του δάσκαλου
Παναγιώτη Κουρεμένου
Παναγιώτη Κουρεμένου
Ο αείμνηστος Μιχάλης Μάστακας, γεννήθηκε στους Βουλιαράτες το 1920. Τελείωσε με άριστα το Δημοτικό στο χωριό του και όταν ενηλικιώθηκε ταξίδεψε στην Αμερική. Ήταν αγαπητός και κοινωνικός. Έτρεφε μεγάλη αγάπη για το χωριό του την οποία εξέφραζε και στα ποιήματα του.
Το 1965, ύστερα από πολλές προσπάθειες, κατόρθωσε να πάρει θεώρηση για να επισκεφτεί το χωριό του. Η χαρά του απερίγραφτη, γιατί ύστερα από 27 χρόνια αντάμωσε την οικογένεια του και ιδιαίτερα τη μάνα του, καθώς και όλους τους συγγενείς και συγχωριανούς.
Ο Μιχάλης Μάστακας ήταν ανιψιός του αείμνηστου πατριώτη Μιχάλη Βράνου. Η οικογένεια της συζύγου του από την Κακαβιά ήταν εκτοπισμένη στη Λιούσνια καθώς και η μάνα του ύποπτη για δραπέτευση. Να, λοιπόν, ένα ύποπτο οικογενειακό περιβάλλον με κατάλληλο υπόβαθρο για λεία από τη Sigurimi.
O Μιχάλης χαρακτηρίστηκε ως επικίνδυνος για το καθεστώς, γι’ αυτό ήταν παντού και πάντοτε υπό παρακολούθηση. Πέριξ του σπιτιού που διέμενε κάθε βράδυ υπήρχε περιπολία.
Τον Ιούλιο του 1985 συνέβη κάτι το αναπάντεχο. Χωρίς να ζητήσει θεώρηση από τα αρμόδια όργανα για επίσκεψη, του επετράπη σκοπίμως να επιστρέψει στην πατρίδα. Έτσι ο Μιχάλης χαρούμενος ήρθε ξανά στο Βουλιαράτι.
Πέρασε η καθορισμένη περίοδος διαμονής και έπρεπε να ξαναγυρίσει στην Αμερική. Ζήτησε από το τμήμα εσωτερικών την άδεια αναχώρησης.
Η άδεια όχι μόνο που δεν του δόθηκε, αλλά κρατήθηκε για ανακρίσεις. Είχε κληθεί ειδικό κλιμάκιο από τα Τίρανα. Έτσι ο αξιωματούχος του Υπουργείου Εσωτερικών με αγριότητα και αναίδεια, επί τρεις μέρες στη σειρά, επέμεναν ώστε ο εξεταζόμενος να παραδεχθεί ότι είναι κατάσκοπος της CIA.
Στην πραγματικότητα ο Μιχάλης ποτέ δεν υπήρξε κατάσκοπος, παρά μόνον ένθερμος Έλληνας. Μετά από όλα αυτά η Sigurimi συνέταξε ένα κατηγορητήριο με ανυπόστατα, ανύπαρκτα και συκοφαντικά στοιχεία.
Οι αρμόδιοι κομματικοί παράγοντες, σύμφωνα με τις εντολές εκ των άνω, κάλεσαν το χωριό σε συγκέντρωση. Ο απεσταλμένος γραμματέας του Κόμματος, διάβασε το κατηγορητήριο και το στιγματισμό του Μιχάλη ως «εχθρός του λαού», καθώς και την άμεση απέλαση του από την Αλβανία.
Την επομένη, 24 Αυγούστου 1985, απελάθηκε κατατρομαγμένος και καταβεβλημένος απ’ όσα συνέβησαν. Ντροπή τους. Τέτοια συμβάντα ήταν πολλά και συνηθισμένα στην κομμουνιστική κόλαση. Ο Μιχάλης απεβίωσε το 2002 στην Αμερική.
Παρά το νεαρό της ηλικίας μου θυμάμαι αρκετά καλά τον διασυρμό που έκαναν στον συγχωριανό μας Μ.Μάστακα οι κομισάριοι και οι διαφωτιστές του κόμματος τον κατηγορούσαν για πράκτορα της CIA και δήθεν προπαγάνδα εναντίον του κόμματος(Τον κακό τουςτον καιρό!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν λέτε πάλι καλά που δεν τον έστειλαν στο Σπατς τον άνθρωπο... τι χρόνια κι εκείνα και δυστυχώς καποιοι ανοητοι έχουν αρχίσει να τα νοσταλγούν. Είδα τελευταία κάποιους να δείχνουν με καμάρι που έχουν στα κινητά τους την απαίσια μορφή του Χότζα. Μα είναι δυανατόν;
ΑπάντησηΔιαγραφή