Ἡ ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ.κ. ΑΝΔΡΕΟΥ στὸ Δελβινάκι Ἰωαννίνων, Κυριακή, 13 Μαΐου 2012 ἐπὶ τῇ ἐπετείῳ τοῦ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ τῆς ΚΕΡΚΥΡΑΣ καὶ τοῦ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΑΓΩΝΟΣ τῆς ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ (1914)
-Α-
Μιὰ Κυριακή, μετὰ τὶς ἐκλογὲς τῆς 6ης Μαΐου, ἡ Χώρα μας βρίσκεται χωρὶς ἐκλεγμένη Κυβέρνηση ...
Ἀλλὰ ἡ ζωὴ συνεχίζεται. Καὶ νά ! Εἴμαστε συγκεντωμένοι ἐδῶ, στὸ ἡρωϊκὸ Δελβινάκι, γιὰ νὰ τιμήσουμε ὅλους ἐκείνους, τοὺς γνωστοὺς καὶ ἄγνωστους ἥρωες, ποὺ ἀγωνίστηκαν μὲ παραδειγματικὴ αὐταπάρνηση γιὰ τὰ δίκαια καὶ τὰ δικαιώματα τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ, τὸ 1914.
-Β-
Ὅλοι γνωρίζουμε, ὅτι στοὺς καιρούς μας ἐπικρατεῖ ἡ σύγχυση καὶ ἡ κοινωνικὴ ἀναστάτωση. Ὅλα ἔχουν γίνει ἄνω - κάτω. Ὅλα βρίσκονται σὲ μιὰ συνεχῆ δίνη, ἀκόμη κι’ αὐτὰ τὰ ἐθνικὰ θέματα, ὥστε πολλοὶ νὰ πιστεύουν -χωρὶς νὰ πέφτουν ἔξω - ὅτι πηγαίνουν ἀπὸ τὸ κακὸ στὸ χειρότερο. Ἀφήνουμε τὸ Κυπριακό, τὴν Θράκη, τὸ Σκοπιανὸ καὶ τὸ Αἰγαῖο, κι’ ἐρχόμαστε στὸ ζήτημα τῆς Βορείου Ἠπείρου, γιὰ τὸ ὁποῖο καὶ πραγματοποιεῖται ἡ σημερινὴ μας ἐκδήλωση :
«Ἡ Ἀλβανία «κατεδαφίζει» τὴν Ἑλληνικὴ Μειονότητα», ἔγραφε ἡμερήσια ἀθηναϊκὴ Ἐφημερίδα (ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 26.4.2012). Ἡ ἐφημερίδα ἀναφερόταν στὶς νέες διώξεις τῆς Ἀλβανικῆς Κυβερνήσεως, κατὰ τῆς Χειμάρρας, κατεδαφίζοντας ἀκίνητα ποὺ ἀνήκουν σὲ Βορειοηπειρῶτες, καὶ ξυλοκοπῶντας ἀδικαιολόγητα πολλοὺς Ἕλληνες Χειμαρριῶτες.
Ἡ πολεοδομικὴ Ὑπηρεσία τοῦ Δήμου Χειμάρρας εἶχε ἀποστείλει ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τοῦ περασμένου Ἀπριλίου εἰδοποιητήρια σὲ περίπου 170 ἰδιοκτῆτες αὐθαιρέτων κτισμάτων, εἰδοποιῶντας ὅτι ἐντὸς δεκαημέρου θὰ ἄρχιζε ἡ κατεδάφισή τους. Ὅμως, ὅταν ἦλθε ἡ ἐν λόγῳ Ὑπηρεσία, συνοδευόμενη ἀπὸ ἐνόπλους ἀστυνομικοὺς τῶν εἰδικῶν δυνάμεων, ἄρχισε νὰ κατεδαφίζῃ κτίσματα ποὺ ἀνῆκαν μόνο σὲ Βορειοηπειρῶτες, τὰ περισσότερα ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶχαν ἐγκρίσεις ἀπὸ τὶς ἁρμόδιες ἀρχές. Ἀξίζει νὰ σημειωθῇ, ὅτι κατὰ τὴν τελικὴ φάση τῶν κατεδαφίσεων, ἀστυνομικοὶ μὲ πολιτικὰ ἐπιτέθηκαν καὶ μὲ τὴν ἀπειλὴ ὅπλων ξυλοκόπησαν τέσσερις Χειμαρριῶτες, τοὺς ὁποίους ἐτραυμάτισαν σοβαρά. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ κατήγγειλαν ὁ πρόεδρος τῆς «ΟΜΟΝΟΙΑΣ», ὁ πρόεδρος τοῦ ΚΕΑΔ καὶ ἡ Ἕνωση Χειμαρριωτῶν.
Ἄλλο δεῖγμα τῆς ἀλβανικῆς δολιότητος εἶναι, ὅτι στὴν Ἱστορία ποὺ διδάσκεται στὰ Λύκεια τῆς Ἀλβανία, οἱ μαθητές - καὶ μάλιστα οἱ Ἕλληνες Βορειοηπειρῶτες μαθητές - διαβάζουν καὶ ἀκοῦνε τὰ ἀνιστόρητα ἐκεῖνα, ὅτι τάχα τὰ Ἰωάννινα καὶ ὁλόκληρη ἡ ἐλεύθερη Ἤπειρος (μαζὶ μὲ τὴν Φλώρινα καὶ τὴν Καστοριά) εἶναι ... ἀλβανικὲς περιοχές, ποὺ κάποτε θὰ ἑνωθοῦν μὲ τὴν σημερινὴ Ἀλβανία καὶ θ’ ἀποτελέσουν τὴν ... «Μεγάλη Ἀλβανία» ! Αὐτή, ἀκριβῶς, εἶναι ἡ «μεγάλη ἰδέα» τῶν Ἀλβανῶν, τὴν ὁποία δὲν χάνουν εὐκαιρία νὰ τὴν προβάλλουν μὲ κάθε τρόπο καὶ μὲ κάθε μέσον.
Ὅμως, τὸ ἐξοργιστικὸ δὲν εἶναι τὸ τὶ ὑποστηρίζουν οἱ Ἀλβανοί, ἀλλὰ τὸ τὶ κάνουν οἱ ἰθύνοντες στὴν Ἑλλάδα. Γιατί, ἐπὶ τέλους, οἱ γείτονες «γράφουν» τὴν Ἱστορία στὰ μέτρα τους κι’ ὅπως τοὺς ἀρέσει. Τὸ ἐξοργιστικὸ εἶναι, ὅτι οἱ ἡμέτεροι ὅταν τοὺς θέτουν τὸ ζήτημα αὐτό, ἀπαντοῦν ὅτι τὸ ... μελετᾶνε ! Θαυμάσια δικαιολογία, γιὰ νὰ καλύπτουν τὴν ἀδράνεια καὶ τὴν ἀδυναμία τους γιὰ μιὰ δυναμικὴ ἐθνικὴ ἐξωτερικὴ πολιτική. Θυμίζει τὴν στρουθοκάμηλο, ποὺ ὅταν τὴν σημαδεύουν οἱ κυνηγοί, κρύβει τὸ κεφάλι της στὴν ἄμμο, νομίζοντας ὅτι ἔτσι θὰ γλυτώσῃ ἀπὸ τὸν κίνδυνο...
-Γ-
Εἶπαν ὡρισμένοι, ὅτι ἡ Κυβέρνηση τῶν τελευταίων μηνῶν δὲν εἶχε ἁρμοδιότητα γιὰ τὰ ἐθνικὰ θέματα. Ἀλλὰ τότε, πῶς πέρασε ἀπὸ τὴν Βουλὴ πολλὰ καὶ διάφορα νομοσχέδια κι’ ἔφερε τὴν κοινωνία σὲ ἀπόγνωση μὲ τὶς ἐξωφρενικὲς ἀποφάσεις της ; Ὅπως ὁ ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ ζήσῃ μόνο μὲ ψωμί, ἀλλὰ χρειάζεται καὶ τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ - κατὰ τὴν βεβαίωση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ - ἔτσι καὶ τὸ Ἑλληνικὸ Ἔθνος μὲ τὴν κατάφορτη ἀπὸ δόξα Ἱστορία του δὲν μπορεῖ νὰ ἐπιβιώσῃ, ἄν ἀπεμπολήσῃ ἤ ἀδιαφορήσῃ γιὰ τὶς ἐθνικές του διεκδικήσεις καὶ τὰ θέματα ποὺ ἀφοροῦν στὴν ἱστορική του πορεία.
-Δ-
Ἕνα ἄλλο θέμα, μείζονος σημασίας, εἶναι ἡ διάσπαση τῆς Βορειοηπειρωτικῆς Ἡγεσίας. Στὴν περυσινὴ ἐκδήλωση, ποὺ εἶχε γίνει, ὅπως πάντοτε, στὸ Δελβινάκι, ἐμεῖς τὴν εἴχαμε ἐπισημάνει. Καὶ μάλιστα, σὲ μιὰ δραματικὴ ἀποστροφὴ τῆς ὁμιλίας μας, κάνοντας λόγο γι’ αὐτὸ τὸ θλιβερὸ γεγονὸς τῆς διασπάσεως, ἀναφέραμε - μεταξὺ τῶν ἄλλων - καὶ τοὺς στίχους ἀπὸ τὸν «Ὕμνον εἰς τὴν Ἐλευθερίαν» τοῦ ἐθνκοῦ μας ποιητοῦ Διονυσίου Σολωμοῦ, ποὺ λένε ὅτι οἱ Ἕλληνες «ἐὰν μισοῦνται ἀνάμεσό τους δὲν τοὺς πρέπει ἐλευθεριά». Γιατί, πράγματι, τὸ Γένος τῶν Ἑλλήνων, ὅσες φορὲς στὴν μακραίωνη ἱστορία του διχάστηκε, τὸ βρῆκαν συμφορὲς καὶ δεινά, πολλὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα δὲν μπόρεσε νὰ τὰ ξεπεράσῃ. Δυστυχῶς, ἡ Ἡγεσία, μέσα, ἔδειξε νὰ κωφεύῃ στὴν δραματική μας ἔκκληση. Καὶ ἤδη, μετὰ ἀπὸ ἕνα χρόνο, τὸ κακὸ συνεχίζεται, ἐπὶ μεγίστῃ ζημίᾳ τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ.
Πολὺ εὔστοχα, ἡ Βορ/κὴ Ἐφημερίδα «Τὸ ΟΡΑΜΑ τοῦ νέου αἰώνα», στὸ φύλλο τοῦ Ἀπριλίου 2012 σημειώνει, μεταξὺ τῶν ἄλλων, καὶ αὐτά : « Ὁ Ἑλληνισμός μας, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ ἕνα ἀπὸ τὰ καλύτερα κομμάτια τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, δὲν ἀντέχει ἄλλο τὸν διαμελισμό τῶν δυνάμεών του, τὴν διάσπαση καὶ τὴν ἐσωστρέφεια ... Οἱ κατ’ ἐξοχὴν Ἑλληνικὲς δυνάμεις, ἡ «ΟΜΟΝΟΙΑ» (ὡς ὀργάνωση) τὸ Κόμμα «Ἐθνικὴ Ἑλληνικὴ Μειονότητα γιὰ τὸ μέλλον - ΕΕΜΜ», ὡς ἐθνικὸς ἑλληνικὸς φορέας, καὶ τὸ ΚΕΑΔ, μποροῦν νὰ καθίσουν κάτω μαζί, σὰν ἀδέλφια ποὺ εἶναι, παραμερίζοντας τὰ ὅποια μικροσυμφέροντα, καὶ νὰ φτιάξουν ἀπὸ κοινοῦ, ἕναν ἑνιαῖο συμμαχικὸ φορέα ..., γιὰ ἀπὸ κοινοῦ ἀντιμετώπιση, εἰδικά, τῶν ἐθνικῶν μας προβλημάτων, ποὺ τόσο πολὺ μᾶς ταλαιπωροῦνε... Τὸ νὰ καταναλώνουμε δυνάμεις, γιὰ νὰ σπιλώσομε, νὰ κατηγορήσομε τὸν ἄλλον Ἕλληνα, τὸ ἄλλο Ἑλληνικὸ Κόμμα, βρίσκοντας ἤ δημιουργῶντας χίλια δυὸ κοσμητικὰ ἐπίθετα, παρουσιάζοντας τὸν ἑαυτό μας καλύτερο, αὐτὸ ... (δὲν δίνει) καμμιὰ λύση στὰ ζωτικά μας ἐθνικὰ προβλήματα ... Ὅσον ἀφορᾷ τὶς συμμαχίες μὲ τ’ ἀλβανικὰ κόμματα, τονίζομε πώς, μιὰ ποὺ ὁ σκοπός μας εἶναι νὰ ξαναφτιάξει ὁ Ἑλληνισμός μας μιὰ δική του δύναμη, τὶς συμμαχίες θὰ τὶς κάνουμε ἀνάμεσά μας, ἀνάμεσα ὅλων τῶν ἑλληνικῶν φορέων, μικρῶν ἤ μεγάλων καὶ ἡ δύναμη, μὲ ἑνωμένο τὸν Ἑλληνισμό μας, ἤδη εἶναι μεγάλη».
-Ε-
Ἄς ἔλθουμε, τώρα, καὶ στὸ πολυσυζητημένο θέμα τῆς ἀπογραφῆς τοῦ πληθυσμοῦ στὴν Ἀλβανία, τὸ ὁποῖο ἐμεῖς νὰ τὸ δοῦμε ἀπὸ τὴν σκοπιὰ τῆς Βορείου Ἠπείρου. Ἡ ἀπογραφή, ὕστερα ἀπὸ ἀλλεπάλληλες ἀναβολές, ἔγινε, τελικά, τὸ περασμένο φθινόπωρο. Πέρασαν, ὅμως, ἀρκετοὶ μῆνες γιὰ νὰ μάθουμε τὸ ἀποτέλεσμα γιὰ τὸν ἑλληνικὸ πληθυσμό. Ἔπειτα, λοιπόν, ἀπὸ τὰ σχετικὰ «μαγειρέματα», ἡ Ἀλβανία, στὶς ἀρχὲς τοῦ Ἀπριλίου ποὺ μᾶς πέρασε, ἀνακοίνωσε ὅτι οἱ Βορειοηπειρῶτες εἶναι μόλις ... 25.000. Δηλαδή, κάτι λιγώτερο ἀπὸ τὸ μισὸ - τῶν 58.000 - ποὺ ὑποστήριζε ὁ ἀλήστου μνήμης Ἐνβὲρ Χότζα. Βέβαια, ἡ «ΟΜΟΝΟΙΑ» κατήγγειλε ὡς νόθα τὴν ἀπογραφὴ καὶ τὸ ἀποτέλεσμά της. Ἐδήλωσε δὲ ὅτι θὰ διενεργήσῃ ἡ ἴδια ἀπογραφή. Μέχρι τώρα, ὅμως, δὲν εἴδαμε νὰ ἔγινε κάτι σχετικό. Καιρός, λοιπόν, νὰ δραστηριοποιηθῇ ἡ «ΟΜΟΝΟΙΑ», γιὰ νὰ δοῦμε τὶ ἀκριβῶς συμβαίνει μέσα, σχετικὰ μὲ τὸν πληθυσμό.
Ἀλλά, πέρα ἀπὸ αὐτά, ὁ ἀριθμὸς 25.000, εἶναι - οὕτως ἤ ἄλλως - ἕνα δυνατὸ καμπανάκι καὶ γιὰ τοὺς ἐν Ἑλλάδι Βορειοηπειρῶτες. Εἴπαμε, βέβαια, νὰ ἐργασθοῦν ἐδῶ, νὰ σπουδάσουν τὰ παιδιά τους, νὰ ζήσουν ἀνθρωπινότερα, ναί. Ὅταν, ὅμως, τὸ κινδυνευόμενο εἶναι ἡ σωτηρία τῆς Πατρίδος, τότε ὅλα τὰ ἄλλα πρέπει νὰ παραμερίζωνται. Γιατὶ ἄν ἡ Πατρίδα χαθῇ, δὲν ἔχει νόημα νὰ περνᾶμε ἐμεῖς καλά, ὅταν θὰ ἔχουμε χάσει τὴν γῆ τῶν πατέρων μας, τοὺς ναούς μας, τοὺς τάφους τῶν προγόνων μας, τὸν τόπο ποὺ εἶναι ποτισμένος μὲ πλῆθος αἷμα Ἑλληνικὸ καὶ κατάφορτος ἀπὸ μεγαλεῖα καὶ νικηφόρες δάφνες καὶ ἀπαράμιλλες σελίδες δόξας.
Περιμένοντας δὲ τὶς ἐνέργειες τῆς «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» γιὰ τὴν πραγματικὴ ἀπογραφὴ τῶν Βορειοηπειρωτῶν, ὑπενθυμίζουμε ὅτι πρέπει νὰ ἀπογραφοῦν καὶ οἱ Ἑλληνοβλάχοι, γιὰ νὰ μὴ τοὺς «χαρίσουμε» στὴν Ἀλβανία, ὅπως ἐπίσης οἱ ἐν Ἑλλάδι Βορειοηπειρῶτες καὶ ὅσοι ἄλλοι διαμένουν στὴν Ἀμερικὴ ἤ σὲ χῶρες τῆς Εὐρώπης. Πάντως, λέμε στὴν «ΟΜΟΝΟΙΑ» : «ὅ ποιεῖς, ποίησον τάχιον», ὅ,τι, δηλαδή, εἶναι νὰ κάνῃς, μὴ χασομερᾶς, ἀλλὰ κάντο τὸ συντομώτερο δυνατόν.
-ΣΤ-
Θὰ κλείσουμε τὴν παροῦσα ὁμιλία μὲ τὸ ζήτημα τῆς συλλογῆς τῶν ὀστῶν τῶν πεσόντων ἀξιωματικῶν, ὑπαξιωματικῶν καὶ ὁπλιτῶν κατὰ τὸ θρυλικὸ Ἔπος 1940 -1941 . Πολλὲς φορὲς ἔχουμε ἀναφερθῆ σ’ αὐτὸ τὸ θέμα. Δὲν κουραζόμαστε, ὅμως, νὰ τὸ ἐπαναλαμβάνουμε, ἐπειδὴ εἶναι ζήτημα τομῆς καὶ ἐθνικοῦ χρέους γιὰ τὴν Ἑλλάδα. Ἡ Ἱερὰ Ἀρχιεπισκοπή, μέσα, ἔχει δημιουργήσει στὴν Κλεισούρα ὡραῖο ναὸ καὶ κατάλληλα διαμορφωμένο χῶρο γιὰ τοὺς τάφους τῶν ἡρώων. Ὅμως, τὸ θέμα χρονίζει. Ἀπὸ τὸ ἕνα μέρος ἡ ἀντίδραση τῶν Ἀλβανῶν, ἀπὸ τὸ ἄλλο ἡ ἀδράνεια τῆς Ἑλλάδος, δὲν ἀφήνει τὸ θέμα νὰ προχωρήσῃ καὶ νὰ ὁλοκληρωθῇ. Καὶ εἶναι, τὸ λιγώτερο, ἀσέβεια γιὰ ὅλους ἐκείνους ποὺ ἔπεσαν καὶ πρόσφεραν τὰ νειᾶτα τους καὶ τὴν ζωή τους θυσία «ὑπὲρ Πίστεως καὶ Πατρίδος».
Δυστυχῶς δὲν ἔχει προωθηθῆ ἡ κατασκευὴ στρατιωτικοῦ μαυσωλείου καὶ στὴν Κορυτσᾶ, ἐπειδὴ οἱ Ἀλβανοὶ δὲν τὴν περιλαμβάνουν στὴν «μειονοτικὴ ζώνη». Τελευταῖα, μάλιστα, παρατηρήθηκε καὶ τὸ ἑξῆς. Ὁ Ἑλληνοβλάχος Ναοὺμ Ντίσο, ἀπὸ τὴν Κορυτσᾶ, καταδικάστηκε ἀπὸ ἀλβανικὸ δικαστήριο σὲ ἑνὸς ἔτους φυλάκιση, μὲ τὴν κατηγορία, ὅτι κατέστρεψε ἀλβανικοὺς τάφους γιὰ νὰ εὐπρεπίσῃ δύο τάφους ἑλλήνων στρατιωτικῶν, ποὺ ἔπεσαν ἐκεῖ τὸ 1940. Στὶς διαμαρτυρίες τοῦ Ναοὺμ Ντίσο ἀπάντησε Ἕλληνας ὑπουργὸς στὴν Κυβέρνηση Μπερίσα, ὁ ὁποῖος εἶπε ὅτι ὁ νόμος εἶναι νόμος καί, ἑπομένως, πρέπει νὰ ἐφαρμοσθῇ καὶ στὸν Ναοὺμ Ντίσο. Θεωρητικά, μπορεῖ νὰ ἔχῃ δίκηο ὁ ὑπουργός. Ὅμως ἐδῶ, πρόκειται γιὰ θέμα ἐθνικό. Καὶ γι’ αὐτὸ ἔπρεπε νὰ μὴ μιλήσῃ ὁ ὑπουργός. Ἄλλωστε, εἶναι τόσοι νόμοι, ἀκόμη κι’ αὐτὸ τὸ «Πρωτόκολλο τῆς Κερκύρας», ποὺ ὄχι ἁπλῶς περιφρονοῦν ἀλλά, κυριολεκτικά, ποδοπατοῦν οἱ Ἀλβανοί, ὥστε περίσσευε αὐτὸς ὁ νόμος, ποὺ ἔσπευσε νὰ τὸν ὑπερασπισθῇ ὁ Βορειοηπειρώτης ὑπουργός, προσφέροντας κακίστη ὑπηρεσία στὴν ἱερὴ ὑπόθεση τῆς Βορείου Ἠπείρου.
-Ζ-
Καὶ τώρα, τί ; θὰ μποροῦσε κάποιος νὰ πῇ. Μήπως εἶναι καιρὸς νὰ παύσουμε νὰ ἀσχολούμεθα μὲ τὸ Βορειοηπειρωτικό ;
Σ’ αὐτὴν τὴν ἔνσταση ἀπαντῶ κατηγορηματικῶς ΟΧΙ .
α) Διότι τὰ Ἑλληνόπουλα τῆς Βορείου Ἠπείρου μὲ τὶς λαμπρὲς γιορτές, ποὺ τελοῦν κυρίως στὶς ἐθνικὲς ἐπετείους (28ης Ὀκτωβρίου καὶ 25ης Μαρτίου), μὲ τοὺς λεβέντικους χοροὺς καὶ τὰ ὡραῖα ποιήματά τους, μᾶς παροτρύνουν νὰ μὴν ἀρνηθοῦμε τὸ ἐθνικὸ αὐτὸ θέμα. Αὐτὸ μᾶς βεβαιώνει καὶ ἡ ΣΦΕΒΑ, ποὺ συχνά - πυκνά πηγαίνει μέσα, καὶ μάλιστα στὶς ἐθνικὲς γιορτές, ἀφοῦ ἄλλωστε χρηματοδοτεῖ καὶ τὰ σχετικὰ φροντιστήρια, ποὺ γίνονται ἐκεῖ.
β) Διότι τὸ ἀπαιτοῦν οἱ ἥρωες τοῦ 1940-1941, ποὺ τὰ ὀστᾶ πολλῶν ἀπὸ αὐτοὺς ἀσπρίζουν ἀκόμη στὶς πλαγιὲς τῶν βουνῶν καὶ δὲν ἔχουν βρῆ ἕναν τάφο.
γ) Διότι μᾶς τὸ ζητᾶνε ὅσοι ἐπιμένουν νὰ ζοῦν στὴν γῆ τῶν πατέρων τους, παρὰ τὰ μύρια ὅσα ἐμπόδια προβάλλουν οἱ Ἀλβανοί.
δ) Διότι εἶναι χρέος μας πρὸς τοὺς γενναίους ἀγωνιστὲς τοῦ 1914, ποὺ ἔγραψαν τὶς χρυσὲς σελίδες τοῦ Αὐτονομιακοῦ Ἀγῶνος καὶ τοῦ «Πρωτοκόλλου τῆς Κερκύρας», καὶ τῶν ὁποίων ὁ ἀγώνας δὲν ἔχει ἀκόμα δικαιωθῆ. Καί, τέλος,
ε) Διότι μᾶς τὸ ζητάει ὁ ἀνυποχώρητος ἀγωνιστὴς τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ, ἀοίδιμος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κυρὸς ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ, ὁ ὁποῖος, συχνά - πυκνά, ἐτόνιζε στὶς ὁμιλίες του :
«Ἀδελφοί μας, Βορειοηπειρῶτες,
Σᾶς διαβεβαιώνουμε, ὅτι δὲν θὰ σᾶς προδώσουμε. Εἴμαστε κοντά σας. Καὶ θὰ συνεχίσουμε τὸν ἀγῶνα νὲ ἀμείωτη ἔνταση. Καὶ τότε μόνο θὰ σταματήσουμε, ὅταν θὰ σημάνουν χαρμόσυνα οἱ καμπάνες τοῦ λυτρωμοῦ στὸ Ἀργυρόκαστρο, στὴν Κορυτσᾶ, στὴν Χειμάρρα, στὸ Δέλβινο, στοὺς Ἁγίους Σαράντα, στὸ Τεπελένι, σὲ ὅλη τὴν Βόρειο Ἤπειρο. Καὶ ὅλοι μαζὶ θὰ ψάλλουμε τὸν νικητήριο παιᾶνα : Χριστὸς Ἀνέστη ! Καὶ ἡ Βόρειος Ἤπειρος Ἀνέστη !».
Αὐτὰ ἔλεγε πρὶν ἀπὸ χρόνια ὁ ἀοίδιμος Ἱεράρχης καὶ σθεναρὸς ἀγωνιστὴς ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ.
Καὶ μεῖς, ποὺ ζοῦμε στὸ ἔτος 2012, ἐμεῖς ποὺ βλέπουμε γύρω μας νὰ γίνωνται τόσες ἀνακατατάξεις καὶ ἀνατροπές, ἀλλὰ χωρὶς νὰ ἔχῃ δικαιωθῆ ὁ ἐπικὸς ἀγῶνας τοῦ 1914, ἐμεῖς λοιπόν, τὸ λέμε καὶ τὸ τονίζουμε :
Τότε μόνο θὰ σταματήσουμε τὸν ἀγῶνα, ὅταν - μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ τὶς πρεσβεῖες, τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου - οἱ καμπάνες θὰ σημάνουν πανηγυρικὰ τὴν ΕΝΩΣΗ τῆς Βορείου Ἠπείρου μὲ τὴν Μητέρα Ἑλλάδα. ΑΜΗΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου