Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

29 Ιουνίου 1967: Η ενθρόνιση του Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανού στο Δελβινάκι

«Κατά την στιγμήν αυτή κατά την οποίαν το πρώτον ανέρχομαι τον θρόνο τούτον, η σκέψις μου στρέφεται αφενός μεν προς τους προκατόχους μου, αφετέρου δε στρέφεται ο νους μου προς τους αλύτρωτους αδελφούς μας της Βορείου Ηπείρου, τους στενάζοντας υπό τον ζυγόν της πικράς δουλείας, διά να τους διαβεβαιώσωμεν ότι όχι μόνο αι προσευχές μας θα τους συνοδεύουν καθημερινώς, αλλά και παν το δυνατόν θα πράξωμεν, όπως λυτρωθούν των δεσμών της δουλείας και συντόμως επανέλθουν εις τους κόλπους της μητρός Ελλάδας».

απόσπασμα από την ενθρονιστήρια ομιλία του στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Δελβινάκι (29-6-1967)


Ο Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης, Υπέρτιμος και έξαρχος πάσης Βορείου Ηπείρου, Σεβαστιανός (κατά κόσμον Σωτήριος Οικονομίδης) γεννήθηκε την 20η Ιουνίου 1922 στα Καλογρηανά Καρδίτσης. 

Μετά την αποπεράτωση των μαθημάτων του Δημοτικού Σχολείου της ιδιαιτέρας πατρίδος και του ημιγυμνασίου Φαρσάλων, εφοίτησεν στο Ιεροδιδασκαλείον Κορίνθου και μετά την κατάργηση του εγράφη στο Γυμνάσιον Καρδίτσης, από το οποίο έλαβε απολυτήριο το 1941. Φοίτησε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από την οποία ανεκηρύχθη πτυχιούχος το 1949. 
Κατόπιν εξεπλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία επί 28 μήνες, υπηρετώντας στη Θρησκευτική Υπηρεσία του Στρατού. 
    
Το 1952 έγινε μέλος της αδελφότητας Θεολόγων "Η ΖΩΗ" και το 1960 μέλος της αδελφότητος Θεολόγων "Ο ΣΩΤΗΡ". Προσελήφθη αρχικά ως λαϊκός ιεροκήρυκας στην περιφέρεια Μεσσηνίας. Έπειτα εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Ασωμάτων Πετράκη Αθηνών, μετονομασθείς σε Σεβαστιανός. Χειροτονήθηκε Διάκονος από τον τότε Μητροπολίτη Λήμνου (κατόπιν Τρίκκης και Σταγών) Διονύσιο τον Αύγουστο του 1956.

Τον Απρίλιο του 1957 διορίσθηκε ιεροκήρυκας της Ι. Μητροπόλεως Ιωαννίνων χειροτονηθείς σε πρεσβύτερο - Αρχιμανδρίτη την 26η Ιουνίου 1957 από τον τότε Μητροπολίτη Ιωαννίνων Δημήτριο. Δίδαξε ως καθηγητής στο ιεροδισκαλείον της Ιεράς Μονής Βελλάς και στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία Ιωαννίνων. Ως ιεροκήρυκας στην Ι. Μητρόπολη Ιωαννίνων τη δεκαετία 1957 - 1967 συνεργάστηκε με τους Μητροπολίτες κ. Δημήτριο και κ. Σεραφείμ (πρώην Αρχιεπίσκοπο Αθηνών). 
    
Τον Ιούνιο του 1967 εκλέγεται Μητροπολίτης της ιστορικής Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης, στη θέση του Μητροπολίτη Χριστοφόρου Χατζή, ο οποίος είχε παραιτηθεί από τον θρόνο του λόγω προχωρημένης ηλικίας. Ο Σεβαστιανός αισθανόμενος την μεγάλη ευθύνη αυτής της κλήσεως, στον λόγο του τη στιγμή της χειροτονίας του σε επίσκοπο ανέφερε: "Οι καιροί είναι χαλεποί. Η πίστις των πολλών κλυδωνίζεται. Η αμαρτία αποθρασύνεται. Το κακόν κορυφούται. Χρειάζονται επομένως επίσκοποι ικανοί, με πίστιν, με αγιότητα, με αυταπάρνησην, με πύρινο ζήλον, με μόρφωσιν". 

Έτσι ο ίδιος ανέδειξε με το πολυτιμότατο έργο του την φτωχική επαρχία της Κονίτσης, που είναι μία από τις μικρότερες μητροπόλεις της Ελλάδος, προπύργιο του ακριτικού Ελληνισμού και προμαχώνα των Ελληνορθοδόξων ιδεωδών και οραμάτων. Το όνομα του Μητροπολίτου Σεβαστιανού έγινε πανελληνίως αλλά και παγκοσμίως γνωστό και για την μαχητικότητα του στη διεκδίκηση των δικαίων του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.


Για τις συντάξεις ΟΓΑ ας τρέξουν οι αλβανο-σοσιαλιστές εκπρόσωποι μας

Λάβαμε ένα μήνυμα από την Πανελλαδική Επιτροπή Αγώνα Ομογενών από την πρώην ΕΣΣΔ και τη Βόρειο Ήπειρο, με το οποίο μας ενημερώνει για μία συγκέντρωση διαμαρτυρίας αναφορικά με το ζήτημα των συντάξεων - βοηθημάτων του Ο.Γ.Α. προς τους ανασφάλιστους υπερήλικες. 

Σε αυτή την επιτροπή από την πλευρά των Βορειοηπειρωτών ηγούνται - αφού  ξεκίνησαν την απόπειρα αυτή χωρίς να ενημερώσουν άλλους - και κάποια κομματόσκυλα του Ενβέρ Ντούλε, τα οποία σε συζητήσεις των μέσων κοινωνικής δικτύωσης πανηγυρίζουν προκλητικά όχι μόνο για την δοτή νίκη του αρχηγού τους αλλά και την απροκάλυπτα σκηνοθετημένη "συντριβή" του Κόμματος των Ελλήνων ΕΕΜΜ. 
Κατά τ' άλλα μας κάνουν κηρύγματα περί ενότητας και σύμπνοιας για σημαντικά θέματα όπως τα επιδόματα του ΟΓΑ.

Τόσο σε αυτούς τους Βορειοηπειρώτες "προεδρο-παράγοντες" όσο και στους ψηφοφόρους ειδικά της Δρόπολης έχουμε να απαντήσουμε το εξής:
Αφού κρίνετε με βάση τα αποτελέσματα των τελευταίων βουλευτικών εκλογών - τα οποία και πρέπει να αποδεχτούμε - για τα επιδόματα του ΟΓΑ ας αγωνιστούν λοιπόν οι αλβανο-σοσιαλιστές εκπρόσωποι μας Βαγγέλης Τάβος (5η θητεία), Αναστάσης Αγγελής, Λουίζα Τζουβάνη, Ανδρέας Μάρτος και ο ισόβιος εκπρόσωπος - τουρίστας Βαγγέλης Ντούλες που ήταν και είναι πάντα στους... δρόμους για τους αγώνες των Ελλήνων της Β. Ηπείρου.
Και γιατί όχι, να καλύψουν αυτοί τα σπασμένα των συντάξεων.

Τόσα χρόνια άλλωστε οι Βορειοηπειρώτες πίστευαν ότι τις συντάξεις δεν τους τις έδινε η Ελλάδα, αλλά η Ευρώπη!
Ευκαιρία λοιπόν να το πάρει πάνω του το θέμα προσωπικά ο "μόνο Ευρωπαίος" ηγέτης τους, σαν αποκλειστικός αντιπρόσωπος της "Ευρωπαϊκής Μειονότητας" της Αλβανίας...

Βέβαια, ύστερα από αυτό, περιμένουμε άλλο ένα καλό θάψιμο από τους επαγγελματίες νεκροθάφτες και σκουπιδιάρηδες (με κάθε σεβασμό προς όσους ασκούν τα συγκεκριμένα επαγγέλματα για βιοποριστικούς λόγους) της διαδικτυακής μειονοτικής καθεστωτικής προπαγάνδας, αλλά και από συγκεκριμένους προεδρο-παράγοντες, περί διάσπασης μικροψυχίας κλπ.

Κηρύγματα ενότητας από νταβατζήδες δεν δεχόμαστε!

Ανάλυση του Π. Μπάρκα για τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών της Αλβανίας - το σχόλιο μας

Οι εκλογές στην Αλβανία και τα μηνύματα για την Εθνική Ελληνική Μειονότητα

Ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος της «Ομόνοιας»
Το μήνυμα εκλογής Ντούλε

Οι εκλογές τελείωσαν. Η Εθνική Ελληνική Μειονότητα έδειξε ότι είναι κατακερματισμένη, αρμενίζει χωρίς μπούσουλα. Ταυτόχρονα ενώ εκπέμπει S.O.S δεν έχει ποιος να την ακούσει. Η εσωτερική συλλογική αυτενέργεια έχει στερέψει ή έχει ισοπεδωθεί μπροστά στις προσωπικές πελατειακές σχέσεις «με τον αρχηγό», όποιος και αν είναι αυτός, αρκεί να προσφέρει ένα κομμάτι ψωμί και το αίσθημα του νικητή.

Ασφαλώς, κάποιοι θα μου πουν: "Τι θέλεις; ο Ντούλες βγήκε βουλευτής"
Ναι! Αλλά εδώ έγκειται και η ειρωνεία και τραγωδία της υπόθεσης. 
Βγήκε με ξένες ενέσεις και ο μόνος που κατηγορήθηκε ότι νόθεψε ψήφους σε κάλπες. Μόνο σε κάλπες μας βρέθηκαν 50 ψηφοδέλτια υπέρ του ΚΕΑΔ ριγμένα μάτσο, από ένα χέρι και στα πραχτικά επίσης τόσες παρόμοιες υπογραφές. Φοβούμενος ο Ντούλες ότι το σκάνδαλο θα πάρει φωτιά και θα τον κάψει, έσπευσε ως συνήθως για ηρωική έξοδο. Οι δημοσιογράφοι που μετέφεραν τις ειδήσεις χαμογελούσαν ειρωνικά και έλεγαν ότι μόνο με τη βοήθεια του Ράμα ο Ντούλες θα εκλεγεί. 
Και μέχρι ωσότου ο Ράμα δεν άνοιγε πράσινο φως για σανίδα σωτηρίας εις τον Ντούλε, «ο αρχηγός» έκανε δηλώσεις ότι « Οι σύμμαχοι με εγκατέλειψαν» !!! 
Δεν ξέρουμε ποιος έπεισε τον Ράμα για πράσινο φως προς το Ντούλε και ούτε έχει σημασία. Σημασία έχει ότι τέτοιες έδρες είναι κατάντια, ντροπή. Τέτοιες έδρες αποτελούν επιβεβαίωση ότι ο Ντούλες δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Ελληνισμού, είναι εξαρτημένος από άλλα συμφέροντα και εξυπηρετεί αυτά… Είναι ένα κλόουν με ακριβά κοστούμια που τον περιφέρουν για να δείξουν οι άλλοι την κατάντια του τόπου μας.

Και τώρα που και ο Μπερίσια παραιτήθηκε όλων των κομματικών αξιωμάτων, ο Ντούλες μένει ο μόνος «αρχηγός» που παρά τις κατά συρροή  ήττες του (διαφορετικά μάλιστα και από το Μπερίσια) συνεχίζει να παραμένει αδιάλλακτος στην αδιαλλαξία του, που οδηγεί σε αφανισμό τον Ελληνισμό. Να ηγείται ενός κόμματος χωρίς οπαδούς και υποστηρικτές, ή που μένουν καθημερινά λιγότερη μέχρι μερικές μονάδες….
Ο Έντι Ράμα,  στην ομιλία του στα Τίρανα, ως ο μελλοντικός πρωθυπουργός της χώρας, έδειξε ότι είναι ο πολιτικός των πραγματικών ευρωπαϊκών διαστάσεων. Οφείλει αυτός ο Ντούλες να τους μιμηθεί ή να ανταποκριθεί στο πολιτικό κλίμα που διαμορφώθηκε στη χώρα. Τιμή του θα ήταν να μιμηθεί τον ηττημένο Μπερίσια, ο οποίος έδειξε ότι ξέρει να σεβαστεί τον λαό του.

ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ

Πρώτη  και βασική κουβέντα. Πολιτική συρρίκνωση και εθνική κατήφεια.
Το ΚΕΑΔ πέτυχε ενέσιμα να εκλέξει στη συμμαχία του Ράμα τον πρόεδρο Ντούλε. Στο ψηφοδέλτιο του Σ. Κόμματος το ΚΕΑΔ έχει ακόμα ένα στέλεχος, το οποίο επιλέγει Ράμα παρά ΚΕΑΔ. Σε όλη την Αλβανική επικράτεια το ΚΕΑΔ συγκέντρωσε μόλις 14.300 χιλιάδες ψήφους, ή το μικρότερο εκλογικό ποσοστό από την ίδρυση του. Στα Τίρανα πήρε μόλις 524 ψήφους, ενώ στην περιφέρεια Αργυροκάστρου μόλις 1.852 ψήφους. Στην Αυλώνα 6.013 ψήφους και στην Κορυτσά 3.051 ψήφους.

Ερώτηση Βουλευτή Χ.Α. Χρήστου Παππά για την "κοσοβοποίηση" της Θράκης

ΠΡΟΣ
1) ΥΠΟΥΡΓΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
2) ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ

ΘΕΜΑ: «Η «κοσοβοποίηση» της Θράκης και η αδράνεια της Ελληνικής Κυβέρνησης»

Έχουμε πολλές φορές στο παρελθόν επιστήσει την προσοχή της Ελληνικής Κυβέρνησης στο σχέδιο «κοσοβοποίησης» της Θράκης, ένα σχέδιο που εκτυλίσσεται κινηματογραφικά, με απόλυτα μεθοδικά βήματα, ερήμην της Ελληνικής Πολιτείας. 
Οι συντονισμένες κινήσεις της τουρκικής διπλωματίας που στοχεύει εδώ και δεκαετίες στην ανεξαρτητοποίηση, λειτουργούν πλέον όχι «εν κρυπτώ και παραβύστω», αλλά χωρίς καμία προφύλαξη. Από την ελεύθερη μετακίνηση Τούρκων αξιωματούχων χωρίς συνοδεία Έλληνα ομολόγου τους, τις φωτογραφίες κάτω από τη σημαία της «ανεξάρτητης Θράκης», μέχρι την αποθράσυνση των ψευτομουφτήδων, τη δραστηριοποίηση ύποπτων ΜΚΟ που λειτουργούν με τουρκικά κεφάλαια και τη χάραξη ΕΟΖ,  όλα συνθέτουν μια ζοφερή πραγματικότητα, στην οποία το Υπουργείο Εξωτερικών «περί άλλων τυρβάζει», προσκολλημένο στην ξεπερασμένη ρητορική των συνεπειών της Συνθήκης της Λωζάννης και την παθητική παρακολούθηση της τουρκικής προπαγάνδας. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ η Τουρκία περνά τη σημαντικότερη εσωτερική κρίση των τελευταίων ετών, το «βαθύ κράτος» συνεχίζει απρόσκοπτα τη συστηματική προσπάθεια ποδηγέτησης της μουσουλμανικής μειονότητας της χώρας μας.

Στην προσπάθεια αυτή συμμετέχουν βεβαίως οι ψευδομουφτήδες, καθώς επίσης και κορυφαίοι αξιωματούχοι από την Τουρκία, όπως ο επικεφαλής του περίφημου IRCICA (Κέντρο Ισλαμικής Ιστορίας, Τέχνης και Πολιτισμού), Χαλίτ Τερέν, στενός συνεργάτης του Ταγίπ Ερντογάν και του Αμπντουλάχ Γκιουλ. Εκτός από αυτούς συμμετέχουν και ορισμένοι ακόμα πράκτορες της Άγκυρας, όπως τοπικοί μουσουλμάνοι «δημοσιογράφοι». 

Τα άτομα αυτά καλούν ουσιαστικά σε απειθαρχία στον νόμο του ελληνικού κράτους που αφορά στην πρόσληψη ιεροδιδασκάλων, απαιτώντας από τη μειονότητα να μην επιτρέψει την εφαρμογή του. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, όλες τις προηγούμενες εβδομάδες, ο Χαλίτ Τερέν  κυκλοφορούσε ανενόχλητος στην περιοχή της Θράκης με την περίεργη ανοχή του ελληνικού κράτους, το οποίο στο πρόσφατο παρελθόν του είχε απαγορεύσει την είσοδο στη χώρα μας. Συγκεκριμένα, τον περασμένο Αύγουστο δεν του επιτράπηκε τα σύνορα, γιατί στο διαβατήριό του έγραφε ως τόπο γέννησης το χωριό Κιζίλ-Αγάτς, του οποίου η επίσημη ελληνική ονομασία είναι Ραγάδα. 

Τα ερωτήματα για την ανοχή που επέδειξε αυτή τη φορά το ελληνικό κράτος στην επίσκεψη Τερέν στη Θράκη είναι πολλά, ενώ ο συγκεκριμένος Τούρκος αξιωματούχος δεν ήταν ο μόνος που έλαβε μέρος στην προσπάθεια εκφοβισμού και κατατρομοκράτησης της φιλήσυχης μειονότητας της περιοχής. 
Πρωταγωνιστικό ρόλο είχε και συνεχίζει να έχει ο Πομάκος στην καταγωγή Τζενγκίζ Ομέρ, ο οποίος χρόνια τώρα δίνει σκληρές μάχες να ποδηγετηθεί το μουσουλμανικό στοιχείο της Θράκης από την Τουρκία. Κρατάει σφοδρή εχθρική στάση απέναντι στο νόμο και μιλά συνεχώς για τη «μητέρα Τουρκία», επιχειρώντας να αποτρέψει υποψήφιους ιεροδιδασκάλους.

Ερωτώνται οι κ. κ. Υπουργοί:

Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013

Δεν αρκεί η νίκη του Ράμα για να αλλάξει η Αλβανία - Το σχόλιο μας

του Γιώργου Δελαστίκ

Επίσημα αποτελέσματα μπορεί να μην είχαμε μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές για τις αλβανικές βουλευτικές εκλογές - τρεις ολόκληρες μέρες αφότου έκλεισαν οι κάλπες! - αλλά ήταν βέβαιο ότι ο κατ' όνομα σοσιαλιστής Εντι Ράμα σάρωσε. Εκτιμάται ότι το ποσοστό του θα κυμανθεί γύρω στο 58% της λαϊκής ψήφου και έτσι θα πάρει τις 84 περίπου από τις 140 έδρες του αλβανικού κοινοβουλίου.
Όλα δείχνουν ότι η εποχή του δεξιού πρωθυπουργού Σαλί Μπερίσα, ο οποίος κυριάρχησε στην πολιτική ζωή της Αλβανίας τα τελευταία είκοσι χρόνια, τελείωσε οριστικά και αμετάκλητα, αν και τέτοιου είδους πολιτικές εκτιμήσεις είναι άκρως παρακινδυνευμένες αναφορικά με τη γειτονική μας χώρα. Ο Εντι Ράμα π.χ. όχι μόνο έχασε από τον Μπερίσα τις εκλογές του 2009 - οπότε βάσει του καταστατικού του Σοσιαλιστικού Κόμματος έπρεπε να παραιτηθεί αμέσως από αρχηγός του κόμματος - αλλά το 2011 έχασε και τις δημοτικές εκλογές στα Τίρανα και εκθρονίστηκε από δήμαρχος της αλβανικής πρωτεύουσας, μια θέση που κατείχε επί έντεκα (!) συνεχή χρόνια, από το 2000.
Ολοι τον θεωρούσαν ξεγραμμένο, αλλά από «ξεγραμμένος» ο Ράμα θα γίνει με το σπαθί του... πρωθυπουργός! Η αλήθεια βέβαια είναι πως ο Εντι Ράμα δεν είναι ούτε σοσιαλιστής ούτε επίδοξος ανανεωτής της αλβανικής κοινωνίας, παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα. Μπορεί να έσπευσε στα Τίρανα ο γενικός γραμματέας της Σοσιαλιστικής Διεθνούς - αλήθεια, απορούμε γιατί δεν πήγε ο πρόεδρός της, ο Γιώργος Παπανδρέου! - ο Χιλιανός Λουίς Αγιάλα και να δήλωσε κατενθουσιασμένος ότι η νίκη του Ράμα συνιστά «μια ιστορική νίκη και μια εξαιρετική είδηση για την Αλβανία, την Ευρώπη και την οικογένεια της διεθνούς Αριστεράς», αλλά αυτοί οι ισχυρισμοί είναι αβάσιμοι.
Τι σχέση έχει ο Ράμα με την «οικογένεια της Διεθνούς Αριστεράς» όταν π.χ. τρεις μέρες πριν τις εκλογές δήλωσε σε Ευρωπαίους δημοσιογράφους στα Τίρανα ότι «το πραγματικό πρόβλημα της Αλβανίας είναι ο μετασχηματισμός του κράτους σε ιδιωτική επιχείρηση (!)» όπως έγραψε το Σάββατο ο απεσταλμένος της στην αλβανική πρωτεύουσα; Είναι αλήθεια ότι το 2009 ο Ράμα είχε το προφίλ του «εξευρωπαϊστή» της Αλβανίας, αλλά αυτό μάλλον συνέτεινε στην ήττα του. Για να κερδίσει αυτές τις εκλογές, ο Εντι Ράμα ενσωματώθηκε πλήρως στο αλβανικό πολιτικό σύστημα και έδρασε βάσει των κανόνων του. Αυτό τον βοήθησε να πάρει τις εκλογές, γιατί «εδώ είναι Βαλκάνια», ως γνωστόν.
Με δεδομένο ότι είναι επιπλέον και κεντροαριστερός, ο δεξιός γερμανικός Τύπος δεν έχασε την ευκαιρία να εκφράσει δημόσια την απογοήτευσή του από τη μετεξέλιξη του Ράμα, ομολογώντας όμως ταυτόχρονα πράγματα και καταστάσεις για το πολιτικό σύστημα της Αλβανίας που απέφευγε να θίξει ευθέως όσο ο Σαλί Μπερίσα, ο δεξιός ομοϊδεάτης τους, βρισκόταν στην εξουσία. Είναι πολύ χαρακτηριστικό και αποκαλυπτικό το χθεσινό κύριο άρθρο της συντηρητικής εφημερίδας «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» και μάλιστα στην πρώτη της σελίδα.
«Στη θέση των δημοκρατών μπαίνουν τώρα οι σοσιαλιστές, αλλά είναι ισχνή η ελπίδα ότι το σύστημα θα μπορούσε να αλλάξει. Η διαφθορά ανήκει στην καθημερινότητα, αξιώματα και τίτλοι αγοράζονται, η νομιμοφροσύνη εκβιάζεται» γράφει και συνεχίζει: «Η πολιτική θεωρείται αναπότρεπτο κακό, με το οποίο πρέπει να συμβιβαστεί κανείς. Το ότι τα κόμματα επί της ουσίας αποτελούν αρπακτικές συμμορίες (!) γίνεται σιωπηρά αποδεκτό». Αναφερόμενη δε προσωπικά στον νέο Αλβανό πρωθυπουργό, η γερμανική εφημερίδα τόνιζε ότι «ο πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος Εντι Ράμα, άλλοτε δήμαρχος των Τιράνων, τον οποίο πριν από λίγα χρόνια συνόδευε η φήμη ενός σύγχρονου σοσιαλδημοκράτη μεταρρυθμιστή, έχει συμβιβαστεί με αυτό το σύστημα». Οχι φυσικά ότι ο Μπερίσα ήταν διαφορετικός.
Κάθε άλλο. Τρεις μέρες πριν τις εκλογές ο Μπερίσα έδινε συγχαρητήρια δημοσίως στον... εαυτό του γιατί εισήγαγε στην Αλβανία «το καλύτερο σύστημα καταμέτρησης ψήφων που υπάρχει» και δήλωνε με κάθε επισημότητα ότι «αποκλείεται εντελώς» να αμφισβητήσει τα εκλογικά αποτελέσματα σε περίπτωση ήττας του. Παρόλο όμως που συνετρίβη με διαφορά άνω των... 20 (!) εκατοστιαίων μονάδων, τρεις ολόκληρες μέρες τις εκλογές δεν είχε βγει να κάνει μια δήλωση παραδοχής της ήττας του, παρά τις εκκλήσεις του Ράμα και τις ασφυκτικές πιέσεις της ΕΕ! Φαντάζεται εύκολα κανείς τι θα είχε γίνει αν ο Μπερίσα είχε χάσει οριακά τις εκλογές, με μία - δύο εκατοστιαίες μονάδες διαφορά!
Εδώ ο Εντι Ράμα δεν αναγνώριζε το αποτέλεσμα των εκλογών του 2009 επί... τρία χρόνια και απείχαν οι σοσιαλιστές από τις εργασίες του κοινοβουλίου όλο αυτό το διάστημα! Ποτάμι θα κυλούσε το αίμα...
Σίγουρα η Αλβανία εκσυγχρονίζεται βραδέως, αλλά έχει ακόμη πάρα πολύ δρόμο να διανύσει προκειμένου να γίνονται κανονικά ακόμη και οι εκλογές με δημοκρατικό τρόπο ως προς τους τύπους, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει και πολλά πράγματα επί της ουσίας.

ΕΘΝΟΣ 27-6-2013

Το σχόλιο μας: Συμπτώσεις ή βίοι παράλληλοι; Η περίπτωση του Έντι Ράμα θυμίζει έντονα αυτήν του Γιώργου Παπανδρέου την διετία 2007-2009. Ήταν στις βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2007 που το ΠΑΣΟΚ αν και αξιωματική αντιπολίτευση πήρε μικρότερο ποσοστό από αυτές του 2004, όταν έπεσε από την κυβέρνηση. Τότε ο ΓΑΠ θεωρήθηκε τελειωμένος και ήταν σχεδόν σίγουρο ότι θα τον διαδεχόταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος όταν κηρύχθηκαν εσωκομματικές εκλογές για τη θέση του προέδρου του Κινήματος περίπου για δύο μήνες μετά. Τότε ο Παπανδρέου αναδείχθηκε νικητής με 57% και όχι μόνο αυτό αλλά κέρδισε και τις βουλευτικές εκλογές του 2009 με 43%! Η συνέχεια όμως δεν ήταν τόσο ονειρική...
Ο δε Σαλί Μπερίσα θύμισε έντονα τον Κώστα Καραμανλή του 2009. Αποχώρησε από την εξουσία αποδεχόμενος τη βαριά ήττα και χωρίς να προβάλλει αντίσταση. 
Η ατμόσφαιρα μυρίζει έντονα μνημόνιο και ύστερα από οκτώ χρόνια διακυβέρνησης ο γιατρός του Ενβέρ Χότζα δεν θα έκανε τα αδύνατα δυνατά για να παραμείνει σε μια καρέκλα που δεν θα διαφέρει και πολύ από την ηλεκτρική. Πριν δύο χρόνια έκανε το παν για να αναδείξει σε Δήμαρχο Τιράνων τον Λουλζίμ Μπάσα και τα κατάφερε. Από τότε άρχιζε να προετοιμάζει την διάδοχη κατάσταση...

Η ιστοσελίδα της ΣΦΕΒΑ για τα αποτελέσματα των αλβανικών βουλευτικών εκλογών

Έληξαν οι κοινοβουλευτικές εκλογές την Αλβανία και ο καθένας έβγαλε τα συμπεράσματά του.

Ύστερα από μια διεφθαρμένη πολυετή κυβέρνηση, που επικρατούσε το χάος και η διαφθορά, η ανασφάλεια και η υφαρπαγή, ο αλβανικός λαός ζητούσε την αλλαγή. Ως μία ελπίδα αλλαγής της δημιουργηθείσας κατάστασης. Ως μια ελπίδα της πάταξης της δολιοφθοράς, της αύξησης των θέσεων εργασίας και της καλυτέρευσης των συνθηκών διαβίωσης. Όλα αυτά ο Ράμα τους τα υποσχέθηκε. Μένει να τα εφαρμόσει στην πράξη, πράγμα που είναι αδύνατο, σε μια χώρα με ισλαμική νοοτροπία, που πάσα θυσία ξεμυτίζει το παρακράτος και ιδίως η κάλυψη των πάντων με το μανδύα του εθνικισμού.

Τονίζουμε με το μανδύα του εθνικισμού, γιατί και σ’ αυτόν βασίστηκε ο Ράμα στην προεκλογική του εκστρατεία.  Μίλησε στους ψηφοφόρους στην Αθήνα για μεγάλη Αλβανία, έταξε στους Τσάμηδες πω θα περάσει-μόλις γίνει πρωθυπουργός -το δικό τους Υπόμνημα για την αναγνώριση των δικαιωμάτων που καταπατιούνται από τους Έλληνες, θ’ αναγνωρίσει τη «γενοκτονία» των Τσάμηδων, δεν θ’ αναγνωρίσει -μάλλον αυτός το ακύρωσε-, την θαλάσσια συμφωνία με την Ελλάδα, δεν θα ξαναφέρει την εθνικότητα των Βορειοηπειρωτών-πάλι οι σοσιαλιστές την κατάργησαν- θα φέρει τα γνησία κιτάπια (τίτλους ιδιοκτησίας) απ’ τα γειτονικά κράτη (Τουρκία) για ν’ αρπάξει κι εκείνα τα λίγα που έμειναν στους Βορειοηπειρώτες…

Το δημοκρατικό κόμμα με το Μπερίσα, κουρασμένο και μολυσμένο από τα πολλά σκάνδαλα τόσο των δικών  του υπουργών όσο και της ίδιας της οικογένειάς του, όσο κι αν βροντοφώναξε έχασε και τα δικά του προπύργια.
Κερδισμένος από τις εκλογές αυτές-που θα είναι και ο ρυθμιστής των εξελίξεων- είναι το κόμμα του Ιλίρ Μέτα όπου οι ψηφοφόροι πλαισιώθηκαν πιο πολύ από τη δική του προσωπικότητα, (σε αντίθεση με την νευρικότητα και σε πολλές περιπτώσεις νευρασθένεια του Ράμα)  παρά από το όνομα του κόμματος.

Τι έγινε με την Εθνική Ελληνική Μειονότητα;
Απελπισμένοι με την δημιουργηθείσα κατάσταση, που δεν μπόρεσαν να τα βρουν τα δύο  κόμματα ΚΕΑΔ-ΜΕΓΚΑ εφάρμοσαν την γνωστή παροιμία: «Για γινάτι της πεθεράς θα κοιμηθώ με το μυλωνά». 
Όρμησαν, σαν ο λύκος στο κοπάδι, και ψήφισαν αλβανικά κόμματα, με κυριότερο το Σοσιαλιστικό. Βορειοηπειρώτες, που είχαν μια διαφορετική αντίληψη, έβγαζαν μέσα από τις τσέπες του πουκαμίσου και του παντελονιού, τη φωτογραφία του Ράμα με τον αριθμό 29, την κοίταζαν με νοσταλγία και μόνον που δεν την φιλούσαν. Το γεγονός αυτό το αποδεικνύουν κάλλιστα τ’ αποτελέσματα στην περιφέρεια Αργυροκάστρου όπου το 80% των Βορειοηπειρωτών ψήφισαν αλβανικά κόμματα.

Κατακόπηκαν στη Ραχούλα, επαρχίας Αλύκου, σχολιάζοντας πως πρέπει να ψηφίσουμε την Λουίζα Τζουβάνη (Παπαθανάση), όχι γιατί τους πονούσε γι’ αυτήν -μάλιστα ήταν οι πρωτοπόροι που βροντοφώναζαν να γκρεμιστεί το μνημείο του θείου της Φίλιππα Παπαθανάση που πέθανε στις αλβανικές φυλακές- αλλά μόνον και μόνον που οι ψήφοι τους θα πήγαιναν στο Σοσιαλιστικό Κόμμα.

Να που και ο πρόεδρος του Παραρτήματος Ομόνοιας Τιράνων έκανε την πολιτική του εις βάρος της Ομόνοιας και υπέρ του Σοσιαλιστικού γιατί ήθελε, βλέπεις να γίνει βουλευτής και η Ομόνοια, ας κουρεύονταν. Και το αστείο είναι που την εκλογή του διάφορα μπλοκ την παρουσιάζουν ως νίκη του ΚΕΑΔ.

Να που και ο πρόεδρος του ΚΕΑΔ, επωφελούμενος από την αφοσίωση των  Βουρκάρηδων και Ριζιωτών προς την Ομόνοια, και μην μπορώντας να διαγωνιστεί στη Δερόπολη, εκμεταλλεύεται την περίπτωση. Αλλά εφέτος δυσκολεύτηκε πολύ. Αν δεν είχε την υποστήριξη του Σ.Κ. 
θ’ αποχαιρετούσε την βουλευτική του ιδιότητα. Αυτό είναι κι ένα άλλο μήνυμα πως το ΚΕΑΔ πλέον δεν μπορεί να συσπειρώσει το Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό, γιατί έχασαν πλέον την εμπιστοσύνη και σ’ αυτό και τον αρχηγό του.

Το ΜΕΓΚΑ, δεν κατόρθωσε να ολοκληρωθεί πλήρως οργανωτικά και σε πολλά μέρη ήταν άγνωστη η ύπαρξή του. Η έλλειψη παρατηρητών και η ίδια η διαμάχη με το αδελφικό κόμμα το ΚΕΑΔ έφερε τη διάσπαση και την αχρήστευση δεκάδων ψηφοδελτίων. Μένουν πάρα πολλά να κάνει το κόμμα αυτό για να περάσει τα μηνύματά του τόσο στον βορειοηπειρωτικό χώρο όσο και στην Ελλάδα.
Μια Ελλάδα που για πρώτη φορά φάνηκε απαθής, μην κουνώντας το δαχτυλάκι της για την συμφιλίωση και την κάθοδο από κοινού των δυο κομμάτων που αντιπροσωπεύουν το βορειοηπειρωτικό ελληνισμό.

Το εθνικιστικό κόμμα του Σπαχίου δεν ανάδειξε κανέναν βουλευτή, ίσως επειδή έπαιζε πολύ με το όνομα της Ελλάδος, αφού οι αλβανοί στην Ελλάδα έχουν το ένα τρίτο του πληθυσμού και να έχουν ξυπνήσει μέσα τους τα δικά τους προσωπικά συμφέροντα.
Τα δυο κόμματα των τσάμηδων, πήραν όλες τις ψήφους από τους δικούς τους, μην ρίχνοντας καμία ψήφο σε άλλο κόμμα και μπόρεσαν ν’ αναδείξουν πέντε βουλευτές.
Πέντε βουλευτές είναι και οι ελληνικής καταγωγής και ανήκουν όλοι στον ίδιο συνασπισμό.
Ίδωμεν τι θα κάνουν!

(από συνεργάτης μας στη Β. Ήπειρο)

www.sfeva.gr


Παραθέτουμε τα συγκεντρωτικά αποτελέσματα μόνο από τις οκτώ αναγνωρισμένες Επαρχίες της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας σε Βούρκο, Ριζά, Δρόπολη και Πωγώνι: