Το Κόμμα των Ελλήνων είναι απλώς η αναβαθμισμένη Ομόνοια

του εκδότη Θόδωρου Βεζιάνη




Το MEGA και η Ομόνοια, το ένα Κόμμα και το άλλο οργάνωση, είναι παιδιά της ίδιας μάνας, του Ελληνισμού μας.


Αλήθεια, για μια περίοδο δημιουργήθηκε φασαρία και διάσπαση. Η κύρια αιτία ήταν που οι ηγέτες μας, άλλοι πήγαν με το ένα αλβανικό κόμμα και άλλοι με το άλλο παρασύροντας και τον Πρόεδρο της Ομόνοιας και άφησαν έτσι ακέφαλο τον Ελληνισμό μας.


  Τότε ο Ζήσος και πολλοί άλλοι είπαν όχι, εμείς δεν έχομε δουλειά με τ’ αλβανικά κόμματα και ακολούθησαν τον δρόμο της Ομόνοιας που είχε χαράξει από την αρχή της ίδρυσής της. Αυτοί οι αγωνιστές για την πραγματική Ομόνοια προβληματίστηκαν. Έπρεπε κάτι άλλο, μόνον των Ελλήνων, να γίνει. Και ήταν πια ιστορική αναγκαιότητα η ίδρυση του Κόμματος των Ελλήνων για δύο λόγους, ο ένας γιατί έπρεπε να καλυφτεί το κενό και ο άλλος ο κυριότερος, ν’ αποχτήσομε κι εμείς κόμμα δικό μας, γιατί δεν είχαμε.


  Επενδύσαμε  έτσι και σ’ ένα άλλο επίπεδο,  να μάθομε να προχωρούμε δημοκρατικά με πολλούς φορείς και απόψεις.  Οι Μειονότητες στον κόσμο έχουν πολλούς δικούς τους φορείς και ο καθένας δίνει τη δική του προσφορά και ειδικά στα εθνικά θέματα, βεβαίως αφού, σ’ αυτές τις στιγμές ενώνονται. Να λήψει η νοοτροπία που νομίζαμε πως όταν υπάρχει ένα είμαστε ενωμένοι.  


Το ένα θα πει μονοκρατορία, δικτατορία, αποτέλεσμα του καταραμένου κομμουνισμού. Η πραγματική ενότητα υπάρχει μόνο σαν αποτέλεσμα της διαφορετικότητας, είναι η συνιστούσα όλων των απόψεων. 


Ο Βάσο Πόλιος, σε άρθρο του στην εφημερίδα μας, εξέφρασε την ανάγκη πολλών ελληνικών φορέων και μάλιστα, όπως λέει, έπρεπε από την αρχή να τους είχαμε προωθήσει.
  Και οι  ελληνικοί δικοί μας φορείς  είναι πολλοί. 
Εκτός από το Κόμμα των Ελλήνων και την Ομόνοια, είναι οι Ομοσπονδίες, οι Αδελφότητες, οι Σύλλογοι των Βορειοηπειρωτών κλπ. 
Εδώ θα πρέπει να προσθέσομε την Πανηπειρωτική Ομοσπονδία Αμερικής και το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ηπειρωτών, γιατί και εμείς πρώτα είμαστε Ηπειρώτες. 
Τελευταία ο Σέρβος έκανε μια κίνηση για Πανβορειοηπειρωτικό Συμβούλιο, το οποίο ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί.


  Όλοι αυτοί οι φορείς έχουν άποψη, λόγο και δύναμη και μπορούν να προσφέρουν στον κοινό αγώνα μας, αρκεί να υπάρχει η απαιτούμενη κατανόηση και συντονισμός. 
Η παγκόσμια πραχτική και ειδικά της Ελλάδος, μας μαθαίνει πως στα εθνικά θέματα παραμερούνται όλες οι διαφορές και όλοι γίνονται μια γροθιά.


  Και ο  κοινός αγώνας για δικαίωση  του Βορειοηπειρωτικού δεν αρχίζει  τώρα. Αυτός έχει αρχίσει αφότου  γίναμε Μειονότητα στο χώρο  αυτό. Και όλοι οι αγωνιστές στο πέρασμά τους έχουν το μερίδιο της προσφοράς τους, όπως και τα λάθη τους. Να αναγνωρίσουμε τις αξίες και την προσφορά του καθενός και των αντιπάλων μας ακόμη και αντί να βγάλομε τα σκουριασμένα σπαθιά για μονομαχία, ας βγάλομε μπροστά το όραμά μας, το πρόγραμμά μας και ο κόσμος μας ξέρει πια να μας κρίνει.


  Αλήθεια, ο κόσμος τώρα έχει ανέβει μορφωτικά και πολιτικά, αλλά μολαταύτα χρειάζεται ενημέρωση. Είπε ο Ηλίας: «Εγώ μόνο την Ομόνοια θέλω και τίποτε άλλο..». Πολύ καλά και ποιος δεν τη θέλει την Ομόνοια; Ποιος όμως τη θέλει περισσότερο ο Ηλίας ή ο Ζήσος, που στον καιρό που οι ηγέτες της πήγαν με τ’ αλβανικά κόμματα είπε ΟΧΙ και παρέμεινε με την πραγματική ανεξάρτητη Ομόνοια; 


  Αυτή η πραγματική και ανεξάρτητη έκανε το Κόμμα των Ελλήνων. 
Λοιπόν όλοι είμαστε με την πραγματική , ανεξάρτητη ΟΜΟΝΟΙΑ
και το ΚΟΜΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.