Η "τσαμοποίηση" του Βορειοηπειρωτικού είναι πλέον γεγονός

Καιρό τώρα βρισκόμασταν πραγματικά στο δίλημμα αν αξίζει να προβάλλουμε σαν ιστολόγιο σε καθημερινή βάση τις προκλήσεις των Τσάμηδων προς την Ελλάδα με τις παράλογες και ανιστόρητες απαιτήσεις τους. Φυσικά δεν ήταν δυνατόν να κλείσουμε τα μάτια σε ένα υπαρκτό κίνημα στα πολιτικά δρώμενα της Αλβανίας που καθημερινά ενδυναμώνεται, από την άλλη όμως δεν θέλαμε να υπερπροβάλλουμε το λεγόμενο "τσάμικο" θέτοντας το Βορειοηπειρωτικό σε δεύτερη μοίρα.

Δυστυχώς η αλήθεια είναι ότι υπάρχει πια έντονη "τσαμοποίηση" του Βορειοηπειρωτικού, κάτι που ξεκίνησε από τον ίδιο τον "αποκλειστικό αντιπρόσωπο" της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας στην Αλβανική Βουλή, πρόεδρο και Βουλευτή του PBDNJ Βαγγέλη Ντούλε. 

Όταν ρώταγε κανείς κάποιον από τους φανατικούς οπαδούς του τι αγώνα έδωσε ο βουλευτής τους στο αλβανικό κοινοβούλιο όλα αυτά τα χρόνια και τι θέμα έφερε για συζήτηση, η πρώτη (αν όχι μοναδική) και πανομοιότυπη απάντηση ήταν: "ΕΧΕΙ ΤΑ ΚΟΤΣΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΣΑΜΗΔΕΣ!".

Η ίδια καραμέλα από όλους, το ίδιο σαθρό επιχείρημα! 

Λέτε και ο λόγος που ψηφίζουν οι Βορειοηπειρώτες κάποιον για κοινοβουλευτικό αντιπρόσωπο τους είναι το να ασχολείται με τους Τσάμηδες! 

Λέτε και δεν υπάρχουν τόσα σοβαρά θέματα να φέρει στην αλβανική βουλή ένας βουλευτής που εκπροσωπεί την Εθνική Ελληνική Μειονότητα, όπως το περιουσιακό, η Παιδεία, η δημόσια χρήση της ελληνικής γλώσσας στις συναλλαγές με το κράτος και την τοπική αυτοδιοίκηση και τόσα άλλα!      

Φαίνεται πως όλα αυτά λύθηκαν και κοιτάμε τώρα να πάμε κόντρα στο "τσάμικο", που κι αυτή η αντιπαράθεση στην οποία έρχεται συχνά - πυκνά ο κ. Ντούλε με τους βουλευτές του τσάμικου PDIU, φωνάζει από μακρυά το πόσο στημένη είναι όταν γίνεται στα Τίρανα μπροστά στις κάμερες, αλλά στην περιοχή των Αγίων Σαράντα μετατρέπεται σε συμμαχία συμφερόντων (π.χ. Διεύθυνση Ύδρευσης, εκλογές Επαρχίας Φοινίκης).

Τη σκέψη αυτή, για το αν αξίζουν δηλαδή της συνεχούς προβολής, ακόμα και αρνητικής, οι ασταμάτητες αλβανοτσάμικες προκλήσεις, έρχεται να ενισχύσει το σχόλιο του κ. Χρήστου Αργύρη στο προφίλ του στο facebook, το οποίο και παραθέτουμε: 

«Μετά τις δηλώσεις του πιο ευφυή μαλιόκου που έβγαλε η Αλβανία στα 100 χρόνια ύπαρξης της δοτής αλβανικής ανεξαρτησίας βλέπω ότι έχει δημιουργηθεί ένας σάλος κυρίως στην βορειοηπειρωτική μπλογκόσφαιρα. 

Το κάθε μπλογκ έχει δημοσιεύσει άρθρα του κάθε αυτοκλήτου ειδήμονα περί βορειοηπειρωτικών θεμάτων με κορύφωση φυσικά την ιστορική ανασκόπηση της Σοφής Μανιάς της Νέας Δημοκρατίας που έχει μπερδέψει το βορειοηπειρωτικό με το κουν-καν που συνηθίζεται να παίζεται στις διάφορες λέσχες των Αθηνών που συχνάζουν συνήθως οι κυρίες της αστικής τάξης, που θυμίζουν περισσότερο εκθέσεις ταγέρ παρά λέσχες. 

Το βασικό όμως που αγνοούν τα σαΐνια των μπλογκς είναι το τι ακριβώς εξυπηρετεί όλος αυτός ο παροξυσμός. 

Τι εισπράττει στην ουσία ο ουδέτερος παρατηρητής; Ποιο τελικά είναι το δίλημμα; 

Το δίλημμα που δημιουργείται όλο αυτό το διάστημα είναι αν υπάρχει ή όχι Τσαμουριά! 

Αυτό είναι το ζητούμενο για τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό; Πιστεύω πως όχι!

Ποιος ωφελείται από τόση δημοσιότητα;.

Φυσικά οι απόγονοι του κάθε Οθωμανού επιβήτορα που πέρασε από την Ήπειρο κατά την οθωμανική κατοχή, που βρήκαν έναν τρόπο να αποκτήσουν βήμα για να καταθέσουν τις παράλογες διεκδικήσεις τους. 

Βεβαία την μεγαλύτερη ευθύνη την έχει η ανυπαρξία την ελληνικής (εθνικής) διπλωματίας, γιατί και μόνο που έχεις Υπουργό Εξωτερικών έναν μακιγιαρισμένο Πρίγκιπα και εκπρόσωπο τύπου έναν Ντελαχλέμπουρα και αυτό από μόνο του αποδεικνύει ότι τα πράγματα πάνε κατά διαόλου. 

Όπως και παλαιότερα έχω τονίσει το τσάμικο διεκδικεί μια θέση αντίβαρου απέναντι στο βορειοηπειρωτικό ζήτημα και ακόμα και η αναφορά μας σε αυτό αρνητική ή μη, για το ίδιο είναι ανάδειξη, και άμα αναλογιστούμε ότι η Αθήνα μας έχει πουλήσει για πολύ λιγότερα μπορούμε να φανταστούμε τι τύχη θα έχουμε αν το τσάμικο αποκτήσει υπόσταση».