31 Αυγούστου 1922: Η Σμύρνη παραδίδεται στις φλόγες - το τέλος του Μικρασιατικού Ελληνισμού

Είδα με τα ίδια μου τα μάτια έναν Τούρκο αξιωματικό να μπαίνει σε ένα σπίτι κρατώντας μικρούς τενεκέδες πετρελαίου ή βενζίνης και μέσα σε λίγα λεπτά το σπίτι να γίνεται παρανάλωμα…

Οι δάσκαλοι και τα κορίτσια μας είδαν Τούρκους που φορούσαν κανονικές στολές στρατιωτών και, σε πολλές περιπτώσεις, στολές αξιωματικών, να κρατούν μακριά ξύλα με κουρέλια στην άκρη τους, τα οποία είχαν βουτήξει σε έναν τενεκέ με κάποιοι υγρό. Τα έφερναν μέσα στα σπίτια που αμέσως μετά έπιαναν φωτιά…

Στο βάθος του δρόμου είδα μια ομάδα στρατιωτών να ξεφορτώνει κάτι που έμοιαζε να είναι μεγάλα βαρέλια με πετρέλαιο. Κρίνοντας από το χρώμα και το σχήμα τους, ήταν ολόιδια με τα βαρέλια της Εταιρείας Πετρελαίων της Σμύρνης. Ένιωσα ένα ρίγος στη ραχοκοκαλιά και συνειδητοποίησα τον σκοπό όλων αυτών των προετοιμασιών…

Νιώσαμε σταγόνες να μας πιτσιλίζουν. Στρατιώτες από τον δρόμο έριχναν στους τοίχους ένα υγρό με κουβάδες. Μόλις μύρισα αυτό το υγρό πάνω στα βρεγμένα μου ρούχα, κατάλαβα ότι ήταν πετρέλαιο…

Αμερικανοί πεζοναύτες που στάλθηκαν στην αρμένικη συνοικία ανέφεραν ότι είδαν Τούρκους στρατιώτες να πετούν μέσα στα αρμένικα σπίτια κουρέλια μουσκεμένα με πετρέλαιο…

Στη διαδρομή είδαμε άδεια βαρέλια πετρελαίου και βενζίνης σκορπισμένα εδώ κι εκεί και υγρό να τρέχει στους δρόμους…

Ένα τεράστιο σύννεφο καπνού απλωνόταν μπροστά μου. Η πυρκαγιά εξαπλώνεται από δύο πλευρές. Αυτές είναι ανεξάρτητες μεταξύ τους και είναι ολοφάνερο ότι η φωτιά άναψε ταυτόχρονα σε δύο σημεία…

Κατά τις 12.00 φάνηκαν οι πρώτες φωτιές. Μια, δυο τρεις, όλες στην αρμένικη συνοικία. Να γιατί την ξεκαθάρισαν πρώτη. Ήθελαν, όταν θα έφτανε η ύστατη ώρα, να’ χουν να κάνουν μονάχα με άδεια και άψυχα σπίτια.

Κάποιοι πετούσαν εμπρηστικές βόμβες και έριχναν πετρέλαιο. Οι φλόγες κατέληξαν στις αποβάθρες, που ήταν κατάμεστες από φτωχούς ανθρώπους που περίμεναν τη σειρά τους για να σωθούν…

Η καταστροφή της «Σμύρνης των απίστων» ήταν μια πολιτική απόφαση. Ποιας όμως πλευράς; Η επίσημη τουρκική ιστορία συνεχίζει να αρνείται κάθε πιθανότητα δικής της εμπλοκής, και η πυρκαγιά που κατέστρεψε ολοκληρωτικά την πόλη υπήρξε για δεκαετίες πεδίο, επιστημονικών και μη, αντεγκλήσεων. Δεν μελετάται πάντα με νηφαλιότητα από Έλληνες και Τούρκους ιστορικούς, αλλά ούτε και από ανεξάρτητους, δυτικούς ιστορικούς. Όμως, σχεδόν όλες οι μαρτυρίες που διασώθηκαν από αυτόπτες μάρτυρες αλλά και η πλειονότητα από μακρόχρονες έρευνες ανεξάρτητων μεταξύ τους πηγών, συγκλίνουν: Η φωτιά ξεκίνησε από την αρμένικη συνοικία, εκδηλώθηκε ταυτόχρονα σε περισσότερα από ένα σημεία, ήταν προσεκτικά οργανωμένη και, τέλος, οι μοναδικοί αίτιοι για το παρανάλωμα που εξαφάνισε τη Σμύρνη ήταν τα κεμαλικά στρατεύματα, με την υποβοήθηση μιας μερίδας πολιτών. 

Ο ελληνικός στρατός που δήωσε και πυρπόλησε την ύπαιθρο της ενδοχώρας κατά την οπισθοχώρησή του δεν ήταν πλέον παρών στη Σμύρνη, ενώ ο άμαχος χριστιανικός πληθυσμός ήταν ήδη τόσο τρομοκρατημένος και αποδεκατισμένος από τις βιαιοπραγίες, που, καθώς δεν μπορούσε πια ούτε να ξεμυτίσει από την παραλιακή ζώνη και τις κρυψώνες του, δεν διέθετε το σθένος και τις δυνάμεις να οργανώσει έναν τέτοιο εμπρησμό. Και βέβαια, μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν γνώριζε ότι ξεριζωνόταν οριστικά. Πίστευε, αφελώς, ότι με κάποιον τρόπο θα συνέχιζε να ζει στη Σμύρνη και να συνυπάρχει με τον τουρκικό πληθυσμό, όπως συνέβαινε για αιώνες. Ποιος θα κατέστρεφε ολοκληρωτικά τις περιουσίες, τις «εστίες» και το μέλλον του, προστατεύοντας μόνο την τουρκική και την εβραϊκή συνοικία; 

Αντίθετα, με την πυρπόληση της Σμύρνης και τα επακόλουθά της, ο κεμαλισμός έλυσε οριστικά το πρόβλημα της ελληνορθόδοξης παρουσίας στα παράλια του Αιγαίου. Οι συνθήκες ζωής του καταστράφηκαν και οι Ρωμιοί δεν θα μπορούσαν πλέον να επανέλθουν. Η ασφάλεια του νεαρού εθνικού κράτους που οραματιζόταν ο Κεμάλ με τον τρόπο αυτόν αυξήθηκε σημαντικά.

Ο άνεμος, που από τα ξημερώματα είχε αλλάξει φορά και φυσούσε πλέον δυνατά προς τα βορειοδυτικά, υποβοήθησε τη γρήγορη εξάπλωση της πυρκαγιάς προς την ελληνική και τις ευρωπαϊκές συνοικίες, προστατεύοντας μόνο την τουρκική πλευρά της πόλης, που ήταν σκαρφαλωμένη στις βραχώδεις πλαγιές του όρους Πάγος. Ακολούθησε μια τεράστια ανθρωπιστική καταστροφή. Οι τουρκικές αρχές δεν κατέβαλαν καμία προσπάθεια για την κατάσβεση της πυρκαγιάς, ενώ παρεμποδιζόταν συστηματικά το έργο της πυροσβεστικής, μιας μεικτής ομάδας Ελλήνων και Τούρκων, που χρηματοδοτούνταν εν μέρει από τις ασφαλιστικές εταιρείες του Λονδίνου. Διασωθέντες πρόσφυγες περιγράφουν ότι και να ήθελαν τα συνεργεία να πλησιάσουν την καιόμενη περιοχή, υπήρχαν γειτονιές που αυτό ήταν αδύνατο, καθώς τα εσωτερικά σοκάκια είχαν γεμίζει σε τέτοιο βαθμό με πτώματα, που ήταν αδύνατο να τα διασχίσει κάποιος.

Η ομιλία του Αντιπροέδρου του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΜΜ Χρήστου Αργύρη στην επετειακή εκδήλωση για την σφαγή της Γλίνας

Φίλες και φίλοι, αγαπητοί συμπατριώτες καλησπέρα σας.

Αιωνία η μνήμη στα θύματα του ερυθρόμαυρου φασισμού, τόσο σε αυτούς που σήμερα τιμάμε τη μνήμη τους όσο και σε όλους εκείνους τους Έλληνες που επέλεξαν έναν μαρτυρικό θάνατο από τα υποταχθούν στα τάγματα της διπλής κατοχής.

Το Κόμμα των Ελλήνων ως εθνικός πολιτικός φορέας επιλέγοντας τη μνήμη από τη λήθη που επί δεκαετίες προσπαθούν να μας επιβάλλουν, έχοντας την ιερή υποχρέωση απέναντι στον Ελληνισμό πήραμε την πρωτοβουλία να τιμήσουμε ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα που χάραξαν την ιστορία του τόπου.

Πράττουμε επίσης κάτι που οι επίσημοι ελληνόφωνοι εκπρόσωποι της υποκρισίας και της αλβανικής καθοδήγησης επί χρόνια αρνούνται να πράξουν.

Ένα ιστορικό γεγονός που τιμάει διαχρονικά το αλβανικό κράτος παραποιώντας φυσικά την ίδια τη ιστορική αλήθεια αποδίδοντας την εγκληματική αυτή πράξη σε ένα ένοπλο τάγμα κλεφτοκοτάδων του Εθνικού Μετώπου (Μπαλ Κομπετάρ) χωρίς να αναφέρεται ποιοι ήταν και οι πραγματικοί λόγοι που προκάλεσαν αυτό το ειδεχθή έγκλημα κατά του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.

Πέραν της υποχρέωσης να τιμήσουμε τον μαρτυρικό θάνατο των προγόνων μας οφείλουμε να φωτίσουμε και όλες εκείνες τις ιστορικές πτυχές ώστε μαζί με τον θάνατο να τιμήσουμε και την πορεία της ζωής τους.

Αυτό το γεγονός και η βαρβαρότητα που το διακρίνει δεν ήταν απλά ένα τυχαίο γεγονός και η επιλογή στο να εκτελεστούν 25 συμπατριώτες μας από τη Γλίνα και την Βραχογοραντζή δεν ήταν απλά μία τυχαία επιλογή.

Ήταν ένα προμελετημένο έγκλημα από τα τάγματα Αλβανών κομουνιστών και εθνικιστών υπό την επίβλεψη των δυνάμεων κατοχής. Ήταν επίσης εκφράσεις του αλβανικού μισελληνισμού από την δημιουργία του αλβανικού κράτους μέχρι και σήμερα, που σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε από την αρχή μέχρι και το τέλος με έναν και μοναδικό σκοπό, να κάμψει την βορειοηπειρωτική αντίσταση χτυπώντας την στον πυρήνα της.

Η Γλίνα λοιπόν δεν ήταν ένα τυχαίο χωριό αλλά ο πυρήνας της βορειοηπειρωτικής αντίστασης. Ήταν το χωριό που πρώτο δήλωσε παρόν σε όλους τους αγώνες του Ελληνισμού, από τον αυτονομιακό αγώνα του 1914, στο θρησκευτικό ζήτημα του 1927, στο σχολικό ζήτημα του 1935, καθώς και στην ανεξάρτητη βορειοηπειρωτική αντίσταση κατά των δυνάμεων κατοχής μετά την υποχώρηση του απελευθερωτή Ελληνικού Στρατού.

Οι κάτοικοι της Γλίνας ήταν οι πρώτοι που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του αγώνα για Ελληνοορθοδοξία, για ελληνικά γράμματα και για της πατρίδος την ελευθερία. 

Ήταν αυτοί που στάθηκαν δίπλα και αγωνίστηκαν μαζί με δύο μεγάλους Έλληνες που γέννησε αυτός ο τόπος τον προηγούμενο αιώνα, και δεν είναι άλλοι από τον Βασίλειο Σαχίνη και τον Γρηγόρη Λαμποβιτιάδη, που με τους αγώνες τους καθ’ όλη τους τη ζωή μέχρι και τον μαρτυρικό θάνατο τους δόξασαν τον Ελληνισμό αλλά δυστυχώς δεν δοξάστηκαν ως έπρεπε από αυτόν.

Είμαστε λοιπόν όλοι υπόλογοι προς την ίδια την ιστορία, γιατί οι δύο αυτοί μεγάλοι Έλληνες μας τίμησαν με τους αγώνες τους, αλλά δεν τους τιμήσαμε με τη μνήμη μας.

Αυτό που θέλω να μείνει εγχάρακτο στη μνήμη μας από τη σημερινή ημέρα είναι η ίδια η ζωή που τους προίκισε με υπέρτατη αγάπη για τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία και στις 2 Αυγούστου 1943 ο ίδιος ο Θεός τους επιβράβευσε με αθανασία.

Αθάνατοι λοιπόν και αιωνία τους η μνήμη.

Μαρξιστικό-αθεϊστικό παραλήρημα βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ κατά του Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Ανδρέα

Ο μεστός εθνικού και κοινωνικού περιεχομένου λόγος του αξίου διαδόχου του Εθνικού Ιεράρχου Σεβαστιανού, Μητροπολίτου Κονίτσης Ανδρέα, στην εκδήλωση στον Γράμμο, φαίνεται πως πόνεσε τους αθέους μαρξιστές του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν έχασαν την ευκαιρία να βγάλουν χολή κατά του Αξίου Ιεράρχου.

Η λυσσαλέα επίθεση έγινε από τον... αειθαλή (μιας και είναι άνω των 65 ετών και δεν υπάρχει στο κεφάλι του ούτε μια άσπρη τρίχα!) βουλευτή Θεσσαλονίκης και συντονιστή Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ, Τάσο Κουράκη, ο οποίος μάλιστα ζήτησε την παρέμβαση (!!!) του υπουργού Παιδείας.

Ιδού το αθεϊστικό παραλήρημα του θρασυτάτου ορφανού των Μαρξ, Στάλιν, Τσαουσέσκου, Πολ-Ποτ και λοιπών αντιχρίστων σιωνιστοκινουμένων τυράννων των λαών των:  

«Το μισαλλόδοξο κήρυγμα του μητροπολίτη Κονίτσης στις γιορτές μίσους στη Βούρμπιανη και η επίθεση ονομαστικά στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΚΚΕ, δείχνει ακόμη μια φορά την αναγκαιότητα διαχωρισμού κράτους και εκκλησίας. Η ανάμειξη στην ενεργό πολιτική των ιερέων χειραγωγώντας τους πιστούς, δεν είναι σημερινό φαινόμενο. Ο Κονίτσης όμως ξεπέρασε όλα τα όρια. Ο διχαστικός λόγος του επιτάσσει στον Υπουργό Παιδείας, για όσον καιρό ακόμη θα είναι και Θρησκευμάτων να παρέμβει στον παπά που επιζητά να είναι και ζευγάς». 

Την ελληνοπρεπή απάντηση την έδωσε ο ίδιος ο Μητροπολίτης στον λόγο του στον Γράμμο: «Δεν φοβόμαστε το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ». Και δεν έχει να φοβάται τίποτα ο Εθνικός Ιεράρχης, γιατί έχει μαζί του τον Θεό και τον Ελληνικό Λαό! Άλλαξαν τα πράγματα και αυτό να το καταλάβουν τα ορφανά των διαφόρων τυράννων και ν’ αφήσουν τις απειλές. Κι όσο πιο γρήγορα το καταλάβουν, τόσο το καλύτερο γι’ αυτούς...    

http://www.xryshaygh.com

Συνάντηση συνεργασίας Περιφερειαρχών Ηπείρου και Αργυροκάστρου για το INTERREG

• Η νέα πρόσκληση που γίνεται στο πλαίσιο της Κοινοτικής Πρωτοβουλίας INTERREG Ελλάδος – Αλβανίας ήταν το αντικείμενο Ελληνοαλβανικής συνάντησης που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 28 Αυγούστου στην Περιφέρεια Ηπείρου. 

Κατά τη συνάντηση,  συναποφασίστηκαν έργα και δράσεις οι οποίες θα προταθούν από τις Περιφέρειες Ηπείρου και Αργυροκάστρου. Αυτή έγινε υπό την προεδρία της Αντιπεριφερειάρχη, αρμόδιας για θέματα Ανάπτυξης, Τατιάνας Καλογιάννη, ενώ επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Περιφέρειας Αργυροκάστρου ήταν η Περιφερειάρχης Μιμόζα Τσόμο. 

Μετά την ολοκλήρωσή της, η κ. Τσόμο είχε συνάντηση και με τον Περιφερειάρχη Αλέκο Καχριμάνη, με τον οποίο, μεταξύ άλλων, συζήτησε την αναγκαιότητα λειτουργίας του Τελωνείου Δρυμάδων καθώς και το ζήτημα της πυροπροστασίας.

ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ

Υπέρ της ανθελληνικής προπαγάνδας τα ορφανά του Χότζα (ΔΗΜΑΡ) - Το σχόλιο μας

Όπως είναι γνωστό, προ ημερών ο Αλβανός δημοσιογράφος του τηλεοπτικού καναλιού «Top Channel», Μαρίν Μέμα, επιχείρησε να εισέλθει στην πατρίδα μας, αλλά χαρακτηρίστηκε «ανεπιθύμητο πρόσωπο» (persona non grata, είναι ο διεθνής όρος που χρησιμοποιείται σε τέτοιες περιπτώσεις) και του απαγορεύθηκε η είσοδος. Αιτία, ήταν ρεπορτάζ του ιδίου που προβλήθηκε από το κανάλι του, με τίτλο «Η άλλη Αλβανία», και θέμα την «Τσαμουριά», δηλαδή τον νομό Θεσπρωτίας (αυτή είναι η «άλλη Αλβανία», σύμφωνα με τους «Τσάμηδες»).

Για την απαγόρευση, λοιπόν, της εισόδου αυτού του λυσσαλέου ανθέλληνα, πρόλαβε στη… στροφή τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ κι έκανε επερώτηση προς τους υπουργούς Εξωτερικών και ΠΡΟ-ΠΟ, η βουλευτής της (συγκυβερνώσας) ΔΗΜΑΡ (ή ΡΗΜΑΔ…) στη Β΄ Πειραιώς, Μαρία Γιαννακάκη, με την οποία ζητά να μάθει επισήμως γιατί του απαγορεύθηκε η είσοδος στη χώρα μας και εκφράζει την… ανησυχία της για τα… δικαιώματα κ.τ.λ.! 

Ιδού το κείμενο της επερώτησης του αίσχους:

«Σύμφωνα με ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών (ΥΠΕΞ) της Αλβανίας, στις 19 Αυγούστου απαγορεύτηκε η είσοδος στη χώρα μας, από τις Ελληνικές Αρχές Συνοριακής Αστυνομίας, στον Αλβανό δημοσιογράφο, ιδιωτικού τηλεοπτικού σταθμού, Μαρίν Μέμα, όταν ο τελευταίος προσπάθησε να εισέλθει από το σημείο διέλευσης «Μαυρομάτης». Εν συνεχεία, ακολούθησε αντίδραση του Υπουργείου Εξωτερικών της Αλβανίας, όπως και εκφράστηκε στην συνάντηση του ΓΓ του Αλβανικού Υπουργείου Εξωτερικών, Γκασμέν Τουρντίου, με τον εκπρόσωπο της Πρεσβείας της Ελλάδος στα Τίρανα. Επιπροσθέτως, ο εν λόγω δημοσιογράφος καταχωρήθηκε ως "ανεπιθύμητο πρόσωπο" στον Εθνικό Κατάλογο της Ελλάδος.
Σε καμία περίπτωση δεν υιοθετούμε τις απόψεις που εκφράζει ο εν θέματι δημοσιογράφος στα ρεπορτάζ που έχει κατά καιρούς κάνει για λογαριασμό του τηλεοπτικού σταθμού στον οποίο εργάζεται.
Μας ανησυχεί, όμως, ιδιαίτερα η παραβίαση θεμελιωδών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων όπως η ελεύθερη κυκλοφορία των ατόμων, καθώς και η απαγόρευση έκφρασης προσωπικών απόψεων, πράγμα το οποίο συνέβη εμμέσως στην προκείμενη περίπτωση. Επιπλέον, το συγκεκριμένο γεγονός δημιουργεί ένα αρνητικό κλίμα αναφορικά με τις σχέσεις των δύο χωρών, όπως και εκφράζεται στην ανακοίνωση του Αλβανικού ΥΠΕΞ.

Ερωτώνται οι κ. Υπουργοί:

1. Για ποιους λόγους απαγορεύτηκε η είσοδος στην χώρα μας, στον Αλβανό δημοσιογράφο και για ποιους χαρακτηρίστηκε ως ανεπιθύμητο πρόσωπο

2. Αν, και πότε, θα υπάρξει αναφορά της Ελληνικής Αστυνομίας για το συγκεκριμένο περιστατικό, όπου και θα επεξηγούνται οι λόγοι υιοθέτησης τέτοιων αθέμιτων πρακτικών».

Αφού πρώτα δώσουμε… συγχαρητήρια στον Α. Σαμαρά για τους συμμάχους και συγκυβερνήτες του (να τους χαίρεται!), αναρωτιόμαστε: γιατί η ελληνόφωνη αριστερά που όταν ακούει για ελληνικό εθνικισμό βγάζει σπυράκια, κόπτεται υπέρ του ανθελληνικού εθνικισμού των κάθε είδους γειτόνων μας (Αλβανών, Τούρκων, Σκοπιανών, Βουλγάρων);

www.xryshaygh.com

Το σχόλιο μας: Το μόνο που θέλουμε να προσθέσουμε είναι ότι κάτι τέτοιες εξάρσεις υποκρισίας μας υπενθυμίζουν της περίπτωση της Βούλας Παπαχρήστου. Θυμόμαστε πολύ καλά ότι η ΔΗΜΑΡ πριν ενάμιση μήνα είχε κατηγορήσει με φανατισμό και πέτυχε εν τέλει τον αποκλεισμό της Ελληνίδας τριπλουνίστριας από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου εξαιτίας ενός ρατσιστικού υποτίθεται αστείου που είχε αναδημοσιεύσει σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης. 

Όμως στην περίπτωση του Αλβανού Μαρίν Μέμα αν και "Σε καμία περίπτωση δεν υιοθετούν τις απόψεις που εκφράζει ο εν θέματι δημοσιογράφος στα ρεπορτάζ που έχει κατά καιρούς κάνει για λογαριασμό του τηλεοπτικού σταθμού στον οποίο εργάζεται" παρ' όλα αυτά τους ανησυχεί ιδιαίτερα "η παραβίαση θεμελιωδών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων όπως η ελεύθερη κυκλοφορία των ατόμων, καθώς και η απαγόρευση έκφρασης προσωπικών απόψεων, πράγμα το οποίο συνέβη εμμέσως στην προκείμενη περίπτωση"!!!.

Όλως περιέργως τα ελλαδικά αριστερά κόμματα ανακαλύπτουν την ελευθερία έκφρασης μόνο στους ξένους (είτε ζουν στην Ελλάδα είτε όχι) και πολύ περισσότερο όταν εκφράζονται κατά της πατρίδας μας. Χαρακτηριστική είναι και η περίπτωση του άλλου Αλβανού δημοσιογράφου Niko Ago για τον οποίο ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ έκαναν αγώνα για το ποιο θα τον υπερασπιζόταν πρώτο και θα ματαίωνε την απέλαση του. 

Με την ευκαιρία της επετείου της λήξης του ελληνικού εμφυλίου, παρακολουθείστε την απαγορευμένη ταινία "ΕΛΕΝΗ"

Η ταινία που πολεμήθηκε από τη μεγαλύτερη μερίδα του τύπου στην Ελλάδα και αγαπήθηκε από την πλειοψηφία του τύπου στο εξωτερικό.

Στις 28 Αυγούστου 1948 η Ελένη Γκατζογιάννη σαρανταενός ετών με την γυναικαδέλφη της Αλέξω πενήνταέξι ετών τουφεκίσθησαν από τους κομμουνιστές από το ανταρτοδικείο, με την κατηγορία ότι ''κατέστρωσε την απόδραση από το χωριό τεσσάρων παιδιών της (καθώς και της μάνας της, της αδελφής της) και της ανιψιάς της'' για να γλυτώσουν από το παιδομάζωμα των κομμουνιστών.

Γυρίστηκε και ταινία η οποία προβλήθηκε μόνο για λίγες ημέρες στην Ελλάδα αλλά λόγω 'δημοκρατικών' απειλών , βομβιστικών επιθέσεων και προπηλακισμών των θεατών από τους οργανωμένους οπαδούς του ΚΚΕ τελικώς η προβολή της διεκόπη.
Το γύρισμα των κυρίων σκηνών του έργου στο χωριό Λιά της Ηπείρου, όπου διεδραματίσθησαν τα δραματικά γεγονότα της εκτελέσεως της μητέρας του Ελένης και της Θείας του Αλέξως από τους κομμουνιστές, που περιγράφονται στο βιβλίο ''Ελένη'' του Νίκου Γκατζογιάννη,απηγορεύθη υπό της κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ, εν ονόματι της επιλεκτικής λήθης.

Σημείωμα του συγγραφέα:..........

Ο κόσμος όπου έζησε και πέθανε η Ελένη αναπλάστηκε στο βιβλίο αυτό όχι μόνον από τις δικές μου αναμνήσεις και των αδερφάδων μου, αλλά και από τις θύμησες πάμπολλων ανθρώπων που ζουν τώρα σκορπισμένοι σε καμιά δεκαριά χώρες. Όλα τα ονόματα, οι τόποι και οι ημερομηνίες είναι πραγματικά. Κάθε περιστατικό που περιγράφεται στο βιβλίο και που δεν το είδα με τα μάτια μου μου το έχουν περιγράψει τουλάχιστον δύο μάρτυρες με τους οποίους μίλησα χωριστά. Όλες οι συνομιλίες έχουν μαγνητοφωνηθεί — κρυφά στην περίπτωση δύστροπων μαρτύρων. Οι απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες και τα ντοκουμέντα που συγκέντρωσα — εφημερίδες, ημερολόγια, επιστολές, στρατιωτικές εκθέσεις, φωτογραφίες, χάρτες επιχειρήσεων — γεμίζουν ένα τοίχο με φακέλους στο σπίτι μου.

ΤΟ ΒΗΜΑ για τον ρόλο του Ενβέρ Χότζα στον ελληνικό συμμοριτοπόλεμο - η απάντηση από την ιστοσελίδα της Χ.Α.

ΤΟ ΒΗΜΑ: 

Η άγνωστη συνάντηση Ζαχαριάδη - Χότζα στην Κορυτσά

Πώς οργανώθηκε η μυστική σύσκεψη λίγο πριν από τη λήξη του Εμφυλίου και οι ανησυχίες των Τιράνων

Εξήντα τρία χρόνια μετά τη λήξη του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου και τα αλβανικά αρχεία παρέχουν σπάνιο αρχειακό υλικό για τις εξελίξεις της περιόδου αυτής. Το καλοκαίρι του 1949 και ενώ η τύχη του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου είχε εν πολλοίς κριθεί, η αλβανική κομμουνιστική ηγεσία επιχειρούσε με κάθε τρόπο να ανταποκριθεί στις αιτήσεις των ελλήνων κομμουνιστών και να βοηθήσει τον αντάρτικο αγώνα, σύμφωνα με τις υποδείξεις της Μόσχας και του Βελιγραδίου, αλλά χωρίς η βοήθεια αυτή να γίνει ευρύτερα αντιληπτή και να υπονομεύσει την ασφάλεια και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας. Και αυτό διότι από τις αρχές Απριλίου 1949 η ελληνική κυβέρνηση, με υπόμνημά της προς τις Δυτικές Δυνάμεις, διατύπωνε την ανάγκη μιας κοινής συμμαχικής ναυτικής απόβασης στην Αλβανία με στόχο την εξόντωση των αντάρτικων βάσεων στο εσωτερικό της χώρας, πλην αυτό δεν έβρισκε δεκτικούς τους δυτικούς συμμάχους. Στην Αλβανία ήταν εγκατεστημένος μεγάλος αριθμός σοβιετικών αξιωματούχων ενώ σοβιετικά εμπορικά και στρατιωτικά πλοία εφοδίαζαν την Αλβανία και, στη συνέχεια, το αντάρτικο μέτωπο. Η Αλβανία εξακολουθούσε να αποτελεί την κύρια βάση ανεφοδιασμού στον αγώνα των ανταρτών.

Στα τέλη Ιουλίου 1949 και ενώ η απόφαση του Βελιγραδίου για κλείσιμο της μεθορίου με την Ελλάδα είχε ανακουφίσει σημαντικά τόσο την Αθήνα όσο και τη Δύση, η ελληνική κυβέρνηση επέμενε φορτικά στις θέσεις της για εισβολή στην Αλβανία. Τότε ακριβώς, και ενώ όλα έβαιναν δυσμενώς για τους έλληνες κομμουνιστές και η τύχη του Εμφυλίου είχε οριστικά κριθεί, ο αμετροεπής και αλαζών Νίκος Ζαχαριάδης ζητούσε πεισματικά από τους αλβανούς κομμουνιστές την κλιμάκωση της βοήθειας προς τους αντάρτες. Καινούργια στοιχεία που έρχονται στο φως της δημοσιότητας από τα αλβανικά αρχεία κάνουν λόγο για μυστικές συναντήσεις εκείνης της περιόδου μεταξύ των δυο κομουνιστών ηγετών σε αλβανικό έδαφος κατά μήκος της μεθορίου.

Μια τέτοια συνάντηση, η οποία για πρώτη φορά έρχεται στο φως από τα αλβανικά κρατικά αρχεία, είναι αυτή της 2ας Ιουλίου 1949 στην Κορυτσά. Υστερα από απεγνωσμένες εκκλήσεις του Ν. Ζαχαριάδη, και αφού είχε πρώτα φροντίσει να ενημερώσει τη Μόσχα, ο αλβανός κομμουνιστής ηγέτης Ε. Χότζα δέχτηκε τον Ν. Ζαχαριάδη σε μια άκρως μυστική συνάντηση στην Κορυτσά, ενώ βρισκόταν σε διακοπές στο Πόγραδετς. Η συνάντηση προετοιμάστηκε με απόλυτη μυστικότητα από αλβανούς αξιωματούχους της ασφάλειας, ενώ παρέστη ως διερμηνέας ο έλληνας Βορειοηπειρώτης, ανώτατος αξιωματούχος της Αλβανικής Ασφάλειας, Γιώργος Κώτσιας. Ο Ζαχαριάδης ζήτησε από τον Χότζα χωρίς περιστροφές να επιτραπεί η είσοδος των ελλήνων ανταρτών στην Αλβανία, να εξοπλιστούν και στη συνέχεια να προωθηθούν στο μέτωπο του πολέμου. Αυτό όμως εγκυμονούσε τεράστιους κινδύνους για την ίδια την Αλβανία και την ακεραιότητά της, αφού η ηγεσία των Τιράνων, μέσω ισχυρού δικτύου κατασκοπείας, είχε ενημερωθεί για τα σχέδια της Αθήνας.

Ο Ε. Χότζα ήταν κατηγορηματικός: «Οχι, εγώ σας εξόπλισα, εγώ και θα σας αφοπλίσω, και κανένα πόδι ελλήνων ανταρτών δεν θα εισέρθει επί αλβανικού εδάφους. Δεν επιθυμώ επ' ουδενί μια ένοπλη σύρραξη μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας! Σε βοήθησα πολύ, πέραν του δέοντος. Γι' αυτό ενημέρωσα και τον Στάλιν!». Υψωσε τη φωνή και χτύπησε το τραπέζι με τη γροθιά του. Τα λόγια αυτά μεταφέρει αυτήκοος μάρτυρας στη συνάντηση. Τον συντονισμό της παροχής βοήθειας προς τους έλληνες αντάρτες αλλά και τη διαχείριση του περίπλοκου ελληνικού ζητήματος στην Αλβανία είχε αναλάβει ειδική υπηρεσία με τον κωδικό «Επιχείρηση 10», υπό τον αναπληρωτή υπουργό Εσωτερικών Μιφτάρ Τάρε, ο οποίος διηγείται με κάθε λεπτομέρεια τα γεγονότα της εποχής.

«Εσείς μας κρατήσατε ζωντανούς!»

Είχαν προηγηθεί και άλλες συναντήσεις αλβανών υψηλόβαθμων αξιωματούχων με έλληνες κομμουνιστές, όπως εκείνη του Νοεμβρίου 1948 στα Τίρανα, στα πλαίσια των εργασιών του πρώτου Συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος της Αλβανίας. Προσκεκλημένοι των Αλβανών ήταν οι Γ. Ιωαννίδης και Β. Μπαρτζώτας. Οι έλληνες προσκεκλημένοι, μέσω επευφημιών, έλαβαν τον λόγο και εξύμνησαν τους αλβανούς κομμουνιστές, χωρίς να αναφέρουν επίσημα τη βοήθεια προς τους αντάρτες. Ωστόσο, σε κατ' ιδίαν συναντήσεις και οι δυο τους εξέφραζαν την ευγνωμοσύνη τους για τη στάση των αλβανών κομμουνιστών. Ο επίσης έλληνας βορειοηπειρώτης διερμηνέας Χρήστος Βώκος, ο οποίος παρέστη στις συναντήσεις αυτές, μεταφέρει με πιστότητα τις ευχαριστίες του Μπαρτζώτα προς τους Αλβανούς: «Εσείς μας κρατήσατε ζωντανούς!».

Μετρήσιμος παράγοντας και ακανθώδες ζήτημα που περιέπλεκε ακόμα περισσότερο τα πράγματα και τις ήδη προβληματικές σχέσεις μεταξύ των δύο αδελφών κομμουνιστικών κομμάτων ήταν και η παρουσία των μουσουλμάνων Τσάμηδων, οι οποίοι είχαν καταφύγει στην Αλβανία στα τέλη του 1944 και αρχές του 1945.

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία που τώρα έρχονται στο φως της δημοσιότητας (αρχεία που αποχαρακτηρίστηκαν πρόσφατα), στα τέλη Μαρτίου 1949 και ύστερα από (απερίσκεπτη) προτροπή των ελλήνων κομουνιστών ηγετών, οι οποίοι ζητούσαν την επαναπροώθηση των Τσάμηδων στην Ελλάδα και την επιστράτευσή τους δίπλα στον Δημοκρατικό Στρατό, σε αποκλειστική συνάντηση του Πολιτικού Γραφείου του Κομμουνιστικού Κόμματος Αλβανίας, το θέμα συζητήθηκε με την προσήκουσα προσοχή. Για την υπόθεση αυτή είχε ενημερωθεί, με τη σειρά του, και ο Τίτο με τον Στάλιν (σύμφωνα με τα γιουγκοσλαβικά αρχεία) από το 1947, πλην όμως ο Ε. Χότζα ήταν κατηγορηματικός: Η πλειοψηφία των μουσουλμάνων Τσάμηδων είναι αρνητική σε τέτοιο ενδεχόμενο και μόνον προβλήματα θα προκαλούσε μια τέτοια ενέργεια!

Η ΜΑΡΤΥΡΙΚΗ ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΣΜΥΡΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Το απόγευμα της 27ης Αυγούστου του 1922, ενώ ο Τουρκικός Στρατός ήλεγχε πλέον πλήρως την Σμύρνη, ένας Ιταλός καθολικός ιερέας ενημέρωσε τους Γάλλους σχετικά με τον θανάσιμο κίνδυνο που διέτρεχε ο Χρυσόστομος.

Πολύ σύντομα μια γαλλική περίπολος, αποτελούμενη από 20 ναύτες, κατέφθασε στην Μητρόπολη, την Αγία Φωτεινή, με σκοπό να φυγαδεύσει τον Χρυσόστομο. Οι Γάλλοι ζήτησαν από τον Μητροπολίτη να τους ακολουθήσει είτε στο προξενίο τους είτε στην καθολική εκκλησία της Sacre Coeur (Καρδιά του Ιησού). Εκείνος όμως αρνήθηκε  τονίζοντάς τους ότι το καθήκον του υπαγόρευε να παραμείνει με το ποίμνιό του, «ως καλός ποιμένας», όπως χαρακτηριστικά δήλωσε.

Λίγο αργότερα, κατά τις 19.30, κατέφθασε ένας Τούρκος αξιωματικός, ο οποίος συνοδευόταν από δύο στρατιώτες. Οδήγησαν τον Χρυσόστομο στην πλατεία Διοικητηρίου, μαζί με δύο από τα πλέον εξέχοντα πρόσωπα της Σμύρνης: τον δημογέροντα Γεώργιο Κλιμάνογλου και τον νομικό Νικόλαο Τσουρουκτσόγλου, εκδότης της γαλλόφωνης εφημερίδας «La Reforme».

Η γαλλική περίπολος ακολούθησε τον μητροπολίτη, ο οποίος βρισκόταν ήδη ενώπιον του Νουρεντίν πασά. Ο τελευταίος έδωσε εντολή να εκτελεστούν οι δύο δημογέροντες. Ακολούθως απευθύνθηκε στον Χρυσόστομο λέγοντάς του: «Εμείς, θα τα βρούμε μαζί». Και συνέχισε, εξυβρίζοντάς τον χυδαία και κατηγορώντας τον για την φιλελληνική του στάση και τις ενέργειές του εναντίον του Τουρκικού έθνους. Κατόπιν του ανακοίνωσε ότι το «επαναστατικό δικαστήριο της ανεξαρτησίας», στην Αγκυρα, είχε ήδη αποφασίσει την καταδίκη του σε θάνατο.

Επειτα, ο Τούρκος αξιωματούχος κατευθύνθηκε προς το μπαλκόνι του κτηρίου, απ' όπου αντίκρισε, στην πλατεία Διοικητηρίου, τη θέα μαινόμενου πλήθους, 1.500 περίπου Τούρκων, στους οποίους απηύθυνε τα παρακάτω λόγια, δείχνοντας συγχρόνως τον Χρυσόστομο: «Αν καλό σας έκανε τούτος να του το ανταποδώσετε. Αν κακό σας έκανε, κάντε του και εσείς κακό! Εγώ σας παραδίδω τον χιρσίζ ντομούζ (κλεφτογούρουνο). Το μαρτύριο του σεπτού ιεράρχη είχε μόλις αρχίσει.

Ο Τουρκικός όχλος, τελώντας σε έξαλλη κατάσταση, παρέλαβε τον Χρυσόστομο. Επιτέθηκε εναντίον του κτυπώντας τον με γροθιές, λοστούς και ξύλα και τον οδήγησαν σε ένα κουρείο, όπου τον ανάγκασαν να φορέσει μια λευκή μπλούζα.

Στην συνέχεια, του ξερίζωσαν τη γενειάδα και τον έσυραν στην τουρκική συνοικία, προπηλακίζοντας και πτύνοντάς τον. Εκεί του επεφύλαξαν έναν αργό και βασανιστικό θάνατο: τον μαχαίρωσαν σε πολλά σημεία του σώματος του, εξόρυξαν τους οφθαλμούς του και του έκοψαν τα αυτιά και την μύτη.

Στο μαρτύριο του μητροπολίτη παρευρέθηκαν και οι 20 Γάλλοι ναύτες, την αντίδραση των οποίων περιέγραψε ο Γάλλος συγγραφέας Ρενέ Πουώ: «Η γαλλική περίπολος παρακολουθούσε... Οι Γάλλοι ναύτες «είχαν βγει από τα ρούχα τους». Χωρίς υπερβολή, έτρεμαν από αγανάκτηση και αποφάσισαν να επέμβουν. Ο επικεφαλής αξιωματικός τους, όμως, ακολουθώντας τις διαταγές που είχε, με το περίστροφο στο χέρι, τους εμπόδισε να κάνουν οποιαδήποτε κίνηση....

Δεν ξαναείδαμε τον Χρυσόστομο, που τον αποτελείωσαν σε μικρή απόσταση». Σύμφωνα με μια εκδοχή, ένας Τούρκος πυροβόλησε τον μητροπολίτη δύο φορές στο κεφάλι, δίνοντας τέλος στο μαρτύριό του. Κανείς δεν κατόρθωσε να πληροφορηθεί τι απέγινε - ότι απέμεινε από το κατακρεουργημένο σώμα του Χρυσοστόμου. Φημολογείται, ωστόσο ότι κατέστη δυνατό να ενταφιαστεί στο γήπεδο του Απόλλωνα.

Τραγικό υπήρξε και το τέλος των δυο δημογερόντων που τον συνόδευαν. Ο Γεώργιος Κλιμάνογλου απαγχονίσθηκε. Τον Νικόλαο Τσουρούκτσογλου, αφού τον έδεσαν από τα πόδια σε ένα αυτοκίνητο, τον περιέφεραν στο κέντρο της Σμύρνης, ενώ το κεφάλι του συρόταν στα λιθόστρωτα καλντερίμια.

Το 1992, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδας ανακήρυξε τον Χρυσόστομο Αγιο, ύστερα από πρωτοβουλίες που αναλήφθησαν από την «Ενωση Σμυρναίων» της Αθήνας. Η μνήμη του εορτάζεται και τιμάται από την Ορθοδοξία στις 27 Αυγούστου.

Αγιορείτικο Βήμα

Τραμπουκισμοί στο όνομα της εκκλησίας από τον ιερέα της Κρανιάς

Πριν δύο χρόνια ένας ξενιτεμένος στην Αθήνα Βορειοηπειρώτης, ο Θωμάς Νταβέλας, επέστρεψε μετά από δύο δεκαετίες στο χωριό του, την Κρανιά Δελβίνου, για να ζήσει εκεί μόνιμα. Ακολουθώντας όλες τις νόμιμες διαδικασίες έθεσε ξανά σε λειτουργία το καφενείο που είναι στην κεντρική πλατεία του χωριού ανάμεσα από τον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου και το δημοτικό σχολείο.

Επειδή ο κ. Νταβέλας τοποθέτησε και τραπεζοκαθίσματα έξω από το καφενείο για να κάθονται οι θαμώνες το καλοκαίρι ο ιερέας του χωριού πατήρ Χαράλαμπος Νταής του ζήτησε να του καταβάλλει κάθε χρόνο 250.000 λεκ παλιά, με το πρόσχημα ότι ο χώρος ανήκει στην εκκλησία, κάτι στο οποίο ο ιδιοκτήτης συμφώνησε.

Παράλληλα ο Θωμάς Νταβέλας επιθυμούσε να δωρίσει 50.000 λεκ παλαιά στην εκκλησία του χωριού για τις ανάγκες της και ο παπά - Λάμπης Νταής (έχει και το επίθετο και τη χάρη) του απάντησε ότι με αυτή την πράξη <<κοροϊδεύει τον Άγιο>> (!!!) και του ζήτησε αντί για αυτό να
καταβάλλει 200.000 λεκ παλιά για κάθε χοροεσπερίδα που θα διοργάνωνε
στο χώρο έξω από το καφενείο.
Βέβαια ο κ. Θωμάς δεν μπορούσε να το δεχτεί και αυτό, τουλάχιστον ως προς το ύψος του ποσού, αφού μαζί με τα 250.000 λεκ παλιά που συμφώνησε να δίνει κάθε χρόνο, δεν θα του έμεναν ούτε τα μισά από τα κέρδη που βγάζει κάθε χρόνο.

Χρήματα όμως για τη χρήση τμήματος της πλατείας λόγω της τοποθέτησης τραπεζοκαθισμάτων και απο γλέντια ζητάει και ο πρόεδρος της δημογεροντίας της Κρανιάς Σπύρος Τσάκουλης, ο οποίος υποστηρίζει ότι ο χώρος ανήκει στην Κοινότητα.

Δημιουργήθηκε λοιπόν ο διχογνωμία ανάμεσα στον ιερέα και τον κοινοτάρχη - ο οποίος πρέπει να σημειωθεί ότι έχει στην κατοχή του καφενείο δίπλα από το παλιό σχολείο του χωριού - για το ποιος έπρεπε να πάρει τα χρήματα από το <<ενοίκιο>> του καφενείου και να έχει ουσιαστικά την
εκμετάλλευση της πλατείας. Ο παπά - Λάμπης δηλαδή τα ζητούσε στο όνομα του Αγίου Γεωργίου και ο Σπύρος Τσάκουλης για να προχωρήσει υποτίθεται η Κοινότητα σε έργα. Προφάσεις εν αμαρτίαις. Μέχρι στιγμής δεν έχει ξεκαθαριστεί το θέμα σε ποιον πρέπει να πληρώνει... προστασία ο ιδιοκτήτης.

Εδώ όμως πρέπει να σημειωθεί ότι η κεντρική πλατεία της Κρανιάς ανακαινίστηκε χάρη στα χρήματα που συγκέντρωσε η Νεολαία του χωριού. Μία πλατεία όμως που ιερέας και κοινοτάρχης θέλουν να την εκμεταλλευτούν για δικό τους όφελος, χωρίς όμως κανείς από τους δύο να έχει προσφέρει τίποτα για την ανάπλαση της.Ο ιδιοκτήτης ύστερα από όλα αυτά ζήτησε την παρέμβαση του Επάρχου Μεσοποτάμου, που έχει καταγωγή από την Κρανιά, Θεμιστοκλή Καϊση, ο οποίος δήλωσε στον κ. Θωμά ότι έχει το δίκιο με το μέρος του, αλλά στην πράξη δεν έκανε κάτι και απέχει από την ουσιαστική επίλυση του
θέματος.

Να σημειώσουμε όμως και εδώ ότι οι παπά - Λάμπης Νταής και Τσάκουλης οι οποίοι ανήκουν στο στρατόπεδο του Σοσιαλιστικού Κόμματος από την εποχή των περσινών εκλογών είναι πολιτικοί σύμμαχοι με τον Έπαρχο του ΚΕΑΔ. Συνεπώς ο κ. Καισης σαφώς και δεν θα έρθει σε αντιπαράθεση και με τους δύο εταίρους του για χάρη του Θωμά Νταβέλα. Άρα υπάρχουν και
πολιτικές διαστάσεις στο όλο ζήτημα.

Όμως ο παπάς του χωριού όλο αυτό το διάστημα δεν έκατσε με τα χέρια σταυρωμένα. Με την σύμφωνη γνώμη του κοινοτάρχη, που θέλει να τραβήξει πελατεία για το δικό του μαγαζί, πέρσι το καλοκαίρι τοποθέτησε κάγκελα ύψους δύο μέτρων σε απόσταση ενός μέτρου από το καφενείο του κ. Θωμά, προκειμένου να περιορίσει τον χώρο που θα καταλαμβάνουν τα
τραπεζοκαθίσματα.

Ο ρασοφόρος μάλιστα φωνάζει από άμβωνος ότι όποιος τολμήσει να βγάλει τα κάγκελα θα έχει την κατάρα του Αη Γιώργη! Έτσι και ο κ. Θωμάς φοβάται να τα πειράξει για να μην εξαγριώσει τους αφελείς συγχωριανούς του που καταπίνουν αμάσητο ότι αρρωστημένο τους λέει ο παπά - Λάμπης και σταματήσουν να πηγαίνουν στο καφενείο.Τις τελευταίες μέρες όμως ο παπά - Νταής πηγαίνει ακόμα πιο πέρα, χοντραίνοντας το παιχνίδι πολύ περισσότερο.
Επειδή δεν ικανοποιήθηκαν οι απαιτήσεις του, έφερε τσιμεντόλιθους έξω από το καφενείο προκειμένου να χτίσει τοίχο εκεί που είχε βάλει τα κάγκελα με σκοπό να το αποκόψει εντελώς από την πλατεία!

Ο συγκεκριμένος ρασοφόρος να θυμίσουμε ότι την τελευταία Μεγάλη Παρασκευή έστειλε τους κατοίκους της Κρανιάς στον "έξω απο 'δω" επειδή δεν προσέφεραν αρκετά χρήματα κατά την δημοπρασία για το ποιος θα πάρει τον σταυρό στην λιτανεία του Επιταφίου!
Ο παπα- Νταής επίσης δεν υστέρησε ούτε σε παραπολιτική δράση όταν κατά την προεκλογική περίοδο των περσινών δημοτικών εκλογών πρωτοστατούσε από το ιερατείο στο κήρυγμα μίσους κατά των υποψηφίων Επάρχων και συμβούλων του Κόμματος των Ελλήνων και ειδικά του κ. Ζήσου Λούτση.

Άραγε όλα αυτά δεν είναι καθόλου εις γνώσιν του Μητροπολίτη Δημητρίου Ντιγκμπασάνη; Δεν έχει ακούσει τίποτα για τα έργα και τις ημέρες του ιερέα του στην Κρανιά; Ή μήπως όλα αυτά τα αίσχη γίνονται με τις ευλογίες του;Πάντως είμαστε σε αναμονή της επίσκεψη της επιτροπής από τη Μητρόπολη Αργυροκάστρου η οποία είχε προγραμματιστεί από προχθές αλλά μέχρι σήμερα το πρωί δεν είχε εμφανιστεί. 
Αυτό όμως που πρέπει να συνυπολογιστεί στην έκβαση της υπόθεσης είναι και η στάση του
κοινοτάρχη.

Τίμησαν τους εθνικούς μαχητές του Γράμμου - Οι ομιλίες του Μητροπολίτη Ανδρέα και του Βουλευτή της Χρυσής Αυγής Χρ. Παππά

Πραγματοποιήθηκε στις 26 Αὐγούστου, ἡμέρα Κυριακή, τὸ καθιερωμένο ἐθνικὸ μνημόσυνο στοὺς πρόποδες τοῦ Γράμμου καὶ συγκεκριμένα στὴ Βούρμπιανη Κονίτσης. Πλῆθος κόσμου ἀπὸ διάφορες περιοχὲς τῆς Ἑλλάδος κατέφθασαν στὸ ἀκριτικὸ χωριὸ γιὰ νὰ τιμήσουν ὅσους ἔπεσαν μαχόμενοι "ὑπὲρ βωμῶν καὶ ἑστιῶν" κατὰ τῶν ξενοκίνητων ἀνταρτῶν τὴν περίοδο τοῦ συμμοριτοπολέμου 1946-49.

Ἀφοῦ τελέστηκε ἡ ἀρχιερατικὴ θεία λειτουργία καὶ τὸ μνημόσυνο ὑπὲρ τῶν πεσόντων ἀκολούθησαν χαιρετισμοὶ καὶ ὁμιλίες, στὶς ὁποῖες ἔγινε σύντομη ἀναφορὰ σὲ ὁρισμένα ἀπὸ τὰ γεγονότα τῆς περιόδου τοῦ συμμοριτοπολέμου μέχρι τὴν τελικὴ νίκη τὸν Αὔγουστο τοῦ 1949 στὶς κορυφὲς Γράμμος καὶ Βίτσι.

Τὴν σειρὰ τῶν ὁμιλιῶν ἔκλεισε ὁ Μητροπολίτης Κονίτσης Ἀνδρέας ποὺ ἀπευθυνόμενος ἀρχικὰ στοὺς παρόντες ἀποστράτους ἐξέφρασε τὴν ὀργὴ καὶ τὴν ἀγανάκτησή του πρὸς τὴν ἐπίσημη πολιτεία, ποὺ ἀπαξιώνει τοὺς ἀξιωματικούς του στρατοῦ μὲ τὴν μείωση τῶν μισθῶν καὶ τῶν συντάξεών τους ἐνῶ τὴν ἴδια ὥρα πριμοδοτεῖ "τενεκέδες" φορώντας τοὺς μάλιστα "τὸ φωτοστέφανο τοῦ ἀντιστασιακοῦ".

Στὴ συνέχεια, κάλεσε τοὺς πιστοὺς σὲ συνεχῆ ἐθνικὴ ἐπαγρύπνηση τονίζοντας πὼς ὅ,τι δὲν κατόρθωσε νὰ ἐπιτύχει κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ πολέμου ἡ κομμουνιστικὴ ἀνταρσία ἐπιτυγχάνεται σήμερα, σὲ εἰρηνικοὺς μάλιστα καιροὺς, ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν πολιτεία. Ὑπενθύμισε ἐπίσης τὶς πρόσφατες δηλώσεις του γιὰ τὴν προσπάθεια ὁρισμένων γιὰ τὴν παντελῆ ἐρήμωση τῆς ἀκριτικῆς Ἑλλάδα μὲ τὸ κλείσιμο τῶν ὑπηρεσιῶν.
Δὲν παρέλειψε ἀκόμη νὰ ἀναφερθεῖ στὸ ἔργο τῶν νέων τῆς Συντονιστικῆς Φοιτητικῆς Ἕνωσης Βορειοηπειρωτικοῦ Ἀγῶνος (Σ.Φ.Ε.Β.Α) ποὺ πρόσφατα ἔσβησαν τὶς προκλητικὲς κομμουνιστικὲς ἐπιγραφὲς καὶ γέμισαν τὸν δρόμο πρὸς τὸν Γράμμο μὲ συνθήματα ἐθνικοῦ περιεχομένου.

Τέλος, ἀπευθυνόμενος πρὸς τὸν πιστὸ λαὸ ἔστειλε μήνυμα αἰσιοδοξίας καὶ ἀγώνα γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἑλλάδα.

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr

Πήγαν να βάλουν τη Ρεπούση παρουσιάστρια του ντοκιμαντέρ για την καταστροφή της Σμύρνης!

Να αναλάβει η καθηγήτρια Μαρία Ρεπούση την παρουσίαση των ντοκιμαντέρ για την καταστροφή της Σμύρνης, εισηγούνταν στέλεχος της ΕΡΤ.

Η ιδέα και μόνο αλλά και η επιμονή στην επιλογή της συγκεκριμένης καθηγήτριας προκάλεσαν αναστάτωση στο Ραδιομέγαρο. Τα υπηρεσιακά στελέχη της εταιρείας αρνούνταν να αποδεχτούν τη Μαρία Ρεπούση ως κεντρική παρουσιάστρια στα ντοκιμαντέρ που θα προβάλουν η ΝΕΤ και η ΕΤ1 και είναι παραγωγής ΕΡΤ.  Σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο, η Μαρία Ρεπούση θα είχε κεντρικό ρόλο στις συζητήσεις που θα διοργανώνονταν ενενήντα χρόνια μετά την καταστροφή της Σμύρνης! Τελικά τα «εμφράγματα» και το σοβαρό πολιτικό πρόβλημα που θα δημιουργούσε στην κυβέρνηση αποφεύχθηκαν, έπειτα από παρέμβαση της ΠΟΣΠΕΡΤ.  Η διοίκηση της ΕΡΤ ενημερώθηκε και αποφάσισε να μην υλοποιήσει την ιδέα των στελεχών, γλιτώνοντας έτσι από τα χειρότερα. Τελικά, η ανακοίνωση των ντοκιμαντέρ που θα μεταδοθούν την επόμενη εβδομάδα έγινε το απόγευμα της Τετάρτης, χωρίς την παραμικρή αναφορά σε εκπομπές ανάλυσης και διάλογου επί ιστορικών θεμάτων.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 
26-8-2012

Δυναμική παρέμβαση του Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως Ανδρέα στη λιτανεία του Αγίου Κοσμά για τα εθνικά θέματα και την ερήμωση της ελληνικής επαρχίας

από  http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/

Λίγα στοιχεία για το Μεσοπόταμο από την ιστοσελίδα της ΣΦΕΦΑ

Η επαρχία Μεσοποτάμου συμπεριλαμβάνει 15 χωριά και συγκεκριμένα: το Μεσοπόταμο, την Κρανιά, το Κώσταρι, το Μπραϊλάτι, το Συρακάτι, τη Λύβηνα, το Βελιάχοβο, τη Δρόβιανη, τη Μουζίνα, την Πετσά, τους Κρόγγους, τη Μπίστριτσα,  την Αρδάσοβα και το Μαραφέντι και βρίσκεται 4 χμ νοτίου της πόλης του Δελβίνου, 11 χμ μακριά από την παραλιακή και τουριστική πόλη των Αγ. Σαράντα και 43 χμ από την πόλη μουσείο του Αργυροκάστρου.

Από γεωγραφική άποψη, τον αριθμό των κοινοτήτων, τις φυσικές ομορφιές, τις μορφωτικές, ιστορικές και γεωφυσικές πηγές, η επαρχία Μεσοποτάμου, είναι μία από τις κυριότερες επαρχίες της Βορείου Ηπείρου στην  νοτιοδυτική Αλβανία.

Ο χώρος της διακρίνεται  για τον πλούτο και την πυκνότητα των μορφωτικών ιδρυμάτων και την εναρμόνιση με τις βίο-ιστορικό-φυσικές τους αξίες. Αυτές οι αξίες εδώ και πολλά χρόνια  έχουν γίνει  το επίκεντρο της επίσκεψης των τουριστών από διάφορα μέρη του κόσμου. Οι τουρίστες καταφθάνουν εδώ από το λιμάνι των Αγίων Σαράντα, διαμέσου της γραμμής Κέρκυρα -Άγιοι Σαράντα, από τα λιμάνια του Δυρραχίου και του Αυλώνος και από το αεροδρόμιο «Μητέρα Τερέζα» των Τιράνων.

Ο Θεός έχει χαρίσει στην επαρχία Μεσοποτάμου  δύο μαργαριτάρια, από τα ομορφότερα στην Αλβανία, αλλά και πιο πέρα: Το Γαλάζιο Μάτι με το φυσικό  Πάρκο του  και το Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου του Μεσοποτάμου, απέραντα τουριστικά  μέρη προσκυνήματος.

Ας σταθούμε και να περιγράψουμε, έστω και λίγο, τα χωριά που απαρτίζουν την επαρχία αυτή: 

ΤΟ ΜΕΣΟΠΟΤΑΜΟ

Είναι ένα χωριό που απλώνεται σε δυο λόφους δεξιά της ροής του ποταμού Μπίστριτσα.  Βαπτίστηκε με το όνομα αυτό από την τοποθεσία του στη μέση του ποταμού, από τις ελληνικές λέξεις: «μέση» και «ποταμός», που σημαίνει στη μέση του ποταμού ή Μεσοπόταμος. Η τοπωνυμία του χωριού ταυτίζεται με τα γεωγραφικά αντικείμενα και τους παρακλάδους του ποταμού που έχουν περάσει στην πάροδο του χρόνου δίπλα του.

Είναι το κέντρο της επαρχίας με το ίδιο όνομα. Το Μεσοπόταμο είναι ένας παλιός οικισμός, για τον οποίο  μαρτυρούν τα αρχαιολογικά αντικείμενα όπου έχουν βρεθεί στη ράχη Αλλόιε όπως: νομίσματα, χωμάτινα και γυάλινα δοχεία, φούρνοι για το ψήσιμο των κεραμικών, όπου ανήκουν στον Ι αιώνα μ. Χ. Στην περίοδο του Μεσαίωνα, αρχίζει η κορυφαία στιγμή για το Μεσοπόταμο, όταν το 568 μ. Χ. μετεφέρθη εδώ η Επισκοπική Εξαρχία από τον Επίσκοπο Ευστάθιο, μετά την καταστροφή της Φοινίκης.

Το Μεσοπόταμο φημίζεται για το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου, χτισμένο τον ΧΙ αιώνα  καθώς και την ενιαία εκκλησία χτισμένη τον ΧΙΙΙ αιώνα. Την περιουσία και τον Ιερό Ναό τα συντήρησαν οι μοναχοί. Ο ξενώνας του μοναστηριού ήταν πάντα γεμάτος με φιλοξενούμενους και πιστούς, αλλά και πεινασμένους άστεγους.  Ήταν πάντα και η ζεστή γωνιά για τους αγωνιστές του έθνους. Εδώ είχε το στέκι του ο οπλαρχηγός Θύμιος Λιώλης. Εδώ φιλοξενήθηκαν οι απόστολοι το 1912-13  Γιάννης Πουτέτσης κ.ά για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού. Στα 1205 στο νάρθηκα της Μονής Αγίου Νικολάου λειτούργησε μοναστηριακή σχολή καλυβογραμμάτων (οι ιερείς δίδασκαν ανάγνωση, γραφή και το ψαλτήρι) με μαθητές από τα γύρω χωριά της Επισκοπής Εξαρχίας. Εδώ διδάχτηκε ο παπά Μαργαρίτης-Φοινίκη, που διετέλεσε αργότερα ηγούμενος της Μονής, επίσης ο πατήρ Κλίμης (Λύβηνα), ο παπά Γιώργης και παπά Νταβέλας (Κρανιά) παπά Νικόλας Ντάλας (1885-1965). Δε γνωρίζουμε πόσο διήρκεσε η σχολή. Ήταν όμως η πιο πρώιμη για την περιοχή, που μας δείχνει οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη γι’ αυτήν την περιοχή.

Το Κουτσοβλαχικό Ζήτημα

Του Αχ. Λαζάρου 

ρωμανιστή - βαλκανιολόγου

Ο επιθετικός προσδιορισμός κουτσοβλαχικό παράγεται από το σύνθετο όνομα Κουτσόβλαχος, του οποίου το πρώτο συνθετικό είναι το επίθετο κουτσός  και το δεύτερο το ουσιαστικό Βλάχος. Όσοι θεωρούν ως πρώτο το συνθετικό το τουρκικόkucuk (=μικρός) λησμονούν ή αγνοούν ότι οι Κουτσόβλαχοι  κατοικούν αδιάλειπτα στην Μεγάλη Βλαχία (Θεσσαλία-Βυζαντινό θέμα Ελλάδος). 

Ο Βυζαντινός Χρονογράφος Νικήτας Χωνιάτης γράφει: «επί δε τούτοις και άλλος τις τα Θετταλίας κατέχων μετέωρα (=ορεινά), νυν Μεγάλη Βλαχία κικλήσκεται, Τοπάρχης ήν των εκεί». 

Δεύτερος Βυζαντινός Χρονογράφος, ο Γεώργιος Παχυμέρης, σύμφωνα με του εκρουμανισμένου ακαδημαϊκού P. Papahagi, δέχεται την αυτοχθονία και την ελληνικότητα των Βλάχων της Θεσσαλίας, τους οποίους αποκαλεί Μεγαλοβλαχίτες: «….τους γαρ το παλαιόν Έλληνας, ους Αχιλεύς ήγε, Μρεγαλοβλαχίτας καλών επεφέρετο….».

Αφετηρία της λέξεως Βλάχος είναι το εθνωνύμιο  μιας κελτικής φυλής, γνωστής στον Στράβωνα ωςΟυόλκαι  και στον Καίσαρα ως Volcae. Είναι οι πρώτοι  λατινόφωνοι, τους οποίους τα γερμανικά φύλα γνωρίζουν και διαδίδουν το όνομά τους κατά μήκος  κατά μήκος των συνόρων της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, με την σημασία του λατινόφωνου. Ιχνηλατείται δε από την Βρεταννία και το Βέλγιο, όπου αντίστοιχα επιβιώνουν οι Ουαλλοί και οι Βαλλώνοι, έως τον Ελλήσποντο, στον Γαλατά της Κωνσταντινουπόλεως, του οποίου οι κάτοικοι Γενουάτες λόγω ιταλικής γλώσσας λέγονται Βλάχοι!

Η λέξη Βλάχος δεν αποτελεί προνόμιο  των χρηστών λατινικής γλώσσας. Με σημασιολογική μεταβολή γίνεται συνώνυμη των λέξεων βοσκός, κτηνοτρόφος. Ως  προς τον χρόνο παρουσίας οι απόψεις των ειδικών διίστανται, ιδίως μεταξύ Ρουμάνων. Κατά τον V.Bulgaru η νέα σημασία σημειώνεται τους ζ-θ (7-9) αιώνες, ενώ κατά τον Poghirc είναι ταυτόχρονη με την γένεση των Βλάχων, δηλαδή οι έννοιες βοσκός-κτηνοτρόφος είναι συνακόλουθος της αναλήψεως υπηρεσίας προς φύλαξη-φρούρηση συνόρων ή οδικών κόμβων. Διότι εκτός των παγίων περιοχών στους οροφύλακες παραχωρείται και εδαφική έκταση για γεωργοκτηνοτροφική εκμετάλλευση.

Στον ελλαδικό χώρο, στον οποίο συμπεριλαμβάνονται ασφαλώς η Βόρειος Ήπειρος έως την Εγνατία οδό, όπως ορίζουν ο Στράβων, ο Προκόπιος, ο V.L. Popovic,  οι χρήστες και λατινογενούς γλωσσικού ιδιώματος Έλληνες ονομάζονται Βλάχοι, Κουτσόβλαχοι, Τσιντσάροι… Όμως αυτοί αυτοαποκαλούνται Αρμάνοι (<Α> προθετικό πανάρχαιο ελληνικό και ρωμάνος με πτώση του ω), την δε πατρίδα τους ονομάζουν Αρμανία, όπως αποκαλύπτει ο Α.Α. Vasiliev, ενώ η Στερεά Ελλάδα, η Ρούμελη λέγεται (Ρουμανία (!), σύμφωνα με το Χρονικό του Γαλαξειδίου. Αντίθετα στην πέρα του Δουνάβεως η λέξη romanus  καταντά με την έννοια δούλος, το δε σημερινό εθνωνύμιο (Ρουμανία) δεν υπήρξε ποτέ. Διότι η Δακία εγκαταλείφθηκε από τους Ρωμαίους προ της κυκλοφορίας της λέξεως! Δόθηκε υπό την μορφή Ρουμουνία από τον Έλληνα Δανιήλ Φιλιππίδη, θεωρούμενο ως τον πρώτο ιστορικό της. Έτερος ομογενής του, ο μοναχός από την Χίο του Αρχιπελάγους του Αιγαίου Κορέσηςεπανέφερε σε χρήση, αποκαθαρμένο από την υποτιμητική έννοια δούλος, ως εθνικό Ρουμάνος.

Ήδη διερωτάται κανείς που έγκειται το Ζήτημα.Ακριβώς εξ αιτίας της πανευρωπαϊκής επαναστάσεως του Φεβρουαρίου 1848, η οποία  εκδηλώνεται και στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες, και της επιτακτικής ανάγκης προλήψεως οποιασδήποτε αναμετρήσεως με τις γειτονικές υπερδυνάμεις, Αυστρο-Ουγγαρία και Ρωσία, από τις οποίες οι επαναστατημένοι Βλαχο-Μολδαβοί ζητούν απελευθέρωση αντίστοιχα της Τρανσυλβανίας καιΒεσσαραβίας, οι ιθύνοντες τις δύο Ηγεμονίες επινοούν το λεγόμενο «Κουτσοβλαχικό Ζήτημα», ένα δημιούργημα τεχνητό κατά τον Ιταλό εθνολόγο Giovanni Amadore Virgilij. Ομολογείται άλλως τε από τον Ρουμάνο Μ.Kogalniceanu: «εφευρέθη προς ανατροπήν του ρουμανικού λαού από της περί των Τρανσυλβανία αδελφών αυτών μερίμνης […]. Δια τούτο είναι αναγκαίον επί του παρόντος να διευθύνουμε την προσοχή του ρουμανικού λαού προς την Μακεδονίαν», προς την επικράτειαν του ‘Μεγάλου Ασθενούς’.

Επιδίδονται παντοιοτρόπως στην αλλοτρίωση του ελληνικού εθνικού φρονήματος των Βλάχων-Αρμάνων και την εμφύσηση ρουμανικής εθνικής συνειδήσεως. Διαπράττουν το έγκλημα του Παιδομαζώματος . Αποσπούν ανήλικα Βλαχόπουλα από τις αγκαλιές των μητέρων και τα κλείνουν στο άντρο της προπαγάνδας των Αγίων Αποστόλων του Βουκουρεστίου. Ιδρύουν ρουμανικά σχολεία, τα οποία στελεχώνουν με τους αλλοτριωμένους στους  Αγίους Αποστόλους, με τα πρώτα θύματα του Παιδομαζώματος, που ανανήφουν, όταν επιστρέφουν στις γενέτειρές τους και περιφρονούνται από τους συμπατριώτες τους, όπως αποκαλύπτει ο G. Papacostea-Goga. Χορηγούν άφθονες και πλήρεις υποτροφίες και πρωτόγνωρα οικογενειακά επιδόματα. Καταβάλλουν δελεαστικούς μισθούς στους διδάσκοντες, μάλιστα και στους εικονικά υπηρετούντες, διότι δεν έχουν μαθητές. Προσφέρουν εντυπωσιακή και  χρηστική ύλη και πρόσφορα εποπτικά μέσα και όργανα διδασκαλίας.

Για την πραγμάτωση της παραπλανήσεως τόσο της κοινής γνώμης της Ρουμανίας όσο και της διεθνούς πλάθονται με επιστημονικοφανή επίφαση τα πλέον απίθανα επιχειρήματα :

I.- Οι Βλάχοι της Μακεδονίας, συνάμα δε  και της λοιπής ελληνικής χερσονήσου, αφούαυτοαποκαλούνται Αρμάνοι, όπου λανθάνει ο όρος  Ρωμάνοι, είναι Ρουμάνοι, οπότε και επονομάζονται Μακεδο-Ρουμάνοι.

Όμως απορρίπτεται από τους πλέον ειδικούς, μάλιστα Ρουμάνους, και εκρουμανισμένους, όπως οι S.Puscarius, G. Murnu…, ή και διακεκριμένους φιλορουμάνους, όπως ο Κροάτης ακαδημαϊκός P. Skok.

II. Ρουμανική γλώσσα και ρωμανικό ιδίωμα των Αρμάνων δεν διαφέρουν.

Την διαφορά επισημαίνουν σημαίνοντες Ρουμάνοι επιστήμονες, π.χ οι ακαδημαϊκοί  A.Procopovici, N.Iorga, Al. Graur.  Ο τρίτος, ο πλέον αρμόδιος ως καθηγητής της γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο  Βουκουρεστίου διαχωρίζει τελείως τη ρουμανική από την αρμανική.

ΙΙΙ. Οι Βλάχοι-Αρμάνοι κατάγονται από Δάκες-Ρουμάνους, επειδή επιδίδονται στην κτηνοτροφία,  την οποία δήθεν οι αρχαίοι Έλληνες αγνοούν.

Ασύλληπτες διαστάσεις είχε λάβει η παραγωγή δημοσιευμάτων, που αποσκοπούσαν  στο να πεισθούν  οι αναγνώστες ότι οι Βλάχοι Ελλάδος δεν είναι αυτόχθονες αλλά επήλυδες. Συνειδητά κολοβούνονται  ή παρερμηνεύουν  χωρία βυζαντινών χρονογράφων προς εδραίωση θεωρίας περί καθόδου  από Δούναβη, Δακία, για την επίτευξη σκοπού πολιτικού μετέπειτα δε και στρατηγικού και διπλωματικού και οικονομικού και δημογραφικού, όπως εκμυστηρεύεται ο Ρουμάνος ακαδημαϊκός G.I. Bratianu.

Ο χαιρετισμός του Προέδρου του Κόμματος των Ελλήνων Χρήστου Κίτσιου στην εκδήλωση για την επέτειο της Σφαγής της Γλίνας

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω και εγώ από την πλευρά μου όλους όσους ήρθατε για να παρευρεθείτε σήμερα σε αυτήν εδώ τη σεμνή τελετή και να συγχαρώ τα παιδιά που πήραν την πρωτοβουλία για την πραγματοποίηση της και να θυμηθούμε ένα κομμάτι της ιστορίας μας.

Τίποτα δεν έχει σημασία όσο το να θυμηθούμε τη δική μας ιστορία και να τιμήσουμε τους ανθρώπους που έχουν δώσει τη ζωή τους και έχουν κρατήσει τον Ελληνισμό ζωντανό σε αυτά τα χώματα. 

Το ίδιο πρέπει να κάνουμε και εμείς γιατί οι σημερινές ημέρες είναι πάρα πολύ δύσκολες και ο Ελληνισμός δοκιμάζεται ακόμα μία φορά. 

Πρέπει όλοι μας να ενωθούμε και να προσπαθήσουμε να κρατήσουμε εδώ αυτά τα χώματα για τα οποία έδωσαν τη ζωή τους αυτοί οι νέοι.

Είναι χρέος μας αυτό που κάνουμε σήμερα και πιστεύω ότι όλοι μαζί ίσως την επόμενη χρονιά να έρθουμε εδώ σε ένα διαφορετικό μνημείο. Ένα μνημείο το οποίο, για να αναπαυθεί και η ψυχή αυτών των ανθρώπων, θα γράφεται στα ελληνικά.

Αιωνία η μνήμη τους.

Ευχαριστώ πολύ.  

Διπλή γιορτή στο Καινούργιο - το σχόλιο μας

Αγιασμός και αρτοκλασία στην νέα εκκλησία & εορτασμός της Παναγίας  Προυσιωτίσσης

Η 22^α Αυγούστου για τους κατοίκους του Καινούργιου στην επαρχία του Αλύκου, νομού Αγ. Σαράντα, ήταν μέρα διπλής γιορτής: Έγινε ο αγιασμός και η αρτοκλασία στην νεόχτιστη, ολοκαίνουργη εκκλησία του χωριού τους και το παραδοσιακό λαϊκό γλέντι, αφιερωμένο στην Παναγία, όπως το συνηθίσουν σε όλα τα χωριά της Βορείου Ηπείρου.

Με την παρουσία του οικοδεσπότη ιερέα Βασίλη Κέντρου, των ιερέων Χρήστου Παπά του Αλύκου, Κώστα Ντάση της Τσούκας, Διονυσίου Φιλετρών Πελοποννήσου, Αλέξανδρου Γραβάνη Άρτας, Ανδρέα Γιαννόπουλου Κέρκυρας και του πρωτοπρεσβύτερου Παντελή Μήτρου, έγινε ο αγιασμός και εν συνέχεια η αρτοκλασία, της νεόχτιστης σκαλιστής εκκλησίας του χωριού.

Η εκκλησία είναι αφιερωμένη στην Παναγία Προυσιωτίσσης, η εικόνα της οποίας - έργο του Ευαγγελιστή Λουκά - φυλάσσεται και φυσικό η νέα εκκλησία να πάρει και το όνομά της.

Η εκκλησία είναι χτισμένη σε οικόπεδο που παραχώρησε ο συγχωριανός Σταύρος Κυράνης και έγινε με δωρεές των Καινουργιωτών και τη μέριμνα του Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας Μακαριωτάτου Αναστασίου.

Σας μεταφέρω τους χαιρετισμούς του Σεβασμιωτάτου Δημητρίου, ο οποίος σύντομα θα κατέβει μόνος του να κάνει και τα θυρανοίξια. Να ευχαριστήσουμε όλους τους χωριανούς  που ήταν οι πρωτεργάτες για την ανέγερση της εκκλησίας, να ευχαριστήσουμε το Θεό που μας αξίωσε να την τελειώσουμε μα και τον Μακαριώτατο Αναστάσιο που βοήθησε για την ολοκλήρωση του έργου. Η Παναγία  Προυσιωτίσσης  να ευλογεί όλο το χωριό, όλα τα παιδιά μας, όπου και να βρίσκονται,  και κάθε 22 του μηνός να ‘ρχονται να γιορτάζουν εδώ στο χωριό τους, ανάφερε ο πρωτοπρεσβύτερος Παντελής.

Στη χαρά των πάρα πολλών, που ήρθαν αποκλειστικά από την Ελλάδα, μα και από τα γύρω χωριά, παρευρέθηκε και ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στο Αργυρόκαστρο Νικόλαος Κοτροκόης, ο έπαρχος Αλύκου Χρήστος Καΐσης, ο Πρόεδρος του Παραρτήματος Ομόνοιας Αγ. Σαράντα Χαράλαμπος Παντέχης, η Ευγενία Κότα πρόεδρος της Ομόνοιας για το Παράρτημα των Τιράνων, ο γνωστός αγωνιστής για το Βορειοηπειρωτικό, Βασίλης Κυράνης, κάτοικος Σικάγου Αμερικής, κοινοτάρχες κ.ά.

Έκανε την έναρξη του λαϊκού γλεντιού ο πρόεδρος της κοινότητας Κώστας Γιαννόπουλος, για να χαιρετήσει με τη σειρά ο έπαρχος  Αλύκου Χρήστος Καΐσης και ο Γ. Πρόξενος Νικόλαος Κοτροκόης. Ο κ. Κοτροκόης  άλλη μια φορά πέρασε το μήνυμα της ενότητας.

Δεν έχουμε την πολυτέλεια του αλληλοσπαραγμού, τόνισε, αλλά όλοι μαζί να δώσουμε το χέρι ο ένας στον άλλο. Όπως στην Ελλάδα που τρία κόμματα συγκυβερνούν για το καλό της χώρας, για να βγει από την κρίση, έτσι κι εσείς μπορείτε ν’ αναδείξετε τους δικούς σας εκπροσώπους στα Τίρανα.

Έχοντας παρέα την ωραία ορχήστρα και την μελωδική φωνή της Βαλεντίνης Μήτση, οι Καινουργιώτες γλέντησαν μέχρι αργά το απόγευμα.

(από συνεργάτη μας στη Β. Ήπειρο)

Σημείωση ΣΦΕΒΑ: κάθε περιστατικό που δείχνει ότι οι αδελφοί μας Βορειοηπειρώτες δεν ξεχνούν αλλά επιστρέφουν στον τόπο τους και κτίζουν ξανά τις εκκλησίες και τα σπίτια τους, μας γεμίζει χαρά και αισιοδοξία ότι η Βόρειος Ήπειρος δεν θα χαθεί.

http://www.sfeva.gr

Το σχόλιο μας: 

Τέτοιες κινήσεις αξίζουν βέβαια της προβολής και των συγχαρητηρίων, αλλά όταν κτίζονται μεγαλοπρεπείς ναοί σε Τίρανα και Αργυρόκαστρο και παράλληλα χρειάζονται 21 χρόνια για να κτιστούν οι μικροί ναοί στα χωριά της Βορείου Ηπείρου με τα χίλια ζόρια και παρακάλια ενώ έχουν βρεθεί τα οικόπεδα, όπως στην περίπτωση του χωριού Πλάκα, τότε δεν μένει και μεγάλη διάθεση για πανηγύρια (για τους ιστορικούς χριστιανικούς ναούς που καταρρέουν, με τη δικαιολογία του χαρακτηρισμού πολιτιστικών μνημείων είναι άλλη υπόθεση με την οποία ασχοληθήκαμε σε προηγούμενο άρθρο). 

Και αν κύριοι της Ορθόδοξης Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Αλβανίας και κύριοι διπλωμάτες σας ενδιαφέρει πραγματικά η ενότητα στο εσωτερικό της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας να καλείτε εκπροσώπους απ' όλους τους πολιτικούς χώρους σε τέτοιες εκδηλώσεις. 

Γιατί άλλο η ενότητα και άλλο το νταβατζιλίκι, άσχετα αν την πρώτη έννοια κάποιοι την έχουν ταυτίσει με τη δεύτερη καλλωπίζοντας την.