένας απο τους πέντε που το καθεστώς Μπερίσα είχε στείλει στη φυλακή το 1994 με την κατηγορία για δράσεις κατά της Αλβανίας
Συγκλονισμένοι είναι οι χωριανοί του στη Φράστανη του Αργυροκάστρου καθώς έχασαν έναν εξαίρετο άνθρωπο και ένανν μεγάλο και ακούραστο αγωνιστή για τα δικαιώματα της Βορείου Ηπέιρου
Να σημειωθεί πως ο Θ. Βεζιάνης υπήρξε και εκδότης για αρκετά χρόνια της εφημερίδας ΟΡΑΜΑ
Στο όχημα επέβαιναν τρεις ακόμη Έλληνες Βορειοηπειρώτες που ζουν στο εξωτερικό και όλοι μαζί ταξίδευαν στο Πωγώνι της Βορείου Ηπείρου προκειμένου να παραστούν σε μια σειρά από προγραμματισμένες εκδηλώσεις

Tromaktiko

Το σχόλιο μας: Αμέτρητα χιλιόμετρα είχε διανύσει το εικονιζόμενο θρυλικό τζιπ του Θόδωρου Βεζιάνη, προκειμένου να είναι παρών σε όλα τα γεγονότα, όχι μόνο για αυτά που αφορούσαν προσωπικές υποθέσεις αλλά γενικότερα τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό. Σήμερα το μεσημέρι ο ιδιοκτήτης είχε μαζί του αυτό το τραγικό τέλος.
Πριν λίγες μέρες είχε πάρει την απόφαση και κατόπιν συμφωνήσαμε να επανεκκινήσουμε την λειτουργία του ιστολογίου ΤΟ ΟΡΑΜΑ.
Η μοίρα όμως επιφύλασσε άλλα... 
Από την πλευρά μας εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στους οικείους του Θεόδωρου Βεζιάνη. Ευχόμαστε να είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει και ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του. 
Τις επόμενες μέρες θα αναρτήσουμε τα άρθρα του τελευταίου φύλου της εφημερίδας ΤΟ ΟΡΑΜΑ από την έντυπη έκδοση, όπως μας τα είχε στείλει πριν λίγες μέρες, μία από τις ιστορικότερες μορφές του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού κατά την αλβανική μεταπολίτευση.

2 σχόλια:

  1. Τον κυρ-Θόδωρο, τον θυμάμαι με μερικές εφημερίδες στην μασχάλη. Να τις μοιράζει. Να μεταλαμπαδεύει την αγωνία αλλά και "το όραμα" για την Β.Ήπειρο.

    Πάντα παρόν σε κάθε εκδήλωση, σε κάθε αγώνα. Ήταν από τους ελάχιστους βορειοηπειρώτες που τολμούσαν να έρθουν στην εκδήλωση στο ακριτικό Δελβινάκι (για την επέτειο της Αυτονομίας της Β.Ηπείρου, εκδήλωση που ξεκίνησε να διοργανώνει ο αείμνηστος μητροπολίτης Σεβαστιανός: τότε διοργάνωνε το 3ήμερο πένθους και προσευχής για τους αδερφούς μας της Β.Ηπείρου και αργότερα, όταν άνοιξαν τα σύνορα, το μετέτρεψε σε αγωνιστική εκδήλωση μνήμης και τιμής).

    Την αγωνιστικότητα του κυρίου Θόδωρου θα την ζήλευαν πολλοί "νέοι". Αυτός δεν εγκατέλειψε την μαρτυρική γη της Β.Ηπείρου. Δεν ήρθε στην Ελλάδα για να βολευτεί. Έμεινε εκεί και πάλευε μέχρι σήμερα (έμαθα ότι στο αυτοκίνητο του μετέφερε μερικούς συγχωριανούς του που είχαν έρθει από την Αμερική και τους είχε πάει στο χωριό του).

    Το σπίτι του κυρίου Θεόδωρου ήταν πάντα ανοιχτό. Θυμάμαι μια επίσκεψη, αργά το βράδυ, στην οποία παραβρέθηκε και ένας βουλευτής της ΝΔ. Ο κύριος Θόδωρος, είχε να το θάρρος να τον ρωτήσει: Πριν πόσα χρόνια ήρθες τελευταία φορά; Γιατί μας ξεχνάτε; Πότε σκοπεύεις να ξαναέρθεις; Γιατί δεν μας στηρίζετε;
    Θυμάμαι και το ομώνυμο ιστολόγιο: "Το Όραμα", που αναγκάστηκες να διακόψει την λειτουργία του, λόγω "απειλής αφορισμού"! Απίστευτο κι όμως απολύτως αληθινό!"Αναστέλλουμε την λειτουργία του ιστολογίου μας λόγω... αφορισμού!" έγραψες.

    Στην φωτογραφία, τον βλέπω δίπλα στον αγωνιστή μητροπολίτη Κονίτσης Ανδρέα (διάδοχο του Σεβαστιανού). Η αφίσα στο βήμα αναφέρεται στην εκδήλωση για τα 20 έτη από την κοίμηση του Σεβαστιανού. Νομίζω είναι από πέρσι τον Νοέμβριο, στην Θεσσαλονίκη (2014). Τότε τιμήθηκαν για 1η φορά τα 5 παλικάρια που υπέμειναν την φυλάκιση στις Αλβανικές φυλακές. Ο λόγος της κράτησης και τελικά της καταδίκης τους: Ως επίσημη ηγεσία του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, θεωρήθηκαν υπαίτιοι. Υπαίτιοι γιατί αισθανόταν ακόμη Έλληνες.

    Θυμάμαι την έκπληξη όλων μας, όταν τους είδαμε στην φωτογραφία μέσα στο Αλβανικό δικαστήριο. Είχαν χάσει ο καθένας από 15-20 κιλά (από την πολύμηνη κράτηση στις φυλακές). Κι όμως, άντεξαν. Πάλεψαν.

    Αγαπητέ κύριες Θεόδωρε.
    Λυπάμαι που σήμερα έφυγες από την ζωή.
    Χαίρομαι όμως που υπάρχουν ακόμη ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ. Εσύ ο 85χρονος, ακούραστος, έδωσες και την τελευταία πνοή σου, στον αγώνα. Πάντα στην πρώτη γραμμή. Πάντα μας έδειχνες τον δρόμο. Πάντα θα μας δείχνεις τον δρόμο.
    Καλό Παράδεισο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τελευταία φορὰ τὸν συνάντησα πέρυσι τὴν 28η Ὀκτωβρίου, στὸ Βουλιαράτι, στὸ μνημόσυνο γιὰ τοὺς ἡρωικοὺς νεκρούς μας τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ ἔπους τοῦ 1940. Ὅπως πάντα σθεναρός, ἀλύγιστος, μαχητὴς καὶ μπροστάρης στὸν ἀγῶνα γιὰ τὰ δίκαια τοῦ βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ. Φαντάζομαι ὅτι ἔφυγε ὅπως ἤθελε. Στὶς ἐπάλξεις! Αἰωνία του ἡ μνήμη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή