Τα Μουσεία του Βούρκου

Περιοχή χωρίς Μουσείο μοιάζει σαν ξεριζωμένο δέντρο


Είχαμε γράψει  μερικές φορές για το μουσείο  του Συλλόγου Συνταξιούχων Δασκάλων  των Νομών Αγίων Σαράντα και Δελβίνου. 
Ο δραστήριος Πρόεδρος του Συλλόγου κ. Γιώργος Ζαφειράτης, βέβαια μαζί με το Συμβούλιό του, τον διδασκαλικό κόσμο και όχι μόνο, έχουν κάνει μια αξιέπαινη εργασία. Έστησαν στην έδρα του Συλλόγου, στο Ντερμίσι, το μουσείο παράδοσης, που ο κάθε επισκέπτης, νομίζω, θα μείνει έκπληκτος με τον πλούτο του.

Πέρα απ’  αυτό το μουσείο του Συλλόγου, έχουμε στο Αλύκο, στο Κάστρο του Ελληνισμού, ένα άλλο μουσείο φτιαγμένο κι αυτό με πολύ  μεράκι σε δύο αίθουσες.
Παρατηρώντας το με προσοχή αναρωτιέται κανείς, τι θέλει να κάνει αυτός ο άνθρωπος εδώ; 
Και η απάντηση είναι σοφή. Θέλει ν’ απαθανατίσει το παρελθόν, τα εργαλεία της δουλειάς των διαφόρων εποχών, τις ενδυμασίες, όπως και τους αγώνες των Ελλήνων του τόπου αυτού, για να ζήσουν ελεύθεροι.
Όλο αυτό το μουσείο είναι έργο του  σοφού και μελετημένου δασκάλου, ανθρώπου που χαίρει μεγάλη  εκτίμηση στην ευρύτερη περιοχή.


Συγχαίρουμε τους ανθρώπους αυτούς που οργάνωσαν αυτά τα μουσεία,  όπως και τους ανθρώπους που έδωσαν υλικό γι’ αυτά.

Η σημασία των μουσείων, όπως είναι γνωστό, είναι μεγάλη. Οι νέες γενιές θα βλέπουν σ’ αυτά το παρελθόν, τους πρόγονούς τους, θα συνεχίζεται να καλλιεργείται η αγάπη για την πατρίδα και τον τόπο τους. Το μουσείο είναι ένας καθρέφτης της ζωής μας. Δίνει μια ζωντανή εικόνα στους φίλους και επισκέπτες μας για την περιοχή αυτή. Χωρίς την επίσκεψη στο μουσείο όλα είναι στον αέρα. Γι’ αυτό και σ’ όλο τον κόσμο τα μουσεία έχουν την πρώτη τιμητική τους θέση στην ιστορία.


Δημοσιεύουμε το γραπτό αυτό με τα μουσεία  του Βούρκου, για να γίνουν παράδειγμα και στις υπόλοιπες περιοχές, όπως στη Δερόπολη, στο Πωγώνι κλπ., γιατί τα μουσεία στον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό έχουν ιδιαίτερη σημασία, τη στιγμή που πολλά πράγματα μας αμφισβητούνται και τα μουσεία μας είναι οι παντοτινοί μάρτυρες.