Με τη Χριστιανική Φοιτητική Δράση στη Βόρειο Ήπειρο
Ο ΠΑΣΥΒΑ και η ΣΦΕΒΑ βρέθηκαν και φέτος στη Βόρειο Ήπειρο για να εορτάσουν στα αγιασμένα χώματά της, μαζί με τους αδελφούς μας την επέτειο του έπους του 40. Είχαμε την ιδιαίτερη χαρά και τιμή να συνοδεύουμε τα μέλη της Χριστιανικής Φοιτητικής Δράσης(ΧΦΔ) , νέα παιδιά από διάφορα μέλη της Ελλάδος που τα τελευταία χρόνια επισκέπτονται συχνά το αδικημένο αυτό κομμάτι του Ελληνισμού για να συμπαρασταθούν στους αδελφούς μας που φυλάττουν εκεί Θερμοπύλες αλλά και για να παραδειγματισθούν από τη δική τους αγωνιστική διάθεση σε καιρούς πιο δύσκολους από αυτούς που διέρχεται σήμερα η πατρίδα μας.
Τη χρονιά αυτή θεωρήσαμε ιδιαίτερο καθήκον μας να αποτίσουμε φόρο τιμής στους αληθινούς ήρωες εκείνης της εποχής, τους νεκρούς Έλληνες αξιωματικούς και στρατιώτες που άφησαν την τελευταία τους πνοή στα βουνά της Βορείου Ηπείρου, με βαθιά συναίσθηση ότι αγωνίζονταν όχι μόνο για την προστασία της πατρίδος μας από τον βάρβαρο φασίστα εισβολέα, αλλά και για την απελευθέρωση σκληρά δοκιμασμένων αδελφών Ξεκινήσαμε στις 27 Οκτωβρίου με επίσκεψη στο Καλπάκι εκεί που ο Κατσιμήτρος με τα παλικάρια του στις αρχές Νοεμβρίου ανέκοψαν την ορμή της ιταλικής επίθεσης και άνοιξαν το δρόμο για την αντεπίθεση του στρατού μας.
Η επόμενη ημέρα ανήμερα της επετείου, ήταν αφιερωμένη στις επισκέψεις στα 2 νεκροταφεία που το αλβανικό κράτος επέτρεψε να λειτουργούν εις μνήμην των νεκρών μας, στο Βουλιαράτι της Δρόπολης 6 χλμ από τα σύνορα της Κακαβιάς, και στην Κλεισούρα 30 χλμ βορειοανατολικά της πόλης του Αργυροκάστρου. Δυστυχώς η Αλβανία δεν επέτρεψε τη λειτουργία ενός τρίτου νεκροταφείου στην περιοχή της Κορυτσάς, όπως ζητούσε η Ελλάδα, με αστείες προφάσεις.
Το πρωϊ παρακολουθήσαμε τον όρθρο και τη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Ἁγίου Ἀθανασίου στο Βουλιαράτι, χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Αργυροκάστρου κ. Δημητρίου, ενώ ακολούθησε η επιμνημόσυνη δέηση και η Δοξολογία με την παρουσία των διπλωματικών αρχών της Ελλάδος, της ηγεσίας του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού καθώς και πλήθους κόσμου από διάφορα μέρη της Β. Ηπείρου αλλά και πολλών Ελλαδιτών που ιδιαίτερα φέτος πλημμύρισαν τον χώρο του Νεκροταφείου δίνοντας σαφές μήνυμα ότι ο Ελληνισμός στη δύσκολη αυτή εποχή ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΕΙ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ και παραδειγματίζεται από τη θυσία τους. Τα νιάτα της περιοχής με τις παραδοσιακές δροπολίτικες ενδυμασίες μας παρουσίασαν ένα εξαιρετικό επετειακό πρόγραμμα με ζήλο και ενθουσιασμό που εμψύχωσε και συγκίνησε όλους τους παρευρισκόμενους.
Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε βόρεια μέσω της πόλης του Αργυροκάστρου, προς τα επιβλητικά στενά της Κλεισούρας, όπου έλαβαν χώρα οι πιο σκληρές και φονικές μάχες του μετώπου τόσο κατά την προέλαση του ελληνικού στρατού, στις αρχές Δεκεμβρίου του 1940, όσο και κατά την εαρινή επίθεση του Μουσολίνι στις 9 Μαρτίου του 1941 με την επική αντίσταση των υπερασπιστών του υψώματος 731 ( ο μοναδικός “αριθμός”και όχι ονομασία μέρους που αναγράφεται στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου στο Σύνταγμα), 20 χλμ βορειότερα.
Αποτίσαμε φόρο τιμής στο σημείο όπου είναι θαμμένοι ακόμη και σήμερα οι περισσότεροι νεκροί (οι κάτοικοι της περιοχής το ονόμαζαν “ο Κήπος των Αγγέλων” και το φρόντιζαν με ευλάβεια όσο ήταν δυνατό ακόμη και επί καθεστώτος του Χότζα) αλλά και στο λαμπρό νεκροταφείο στην ιερά μονή Αγίου Νικολάου που ανοικοδόμησε ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας κ. Αναστάσιος, στα μνήματα του οποίου ωστόσο δεν έχουν τοποθετηθεί ακόμη τα οστά των νεκρών. Στην πόλη της Κλεισούρας συγκλονισθήκαμε στη θέα των κιβωτίων (πάνω από 100) που φυλάσσονται στο ναό της Αναστάσεως με τα οστά των στρατιωτών των οποίων έχει ξεκινήσει η διαδικασία ταυτοποίησης και τα οποία θα μεταφερθούν στη συνέχεια στο νεκροταφείο της Κλεισούρας. Προσκυνήσαμε τους νεκρούς μας, ψάλλαμε τρισάγιο στη μνήμη τους και τους αποχαιρετίσαμε με τον εθνικό μας ύμνο.
Με τα τραγούδια της τραγουδίστριας της Νίκης Σοφίας Βέμπο, πήραμε τον δρόμο της επιστροφής, με ανεβασμένο εθνικό φρόνημα και με την υπόσχεση κάθε χρόνο να θυσιάζουμε λίγη από την καλοπέραση μας αυτές τις ημέρες, για να είμαστε κοντά στους λεβέντες που έδωσαν τη ζωή τους για να είμαστε σήμερα ελεύθεροι (έστω και αν δεν το εκτιμήσαμε όσο θα έπρεπε), αλλά και δίπλα στους αδελφούς μας που αγωνίζονται με νύχια και με δόντια να κρατηθεί ελληνική κι ορθόδοξη η περιοχή της Βορείου Ηπείρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου