Μαζική έξοδος παρήλικων

Αν είχαν βγει ξαφνικά βόες και κροταλίες δεν θα 

τρόμαζαν τόσο. Και δεν θα παρατούσαν σύξυλα 

το βιος τους. 

Τους τρόμαξε, όμως, κάτι άλλο, ανώτερο και 

απειλητικότερο από βόες και κροταλίες.

Από μέρες πριν τη μαζική έξοδο των παρήλικων, είχε 

κυκλοφορήσει η φήμη πως όποιος δεν βρεθεί στην Ελλάδα, για να δείξει τη μούρη του 

στον ταχυδρόμο και να πειστεί ο ταχυδρόμος ότι ζεις, θα χαιρετήσει δια παντός τη 

σύνταξη, όπως ο ποιητής την Αλεξάνδρεια. 

Αν ήταν κάτι της προκοπής, που μέσα σ’ αυτά τα είκοσι χρόνια, η Ελλάδα έκανε για 

τους Βορειοηπειρώτες, ήταν ακριβώς αυτό το επίδομα του ΟΓΑ. Κράτησε τους γέροντες στον 

τόπο τους. Να ακούει ο τόπος έστω και γεροντίστικες φωνές.

Κάτι είναι κι αυτό για τους απελπισμένους τόπους. Τους πρόσφερε αξιοπρέπεια. 

Μπορούν να μπουν στο καφενείο και χωρίς εκείνο τον φοβερό δισταγμό και την απόγνωση, 

που προκαλεί η ένδεια, μπορούν να κεράσουν μεγαλοφώνως το διπλανό τους. 

Κι ακόμα να βάλουν μια πόρτα ασφαλείας για τους κλέφτες. Να φτιάξουν ένα παράθυρο 

αλουμινίου για τη βροχή.

Τους πρόσφερε ειρήνη και ισορροπία στις σχέσεις με τα παιδιά τους, γιατί τα παιδιά μπορεί να 

είναι μακριά, αλλά ακούν τη χύτρα να μουρμουρίζει το αθάνατο τραγούδι της ζωής.

Έφερε ηρεμία και στα ίδια τα παιδιά, γιατί εξαλείφθηκε η αφορμή για φιλονικίες μεταξύ τους, 

για το ποιος θα στείλει το τάλιρο στους γονείς.

Είδατε πόσο μεγάλα πράγματα μπορεί να κάνει μια τόση δα συνταξούλα του ΟΓΑ! 

Κι όμως, από χίλια κύματα πέρασε και περνάει ακόμα το μοναδικό πράγμα της προκοπής, 

που έκανε η Ελλάδα για τους Bορειοηπειρώτες παρήλικες.

Αγωνία να την πάρουν. Αγωνία μεγαλύτερη να την κρατήσουν. Φακελάκια. Δίκες και πάλι δίκες. 

Ανώνυμα και επώνυμα γράμματα. Χαφιεδισμοί. Απειλές από τους υποψηφίους κατά τις 

εκλογικές αναμετρήσεις, ότι αν δεν… την επόμενη Δευτέρα θα τους κόψουν τη σύνταξη. 

Μαχαίρι, τους λένε. Ψαλίδι. Τσεκούρι.   

Και κουνούν όλα αυτά τα φονικά όπλα μπροστά στην μούρη των απελπισμένων, για μία ψήφο!

Αυτό το μήνα τα χωριά και οι πόλεις μας άδειασαν και από παρήλικες. 

Ο Έλληνας Πρέσβης, ο Πρόξενος, ο βουλευτής Γιαννίνων, ο κ. Ντούλες και ο κ. Μπολάνος, 

πέρασαν μέσα από το μεγάλο αυτό κενό, αλλά αντί να παίξουν κανένα ρέκβιεμ του Μότσαρτ, 

έπαιξαν παιάνες του Μαραθώνα και έφυγαν.Λέτε να επιστρέψουν ξανά οι παρήλικες;   

Το ότι πήραν μαζί τους και τα adalat, δεν είναι καλό σημάδι. 

Πάντως, θα ρωτήσομε τον κ. Μπουρντένη, που τους πάει και τους φέρνει. 

Αυτός έχει ακριβείς πληροφορίες για την τρίτη μας ηλικία. 

Κι είπαν οι γέροι απορώντας: Δεν θα μπορούσαμε να επιβεβαιώσουμε ότι είμαστε εν ζωή στο 

Προξενείο μας;          

Ο ΠΑΡΗΛΙΚΑΣ

MEGA BHMA