Παρουσία πολλών πιστών και δη Βορειοηπειρωτών πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 16 Δεκεμβρίου στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Πευκακίων στην Αθήνα, η επιμνημόσυνη δέηση υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του μακαριστού Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κυρού Σεβαστιανού, που έχει καθιερώσει η Συντονιστική Φοιτητική Ένωση Βορειοηπειρωτικού Αγώνα.
Στη σύντομη ομιλία του μετά το μνημόσυνο ο εφημέριος του Ναού πατήρ Βασίλειος Βολουδάκης αναφέρθηκε στο έργο και την προσφορά του θρυλικού Ιεράρχη τόσο στον πνευματικό τομέα όσο και στον φιλανθρωπικό, κάνοντας φυσικά ιδιαίτερη μνεία στους αγώνες που έδωσε ο μακαριστός Σεβαστιανός υπέρ του βορειοηπειρωτικού ζητήματος για το οποίο επισκέφθηκε και μίλησε δημόσια σε μεγάλους διεθνείς οργανισμούς και συνομίλησε με ξένους ηγέτες.
"Μετά από 18 χρόνια πολλά παιδιά ξεχνάνε τους γονείς τους. Ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός όμως αν και δεν απέκτησε φυσικά τέκνα, απέκτησε χιλιάδες πνευματικά τέκνα, τα οποία όπως βλέπουμε και σήμερα δεν τον έχουν ξεχάσει και 18 χρόνια μετά από την κοίμηση του τον μνημονεύουν σε όλη την Ελλάδα" ήταν τα πρώτα λόγια του π. Βασιλείου.
Ανάμεσα σε πολλά άλλα ο πρωτοπρεσβύτερος σημείωσε ένα περιστατικό από την προσωπική ζωή του Δεσπότη το οποίο αποδεικνύει την ταπεινότητα και την υλική του πενία, τηρώντας πιστά τον ιερομοναχικό όρκο ακτημοσύνης. Τον Δεκέμβριο του 1992 έχοντας ολοκληρώσει άλλη μία εκπομπή στο Ράδιο Δρυϊνούπολις πηγαίνοντας να βγει από το κτίριο σταμάτησε στην πόρτα, βλέποντας ότι έξω χιόνιζε. Καθόταν αμίλητος για λίγο μέχρι που ζήτησε από έναν συνεργάτη του να ενημερώσει να έρθει κάποιος να τον πάρει με αυτοκίνητο ώστε να τον μεταφέρει μέχρι τα γραφεία της Μητρόπολης. Συνήθως διένυε αυτή την απόσταση με τα πόδια. Ο λόγος που ο μακαριστός γέροντας ζητούσε αυτοκίνητο ήταν γιατί δεν μπορούσε να περπατήσει πάνω στο χιόνι αφού τα παπούτσια του ήταν από κάτω τρύπια!
Ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός αν και περνούσαν καθημερινά από τα χέρια του εκατομμύρια, δεν φρόντιζε ούτε στο ελάχιστο την προσωπική του ευημερία.
Παρόντες στο μνημόσυνο ήταν εκπρόσωποι πολλών βορειοηπειρωτικών συλλόγων, Ελλαδίτες που εμπνεύστηκαν από τους αγώνες του Σεβαστιανού από τη δεκαετία του 1980, καθώς και ο πρόεδρος της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος Γιώργος Οικονόμου.
Ιδιαίτερα σημαντική όμως ήταν η παρουσία ενός ζευγαριού ηλικιωμένων από τους Γεωργουτσάτες Αργυροκάστρου, οι οποίοι θυμόντουσαν με έκδηλη συγκίνηση και ευγνωμοσύνη το άκουσμα της φωνής του ακρίτα Ιεράρχη, όταν κάθε χρόνο το βράδυ της Ανάστασης αναφωνούσε από το απέναντι ελεύθερο χωριό Μαυρόπουλο το μήνυμα "Χριστός ανέστη και η Βόρειος Ήπειρος ανέστη" !
Δέηση στη μνήμη του αείμνηστου ιεράρχη πραγματοποιήθηκε και το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Μολυβδοσκέπαστης, όπου και του μνήμα του, από τον διάδοχο του Μητροπολίτη κ.Ανδρέα καθώς και τον Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαο, επίσης πνευματικό τέκνο του μακαριστού Σεβαστιανού.
Στη σύντομη ομιλία του μετά το μνημόσυνο ο εφημέριος του Ναού πατήρ Βασίλειος Βολουδάκης αναφέρθηκε στο έργο και την προσφορά του θρυλικού Ιεράρχη τόσο στον πνευματικό τομέα όσο και στον φιλανθρωπικό, κάνοντας φυσικά ιδιαίτερη μνεία στους αγώνες που έδωσε ο μακαριστός Σεβαστιανός υπέρ του βορειοηπειρωτικού ζητήματος για το οποίο επισκέφθηκε και μίλησε δημόσια σε μεγάλους διεθνείς οργανισμούς και συνομίλησε με ξένους ηγέτες.
"Μετά από 18 χρόνια πολλά παιδιά ξεχνάνε τους γονείς τους. Ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός όμως αν και δεν απέκτησε φυσικά τέκνα, απέκτησε χιλιάδες πνευματικά τέκνα, τα οποία όπως βλέπουμε και σήμερα δεν τον έχουν ξεχάσει και 18 χρόνια μετά από την κοίμηση του τον μνημονεύουν σε όλη την Ελλάδα" ήταν τα πρώτα λόγια του π. Βασιλείου.
Ανάμεσα σε πολλά άλλα ο πρωτοπρεσβύτερος σημείωσε ένα περιστατικό από την προσωπική ζωή του Δεσπότη το οποίο αποδεικνύει την ταπεινότητα και την υλική του πενία, τηρώντας πιστά τον ιερομοναχικό όρκο ακτημοσύνης. Τον Δεκέμβριο του 1992 έχοντας ολοκληρώσει άλλη μία εκπομπή στο Ράδιο Δρυϊνούπολις πηγαίνοντας να βγει από το κτίριο σταμάτησε στην πόρτα, βλέποντας ότι έξω χιόνιζε. Καθόταν αμίλητος για λίγο μέχρι που ζήτησε από έναν συνεργάτη του να ενημερώσει να έρθει κάποιος να τον πάρει με αυτοκίνητο ώστε να τον μεταφέρει μέχρι τα γραφεία της Μητρόπολης. Συνήθως διένυε αυτή την απόσταση με τα πόδια. Ο λόγος που ο μακαριστός γέροντας ζητούσε αυτοκίνητο ήταν γιατί δεν μπορούσε να περπατήσει πάνω στο χιόνι αφού τα παπούτσια του ήταν από κάτω τρύπια!
Ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός αν και περνούσαν καθημερινά από τα χέρια του εκατομμύρια, δεν φρόντιζε ούτε στο ελάχιστο την προσωπική του ευημερία.
Παρόντες στο μνημόσυνο ήταν εκπρόσωποι πολλών βορειοηπειρωτικών συλλόγων, Ελλαδίτες που εμπνεύστηκαν από τους αγώνες του Σεβαστιανού από τη δεκαετία του 1980, καθώς και ο πρόεδρος της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος Γιώργος Οικονόμου.
Ιδιαίτερα σημαντική όμως ήταν η παρουσία ενός ζευγαριού ηλικιωμένων από τους Γεωργουτσάτες Αργυροκάστρου, οι οποίοι θυμόντουσαν με έκδηλη συγκίνηση και ευγνωμοσύνη το άκουσμα της φωνής του ακρίτα Ιεράρχη, όταν κάθε χρόνο το βράδυ της Ανάστασης αναφωνούσε από το απέναντι ελεύθερο χωριό Μαυρόπουλο το μήνυμα "Χριστός ανέστη και η Βόρειος Ήπειρος ανέστη" !
Δέηση στη μνήμη του αείμνηστου ιεράρχη πραγματοποιήθηκε και το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Μολυβδοσκέπαστης, όπου και του μνήμα του, από τον διάδοχο του Μητροπολίτη κ.Ανδρέα καθώς και τον Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαο, επίσης πνευματικό τέκνο του μακαριστού Σεβαστιανού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου