Αντιδρώντας έντονα σε αναφορά του έλληνα προξένου στα Τίρανα σε «Βόρειο Ήπειρο», ο υπουργός Εξωτερικών κ. Δρούτσας ανεκάλεσε στην Αθήνα
τον πρόξενο και έκανε προς αυτόν αυστηρές συστάσεις για το «ατόπημά» του.
Αφορμή ήταν η συντελούμενη απογραφή πληθυσμού στην Αλβανία, κατά την οποία η αλβανική κυβέρνηση προσπαθεί με κάθε τρόπο να μειώσει τον αριθμό και τη σημασία της ελληνικής μειονότητας και ιδίως να αποφύγει οποιαδήποτε αναφορά σε συγκεκριμένη περιοχή με στοιχεία εθνικής συνοχής και ταυτότητας.
Η πλήρης περιθωριοποίηση της ελληνικής μειονότητας, πιστοποιημένης από τη νέα απογραφή, θα είχε ιδιαίτερη σημασία εν όψει της προοπτικής της εντάξεως της Αλβανίας στην ΕΕ, μαζί με τα άλλα Δυτικά Βαλκάνια. Η εφαρμογή των ευρωπαϊκών αρχών και του ευρωπαϊκού κεκτημένου και η προστασία ειδικότερα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα είχαν έτσι ως επίσημη αφετηρία και αναφορά τα στοιχεία της απογραφής.
Είναι φυσικό από την πλευρά της Αλβανίας να μην είναι αρεστή η ιδέα οποιασδήποτε πληθυσμιακής ιδιαιτερότητας με εδαφική συνοχή, ακόμη και όταν αυτή αντιπροσωπεύει μια πραγματικότητα, που έχει πίσω της μακραίωνη ιστορία. Η Αλβανία ζει ακόμη με την ψύχωση ότι η ιδιαιτερότητα αυτή θα μπορούσε, υπό ορισμένες περιστάσεις, να γίνει απειλητική και να οδηγήσει σε απόσχιση.
Η ίδια πάντως, ακόμη και σε πολύ υψηλό πολιτικό επίπεδο, δεν διστάζει να προβάλλει ελληνικές περιοχές, μέχρι ακόμη και το Άκτιον, ως δήθεν αλβανικές και να διακινεί στα σχολεία της προκλητικούς, προπαγανδιστικούς χάρτες.
ΑΞΙΟΘΡΗΝΗΤΟΣ ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΟΑΛΒΑΝΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
Το αναντίρρητο γεγονός είναι ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις, από την πτώση των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού μέχρι σήμερα, χειρίσθηκαν κατά αξιοθρήνητο τρόπο τόσο τα θέματα ειδικότερα της ελληνικής μειονότητας της Βορείου Ηπείρου όσο και γενικότερα των ελληνοαλβανικών σχέσεων. Αυτό είχε ως συνέπεια τη διαρροή αφενός στην Ελλάδα του μεγαλύτερου μέρους της ελληνικής μειονότητας και τη συρρίκνωσή της, χωρίς αποτελεσματική προστασία της από την Ελλάδα. Είχε αφετέρου ως συνέπεια την αποτυχία σωστής διαχείρισης της μαζικής αλβανικής λαθρομετανάστευσης στην Ελλάδα και την άσκηση από την Αλβανία πολιτικών που ενοχλούν και ανησυχούν την Ελλάδα.
Συγκεκριμένα, η ελληνική μειονότητα έπρεπε να ενισχυθεί και να παραμείνει στον τόπο της ως γέφυρα συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών. Αντιθέτως, αφέθηκε να διαρρεύσει κατά το μεγαλύτερο μέρος της στην Ελλάδα, ως μέρος ενός ανεξέλεγκτου κύματος λαθρομεταναστών από την Αλβανία.
Η πολιτική ανοχής της λαθρομετανάστευσης που ακολούθησαν οι ελληνικές κυβερνήσεις, υπό την πολιτική και ιδεολογική επιρροή της παγκοσμιοποίησης, οδήγησε σταδιακά σε μαζικές νομιμοποιήσεις των λαθρομεταναστών.
Η Αλβανία είναι μια γειτονική χώρα. Η Ελλάδα, στο πλαίσιο μιας προγραμματισμένης και ελεγχόμενης μετανάστευσης, θα μπορούσε να απασχολεί με πράσινη κάρτα, για ορισμένο χρόνο, τους εργαζομένους που είχε ανάγκη. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να ενθαρρύνει τη μαζική, μόνιμη εγκατάσταση εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών με την άκριτη νομιμοποίησή τους.
Με τον τρόπο αυτόν ευνόησε ταυτοχρόνως τη διαρροή της ελληνικής μειονότητας και τη δημιουργία στην Ελλάδα μεγάλης αλβανικής κοινότητας, η οποία, σε προοπτική, θα αποκτήσει και πολιτικό βάρος μέσα στο ελληνικό πολιτικό σύστημα.
Με άλλα λόγια, η Ελλάδα αποποιήθηκε ένα ισχυρό χαρτί που είχε στα χέρια της για να επηρεάζει την πολιτική της Αλβανίας έναντι της Ελλάδος και δημιούργησε τις προϋποθέσεις για τον επηρεασμό, σε προοπτική, του πολιτικού της συστήματος από τη μεγάλη αλβανική κοινότητα που άφησε να δημιουργηθεί στους κόλπους της.
Η Αλβανία και η Ελλάδα είναι δύο φιλικές χώρες και, ασφαλώς, οι φιλικές σχέσεις τους δεν επηρεάζονται από επιμέρους διαφορές και προβλήματα. Το πράγμα όμως αρχίζει να γίνεται διαφορετικό και ανησυχητικό όταν η Αλβανία αναπτύσσει ορισμένες σχέσεις με μια χώρα, συγκεκριμένα την Τουρκία, της οποίας η πολιτική είναι γνωστή έναντι της Ελλάδος.
ΥΠΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΣΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΥΦΑΛΟΚΡΗΠΙΔΟΣ. ΠΡΟΩΘΗΜΕΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΑΣ
Ένα πρώτο ανησυχητικό πρόβλημα είναι η υπαναχώρηση της Αλβανίας από τη συμφωνία που είχε υπογράψει με την Ελλάδα για την οριοθέτηση της μεταξύ τους υφαλοκρηπίδος και ΑΟΖ, υπό έναν αρκετά περιφραστικό τίτλο, για να εξυπηρετηθούν αλβανικές ευαισθησίες.
Η υπαναχώρηση έγινε προφανώς κάτω από τουρκικές πιέσεις και η ακύρωση της συμφωνίας μεθοδεύθηκε μέσω του συνταγματικού δικαστηρίου, που απεφάνθη ότι η συμφωνία είναι αντισυνταγματική και δεν είναι επωφελής για την Αλβανία. Η απόφαση αυτή δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Ένα δεύτερο μεγάλο πρόβλημα είναι η εκχώρηση στην Τουρκία προς εκσυγχρονισμό αλλά και χρήση της υποβρυχιακής βάσεως της Αυλώνος. Στο θέμα αυτό φέρει τεράστιες ευθύνες η πρώην υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη. Η τελευταία επέδειξε ανεπίτρεπτη αμέλεια και αδιαφορία και επέτρεψε στην Τουρκία να υποκαταστήσει την Ελλάδα στην Αυλώνα.
