Ἡ μεγάλη εὐκαιρία γιά τήν Ἑλληνική Γλώσσα καί Παιδεία στή Βόρειο Ἤπειρο.

Γράφει ο Δ. Πέτκος

Τό 2014 ἡ Σκωτία θά ἀποφασίσει σέ δημοψήφισμα τήν ἀνεξαρτητοποίησή της ἀπό τό Ἡνωμένο Βασίλειο. Μετά ἀπό τριακόσια καί πλέον χρόνια θά ζήσει τήν αὐτοδιάθεση, ὄνειρο καί ὑπέρτατο δικαίωμα τοῦ κάθε λαοῦ. Ὁ ἀντίπαλός της ἰδιαίτερα σκληρός, ἡ ἀγγλική διπλωματία πού ὀνομάζει τόν κυνισμό, φλέγμα καί τή δολιότητα, ἐπιδεξιότητα. 

Πικρή πείρα ἔχει καί ὁ Ἑλληνισμός καί ἰδιαίτερα αὐτός τῆς Κύπρου καί τῆς Βορείου Ἠπείρου. Ἐνῶ ἡ Βρετανική κυβέρνηση διαβεβαίωνε ὅτι καί οἱ δύο μαρτυρικές περιοχές θά γνώριζαν μέ τή λήξη τοῦ Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου τήν Ἐλευθερία καί τήν Ἕνωση μέ τήν Ἑλλάδα, παρασκηνιακά τίς καταδίκαζαν στήν ὑποδούλωση καί στή βαρβαρότητα. Μάλιστα τό ἔγκλημα ἦταν καλά προσχεδιασμένο καί δέν προέκυψε μετά τά τραγικά γεγονότα τοῦ 1944-1949. Ἤδη τό δίμηνο Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου 1941 οἱ ἑλληνοβρετανικές σχέσεις ἐντάθηκαν μέ ἀφορμή τή λογοκρισία μίας ἐκπομπῆς τοῦ ὑφυπουργοῦ Τύπου Ἀνδρέα Μιχαλόπουλου στό B.B.C. (!) στίς 22-11-1941, γιά τήν πρώτη ἐπέτειο ἀπελευθέρωσης τῆς Κορυτσᾶς, ἀπό τήν ὁποία διεγράφη ἡ παράγραφος ὅπου ἡ Βόρειος Ἤπειρος ἀναφερόταν ὡς «ἑλληνική περιοχή»! (Βλ. Περιοδικό «Ἱστορία-Πάπυρος», τ.519, Σεπτ.2011).

Καί ὅμως σήμερα οἱ Βορειοηπειρῶτες ὑπερτεροῦν σέ σχέση μέ τούς Σκώτους σέ κάτι πολύ βασικό: Οἱ λαοί τῶν περιοχῶν πού κατακτήθηκαν ἀπό τούς Ἄγγλους (Σκωτία, Οὐαλία, Ἰρλανδία) ἔχασαν τή γλώσσα τους, τή Γαελική καί υἱοθέτησαν σχεδόν ἐξολοκλήρου τήν Ἀγγλική. Βέβαια γίνονται προσπάθειες γιά τή διδασκαλία τῆς γλώσσας στή νέα γενιά. Ἔτσι ἀπό τούς 24(!) μαθητές πού σπούδαζαν Γαελικά στά σχολεῖα πρίν δύο δεκαετίες, ξεπερνοῦν τώρα τίς δύο χιλιάδες ἀλλά καί πάλι ἀποτελοῦν μόνο τό 0,4% τοῦ μαθητικοῦ πληθυσμοῦ τῆς Σκωτίας.

Ἀντιθέτως στή Βόρειο Ἤπειρο ἡ ἑλληνική γλώσσα κυριαρχεῖ καί κατανοεῖται ἀπό τήν πλειοψηφία τῶν νέων. Βέβαια στό ἐπίπεδό της ἐπίσημης διδασκαλίας της βρισκόμαστε ἀκόμα στήν ἐποχή τοῦ …Χότζα. Ὅμως τά Φροντιστήρια καί τά μετέπειτα ἐξαιρετικά σχολεῖα πού δημιουργήθηκαν καί λειτουργοῦν χάρη στόν ἀγώνα κάποιων ἡρωικῶν μορφῶν, ἡ παραμονή καί φοίτηση σέ σχολεῖα στήν ἐλεύθερη Ἑλλάδα καί κυρίως ἡ ἀγάπη γιά τήν ἑλληνική γλώσσα ὁδήγησαν στό θαυμαστό αὐτό ἀποτέλεσμα πού κάνει τήν εὐθύνη γιά τήν ἀπουσία τῆς Ἑλληνικῆς στά δημόσια σχολεῖα ἐκτός μειονοτικῶν ζωνῶν, σκανδαλώδη. Τή στιγμή μάλιστα πού ἀκόμα καί οἱ μετανάστες στήν Ἑλλάδα ἔχουν καταφέρει μέ εὐρωπαϊκά χρήματα καί «διαπολιτισμικά» προγράμματα νά διδάσκονται οἱ γλῶσσες τους καί μεταξύ αὐτῶν καί ἡ Ἀλβανική, σέ ἑλληνικά δημόσια δημοτικά καί γυμνάσια ἀπό τή Θεσσαλονίκη ἕως τήν Κρήτη.

Σήμερα πού γιά πρώτη φορά μετά ἀπό δεκαετίες οἱ νέοι μας ἐπιστρέφουν στή Βόρειο Ἤπειρο, πού ὑπάρχει πλειάδα ἀποφοίτων ἀπό ἑλληνικά πανεπιστήμια καί πού ἡ ἑλληνοφωνία ἔχει φτάσει στά ὑψηλότερα ποσοστά της, ἀποτελεῖ ἱστορική εὐκαιρία γιά τήν Ἑλληνική Παιδεία. Ὑποχρέωση τοῦ κάθε συλλόγου, τοῦ κάθε φορέα ἐκπαίδευσης καί τοῦ κάθε ἐκπαιδευτικοῦ νά συμβάλει στό ἄνοιγμα περισσοτέρων σχολείων ὅπου θά διδάσκεται ἡ ἑλληνική γλώσσα καί ἱστορία. Οἱ κυβερνήσεις σέ Ἑλλάδα καί Κύπρο, ἡ ὁμογένεια τοῦ ἐξωτερικοῦ καί κυρίως οἱ ἴδιοι οἱ Βορειοηπειρῶτες νά καταδείξουν στούς Ἀλβανούς ἰθύνοντες ὅτι ὁ σεβασμός τῆς γλώσσας καί τῆς παιδείας τῆς Ἐθνικῆς Ἑλληνικῆς Μειονότητας ἀποτελεῖ βασική ὑποχρέωση. Θέτοντας ὡς τελικό στόχο τήν καθιέρωση καί τῆς Ἑλληνικῆς ὡς ἐπίσημης γλώσσας, τουλάχιστον νότια του Γενούσου ποταμοῦ.

http://www.sfeva.gr