Ο χαφιές

- του Αριστείδη Ιασωνίδη -


Μια φορά κι έναν καιρό,
ήταν ένας στο χωριό,
νύχτα μέρα προσπαθούσε
τι κακό να υπηρετούσε.

Έφερνε γύρω στο χωριό,
σαν το βόδι το ζουρλό,
τη νύχτα σαν νυχτερίδα
ξετρυπούσε σαν αρίδα.

Στις αυλές, στα παραθύρια,
ν' άκουγε τι λέει η φαμίλια,
της Ασφάλειας στοιχείο,
όλο ψέμα το γελοίο.

Έφτιαχνε βιογραφίες
με ψευτιά και πονηριά,
τα 'δινε στο Sigurimi
και πληρώνονταν αδρά.

Πάντα σκεφτόταν το κακό
κι έμπαζε τον πανικό
και στον ύπνο συλλογιόταν
τι κακό για να γινόταν.

Προσπαθούσε με τερτίπια
κι έμπαινε μέσα στα σπίτια
και με λόγια μαλακά
του ανοίγαν την καρδιά.

Έπειτα τους καταγγέλει
και στη φυλακή τους στέλνει.
Τέτοια γίνονταν πολλά
στα χρόνια τα κομμουνιστικά.