Νέα πρωτοβουλία Κυριαζάτη

Ο Σωτήρης  Κυριαζάτης, πρώην Γενικός Πρόεδρος της Ομόνοιας, πήρε την πρωτοβουλία ίδρυσης ενός φορέα όχι πολιτικού, αλλά νόμιμου, εγκριμένου από την αλβανική δικαιοσύνη με το όνομα:
«Κίνηση για την αναγέννηση του τόπου μας».
  Σ’ αυτή την  προσπάθεια θα  παίρνουν μέρος  , σχεδόν, άνθρωποι  του πνεύματος,  διανοούμενοι και  όχι μόνο, άνθρωποι  που έχουν τάξει  πραγματικά τον εαυτό τους να αγωνιστούν για τον τόπο τους, χωρίς αξιώσεις και αξιώματα, οραματιστές για την αναγέννηση της γενέτειράς τους, άνθρωποι που έχουν αποδείξει την απόφασή τους. 

                                              *******    
                                         
  Η αναγκαιότητα, η δυνατότητα και το χρέος μας για την εφ όλης της ύλης αναγέννηση του ελληνισμού του τόπου μας. Εύρεση λύσεων διεξόδου απ’ την κρίση. 
  

Οι καιροί που διανύουμε ζητούν  ανάλογη, σοβαρή και υπεύθυνη  τοποθέτηση απ’ όλους μας.  Απαιτούν ν’ ανταποκριθούμε στις  νέες προκλήσεις στην αναγκαιότητα  και στις δυνατότητες που δημιουργούν οι εξελίξεις.
          Ως τέκνα του τόπου μας  έχουμε χρέος ν’ αναλογιστούμε από πού ήρθαμε, ποιος ο ρόλος μας σήμερα και πού πάμε. Τί θέλουμε να χτίσουμε. Ποιοί είναι οι στόχοι που θέλουμε και πρέπει να πετύχουμε. Δεν ξεχνάμε ότι ήρθαμε από έναν λαό που κουβαλάει μέσα του την ψυχή, το πνεύμα και το δαιμόνιο των προγόνων του, που στάθηκε όρθιος ανά τους αιώνες και κράτησε την ταυτότητά του. Δε λύγισε ούτε από μια μακρόχρονη και σκληρή δικτατορία, μισό περίπου αιώνα, που ξεκλήρισε ολόκληρες γενιές και έριξε χιλιάδες σε κάτεργα και εξορίες. Όμως ο οδοστρωτήρας του απάνθρωπου καθεστώτος, που πέρασε πάνω του, προσπάθησε και χτύπησε, κατέστρεψε και πλήγωσε βαθιά την ψυχή και το πνεύμα του. Τον πολιτισμό και τις παραδόσεις του. Την πολιτισμική και πολιτιστική κληρονομιά του. Τη γλώσσα και την ιστορία του. Τα θρησκευτικά του αισθήματα. Ισοπέδωσε τον άνθρωπο και την προσωπικότητά του. Τα ανθρώπινα και μειονοτικά δικαιώματα.  

Ι

Επιτάσσεται, λοιπόν,
          
Πρώτον: Η ανάδυση και αναβίωση όλων αυτών. Η γενική αναγέννηση του τόπου μας και του λαού μας.

Δεύτερον: Αναγκαία μια προγραμματισμένη εκστρατεία οικονομικής και επιχειρηματικής αναβάθμισης, που να στοχεύει στις σύγχρονες υποδομές και συνθήκες διαβίωσης. Η οικονομική ανάπτυξη θα επιδράσει και στο κοινωνικό και μορφωτικό επίπεδο. Θα επέλθει η αναγέννηση της δημιουργικότητας και αισιοδοξίας. Της ελπίδας και της πολιτιστικής ζωντάνιας. Είναι ανάγκη να γεμίσει και πάλι ο τόπος απ’ το κλαρίνο, που είναι η ψυχή του, όπως γράφει και ο ποιητής Φ. Κυριαζάτης: «Κι εσύ ψυχή του τόπου μου χυμένη στο κλαρίνο».

Τρίτον: Επιτακτική ανάγκη να βγούμε από μια παρατεταμένη και ολοκληρωτική κρίση, η οποία στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές πήρε διαστάσεις, κατακερματίζοντας και αποσπειρώνοντας τον ελληνισμό του τόπου. Οι προσπάθειες που κατά καιρούς έχουν καταβληθεί, όπως το 2003-2004 για την εξ’ ολοκλήρου αναδιοργάνωση της «Ομόνοιας» και το 2008 υπό τη μέριμνα του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδος, βούλιαξαν. Η ελπίδα που άρχισε να γεννιέται αργόσβησε και η πέτρα του Σίσυφου πάει παρακάτω. Η υπαρκτή αυτή κατάσταση καθιστά πιο επίκαιρη την προσπάθεια και πρωτοβουλία ανάληψης δράσης για εξεύρεση λύσεων. Δεν πρέπει να γυρίσουμε πίσω. «Αδερφέ – έγραφε ο Ρίτσος – πίσω είναι σίγουρος θάνατος, ίσως και μπροστά, αλλά είναι μπροστά στον ήλιο».

Μπορούμε, διότι οι συγκυρίες έχουν δημιουργήσει νέες δυνατότητες, που ευνοούν μια νέα πορεία.