ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΣΟΥΛΤΑΝΙΚΟ ΦΙΡΜΑΝΙ

του Πέτρου Κούρτη

 Μεγάλες και διαχρονικές είναι οι προσπάθειες που καταβάλλονται από τους εθνικιστές του επίσημου Αλβανικού κράτους, για την τεχνική και βίαιη  ομογενοποίηση του πληθυσμού της εν λόγω χώρας.       

 Πιο συγκεκριμένα, το αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο, αποφάσισε πρόσφατα ότι η συμπερίληψη του λήμματος «εθνικότητα», στα άρθρα 6/1 και 58 του νόμου 10129 της χρονολογίας 11.05.2009, «Περί Ληξιαρχείων», καθιστά σχετικά άρθρα του, μη συμβατά προς τα άρθρα 19 και 20 του Συντάγματος της Αλβανίας, και ως εκ τούτου καταργούνται.        

 Άρα οι Έλληνες της Β. Ηπείρου, όπου και αν βρίσκονται, όπου και δραστηριοποιούνται στο χώρο της Αλβανίας, δεν μπορούν να δηλώσουν ή και να προβάλλουν την πραγματική τους ταυτότητά. Δεν δύνανται να προβάλλουν πως ιστορικά, εθνικά, πολιτιστικά και θρησκευτικά, ανήκουν σ΄ ένα κομμάτι μιας συγκεκριμένης εθνικής κοινότητας.

Σε όλα τα πιστοποιητικά που θα εκδίδονται από τα ληξιαρχεία, κατόπιν αιτήματος του ενδιαφερομένου, δεν θα εμφαίνεται το λήμμα «εθνικότητα».      

 Φαινομενικά  κάποιος αδαής, χωρίς διορατικό  ορίζοντα, το μέτρο αυτό θα  το προσλάβει ως μια πράξη  άνευ σημασίας. Ο καθένας μας ας σκεφτεί τα επακόλουθα που σύντομα θα προκύψουν. Και δυστυχώς δεν είναι λίγα με το πιο βασικό να παρατήσουμε τις πατρογονικές μας εστίες, εάν δεν θέλουμε να ζήσουμε «ως αλβανοί», αίτημα το οποίο προβλήθηκε σε όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, καθαρά και ξάστερα από τον αντιπρόεδρο του Ανωτάτου Συμβουλίου Δικαιοσύνης κ. Κρεσνίκ  Σπαχίου, ο οποίος είπε: «Από σήμερα και στο εξής, όποιος ζήσει στην Αλβανία, θα πρέπει να ζήσει ως Αλβανός».       

 Τα  δικαιώματα όμως των μειονοτήτων,  αν μπορούμε να μιλάμε  για δημοκρατία σε μια χώρα που περιμένει την ένταξή της στη μεγάλη Ευρωπαϊκή οικογένεια, δεν τα υπερασπίζεσαι όταν τα κρύβεις, όταν τους στερείς το δικαίωμα να αναφέρουν την ταυτότητά τους, να μιλήσουν τη μητρική τους γλώσσα στους δημόσιους χώρους, όταν τους στερείς το δικαίωμα να μιλήσουν ελεύθερα τη μητρική τους γλώσσα  ακόμα και στα λεωφορεία, όπως συνέβηκε συγκεκριμένα τον Αύγουστο του 2011 στους Αγίους Σαράντα με την κυρία Γαρουφαλλιά Διαμάντη, τη στιγμή που μπήκε στο λεωφορείο το οποίο εκτελούσε τη διαδρομή, Άγ. Σαράντα –Λιούσνια. Και όχι βέβαια από τον οδηγό του λεωφορείου, ο οποίος υπήρξε πολύ ευγενικός, αλλά από πρόσωπα που θέλουν να παρουσιάζονται «Ως πιο βασιλικότεροι του Βασιλέως».    

      

 Ασφαλώς που μπροστά του ο κ. Σπαχίου  μαζί με την παρέα του, έχουν στρώσει κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο που δυστυχώς είναι διαχρονικό και εξοντωτικό κατά της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας. Φέρτε στο νου σας το έτος 1934 επί Αχμέτ Ζώγκου.          

  Ας μην ξεχνούμε πως το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος, είναι να διαγράψεις τη μνήμη του, την ιστορία του, τα μνημεία του, τη γλώσσα του.       

 Ακριβώς  αυτό προσπαθούν να διεκπεραιώσουν  σήμερα με κάθε μέσο και  τρόπο, τα υπολείμματα του αλβανικού  εθνικισμού.

Γελιούνται  όμως οικτρά.

Ούτε το μίσος, ούτε ο άρρωστος φανατισμός και εξόχως  η πλαστογραφημένη ιστορία και γεωγραφία που διδάσκει η Αλβανική Κυβέρνηση στους μαθητές των σχολείων, ούτε και η βίαιη αλλαγή της εθνικότητας, δεν πρόκειται να φέρουν τα ποθητά αποτελέσματα που προσδοκούν. Η κάθε γενιά έχει γράψει τη δική της ιστορία η οποία έχει παγιωθεί εδώ και χιλιάδες χρόνια. Αν κάποιοι δε γράψανε όταν έπρεπε να γράψουν και θυμήθηκα όψιμα να αποποιηθούν την ιστορία των άλλων, μόνον τον χλευασμό της Παγκόσμιας Επιστημονικής Κοινότητας θα κερδίσουν.         

 Όσοι σήμερα επιχειρούν να ψαλιδίσουν την ιστορία μας στο όνομα των καλών Ελληνο-αλβανικών σχέσεων, διαπράττουν ιστορικό έγκλημα. Θέλω να πιστεύω πως θα βρεθούν πεφωτισμένοι και αρμόδιοι επιστημονικοί παράγοντες για την επίλυση των τυχών μικροδιαφορών. Είμαστε δυο γειτονικοί λαοί, με κοινές εθνικές ρίζες. Η καλύτερη απόδειξη, τα δεκάδες ιστορικά μνημεία  στην Αλβανία που όλα τους μιλούν ελληνικά.       

 Ήρθε  η στιγμή για μας τους Βορειοηπειρώτες να αποδείξουμε πως πράγματι είμαστε άξιοι των προγόνων μας.