Η Γερμανία τις μέρες αυτές γιορτάζει την Ένωσή της, που επεσυνέβη 21 χρόνια πριν, στα πλαίσια των κοσμογονικών αλλαγών που συντελέστηκαν στον Ευρωπαϊκό Χάρτη, στις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Με την Ένωση των Γερμανιών έκλεισε μια ιστορική εκκρεμότητα, χρονολογημένη από το 1946, όταν το Αυστριακό, το Γερμανικό και το Βορειοηπειρωτικό ετέθησαν ενώπιον των τεσσάρων Υπουργών Εξωτερικών των Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής (ΗΠΑ, Σοβ. Ένωση, Αγγλία, Γαλλία) στην τράπεζα της Συνδιασκέψεως Ειρήνης των Παρισίων.
Η καθημαγμένη Ελλάδα έθεσε ευθέως ζήτημα ενσωματώσεως της Βορείου Ηπείρου στον εθνικό κορμό, πλην όμως με την παρέμβαση της τότε Σοβιετικής Ενώσεως, η εξέταση του ελληνικού αιτήματος παραπέμφθηκε μετά τη λύση του Αυστριακού και του Γερμανικού, ζητήματα τα οποία λύθηκαν το μεν πρώτο το 1955, το δε δεύτερο, πριν 20 χρόνια όπως προελέχθη.
Οι ηττημένοι του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου δικαιώθηκαν.
Η Αλβανία, σύμμαχος του ιταλικού φασισμού εναντίον της πατρίδας μας, δεν δίστασε να θέσει θέμα αυτονομίας του Κοσσυφοπεδίου, του οποίου η ανεξαρτησία, κατά παράβαση κάθε έννομης τάξεως, αναγνωρίσθηκε ήδη διεθνώς.
Και η νικήτρια του Πολέμου Ελλάδα; Όχι μόνο δεν επανέφερε στη διεθνή κονίστρα το εκκρεμές ζήτημα της Βορείου Ηπείρου ως ζήτημα ενσωματώσεως αλλά ούτε καν και θέμα Αυτονομίας με βάση το Πρωτόκολλο της Κερκύρας του 1914, το οποίο συνυπέγραψε και συναποδέχθηκε και η Αλβανία.
Η ανερμάτιστη αυτή πολιτική και μάλιστα σε μια εποχή ρευστών γεωπολιτικών δεδομένων, πρόσθεσε έναν ακόμα κρίκο στην αλυσίδα των χαμένων ευκαιριών πάνω στο εθνικό θέμα της Βορείου Ηπείρου.
Τι μέλλει γενέσθαι λοιπόν; Η παρούσα κρίσιμη ιστορική συγκυρία απαιτεί τη σφυρηλάτηση ενότητας, οράματος και προοπτικής με έναν και μόνο στόχο: Σήμερα μεν, την αποτροπή της εθνικής συρρικνώσεως του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, την πλήρη κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του, την παραμονή των αδελφών μας στις πατρογονικές εστίες, εν ευθέτω χρόνω δε, τη δυναμική επανάκαμψή τους στο ιστορικό προσκήνιο και τη διεκδίκηση με κάθε νόμιμο μέσο, όλων των δικαιωμάτων, τα οποία η διεθνής έννομη τάξη προνοεί για τις αναγνωρισμένες μειονότητες, όπως η Ελληνική Εθνική Μειονότητα της Αλβανίας.
Ο ΠΑΣΥΒΑ και η ΣΦΕΒΑ πιστεύουν στο ελληνικό κύτταρο των αδελφών μας, πιστεύουν στη βορειοηπειρωτική νεολαία που αναβαπτίζεται στην εθνική αυτογνωσία, πιστεύουν στη δυναμική του απλού και ανώνυμου Βορειοηπειρώτη που επιστρέφει και δημιουργεί στην πατρογονική γη.
Και συνεχίζουν ψυχικά ενωμένοι με τους αδελφούς μας μέχρι τη δικαίωση.
ΣΦΕΒΑ, 3/10/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου