Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011

Ο Ίων Δραγούμης για τις σχέσεις ΄Εθνους - κράτους και οι Βορειοηπειρώτες χαϊδεμένοι του αθηναϊκού κέντρου


«Ας λείψη το κράτος, που θα της είναι εμπόδιο ή θα παραμορφώνη την εθνική ψυχή. Αν το κράτος στενοχωρή το έθνος, πρέπει αναγκαστικά ή να αλλάξη μορφή ή να χαθή. Το κράτος, που εμποδίζει τη φυσιολογία του έθνους, είναι περιττό και βλαβερό.» 
 
Αυτά τα λόγια ανήκουν στον Ίωνα Δραγούμη τον οραματιστή του ρομαντικού μεγαλοϊδεατικού ελληνικού εθνικισμού.

Στις 31 Ιουλίου 2011 συμπληρώθηκαν 91 χρόνια από την εκτέλεση του μεγάλου αυτού Έλληνα Διπλωμάτη, ως συνέπεια του εθνικού διχασμού μεταξύ βενιζελικών - αντιβενιζελικών.

Σε ένα από τα άρθρα του για τις σχέσεις Έθνους και Κράτους ο Ίων Δραγούμης έγραφε:

To κράτος δέν έγινε γιά τό κράτος, ειδεμή τί ένδιαφέρον θά είχε;

Είναι παιδί τοϋ έθνους, καρπός του, γέννημα του, καί γι' αυτό του έχει κάποια σημαντική υποχρέωση - νά τό φυλάγη. Καί, επειδή δλα τά μέρη τοϋ έθνους συνεργάστη­καν καί αγωνίστηκαν γιά νά πλάσουν αυτό τό κράτος πού έχομε, τό κράτος εχει από μέρος του χρέος νά φυλάγη ολόκληρο τό έ'θνος, πού τό έπλασε. Είναι στενώτερο τό κράτος άπό τό έθνος, μικρότερο τό παιδί άπό τό γονιό του, μά δέν έπαψε μέ τούτο νά ζή καί τό έθνος, ό μεγάλος γο­νιός, πού θέλει νά τόν φυλάγουν.

Αν ήταν νά κάμωμε κράτος σάν τούς πολιτειακούς οργανισμούς της νότιας Αμερικής ή της Αυστραλίας, δέν ήταν ανάγκη νά τό κουνήσωμε άπό κει πού ήμαστε πρω-τίτερα. Δέν έγινε γιά τά μαύρα της τά μάτια ή Ελλάδα, καί δέν έχουν μυαλό οί πολιτικοί της, άν δέν νοιώθουν τί­ποτε άλλο άπό τό κράτος, πού τούς έφτειασε μιά μέρα τό έ'θνος καί τούς τό 'δωσε στά χέρια του. Κοντά στ' άλλα δέ νοιώθουν ούτε τό συμφέρο τους, τοϋ κράτους τό συμφέρο, άν παραγνωρίζουν τή δύναμη, πού τούς δίνει ή ύπαρξη τοϋ έθνους γύρω. Πολλά σημάδια δείχνουν πώς ίσαμε τώρα ακόμα έχουν γιά χαμένο δ,τι δέ χωρεί στό καλούπι τοϋ κράτους καί δέν εννοούν νά χάνουν τόν καιρό τους γι αύτο.

Ετσι, όποιο κομμάτι του έθνους δέν μπορεί νά κόλληση στό κράτος, τό θεωροΰν περιττό.
«Ή σπονδυλική στήλη τοϋ κράτους δέν βαστά τή Θράκη», έδογμάτισε τίς προ­άλλες ένας πρωθυπουργός, λοιπόν ή Θράκη είναι γιά πέ­ταμα καί άς γίνη βουλγάρικη ή δ,τι άλλο θέλει. "Ομοια καί ή Τραπεζούντα πρέπει νά γίνη ρούσικη, γιατί βρίσκεται μακριά άπό τό ελλαδικό βασίλειο. "Αλλη λύση δέν υπάρ­χει, άλλη τύχη δέν κάνει νά λάβη ή ελληνική αυτή χώρα. Λογιών λογιών αύτονομίες καί αύτοδιοίκησες δέν υπάρ­χουν. Ή εθνική αυθυπαρξία οποίων Ελλήνων, μέ οποιο­δήποτε τύπο ή πολιτειακή μορφή, δέν κάνει νά φυλαχτή, δέ χρησιμεύει σέ τίποτε, αφού δέν ταιριάζεται μέ την κρα­τική αντίληψη. Η Κρήτη δέν ήταν χρόνια αυτόνομη, ουτε ή Σάμος. Τό έθνος δέν έζησε αιώνες καί στόν Τούρκο ακό­μα σκλαβωμένο. Ή Κύπρος δέν είναι ελληνική μέ τόν "Αγγλο κυρίαρχο."


Οι θέσεις του ΄Ιωνα Δραγούμη είναι πολύ επίκαιρες σήμερα όσον αφορά και το Βορειοηπειρωτικό, το οποίο πάντα το ελλαδικό κράτος το έθετε σε τρίτη και τέταρτη μοίρα.
Παλιότερα ο εκδότης της εφημερίδας μας Θόδωρος Βεζιάνης είχε γράψει άρθρο με τίτλο "Ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός απαιτεί Βορειοηπειρωτική πολιτική" στο οποίο ανέλυε διαχρονικά τη στάση των Αθηνών απέναντι στη Βόρειο Ήπειρο αρχίζοντας από τη συμπεριφορά της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στον Βορειοηπειρωτικό Αγώνα του 1914.

Έχει αποδειχτεί ότι η κατά καιρούς πολιτική του ελλαδικού κράτους για το Βορειοηπειρωτικό δεν ήταν βασισμένη πάνω σε εθνικές γραμμές.
Από την άλλη κάποιοι παράγοντες στο χώρο μας επικαλούνται τη στήριξη της Αθήνας για την επικράτηση και τη δικαιολόγηση των πράξεων τους παίρνοντας από μόνοι τους άφεση αμαρτιών.
Πως γίνεται να επικαλούνται όμως ένα "εθνικό κέντρο", όπως το ερμηνεύουν ανάλογα με την περίοδο που τους συμφέρει, όταν αυτό κόβει τις συντάξεις των ηλικιωμένων, αναγκάζοντας τους πότε να πάρουν διαζύγιο και πότε να ξεριζωθούν από τον τόπο τους;
Πως επικαλούνται ως δικαιολογία ένα ελληνικό κράτος που καταργεί τις ενισχύσεις για τα ελληνικά σχολεία στην Βόρειο Ήπειρο με αφορμή την οικονομική κρίση όταν σπαταλώνται τεράστια ποσά για ανόητους λόγους;
Πως αποτελεί εν τέλει λόγος επιβολής στην κοινότητα μας η επίκληση ενός κέντρου που κατά κοινή ομολογία αδιαφορεί για τις τύχες του πέραν της Κακαβιάς Ελληνισμού;

Τέτοιο "εθνικό" ή καλύτερα "αθηναϊκό κέντρο" όσοι το επικαλούνται ας το χαίρονται λοιπόν.
Αλλά περισσότερο ας χαίρονται οι μηχανισμοί της Αθήνας τους εν Βορείω Ηπείρω χαϊδεμένους τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου