Χαράλαμπος Κίτσιος, ένας απόστολος που απέσπασε τα μυστικά της ελληνικής ψυχής

του Νίκου Υφαντή

        Αγαπητοί φίλοι Διβριώτες!

Σεβαστέ μας  μπαρμπα - Χαράλαμπε! 

Όταν ο  κ. Bεζιάνης μου ανακοίνωσε, σε μια συνάντησή μας, ότι προτίθεται η εφημερίδα του «ΤΟ ΟΡΑΜΑ” να βραβεύσει τον συνταξιούχο δάσκαλο, τον Διβριώτη Χαράλαμπο Κίτσιο, για το σημαντικό συγγραφικό του έργο και μου πρότεινε να παραβρεθώ στη βράβευση, με ανυπόκριτη χαρά δέχτηκα την πρόσκληση.  Η χαρά μου διπλασιάστηκε όταν με προσκάλεσε  τηλεφωνικά και ο τιμώμενος σεβαστός μου δάσκαλος.
Και είμαι και  εγώ σήμερα εδώ για να τιμήσω με την ταπεινή μου παρουσία τον  Χαράλαμπο Κίτσιο, τον λάτρη του  χωριού του, τον δάσκαλο με μεράκι, με ανοιχτές τις πνευματικές του  κεραίες, τον μύστη του λαϊκού μας πολιτισμού, ο οποίος σε όλη τη δασκαλική του πορεία, αλλά και σε όλη του τη ζωή, συγκέντρωνε λαογραφικά θησαυρίσματα για την Δίβρη και την ευρύτερη περιοχή των Ριζών του Θεολόγου.

Ειλικρινής είναι η  εκτίμηση κι ο σεβασμός μου στο  πρόσωπο του Χαράλαμπου Κίτσιου. Άλλωστε η επαφή με τον τόπο της καταγωγής μου κι η επικοινωνία με τους ανθρώπους του αποτελεί για μένα ανακούφιση ψυχική. Θυμάμαι, όταν παιδάκι επισκέφτηκα για πρώτη φορά το κεφαλοχώρι της Δίβρης και με δέος αγνάντεψα το απέραντο πράσινο του Βουθρωτού(του Βούρκου) και την απεραντοσύνη του Ιονίου Πελάγους και στο βάθος τους Κορφούς. Μεσήλικας και ξαναπέρασα για το χωριό μου με το ηλιοβασίλεμα που έκανε τη θάλασσα πρασινογάλαζη και χίλια συναισθήματα  αναδύθηκαν μέσα μου κι ένιωσα περήφανος για τους  ανθρώπους αυτής της ορεινής δυσπρόσιτης περιοχής των Ριζών Θεολόγου και για τις πατρικές  και προγονικές μου ρίζες και καταβολές.

Δυο λόγια για τους δασκάλους  της  Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, οι οποίοι, και παλιότερα, αλλά κυρίως στα  επώδυνα χρόνια της χοτζικής λαίλαπας, με σύνεση κι περίσκεψη μετέδιδαν  στους μικρούς μαθητές τους, με πολλούς κινδύνους και από το “προγονικό κλέος. Οι Ελληνοδάσκαλοι μέσα στο καμίνι  των ταξικών διεργασιών, άντεξαν και δίδαξαν στα Ελληνόπουλα την Ελληνική γλώσσα και τον  ελληνικό πολιτισμό. Στρατευμένοι στην πορεία των αφανών δασκάλων, με τα λίγα και τα πολλά γράμματα  που γνώριζαν, στις εύπλαστες ψυχές των μαθητών τους μετέδωσαν τα Ελληνικά Γράμματα και  φώτισαν το νου  και τις καρδιές τους. Οι δάσκαλοι αυτοί έσωσαν την ψυχή του Έθνους. Απόστολοι του προγονικού μας πολιτισμού, συστρατευμένοι στην ιδέα της Ρωμιοσύνης, στάθηκαν στυλοβάτες των ιερών της φυλής μας. Και σήμερα οι ελληνοδιδάσκαλοι δίνουν δυναμικά  τον αγώνα για να διατηρηθεί στις νέες γενιές το ελληνικό φρόνημα και η  ελληνική συνείδηση.  

Ένας απ΄ αυτούς τους δασκάλους  είναι και ο τιμώμενος Χαράλαμπος Κίτσιος. Ένας απόστολος που απέσπασε τα μυστικά της ελληνικής ψυχής. Το υλικό συγκεντρώθηκε από άμεσα βιώματα,  από την υπηρεσία σε χωριά που δασκάλευε και από προσωπικές έρευνες στη γενέτειρα που μεγάλωσε.  Περιπλανήθηκε σε πολλά  χωριά της Βορείου Ηπείρου ο μπάρμπα-Χαράλαμπος, πορεύθηκε σε μακρινούς δρόμους και δύσκολα μονοπάτια και τελικά κούρνιασε στη γενέτειρα. Στα αυτοτελή βιβλία  και στα δημοσιεύματά του μας χάρισε το καταστάλαγμα της πείρας του και με μετριοφροσύνη μας ξεναγεί στην αποκομμένη περιοχή του Θεολόγου. Κουβάλησε μέσα του, για χρόνια πολλά, χιλιάδες αναμνήσεις από τον γενέθλιο τόπο και, όταν ήρθε ο χρόνος της  ωριμότητας, τις μετουσίωσε σε έργα που θα μείνουν και θα παραδειγματίζουν.

  Μπαρμπα-Χαράλαμπε,  να ζήσεις πολλά, πολλά χρόνια κοντά στους χωριανούς σου και στην  οικογένειά σου και να είσαι, όπως πάντα, δημιουργικός και παραγωγικός. 

Χρόνια πολλά στον τιμημένο δάσκαλο Χαράλαμπο Κίτσιο

                           Κώστας Στέριος Άγιοι  Σαράντα


            Οι μπόρες δε σε λύγισαν, λεβέντη Διβριώτη.           
            εργατικός και τίμιος κοιτούσες το σχολείο,

στο μάτι σ’ είχαν πάντοτε του Ενβέρη τα θηρία

γιατί ήσουν ικανότατος, ήσουνα πατριώτης.

            Χρόνια  πολλά περάσανε ήρθε το ενενήντα,

έπεσε ο κομμουνισμός, ήρθε η λευτεριά,

πήρες μολύβι και χαρτί και άρχισες  να γράφεις

τις  μπόρες που περάσαμε χρόνια στην Αλβανία.

            Διαβάζοντας  τα έργα σου περήφανους μας  κάνεις.

Τα χρόνια τρέχουν  γρήγορα, κοντεύεις τα ενενήντα,

να σε βοηθήσει ο Θεός να έχεις την υγεία,           

            να χαίρεσαι τα εγγόνια σου και  τα καλά παιδιά σου,

να τα ‘χεις πάντα δίπλα σου, να χαίρεται η καρδιά σου.

Η εφημερίδα “ΟΡΑΜΑ” του φίλου  μας Βεζιάνη

σου εύχεται χρόνια πολλά και  πάντοτε να  γράφεις.