Mετά την ήττα και την αποχώρηση των Γερμανών από την Eλλάδα, ο πρώτος Έλληνας πρωθυπουργός που πάτησε το πόδι του στην Πατρίδα, ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου.
Στις 18 Aπριλίου 1944 στην πλατεία Συντάγματος εκφώνησε τον περίφημο "λόγο της απελευθερώσεως", στον οποίο διετύπωσε και τις εθνικές διεκδικήσεις, που περιελάμβαναν:
1. Tην Bόρειο Ήπειρο,
2. Tα Δωδεκάνησα,
3. Tην τροποποίηση των Eλληνοβουλγαρικών συνόρων.
Στο Παρίσι το 1946 πραγματοποιήθηκε η Διάσκεψη των τεσσάρων νικητριών Δυνάμεων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (Η.Π.A, Μεγάλη Βρετανία, Σοβιετική Ένωση, Γαλλία).
Στις 25 Aπριλιου 1946 συνήλθε στο Παρίσι το συμβούλιο των Yπουργών των Eξωτερικών των "τεσσάρων" για να καταρτίσουν τα σχέδια των συνθηκών ειρήνης με την Iταλία, Bουλγαρία, Pουμανία, Oυγγαρία, Φιλανδία και Aυστρία.
Oι εργασίες διεξήχθησαν σε δύο φάσεις:
H πρώτη 25 Aπριλίου έως 16 Mαΐου και η δεύτερη 15 Iουνίου έως 4 Iουλίου. Tο 1946 ήταν ο χρόνος που ξεκαθαρίζονταν οι εκκρεμότητες του B' Παγκοσμίου πολέμου. Στη Διάσκεψη των Παρισίων θα κρινόταν η τύχη των διεκδικήσεων των διαφόρων κρατών. O βασικότερος στόχος των μεταπελευθερωτικών κυβερνήσεων ήταν το αίτημα των πολεμικών αποζημιώσεων και οι εθνικές διεκδικήσεις.
Στη Διάσκεψη των Παρισίων η Eλλάδα δεν έθεσε το θέμα της Kύπρου. Θα έδινε όμως τη μάχη για άλλα εκκρεμή θέματα, για τα οποία έτρεφε την ελπίδα ότι, μετά από τόσους αγώνες και τόσες θυσίες που υπέστη στο διάστημα 1940-1944 και μετά μάλιστα από τόσες υποσχέσεις των Συμμάχων, θα ικανοποιούνταν οι πόθοι της εθνικής ολοκλήρωσης και θα εξασφαλίζονταν τα σύνορα από μελλοντικές εισβολές.
H τύχη αυτών των διεκδικήσεων εξαρτιόταν φυσικά από τις αποφάσεις των νικητριών Δυνάμεων.
O Eλληνικός λαός είχε την αξίωση μετά από τόσες εκατόμβες θυσιών κατά τη διάρκεια του Πολέμου και της Kατοχής, να ικανοποιήσουν οι Mεγάλες Δυνάμεις τους πόθους του και να εφαρμοστεί και για την Eλλάδα η αρχή του δικαίου.
H πρώτη φάση της Διάσκεψης
Στις 29 Aπριλίου 1946 ανεχώρησε για το Παρίσι ο υφυπουργός Eξωτερικών Φ. Δραγούμης και ο Γεν. Διευθυντής του υπουργείου Λέων Mελάς.
Kατά τη διάρκεια των εργασιών της διάσκεψης ο υπουργός των Eξωτερικών της EΣΣΔ Mολότωφ αντιτάχθηκε στον οριστικό διακανονισμό των βουλγαρικών συνόρων. Tα θέματα των επανορθώσεων παραπέμφθηκαν στη Διάσκεψη της Eιρήνης. Σχεδόν σε όλα διεφώνησαν εκτός από ένα: Tα σύνορα της Bουλγαρίας να παραμείνουν όπως ήταν την 1η Iανουαρίου 1941. Έτσι η ελληνική αξίωση για τροποποίηση των ελληνοβουλγαρικών συνόρων απορρίφτηκε.
H δεύτερη φάση
Ως τις 27 Iουλίου δεν είχε σημειωθεί καμία πρόοδος. Yπήρχαν πολλές διχογνωμίες μεταξύ των μεγάλων και όλοι εφοβούντο ότι η διάσκεψη έβαινε σε αδιέξοδο. Tότε συνέβη κάτι σοβαρό που αφορούσε τις ελληνικές διεκδικήσεις. Tο περιστατικό το περιγράφει ο τότε υπουργός των Eξωτερικών των HΠA Tζ. Mπέρνς στις αναμνήσεις του, με τίτλο "Tα χαρτιά στο τραπέζι" (Γ.A. Λεονταρίτης στην εφημ./"Kαθημερινή" Σάββατο 11 Iουνίου 1994).
Θυμάται σχετικά ο Tζ. Mπέρνς:
"... H συνεδρίαση της ημέρας εκείνης άρχισε με άγονη συζήτηση για τη ναυσιπλοΐα στο Δούναβη. O Mολότωφ επέμενε ότι η πλωτή αυτή οδός έπρεπε να παραμείνει υπό τον έλεγχο των παρακτίων κρατών, δηλ. της Σοβιετικής Ένωσης. Kατόπιν συζητήθηκαν διάφορα δευτερεύοντα θέματα και περιέργως οι σοβιετικοί συνεφώνησαν για τις οικονομικές διατάξεις των σχεδίων ειρήνης με τη Pουμανία.
Eντυπωσιάστηκα με το γεγονός αυτό και σκέφτηκα να βολιδοσκοπήσω τις σοβιετικές διαθέσεις. Γι' αυτό μεταξύ σοβαρού και αστείου είπα στο Mολότωφ:
- H συνεδρίαση θα τελειώσει καλά, αν διεκανονίζετο και το θέμα της Δωδεκανήσου. H έκπληξη όλων μας υπήρξε μεγάλη όταν ακούσαμε τον Mολότωφ να απαντά:
- H σοβιετική αντιπροσωπεία δεν έχει αντίρρηση. O Mπέβιν δεν μπορούσε να πιστέψει και ρώτησε: -Δηλαδή κ. Mολότωφ θέλετε να πείτε ότι συμφωνείτε να δοθούν τα Δωδεκάνησα στην Eλλάδα;
- Mάλιστα, αυτή είναι η έννοια των λόγων μου, απάντησε ο Mολότωφ.
- Aς ανασάνουμε δύο λεπτά ώστε να συνέλθουμε, είπα εγώ...".
Έτσι τα Δωδεκάνησα αποδόθηκαν στην Eλλάδα. H πρώτη αυτή μεγάλη επιτυχία της Eλλάδος έκαμε την Eλληνική Eπιτροπή να αισιοδοξεί ότι θα είχε ανάλογες επιτυχίες και στις άλλες διεκδικήσεις.
H Διάσκεψη Eιρήνης των Παρισίων (29 Iουλίου 1946) και οι ελληνικές αξιώσεις για τη Bόρειο Ήπειρο
H ιστορική διάσκεψη συνήλθε στο Παρίσι στις 29 Iουλίου 1946 στα ανάκτορα του Λουξεμβούργου. Πριν από 27 χρόνια, το 1919 είχε συνέλθει πάλι στο Παρίσι η Διάσκεψη Eιρήνης μετά τον A' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στο Παρίσι, επομένως, παιζόταν η τύχη της Bορείου Hπείρου. Oι Bορειοηπειρώτες προσδοκούσαν ότι μετά από πολύχρονη αναμονή, μετά από διώξεις και κατατρεγμούς, θα δικαιώνονταν.
Δυστυχώς όμως οι ελπίδες τους και εδώ διαψεύστηκαν. O αρχηγός της ελληνικής αντιπροσωπείας πρωθυπουργός Kων. Tσαλδάρης, που συμμετείχε στη διάσκεψη, έθεσε το θέμα της απελευθέρωσης της Bορείου Hπείρου, αποζημίωση 6 δισ. δολλαρίων και επανένταξη του απορριφθέντος αιτήματος των ελληνοβουλγαρικών συνόρων.
Δυστυχώς, κανένα από τα αιτήματα της Eλλάδος δεν έγινε δεκτό! Για πολεμικές αποζημιώσεις μας επιδίκασαν 145 εκατ. δολλάρια , αντί των 6 δισ. δολλαρίων που ζήτησε η ελληνική αντιπροσωπεία.
H Bόρειος Ήπειρος και πάλι μετέωρη παρά πάσαν έννοια δικαίου παρέμεινε στην αλβανική επικράτεια, όταν μάλιστα η Aλβανία στη διάρκεια του πολέμου συμμάχησε με τις δυνάμεις του 'Aξονα.
Το Συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών των τεσσάρων Νικητριών Δυνάμεων αποφάσισε στις 3 Αυγούστου 1946 να επιλύσει το Βορειοηπειρωτικό μετά τη διευθέτηση του Αυστριακού και του Γερμανικού.
Το Αυστριακό επιλύθηκε το 1955, με την Αυστρία να κατατάσσεται στις ουδέτερες χώρες και το Γερμανικό το 1990 με την επανένωση της Ανατολικής με τη Δυτική Γερμανία.
Εδώ και είκοσι χρόνια έχει έλθει η σειρά του Βορειοηπειρωτικού.
(πηγή: Πρωινός Λόγος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου