Σε χοτζικά πρότυπα οργάνωσε το κατεστημένο Μπολάνου τη γιορτή για την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου στη Χιμάρα

Για τις εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν στη Χιμάρα στο πλαίσιο του εορτασμού της εθνικής επετείου της έναρξης της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, δημοσιεύσαμε αρχικά το σχετικό κείμενο της ΣΦΕΒΑ, το οποίο περιέγραψε τα πράγματα από μία ουδέτερη και χωρίς κριτική διάθεση σκοπιά, αφού η θέση της ως οργάνωση που αποτελείται από Ελλαδίτες είναι ιδιαίτερα λεπτή.

Έχοντας όμως περάσει μερικές μέρες από την 25η Μαρτίου δεν είναι δυνατόν να μην ασχοληθούμε με τα όσα καθόλου τιμητικά για την επέτειο συνέβησαν κατά τη διάρκεια του καλλιτεχνικού προγράμματος των μαθητών του τοπικού ελληνικού ιδιωτικού σχολείου. 

Δυστυχώς ο Δήμαρχος Χιμάρας και πρόεδρος - βιτρίνα της κεαδίτικης Ομόνοιας Βασίλης Μπολάνος, μετά την επέτειο της 12ης Δεκεμβρίου 1990 στο Αλύκο πριν τρεις μήνες, "ξαναχτύπησε" εκμεταλλευόμενος την διεξαγωγή μιας εθνικής εκδήλωσης για μικροκομματικές σκοπιμότητες. Η μόνη διαφορά είναι ότι τώρα δεν βρισκόταν στο "εχθρικό" έδαφος του Βούρκου αλλά στην έδρα του, περιστιχιζόμενος από τον μηχανισμό που τον στηρίζει στην εξουσία. 

Στην ομιλία του ο κ. Μπολάνος μίλησε στην αρχή πολύ ωραία και πατριωτικά, κάνοντας λόγο για τη μη πραγμάτωση της εθνικής ολοκλήρωσης που ξεκίνησε η Επανάσταση του 1821, αφού περιοχές όπως και η Βόρειος Ήπειρος έμειναν εκτός ελληνικού κράτους.

Πολύ σωστά το ξεκίνησε ο Δήμαρχος για να πει όμως στη συνέχεια του λόγου του για τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό του σήμερα ότι η Ομόνοια – ΚΕΑΔ (το PBDNJ δηλαδή αφού ουσιαστικά Ομόνοια δεν υπάρχει αλλά απλώς καπηλεύονται το όνομα) αποτελεί τον μοναδικό εκφραστή και αντιπρόσωπο του. Να παινέψει το σπίτι του ήθελε ο Δήμαρχος και το χώρεσε στο χαιρετισμό του. Ξέχασε όμως ότι βρισκόταν σε εκδήλωση για την 25^η Μαρτίου, γιορτή όλων των Ελλήνων και ότι εκεί ήταν παρών ως Δήμαρχος όλων των Χιμαριωτών. Προφανώς όμως δεν επιθυμεί αυτόν τον βαρύ τίτλο για τον εαυτό του, γιατί διαφορετικά δεν θα εκφραζόταν με τέτοιο τρόπο.   

Όμως αυτό δεν ήταν τίποτα μπροστά σε όσα ακολούθησαν.

Αφού λοιπόν είπαν τα ποιήματα τους τα παιδιά του νηπιαγωγείου ήρθε η σειρά των μαθητών της Α΄Δημοτικού.

Και πάνω που ακουγόντουσαν ποιηματάκια για την Εθνεγερσία του ΄21, απαγγέλθηκε το εξής ποίημα:

«...Γι’ αυτό μην τα πιστεύετε τα λόγια που λένε

για να είμαστε δυνατοί στο τέλος να μην κλαίμε

με την Ομόνοια (σ.σ. το PBDNJ δηλαδή) μπροστά όλοι να ενωθούμε

και να παλέψουμε σκληρά το δίκιο μας να βρούμε.

Όσοι από μας θέλουνε άλλον να ψηφίσουν

τότε αυτοί θα κάνουνε κακό του κεφαλιού τους»!!!!!!

Για να πάρει σειρά το νεόκοπο ποίημα: 

«Ψηφίζοντας για Δήμαρχο που’ χει η οργάνωση μας

κάνουμε το καθήκον μας όπως οι πρόγονοι μας.

Η Ομόνοια είναι ξακουστή σε Ευρώπη και Ελλάδα

και όλοι μας συμβουλεύουμε όχι σε κόμματα άλλα»!!!!!

Τα ακούσματα αυτά αναμφίβολα μας γύρισαν σε άλλες εποχές. Τότε που τα Βορειοηπειρωτόπουλα υμνούσαν υποχρεωτικά το Κόμμα Εργασίας και τον «θείο» Ενβέρη. Μόνο με την κομουνιστική καθεστωτική προπαγάνδα μπορούσε να συγκριθεί αυτό το αίσχος που οργανώθηκε στη Χιμάρα από τον μηχανισμό Μπολάνου, του οποίου μέρος αποτελούν ο διευθυντής και ορισμένοι δασκάλοι του σχολείου που φέρουν φυσικά τεράστια ευθύνη για την κομματική στράτευση των μαθητών. 

Η «Ακροκεραύνειος» κάποτε Σχολή, σήμερα εκπαιδευτήριο  Όμηρος, υποτίθεται ότι έχει ως σκοπό να γίνει εστία μόρφωσης για όλα τα Ελληνόπουλα της Χιμάρας. Ύστερα από αυτό όμως δικαιωματικά θα πρέπει να μετονομαστεί σε «Μπολάνειο Σχολή». Αν ήθελαν οι δάσκαλοι και οι γονείς των συγκεκριμένων μαθητών που τους ανέθεσαν να πουν αυτά τα ποιήματα, ας έκαναν κάποια άλλη μέρα μία κλειστή εκδήλωση που θα απευθυνόταν αποκλειστικά στους οπαδούς του PBDNJ. Είχαν κάθε δικαίωμα. Το να ακούγονται όμως αυτές οι προπαγανδιστικές ρίμες στο πλαίσιο του εορτασμού της σημαντικότερης εθνικής επετείου του Ελληνισμού αποτελεί τουλάχιστον ντροπή για αυτούς που το οργάνωσαν. 

Φαίνεται πως το δίδυμο Ντούλε - Μπολάνου στις δύσκολες αυτές στιγμές που τα βρήκε σκούρα, αποφάσισε να δημιουργήσει τις νέες γενιές πιονέρων και φατόσηδων.

Στο χέρι των γονέων όμως είναι να μην επιτρέψουν να επικρατήσει  καθεστωτικού τύπου παιδεία.