Ο καθένας αντιλαμβάνεται τη στρατηγική σημασία που έχει για την Τουρκία η εγκατάστασή της στην Αυλώνα, πίσω από την πλάτη της Ελλάδος στο Ιόνιο. Η κίνηση αυτή βρίσκεται, άλλωστε, σε άμεση συνάρτηση και αλληλουχία με την πολιτική που ακολουθεί εσχάτως η Τουρκία στο Αιγαίο, με διείσδυση και παρουσία ναυτικών της σκαφών σε όλο το Αιγαίο μέχρι την Εύβοια και τις ακτές της Αττικής. Συνδέεται επίσης με τις μεγαλεπήβολες ναυτικές της φιλοδοξίες, τις οποίες μεριμνά να στηρίζει με την εφαρμογή μεγάλων προγραμμάτων ναυτικών εξοπλισμών. |
Ένα τρίτο, παρόμοιο πρόβλημα είναι άλλες συμφωνίες στρατιωτικής συνεργασίας που υπέγραψε η Αλβανία με την Τουρκία. Οι δύο σημαντικότερες από τις συνολικά επτά συμφωνίες αφορούν αντιστοίχως την ανάθεση στην Τουρκία της οργανώσεως και της εκπαιδεύσεως των αλβανικών ειδικών δυνάμεων και την οργάνωση της αλβανικής πολεμικής αεροπορίας. Σε ό,τι αφορά ειδικότερα τη δεύτερη, η Τουρκία ανέλαβε να εκπαιδεύσει σε αεροσκάφη F16 αλβανούς πιλότους. Προτίθεται επίσης να παραχωρήσει στην Αλβανία ανεξακρίβωτο αριθμό αεροσκαφών F16, παλαιοτέρας εκδόσεως, για τη δημιουργία αλβανικής πολεμικής αεροπορίας. Η στρατιωτική συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών εντάσσεται ευσχήμως στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Αυτό όμως δεν αλλάζει την ουσία της αναπτυσσόμενης στρατηγικής σχέσεως μεταξύ των δύο χωρών.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΡΑΞΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ
ΚΑΙ ΑΜΟΙΒΑΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ
Η σημερινή κυβέρνηση, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα στα Βαλκάνια, έσπευσε, ως συνήθως, να εμφανισθεί ως υπέρμαχος της εντάξεως των Δυτικών Βαλκανίων, και όχι μόνον, στην ΕΕ μέχρι το 2014! Τι γίνεται όμως με τα προβλήματα που υπάρχουν σε σχέση με τα Σκόπια, το Κοσσυφοπέδιο αλλά και την Αλβανία; Καλό είναι να εμφανίζεται κανείς ως πρωτοστάτης της εντάξεως των Δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ, που υποστηρίζεται διακαώς από τις ΗΠΑ, αλλά δεν είναι καθόλου καλό να αυτοεγκλωβίζεται σ' έναν στόχο όταν ο ίδιος έχει σημαντικά προβλήματα με την ένταξή τους.
Ειδικότερα σε ό,τι αφορά την Αλβανία, τι θα πράξει η ελληνική κυβέρνηση σε σχέση με την ένταξή της στην ΕΕ; Θα υποστηρίξει και θα κατοχυρώσει αποτελεσματικά τα νόμιμα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας, όπως απορρέουν από τις ευρωπαϊκές αρχές και το ευρωπαϊκό κεκτημένο; Θα απαιτήσει τον σεβασμό και την επικύρωση της συμφωνίας που υπέγραψε η Αλβανία με την Ελλάδα για την οριοθέτηση των μεταξύ τους «θαλασσίων ζωνών»; Θα ζητήσει τον σεβασμό από την Αλβανία των στρατηγικών ευαισθησιών της Ελλάδος και τον τερματισμό της τουρκικής παρουσίας στη ναυτική βάση της Αυλώνος;
Αυτά είναι δείγματα γραφής τα οποία πρέπει να δώσει η Αλβανία στην Ελλάδα για να εξασφαλίσει την απρόσκοπτη υποστήριξή της στην ενταξιακή της πορεία. Οι φιλικές σχέσεις είναι ευθύνη και των δύο πλευρών. Οι δύο χώρες έχουν μπροστά τους απεριόριστο πεδίο διμερούς επωφελούς συνεργασίας. Η Ελλάδα επίσης έχει κάθε λόγο να υποστηρίζει την ευρωπαϊκή προοπτική της Αλβανίας, υπό την προϋπόθεση όμως ότι και η τελευταία θα σεβασθεί τις βασικές αρχές μιας καλώς νοούμενης ισορροπίας και αμοιβαιότητας στις διμερείς σχέσεις.
Ειδικός Παρατηρητής
27-02-2011 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου