Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

Η απολογία του Ναούμ Ντίσιου στο Εφετείο Κορυτσάς στις 10 Ιανουαρίου 2012

αποκλειστικά στο ιστολόγιο "ΤΟ ΟΡΑΜΑ"

ΟΡΓΑΝΩΣΗ  ΟΜΟΝΟΙΑ  ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ  ΚΟΡΥΤΣΑΣ Διεύθυνση: Rr. Seat Babani, Lagjja 3, Κορυτσά, Αλβανίας,          
Τηλ. / Φαξ: 00355 8225 7718

 

                       Κορυτσά,  16 Φεβρουαρίου 2012
 

Ακριβές αντίγραφο της  Απολογίας του  Κ. Ναούμ Ντίσιο 
 
Δεδομένου ότι βρίσκομαι στη θέση του κατηγορουμένου με βάση την υπ’αριθμο καταχώρησης 9/153 ποινική υπόθεση ημερομηνίας 11-07-2011 με την κατηγορία «Συνεργία σε παράνομη κατασκευή και παραβίαση νεκροταφείων » σύμφωνα με την ποινική δίωξη της Εισαγγελίας, σε αυτή τη φάση της διαδικασίας ζήτω να εκθέσω τις ενστάσεις, τις απολογίες και την αιτιολογία των πράξεων μου σχετικά με τις προσκομιζόμενες στον πρώτο βαθμό αποδείξεις και αυτές που δεν έχουν ληφθεί υπόψη από το δικαστήριο και το αρμόδιο ανακριτικό όργανο. 

Με την  υπ’αριθμο 265/09-06-2011 απόφαση του Πρωτοδικείου Κορυτσάς κρίθηκα ένοχος για την τέλεση της αξιόποινης πράξης » Παραβίαση νεκροταφείου τετελεσμένη κατά συνεργία», ενώ κρίθηκα αθώος για τη δεύτερη πράξη που μου ασκήθηκε ποινική δίωξη από την Εισαγγελία. Επειδή δεν συμφωνούσα με την απόφαση αυτή, άσκησα έφεση κατ’αυτης στο αρμόδιο δικαστήριο. Το ίδιο ένδικο μέσο κατέθεσε και η Εισαγγελία, η όποια ζητεί να αυξηθεί η επιβαλλόμενη ποινή και ενώπιον αυτού του δικαστηρίου. 

Ανεξάρτητα από τις δηλώσεις και τις παραθέσεις του συνηγόρου μου, νιώθω την ανάγκη να εκδηλώσω και την πεποίθηση, τη δήλωση, την αιτιολογία και τη νομική και πραγματική βάση των κρινόμενων πράξεων, που εξετάστηκαν και αναλύθηκαν από την Εισαγγελία και μέχρι αυτού του δικαστηρίου, για να αποδείξω την ΑΘΩΟΤΗΤΑ ΜΟΥ.

Τονίζω πάλι ότι δεν έχω τελέσει καμία από τις προαναφερόμενες πράξεις αλλά όλο αυτό αποτελεί απλώς μια προκατάληψη ως προς το πρόσωπο μου, αφού περιέχει ένα σημαντικό αριθμό υποθέσεων και έλλειψη αποδείξεων για να στοιχειοθετηθούν οι δυο πράξεις που όχι μόνο δεν έγιναν και δεν φαίνονται τετελεσμένα από έμενα με τους όρους που θέτει το ποινικό δίκαιο και για όλες αυτές τις αιτίες παραθέτω τα εξής: 
Όσο αφορά την κατηγορία της «Παράνομης κατασκευής» διευκρινίζω ότι σε κανένα χρονικό σημείο δεν έχω πραγματοποιήσει ανασκαφές η παρόμοιες εργασίες που να θεωρούνται ότι εμπίπτουν στις περιπτώσεις του νομού 8405/17-09-1998 «Για την Πολεοδομία» και σε άλλες νομικές διατάξεις και ρυθμίσεις. Εγώ δεν έχω κάνει τέτοιες εργασίες που να υπάγονται στην κατηγορία αυτή των κατασκευών και ακόμα περισσότερο κατασκευή δρόμου, όπως αναφέρει το κατηγορητήριο.
Εξάλλου, εμείς απλώς ρίξαμε μια λεπτή στρώση τσιμέντου με απαρχαιωμένα εργαλεία, χωρίς να χρησιμοποιήσουμε μηχανήματα και απλά για να γίνει δυνατή η προσπέραση και όχι πάνω από τη λάσπη, αλλά πάνω σε ένα καθαρό χώρο. Είναι το ίδιο πράγμα όπως στο άστρωτο κήπο ενός σπιτιού η ιδιωτικού χώρου να στρώσω αντί για πλακάκια μια στρώση τσιμέντου όχι βαθιά. Και για αυτό κάθε πολίτης πρέπει να τιμωρείται για παράνομη κατασκευή;!!!! 

Αυτό  που με ενοχλεί ακόμα περισσότερο είναι η κατηγορία για την παραβίαση νεκροταφείου, για την όποια έχω τονίσει και θα τονίσω πάλι ότι όχι μόνο δεν βασίζεται στο νόμο και σε αποδείξεις, αλλά πάνω από όλα είναι ανήθικη και απειλεί έμενα και την οικογένεια μου. Αυτό το λέω βάσει προσωπικής πεποίθησης σε πρώτη φάση και βάσει ανθρωπίνων αισθημάτων, ότι δεν θα ήμουν σε θέση να παρανομήσω πάνω από τις σορούς των νεκρών, και όχι να παραβιάσω με τις εργασίες μου τους τάφους τους. Ακόμα και αν ήταν άνθρωποι που μπορεί να μου είχαν κάνει κακό εμένα προσωπικά ή την οικογένεια μου, δεν θα μπορούσα να τέλεση καμία τέτοια ανήθικη και εξευτελιστική πράξη. Αλλά πρέπει να παραμείνω στις αποδείξεις και στο νόμο, γιατί εσείς βρίσκεστε εδώ για να κρίνετε με βάση το νόμο και όχι την ηθική η την πίστη.

Πρέπει να θυμίσω ότι έγινε προβολή της δίκης στα μέσα ενημέρωσης, ενώ από την ίδια Εισαγγελία, με τη δική μου δίκη ξεχάστηκαν και άλλες πράξεις που ήταν ανήθικες και παράνομες ( το κάψιμο των στεφάνων στους τάφους, στο ίδιο μέρος που υποτίθεται ότι εγώ παραβίασα, των δυο Ελλήνων στρατιωτών, για τους οποίους η υπόθεση κατέληξε ένα αίνιγμα ).
Σε αυτή την περίπτωση, ζήτησα άγω ο ίδιος να γίνει προανάκριση και πήρα ως απάντηση την κίνηση της δικαστικής διαδικασίας εναντίον μου. 

Η Εισαγγελία, και στη φάση των προανακριτικών πράξεων και στην εκδίκαση στο πρώτο βαθμό εμφάνισε αποδείξεις είτε αντικρουόμενες, είτε δεν μπορούν να τεκμηριώσουν πλήρως την τέλεση της πράξης σε όλες της τις διαστάσεις από εμένα. Το λέω αυτό γιατί όλοι οι μάρτυρες που κλήθηκαν από την Εισαγγελία είναι αναξιόπιστοι στις καταθέσεις τους και φαίνεται ότι απλώς είναι προκατειλημμένοι απέναντι στο πρόσωπο μου η απλώς δεν έχουν καταλάβει ποτέ ότι ασχολούνται με το νόμο – κράτος και το άτομο.  

Ο μάρτυρας Σωτήρ Κότσο έχει καταθέσει ότι ( σελίδα 8 της ένορκης κατάθεσης στην ακροαματική διαδικασία ), αφού πρώτα έχει επικοινωνήσει με τον παπά, ο τελευταίος τους είπε ότι «έχετε κάνει λάθος, εσείς έπρεπε να το είχατε κάνει με χύτευση έρματος» και ο ίδιος μάρτυρας δηλώνει παρακάτω «εγώ έχω τσακωθεί επειδή αυτοί έριξαν μπετόν στους τάφους, άρα τους έχουν παραβιάσει». Λοιπόν όπως ο ίδιος ο μάρτυς καταθέτει είναι αντιφατικός και συγκεχυμένος σε αυτό που κατανοεί η δικαιολογεί ως ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΑΦΩΝ, επειδή πως είναι δυνατόν ο παπάς να δήλωνε την στήριξη του ώστε να στρωθεί το ίδιο μέρος με χύτευση έρματος και τώρα που στρώθηκε με μια στρώση τσιμέντου να αποτελεί παραβίαση και όχι η προσπέλαση επί του έρματος «δήθεν πάνω στον τάφο» δεν αποτελεί το ίδιο πράγμα όπως η προσπέλαση πάνω σε μια στρώση τσιμέντου;!!!

Έτσι και οι δυο δεν αποτελούν παραβιάσεις, εφόσον θα υπήρχαν τάφοι σε εκείνη την περιοχή; Άρα εδώ έχουμε να κάνουμε με μια τέτοια αντίφαση που απειλεί καίρια την αξιοπιστία αυτής της μαρτυρίας.
Ο ίδιος μάρτυρας ερωτηθείς παρακάτω από την Εισαγγελία αν υπήρχε πιο πριν ο δρόμος αυτός, απάντησε ότι δεν προϋπήρχε δρόμος εκεί. Τότε πως είναι δυνατόν ο παπάς να τους είχε προτείνει να στρώσουν αυτό το μέρος σαν δρόμο προσπέλασης, για να μη γίνει λάσπη, και ο μάρτυρας να είναι βέβαιος σαν να είναι ο τοπογράφος της περιοχής;!!!
Ο ίδιος μάρτυρας στη σελίδα 9 της ένορκης κατάθεσης της ακροαματικής διαδικασίας στο πρώτο βαθμό λέει ότι «αυτοί οι τάφοι είναι 200 ετών» και στην σελίδα 8 έχει πει ότι « βγήκαν στην επιφάνεια κόκαλα αφού είχαν ρίξει έρμα και από τη βροχή που έπεσε εμφανιστήκαν τα κόκαλα.
Πως είναι δυνατόν σε ένα νεκροταφείο 200 ετών, που οι σωροί μπαίνουν κάτω από τη γη να αναδυθούν στην επιφάνεια κόκαλα ανθρωπίνων χωρίς σκάψιμο, μόνο με το επιφανειακό ρίξιμο έρματος; Ύστερα αυτό το άτομο θα ήταν και γεωλόγος, αφού μιλάει για τη διάβρωση της γης, ενώ μόνο ένας ειδικός μπορεί να διαπιστώσει τέτοια γεγονότα. 

Επίσης και άλλος μάρτυρας, ο Ίλο Κουνέσκα, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτελέσει ουσιαστική και πραγματική απόδειξη, αξιόπιστη για να γίνει δεκτή σε όλες τις διαστάσεις, αφού σε μερικά σημεία κατάθεσης του, μια φορά λέει ότι εκεί όπου έχει γίνει ο δρόμος από κάτω υπάρχουν τάφοι (με τις γνώσεις του που δεν είναι πιστοποιημένες με διασταύρωση και πραγματογνωμοσύνη από την Εισαγγελία και δε μπορεί να υπαινιχτεί ότι πρέπει ο κατηγορούμενος να τα γνωρίζει από τη στιγμή που έχει επενδύσει ).

Κατώτερα, στην ίδια κατάθεση στην σελίδα 11 της ένορκης κατάθεσης της ακροαματικής διαδικασίας στο πρώτο βαθμό μετά από ερώτηση του δικηγόρου μου αν εκεί που έγιναν οι σκάλες υπήρχαν τάφοι λέει ότι «στο δρόμο δεν υπήρχε κανένα τάφος». Ωστόσο καθ’ολη την κατάθεση του είναι αντιφατικός και βεβαίως δεν μπορούσε να καταθέσει με προσωπική του ευθύνη ότι ο δρόμος που φτιάχτηκε με τσιμέντο μόνο για να περπατήσουν οι άνθρωποι όπως τα δρομάκια του κάθε χωρίου μεγάλης επιφάνειας είναι γεγονός πανθομολογούμενο ότι έχει κτιστεί πάνω σε τάφους.  
Ο άλλος  μάρτυρας Ανέστη Τσίλα τονίζει επίσης το γεγονός ότι δε μπορεί να βαρύνουν εμένα σκοπούμενες ενέργειες εν γνώσει μου πάνω σε τάφους, επειδή είχαμε συνεννοηθεί επίτηδες και με τους κατοίκους και με την εκκλησία για ένα δρόμε χωρίς λάσπη και χωρίς να παραβιάσουμε την δυνατότητα  να υπάρχουν τάφοι με όσο μπορεί να υπήρχε πληροφόρηση από στόμα σε στόμα, αλλά χωρίς έγγραφα μέχρι και σήμερα. Και αυτός ο μάρτυς μονός του παραδέχεται ότι δεν γνωρίζει εάν έχει παραβιαστεί η όχι ο τάφος της γιαγιάς του στη σελίδα 12 της ένορκης κατάθεσης της ακροαματικής διαδικασίας στο πρώτο βαθμό, αλλά και δεν μπορεί να αποδειχθεί με κανένα επιστημονικό τρόπο από την Εισαγγελία ποιανού ήταν τα κόκαλα, πόσο ετών και ποιου φύλου ήταν, μόνο ότι ήταν ανθρώπινα. 

Όσον αφορά την κατάθεση του Ηλία Μέλκο είναι πολύ αντιφατική και αντικρουόμενη, αφού το άτομο αυτό υποτίθεται ότι έχει πάει στον τόπο του συμβάντος πριν να έρθει το ανακριτικό όργανο και έχει διαπιστώσει τα κόκαλα και τα δόντια ανθρώπου σαν να ήταν ειδικός πραγματογνώμονας και πάνω από όλα να βεβαιώνει με σιγουριά ότι έχουν εξορυχθεί από τις εργασίες. Πότε εκείνος είδε εμάς που εργαζόμασταν, είτε πότε έλαβα εγώ γνώση από τους εργαζόμενους  ότι έχουν βγάλει οστά ρίχνοντας εκεί χαλίκι;

Και πως τα έχουμε ξεθάψει εμείς; Πως είναι δυνατόν αυτό το άτομο να μας είδε με τα μάτια του και τα μάτια του να εξυπηρετούν το αρμόδιο όργανο σαν ακαταμάχητο τεκμήριο και ταυτόχρονα σαν πραγματογνωμοσύνη ότι τα οστά που βρέθηκαν ανήκουν σε εκείνη τη γη ακριβώς και ακόμα χειρότερα ότι έχουν εξορυχθεί από το κομμάτι της γης κάτω από το δρόμο που στρώσαμε εμείς;
Αυτά τα λόγια τα λέει ο μάρτυς τονίζοντας ότι δεν είδε, δεν ήταν παρών κατά τη διάρκεια των εργασιών στον τόπο των συμβάντων αλλά αργότερα ( μετά από ένα μηνά από την αποπεράτωση των εργασιών ). Δεν έχει πάει με τη βούληση του και τις προθέσεις του, αλλά τον έπεισαν και τον πήραν 2 άγνωστα σε αυτόν άτομα και του ζήτησαν να πάει στον τόπο του συμβάντος και να υπογράψει ότι δηλώνει αλλά με λόγια που διατυπώθηκαν από τους άλλους.
Και πως μπορεί να γίνει δεκτή τέτοια απόδειξη, αυτή η στημένη μαρτυρία δεν ξέρω εγώ από ποιον, για να μη κατηγορήσουμε την Εισαγγελία για μη στοιχειοθετημένες αποδείξεις. Όταν η τελευταία κατηγορεί ανθρώπους, συγκεκριμένα εμένα με αλλοπρόσαλλα λόγια από άγνωστα άτομα! 
Ο μάρτυς Θανάς Μητρούση δε μπορεί να βεβαιώσει ποτέ εάν υπήρχαν η όχι τάφοι, πόσο χρονών είναι οι τάφοι, ή άλλα τέτοια.  
Ακόμα περισσότερο δεν μπορεί ούτε ο μάρτυς Εντμόντ Χαντζη ( σελίδα 16 της κατάθεσης ). 

Το γεγονός ότι ο δρόμος που έγινε με τσιμέντο θα μπορούσε να γίνει και με χαλίκι, βεβαιώνεται και από την κατάθεση του παπά Γιάννη Τρεμπίτσκα ( σελίδα 22 της κατάθεσης ) όπου δηλώνει ότι μετά από τις συζητήσεις που κάναμε συμφωνήσαμε ότι αυτός ο δρόμος γύρω στα 3 μέτρα να χαλάσει και να στρωθεί με χαλίκι. Λοιπόν δεν είναι το ίδιο πράγμα όπως να στρώσεις χαλίκι, να τοποθετήσεις πλακάκια, να ρίξεις τσιμέντο για να μη υπάρχει λάσπη , για να τιμήσεις τους ενδόξους πεσόντες σαν ανθρώπους.  

Εάν ήταν έτσι εμείς όλοι οι πολίτες, συγχωριανοί κληρικοί και πιστοί που πηγαίνουμε σε αυτό το ιερό μέρος κάθε μέρα τείνουμε να παραβιάσουμε τους τάφους αυτούς καθώς περπατάμε πάνω τους. Το να περπατήσεις πάνω σε χαλίκι η τσιμέντο, επίσης συμφώνα με την Εισαγγελία υποτίθεται ότι έπρεπε να είχαμε γνώση ότι περπατούσαμε πάνω σε τάφους. ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΚΟΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΑΠΛΩΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ ΣΑΛΟ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ, αλλά αυτά απειλούν τη δικαιοσύνη, τη νομική ασφάλεια, το λαό, τον άνθρωπο τον απλό που από σήμερα πρέπει να σκάφτεται ακόμα και που πρέπει να πατήσει στην  περιουσία του η σε μια επίσκεψη του σε έναν γείτονα. 

Έπρεπε να τα αναλύσω αυτά, και ξανά τονίζω ότι δεν το έχω κάνει και δεν αποδεικνύεται με μάρτυρες. Είναι αφύσικο να βασίζεις μια ανάκριση σε λόγια ανθρώπων που δεν είναι ούτε μία στιγμή αυτόπτες μάρτυρες, ούτε φωτογράφοι, ούτε εμπειρογνώμονες και ούτε με το πληθυσμό του χωριού Μπομποστίτσα για να βεβαιώσουν γεγονότα γνωστά από όλους, αλλά είναι απλά φαντασμένα λόγια για να τεθούν απέναντι μου, επειδή έγινε δημόσιο θέμα στα μέσα ενημέρωσης. 

Άλλη  αιτία γιατί το δικαστήριο με έχει κατονομάσει ως παραβάτη του νόμου είναι ότι από τη πλευρά της Εισαγγελίας υπάρχει μόνο μια ιατροδικαστική έκθεση των κοκάλων που βρέθηκαν στον τόπο του συμβάντος και που αποδεικνύεται ότι είναι κόκαλα ανθρώπων. Αυτό είναι γνωστό χωρίς αμφιβολία, αλλά ποτέ το δικαστήριο δεν αμφέβαλε στην αιτιολογία της ότι:
  1. Μπορούσε να προσδιορίσει την ηλικία τους ο πραγματογνώμονας; Όχι δεν μπόρεσε να την προσδιορίσει. Αυτό δημιουργεί την αμφιβολία εάν τα κόκαλα είναι από αυτό το νεκροταφείο, από άποψη χρονολογίας;
  2. Έχει αποδείξει η Εισαγγελία επιστημονικά ότι αυτά τα κόκαλα έχουν ανασκαφεί από εκεί;
  3. Εάν προέρχονται αυτά τα κόκαλα από το ίδιο περιεχόμενο χώματος;
  4. Σε πόσο βάθος έχουν εξορυχτεί;
  5. Μήπως έχουν μεταφερθεί και έχουν τοποθετηθεί σκόπιμα εκεί από κάποιον; (Όπως δηλώνει ο μάρτυς Ηλία Μέλκο στην σελίδα 15 της ένορκης κατάθεσης της ακροαματικής διαδικασίας στο πρώτο βαθμό. )
  6. Ακόμα και αν γίνει λόγος για προϊόν διάβρωσης, υπάρχει επιστημονική εγκυρότητα για το χώμα, τον βαθμό της διάβρωσης;
 
ΕΧΕΙ  ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΟ ΣΕΒΑΣΤΟ ΕΤΟΥΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΟΤΙ, ΚΑΘΕ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΗΝΟΥΝ ΟΙ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ, ΙΣΧΥΕΙ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ;;;;;!!!!! 

Θα ήθελα  να μη φτάσω έως εδώ και να μιλήσω για αυτό, αλλά επειδή δεν είδα μια  δίκαιη και σωστή διαδικασία από  την άποψη των πραγματικών  και βάσιμων αποδείξεων σε όλες τους τις διαστάσεις και χωρίς καμία αμφιβολία τότε δεν μπορώ να δεχτώ με μια απλή πράξη να κριθώ ένοχος και πρέπει να γίνω θυσία εγώ, επειδή έγινε σκάνδαλο στα μέσα ενημέρωσης. Τα μέσα ενημέρωσης είναι πράγματι η τέταρτη εξουσία αλλά όχι για να δημιουργήσουν σενάρια για την Εισαγγελία ή η τελευταία να λαμβάνει τις δηλώσεις των μαρτύρων στα μέσα ενημέρωσης ως αμάχητα τεκμήρια. 
Μπορώ να παραθέσω και να αναλύσω χωρίς τέλος, γιατί και από νομικής άποψης μπορείτε να δείτε πολλές άλλες παραλείψεις που εγείρουν ακόμα περισσότερες αμφιβολίες πάνω στη διαδικασία αυτή. 

Σας δηλώνω ξανά ότι δεν είχα ούτε την βούληση, ούτε ακόμα περισσότερο τη γνώση  ότι εκεί κάτω υπήρχαν τάφοι και  τους έχουμε παραβιάσει εμείς. Όταν λέω  κάτω εννοώ κάτω από την στρωμένη οδό με τσιμέντο. Το να ρίχνεις τσιμέντο σημαίνει να μη σκάψεις, να μη βγάλεις ούτε κόκαλα, ούτε υλικά τάφων και εμείς δεν έχουμε εξορύξει τίποτα τέτοιο. Έπειτα αν είχαμε βγάλει κόκαλα με τέτοιο ανορθόδοξο τρόπο θα λέγαμε ελάτε να δείτε τα κόκαλα αυτά που βρήκαμε και να μη το δηλώσουμε στα αρμόδια όργανα!!!!! 

Όπως  είπα ανωτέρω μπορώ να επεκταθώ περαιτέρω  αλλά ένα άτομο γεμάτος ειλικρίνεια, ακόμα και όχι απέναντι σε δικαστή  θα έβλεπε ότι αυτή δεν είναι μια  διαδικασία που στηρίζεται σε αποδείξεις αλλά μια ιστορία που πρέπει να διηγείται σαν κακόγουστη, με ή χωρίς υπευθυνότητα, με ή χωρίς κίνητρο και με ή χωρίς δολοπλοκίες. 

Κάτι  τελευταίο, αλλά πολύ σημαντικό για  την τροπή των γεγονότων, που  θέλω να τονίσω και έχει πολλά ερωτηματικά, είναι πως όταν βρισκόμουν στο  γραφείο της Εισαγγελέας κας. Ιρένα Τσουνότι ρωτήθηκα « Καλά από πότε εσείς οι Βλάχοι γίνατε έλληνες;;;» 

Όλες  αυτές οι αβάσιμες κατηγορίες καθώς  και οι πολύ περίεργες, αλλά με νόημα  ερωτήσεις κάνουν πολύ εμφανές πως  αυτή η δίκη έχει ως κύριο χαρακτηριστικό πολιτικά χρώματα και προκαταλήψεις. 
Πιστεύω στην δικαιοσύνη για αυτό πήρα το θάρρος να επεκταθώ τόσο και μάλιστα με τόση ειλικρίνεια.

 
Ο απολογούμενος
 
Πρόεδρος της Ομόνοιας Περιφέρειας Κορυτσάς
κ. Ναούμ Ντίσιος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου