Τα τελευταία χρόνια άρχισε να γιορτάζεται και στο χώρο μας, στις 30 Ιανουαρίου, η ημέρα των Ελληνικών Γραμμάτων, της Ελληνικής Παιδείας.
Δυστυχώς όμως, είναι αρκετοί εκείνοι, είτε μικροί είτε μεγάλοι, που δηλώνουν ολική ή μερική άγνοια γι’ αυτό το γεγονός.
Η γιορτή αυτή είναι συνυφασμένη με τους Τρεις Ιεράρχες: τον Βασίλειο τον Μέγα, τον Γρηγόριο τον Θεολόγο και τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο, η κοινή γιορτή των οποίων, από το 1050, είναι η μέρα της 30ης Ιανουαρίου.
Αργότερα, στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, η μέρα αυτή καθιερώθηκε και ως γιορτή της Ελληνικής Παιδείας.
Κι αυτό δικαιολογείται απόλυτα, γιατί αυτοί οι τρεις μεγάλοι πατέρες της Εκκλησίας, που έζησαν τον 4ο μ.Χ. αιώνα, ανάλωσαν τη ζωή τους όχι μόνον για την Ορθοδοξία αλλά και για τα Ελληνικά Γράμματα. Και πρέπει να είμαστε εραστές των λόγων τους και μιμητές των έργων τους.
Αυτοί, λοιπόν, τιμώνται ως Άγιοι της Εκκλησίας, ως θεμελιωτές του Ελληνοχριστιανικού Πολιτισμού και ως προστάτες της Ελληνικής Παιδείας, η οποία παιδεία αποτελεί το βασικό στοιχείο της πλούσιας, αγνής, χριστιανικής κληρονομιάς μας.
«Η παιδεία είναι το πρώτο από τα αγαθά που έχουμε…» έλεγε ο Γρηγόριος ο Θεολόγος. Ενώ ο Βασίλειος ο Μέγας, μιλώντας για μια σωστή παιδεία, αναφέρει: «Η τέχνη των ρητόρων χρησιμοποιεί συνήθως ψεύτικα επιχειρήματα. Γι’ αυτό από τους ρητορικούς λόγους πρέπει να δεχόμαστε περισσότερο όσους επαινούν την αρετή και κατηγορούν την κακία».
Και οι τρεις τους χρησιμοποίησαν την παιδεία, τον κλασικό λόγο, για ν’ αναπτύξουν τις χριστιανικές τους απόψεις, την ορθόδοξη διδασκαλία. Είναι η παιδεία που ακτινοβολεί πνεύμα ελληνικό, ομορφιά ελληνική, αίγλη περισσή.
Όμως η παιδεία μας, τα Ελληνικά Γράμματα, προσέκρουσαν πολλές φορές σε τάσεις εχθρικές, ανθελληνικές, τάσεις που αντιμετωπίστηκαν με σύνεση και θυσίες.
Έτσι στον καιρό της τουρκικής κατοχής, οπότε επικρατούσε πνευματικό σκοτάδι και όλα ήταν δύσκολα, οι κληρικοί και οι καλόγεροι μάθαιναν στα παιδιά λίγα γράμματα στα μοναστήρια και στους νάρθηκες των εκκλησιών.
Από τον 17ο αιώνα και μετέπειτα στο χώρο μας παρατηρείται σημαντική εκπαιδευτική δραστηριότητα.
Τον 18ο αιώνα μπορούμε ν’ αναφέρουμε την πολύτιμη συμβολή του Αγίου Κοσμά στην Ήπειρο, και στο χώρο μας. Αυτός δίδασκε, κήρυττε και παρότρυνε τους προύχοντες των χωριών ν’ ανοίξουν σχολεία. Και το κατόρθωσε. Στην επαρχία του Δελβίνου, της Χειμάρρας και του Αργυροκάστρου τα γράμματα άνθισαν πολύ νωρίς κι άνοιξαν διάφορα σχολεία.
Πριν ακόμα γίνουν διδασκαλεία στην ελεύθερη Ελλάδα, στο χωριό Κεστοράτι της Λιουντζουριάς λειτουργούσαν τα Ζωγράφεια διδασκαλεία αρρένων και θηλέων. κ.ά.
Τελειώνοντας, φρονώ ότι τα Ελληνικά Γράμματα έμειναν άσβηστη δάδα με σαγηνευτική δύναμη και μεταλαμπαδευτική ικανότητα ιδεών.
Συνεπώς, η 30η Ιανουαρίου παίρνει ιδιαίτερη σημασία και αξίζει να εορτάζεται κάθε χρόνο και καλύτερα, όχι μόνο από την Εκκλησία και τα θρησκευτικά της εκπαιδευτήρια αλλά απ’ όλα τα δημόσια ελληνικά σχολεία του χώρου μας, απ’ όλους μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου