(και τον δάσκαλο, εκδότη Θ. Βεζιάνη)
Δάσκαλος: Θυμούμαι πάντα, Βάσο, πως είχες άλλες απόψεις, πάντα αντιπολιτευτικές και μέσα στα θεσμικά όργανα του Ελληνισμού μας. Απόψεις που ποτέ δεν τις δημοσιεύσαμε μέχρι τώρα.
Βάσος, πολιτικός μηχανικός: Ναι, δάσκαλε, αλήθεια, έτσι είναι. Είχα άλλες απόψεις. Κι αυτό πήγαζε πως ήμουν πάντα προβληματισμένος για την τύχη αυτού του ξεχασμένου κόσμου, θύμα πολέμων, συμφερόντων και διαφορών μεταξύ των εθνών.
Έβλεπα από την αρχή της πτώσης του κομμουνισμού στην Αλβανία πως εμάς ως Μειονότητα πλέον μάς αρμόζει ο αντιπολιτευτικός ρόλος, γιατί πάντα ζητάμε τα δικαιώματά μας που δεν δίνονται από τις αλβανικές αρχές, από την αλβανική κυβέρνηση, από τ’ αλβανικά κόμματα. Τώρα το να αγωνιζόμαστε μαζί μ’ ένα αλβανικό κόμμα ή με την ίδια την αλβανική κυβέρνηση για τα δικαιώματά μας, είναι παράλογο για να μη πούμε αστείο, γιατί έτσι χάνει το νόημα κάθε ουσιαστική διεκδίκηση.
Δάσκαλος: Εσύ Βάσο είχες αντιθέσεις και μέσα στην Ομόνοια.
Βάσος: Ναι, έτσι είναι. Αλήθεια είχατε στην Ομόνοια μεγάλες επιτυχίες, στην αρχή, μέχρι τη Δίκη των πέντε το 1994. Και μολαταύτα όμως που τότε είχε μέσα στην Ομόνοια κάποιου είδους αντιπολίτευση, ξανά εγώ είχα άλλη άποψη.
Εάν ήταν δύο «Ομόνοιες», δύο ελληνικές οργανώσεις τουλάχιστον, θα ήταν καλύτερα.
Γιατί ;
- Θα υπήρχε και η άλλη άποψη, η οποία θα ήταν ξεκάθαρη, γιατί όσο και μεγάλη ελευθερία άλλων απόψεων μέσα στην Ομόνοια, ξανά υπάρχει το φρενάρισμα, η απόκλιση ή η έξωση στο περιθώριο.
- Με τουλάχιστον δύο Ομόνοιες, θα υπήρχαν πιο ώριμες αποφάσεις στα εθνικά θέματα, αφού βεβαίως θα συναινέσουν οπωσδήποτε γι’ αυτά τα θέματα.
- Εάν υπάρχουν δύο και να λαθέψει ο ένας δεν αφήνει ο άλλος.
- Εάν υπάρχουν δύο, δεν αποδυναμώνει, δεν διαλύεται η Ομόνοια, γιατί υπάρχει και η άλλη πλευρά που δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο.
- Δεν θα υπήρχε, επίσης, διαρροή Ελλήνων στ’ αλβανικά κόμματα ή θα ήταν ελάχιστη, γιατί εάν δεν συνταυτίζονταν με έναν ελληνικό φορέα, υπήρχε ο άλλος.
- Με έναν μόνον φορέα αφήνονται πολλοί, μάλιστα και ικανότατα στελέχη στο περιθώριο, τα οποία δεν εισχωρούν ούτε στα αλβανικά κόμματα.
- Σε Διεθνές επίπεδο, θα υπήρχε μεγαλύτερη εκτίμηση για τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό, γιατί θα είχε ολοκληρωμένους ελληνικούς θεσμούς, θα είχε μεγαλύτερο κύρος. Γιατί ουσιαστικά δεν υπάρχει καμιά μειονότητα στον κόσμο μόνον με έναν φορέα. Ο ένας θυμίζει απολυταρχική, μοναρχική, κομμουνιστική νοοτροπία. Το ένα ανήκει στο παρελθόν. Το Κόσσοβο είχε 16 δικούς του φορείς, το Μαυροβούνιο 7 κλπ. Άλλο είναι η συναίνεση των ομογενειακών φορέων και η ανάδειξη ηγέτη, που ήταν και είναι απαραίτητη.
Δάσκαλος: Αγαπητέ Βάσο, πού εστιάζεται η διαφωνία σου με τα αιτήματά μας ;
Βάσος: Μα για ποια αιτήματα; Εγώ δεν βλέπω να υπάρχουν επίσημα αιτήματα. Ακόμα εγώ δεν ξέρω τι ζητάει η Ομόνοια, τι ζητάτε; Εσείς, σχεδόν, δεν ζητάτε τίποτα. Ξέρετε κανένα επίσημο έγγραφο για το τι επιτέλους ζητάει η Ομόνοια;
Εγώ ένα επίσημο, πολύ επίσημο, έγγραφο γνωρίζω, το ψήφισμα της Ομόνοιας του 1993 επί προεδρίας Κυριαζάτη, το οποίο κυκλοφόρησε στις αλβανικές αρχές, στους Διεθνείς Οργανισμούς, σ’ όλο τον κόσμο. Και οι τότε οι βουλευτές Μήτσιος και Μακαριάδης το έκαναν σημαία παντού στο εξωτερικό.
Έμεινε, όμως, το μόνο.
Γιατί ; Ας πάρουν τον Κυριαζάτη να τους το πει…!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου