Η ομιλία του Αντιπροέδρου του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΜΜ Χρήστου Αργύρη στην επετειακή εκδήλωση για την σφαγή της Γλίνας

Φίλες και φίλοι, αγαπητοί συμπατριώτες καλησπέρα σας.

Αιωνία η μνήμη στα θύματα του ερυθρόμαυρου φασισμού, τόσο σε αυτούς που σήμερα τιμάμε τη μνήμη τους όσο και σε όλους εκείνους τους Έλληνες που επέλεξαν έναν μαρτυρικό θάνατο από τα υποταχθούν στα τάγματα της διπλής κατοχής.

Το Κόμμα των Ελλήνων ως εθνικός πολιτικός φορέας επιλέγοντας τη μνήμη από τη λήθη που επί δεκαετίες προσπαθούν να μας επιβάλλουν, έχοντας την ιερή υποχρέωση απέναντι στον Ελληνισμό πήραμε την πρωτοβουλία να τιμήσουμε ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα που χάραξαν την ιστορία του τόπου.

Πράττουμε επίσης κάτι που οι επίσημοι ελληνόφωνοι εκπρόσωποι της υποκρισίας και της αλβανικής καθοδήγησης επί χρόνια αρνούνται να πράξουν.

Ένα ιστορικό γεγονός που τιμάει διαχρονικά το αλβανικό κράτος παραποιώντας φυσικά την ίδια τη ιστορική αλήθεια αποδίδοντας την εγκληματική αυτή πράξη σε ένα ένοπλο τάγμα κλεφτοκοτάδων του Εθνικού Μετώπου (Μπαλ Κομπετάρ) χωρίς να αναφέρεται ποιοι ήταν και οι πραγματικοί λόγοι που προκάλεσαν αυτό το ειδεχθή έγκλημα κατά του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.

Πέραν της υποχρέωσης να τιμήσουμε τον μαρτυρικό θάνατο των προγόνων μας οφείλουμε να φωτίσουμε και όλες εκείνες τις ιστορικές πτυχές ώστε μαζί με τον θάνατο να τιμήσουμε και την πορεία της ζωής τους.

Αυτό το γεγονός και η βαρβαρότητα που το διακρίνει δεν ήταν απλά ένα τυχαίο γεγονός και η επιλογή στο να εκτελεστούν 25 συμπατριώτες μας από τη Γλίνα και την Βραχογοραντζή δεν ήταν απλά μία τυχαία επιλογή.

Ήταν ένα προμελετημένο έγκλημα από τα τάγματα Αλβανών κομουνιστών και εθνικιστών υπό την επίβλεψη των δυνάμεων κατοχής. Ήταν επίσης εκφράσεις του αλβανικού μισελληνισμού από την δημιουργία του αλβανικού κράτους μέχρι και σήμερα, που σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε από την αρχή μέχρι και το τέλος με έναν και μοναδικό σκοπό, να κάμψει την βορειοηπειρωτική αντίσταση χτυπώντας την στον πυρήνα της.

Η Γλίνα λοιπόν δεν ήταν ένα τυχαίο χωριό αλλά ο πυρήνας της βορειοηπειρωτικής αντίστασης. Ήταν το χωριό που πρώτο δήλωσε παρόν σε όλους τους αγώνες του Ελληνισμού, από τον αυτονομιακό αγώνα του 1914, στο θρησκευτικό ζήτημα του 1927, στο σχολικό ζήτημα του 1935, καθώς και στην ανεξάρτητη βορειοηπειρωτική αντίσταση κατά των δυνάμεων κατοχής μετά την υποχώρηση του απελευθερωτή Ελληνικού Στρατού.

Οι κάτοικοι της Γλίνας ήταν οι πρώτοι που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του αγώνα για Ελληνοορθοδοξία, για ελληνικά γράμματα και για της πατρίδος την ελευθερία. 

Ήταν αυτοί που στάθηκαν δίπλα και αγωνίστηκαν μαζί με δύο μεγάλους Έλληνες που γέννησε αυτός ο τόπος τον προηγούμενο αιώνα, και δεν είναι άλλοι από τον Βασίλειο Σαχίνη και τον Γρηγόρη Λαμποβιτιάδη, που με τους αγώνες τους καθ’ όλη τους τη ζωή μέχρι και τον μαρτυρικό θάνατο τους δόξασαν τον Ελληνισμό αλλά δυστυχώς δεν δοξάστηκαν ως έπρεπε από αυτόν.

Είμαστε λοιπόν όλοι υπόλογοι προς την ίδια την ιστορία, γιατί οι δύο αυτοί μεγάλοι Έλληνες μας τίμησαν με τους αγώνες τους, αλλά δεν τους τιμήσαμε με τη μνήμη μας.

Αυτό που θέλω να μείνει εγχάρακτο στη μνήμη μας από τη σημερινή ημέρα είναι η ίδια η ζωή που τους προίκισε με υπέρτατη αγάπη για τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία και στις 2 Αυγούστου 1943 ο ίδιος ο Θεός τους επιβράβευσε με αθανασία.

Αθάνατοι λοιπόν και αιωνία τους η μνήμη.