Θὰ θυμηθοῦμε ἄλλες ἐποχὲς στὸ τεῦχος αὐτό.Ἐποχὲς ποὺ ἡ νεολαία ἀγαποῦσε τὴν πατρίδα, καὶ εἶχε κλείσει μέσ’ τὴν ψυχὴ της τὴν Ἑλλάδα. Γιατί, πράγματι, γιὰ τὴν νεολαία τῆς ἐποχῆς μετὰ τὸν πόλεμο, Ἑλλάδα ἦταν κι ἡ Βόρειος Ἤπειρος.
Ἔτσι , ὅταν ἔκλεισαν τὰ σύνορα καὶ ἡ δόλια ἀδελφή, «ἡ κουκλίτσα ἀληθινή», (τραγούδι ποὺ «ἐθνικόφρονες» φρόντισαν νὰ μὴν τραγουδιέται ἀπὸ τὸν ἑλληνικὸ στρατό), βρέθηκε σκλάβα στὴν Ἀλβανία, νέοι ποὺ εἴλκαν τὴν καταγωγή τους ἀπὸ τὴ Βόρειο Ἤπειρο δὲν ἔμειναν ἀδρανεῖς… Βλέποντας τὴν ἀδικία τῶν Μεγάλων Δυνάμεων, στάθηκαν ἀπέναντι σ’ αὐτὴ καὶ ἔκαναν σκοπὸ τῆς ζωὴς τους τὴ Λευτεριὰ στὴδύστυχη πατρίδα τους.
Ἵδρυσαν καὶ ὀργανώθηκαν στὴν Ἐθνικὴ Νεολαία Βορείου Ἠπείρου (Ε.Ν.Β.Η.) καὶ ἄρχισαν τὸν ἀγώνα τους. Ἕνας πολύπλευρος ἀγώνας δράσης, πληροφόρησης καὶ ἐνημέρωσης, τόσο τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, ὅσο καὶ τῶν Ξένων. Ἕνας ὡραῖος ἀγώνας ποὺ κράτησε μέχρι τὰ τελευταῖα χρόνια, ὅταν σὰν ἄλλον Μωυσῆ, τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ ἐξέλεξε τὸν Δεσπότη Σεβαστιανὸ γιὰ νὰ ὁδηγήσει τὸν λαὸ τῆς Βορείου Ἠπείρου εἰς ἀναψυχή. Καὶ κεῖνος ποὺ πάντα θαύμαζε τοὺς παλαίμαχούς της ΕΝΒΗ, προσέβλεπε στὰ νειάτα καὶ προσδοκοῦσε ἀπὸ αὐτὰ τὴν Νίκη.Γι’ αὐτὸ ἔδωσε τὴ σκυτάλη στοὺς ἴδιους τους Βορειοηπειρῶτες νὰ τρέξουν καὶ κεῖνοι μετὰ τὸ ἄνοιγμα τῶν συνόρων τὸν προκείμενο ἀγώνα γιὰ τὴν πατρίδα τους. Κάποιοι ἔτρεξαν μαζί του, κάποιοι σταμάτησαν, ἄλλοι ὀπισθοδρόμησαν, ἡ Νίκη ὅμως δὲν ἦρθε...
Βλέποντας τὶς φωτογραφίες αὐτές, ποὺ Βορειοηπειρωτομάχος τῆς παλιᾶς ΕΝΒΗ μοῦ ἐνεχείρησε, ἴσως κάποιοι ἀπὸ τοὺς νεολαίους νὰ αἰσθανθοῦν τὸ καθῆκον τους , νὰ παραμερίσουν τὰ συνέδρια καὶ τὰ πολιτιστικὰ , τὶς γιορτὲς καὶ τὰ πανηγύρια, τούς πολιτικαντισμούς, τὶς διχόνοιες καὶ τὰ μίση καὶ νὰ ἀναφωνήσουν ὅλοι μαζὶ, αὐτὸ ποὺ ἔλεγαν οἱ νέοι γιά τούς μεγάλους στήν ἀρχαία Ἑλλάδα: « Ἄμμες δὲ γ’ ἐσόμεθα πολλῶ κάρρονες» (που σημαίνει, εμείς θα γίνουμε πολύ καλύτεροι από εσάς).
Σημείωση: το άρθρο θα δημοσιευτεί σε προσεχές τεύχος του Βορειοηπειρωτικού Βήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου