ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΞΕΝΗ Η ΜΗΤΡΙΚΗ ΜΑΣ ΓΛΩΣΣΑ!

του δάσκαλου και δημοσιογράφου Χρήστου Σπ. Ντρίτσου

“Ανοίξτε σχολεία να μάθουν τα παιδιά μας ελληνικά γράμματα”, συμβούλευε κάποτε, όταν πέρασε από τα μέρη μας, ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. Κι ο ίδιος άνοιξε πολλά. Και σε μετέπειτα περιόδους ,μόλο που με πολλές δυσκολίες, άνοιξαν και λειτούργησαν αρκετά ελληνικά σχολεία στο χώρο μας.

Μα πάντοτε η εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας προσέκρουε σ’ εμπόδια και σε ανθελληνικές τάσεις.

Μπορούμε ν΄ αναφέρουμε ότι επί Τουρκοκρατίας, μ΄ όλες τις δυσκολίες, τα μαθήματα  διδάσκονταν όλα στα  ελληνικά. Θέλησε κάποτε και  ο Ζώγκου, ο μεγάλος μονάρχης βασιλιάς, το 1933, να αφαιρέσει την ελληνική γλώσσα απ΄ τα ελληνικά σχολεία. Σηκώθηκαν στο πόδι μικροί και μεγάλοι. Κλείσανε τα σχολεία  και αποτάθηκαν στους Διεθνείς οργανισμούς. Και το Μεγάλο Διεθνές  Δικαστήριο της Χάγης τούς δικαίωσε. Η ελληνική γλώσσα, ως μητρική, κάλυψε όλα τα μαθήματα, ενώ η αλβανική διδάσκονταν ως ξένη. 

Θέλησε  και ο δικτάτορας Ενβέρ να τραβήξει την ελληνική από τα σχολεία  μας και να αλβανοποιήσει ονόματα και τοπωνυμίες. Ξεχείλισε  η δυσαρέσκεια  κι΄ έπεσε στ΄ αφτί  εκείνου που έλεγε κι έγραφε δημαγωγικά για  «τους δύο φίλους λαούς» και των τσανακογλείφων του. Και η ελληνική ξανά βρήκε εν μέρει τη θέση της. Ήταν τότε που και  τα ψηφοδέλτια   γράφονταν στην ελληνική. Ήταν τότε τα χρόνια της μεγάλης αντοχής και της  περηφάνιας, τα χρόνια που οι Βορειοηπειρώτες κοίταζαν από μακριά και  σφίγγαν  τα δόντια τους σαν να κόβαν μ’ αυτά τα ηλεκτροφόρα   συρματοπλέγματα, που τους χώριζαν απ΄ τον εθνικό κορμό.

Στα  χρόνια μας όμως, στα χρόνια της δημοκρατίας, που έπρεπε η ελληνική γλώσσα στην Αλβανία να ήταν η δεύτερη επίσημη γλώσσα, όπως συμβαίνει στις χώρες της Ευρώπης με σημαντικές μειονότητες και  να διδάσκονταν πλήρως ως μητρική στα σχολεία της Ε.Ε.Μ., όχι μόνον που δεν συμβαίνει αυτό, αλλά η ελληνική, σαν κάπως αυθαίρετα και επιβλητικά, καλύπτει  μόνον  μερικά μαθήματα ως την έκτη μέχρι την ένατη τάξη, ενώ η αλβανική διδάσκεται όχι μόνον ως γλώσσα, αλλά  καλύπτει κι ένα μεγάλο μέρος  των μαθημάτων. Για τα  λύκεια ούτε καν γίνεται λόγος, γιατί   τα μαθήματα διδάσκονται μόνον στην αλβανική, μάλιστα και η αλβανική  διδάσκεται και ως γλώσσα, όπως στα  αλβανικά σχολεία, ενώ η ελληνική γλώσσα και λογοτεχνία διδάσκονται με 2 ώρες την εβδομάδα.

Έχουν ειπωθεί πολλά κι έχουν δοθεί πολλές υποσχέσεις από τα αρμόδια όργανα της χώρας, μάλιστα έχουν χορηγηθεί και  εγκύκλιες, για  την καλύτερη εκμάθηση  της ελληνικής γλώσσας, όμως μέχρι σήμερα λίγα  έχουν εφαρμοστεί.

Τα παιδιά μαθαίνουν τη γλώσσα τους μόνον με 2 μέχρι 4 ώρες την εβδομάδα, αναλόγως τις τάξεις, όπως μαθαίνουν και την αγγλική, ως ξένη γλώσσα. Και είναι γνωστό πως η  γλώσσα δεν μαθαίνεται μόνον  στο μάθημα των γλωσσικών, αλλά σε όλα τα μαθήματα, έτσι που το παιδί να μάθει να  εκφράζεται ελεύθερα στην κοινωνία και σε κάθε ύλη ή επιστήμη.

Και όταν αφαιρείς κατ΄ αυτόν το τρόπο τη γλώσσα κάποιου, τότε  τι άλλο μένει να του αρνηθείς; Δεν καταλαβαίνουν τα κυβερνητικά αλβανικά όργανα ότι η  ελληνική γλώσσα  στην Εθνική Ελληνική Μειονότητα δεν είναι ξένη, όπως η αγγλική ή οποιαδήποτε άλλη, αλλά μητρική, που έχει περάσει στους εδώ Έλληνες κατά τους αιώνες από γενιά σε γενιά με το γάλα των Ελληνίδων μανάδων, και δεν  μπορεί να την αντικαταστήσει καμία άλλη.

Στα χρόνια της δημοκρατίας, μολονότι άνοιξαν  ελληνικά σχολεία,με εκδηλώσεις και διαμαρτυρίες, και στις πόλεις του Αργυροκάστρου, Δελβίνου και Αγίων Σαράντα, τα  προγράμματα και  σ’ αυτά τα σχολεία, όσον αφορά την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, είναι ελλιπή, όπως στα ελληνοχώρια.

Και συμβαίνει μετά τα ελληνόπουλα α) να έχουν πολλές αδυναμίες στο μάθημα της ελληνικής γλώσσας, β) να μην εκφράζονται  και να μη επικοινωνούν ελεύθερα, γ) να ξέρουν καλύτερα  την αλβανική παρά την μητρική ελληνική τους γλώσσα, δ) να μη ξέρουν καλά την ιστορία των προγόνων τους και τον πολιτισμό τους.

Και τώρα ρωτάμε: Γιατί δεν γίνεται πρόβλημα επί συνέχεια και έντονα στην Αλβανική Βουλή, στην Ε.Ε. και Διεθνείς Οργανισμούς  από τους βουλευτές που εκπροσωπούν την Εθνική Ελληνική Μειονότητα, υπερασπίζοντας έτσι τα εθνικά και πολιτισμικά δικαιώματα των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών, όταν υποβιβάζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο η ελληνική γλώσσα; Δεν μπορούν να αναλύουν καταστάσεις και να σηκώνουν τη φωνή τους, ξεχνώντας  πως εδώ, σ΄ αυτά τα μέρη, υπάρχει ένα κομμάτι της  ελληνικής γης; Και από τα αρχαιότερα;

Ας μην αναφέρουμε εδώ την όχι καλή συντήρηση των σχολείων, την συνένωση των σχολείων, το ότι τα παιδιά κάνουν πολλά χιλιόμετρα δρόμο μέχρι το σχολείο, την σύνταξη των σχολικών κειμένων χωρίς την συμμετοχή Ελλήνων εκπαιδευτικών, έτσι που η παιδεία να λαμβάνει υπόψη τις κοινωνικές και πολιτισμικές ιδιαιτερότητες, την διαρροή μαθητών προς την Ελλάδα, την μη εκπαίδευση  των δασκάλων στην ελληνική γλώσσα για την βελτίωση της διδασκαλίας. κ.ά. και  το ότι ο μεγαλειώδης ελληνικός πολιτισμός είναι δύσκολα  να επιβιώσει χωρίς την ελληνική γλώσσα, πράγμα που έρχεται σ΄ αντίθεση με το κείμενο της Βιέννης του 1989 για τις μειονότητες, τονίζοντας: “ …να μεταδίδουν ή να λαμβάνουν παιδεία που να σχετίζεται με τον δικό τους πολιτισμό».  

Αν έχουν γίνει λάθη, γιατί δεν διορθώνονται;

Και αυτό συμβαίνει σε μια περίοδο που στα  σχολεία της αλβανικής μειονότητας στη FYROM  όλα τα μαθήματα  διδάσκονται στην αλβανική γλώσσα(!;)

Θα πρέπει, εκτός των όσων προαναφέραμε και χρειάζονται επίλυση, όπως τονίζεται και στο σχέδιο συζήτησης του Κόμματος των Eλλήνων της Εθνικής ελληνικής Μειονότητας, να δημιουργηθεί ειδική δομή προγραμματισμού, διαχείρισης και ελέγχου της ελληνικής παιδείας με ειδικούς του τομείς από την ίδια την Ελληνική Μειονότητα στις περιφέρειες που διαμένει η πλειοψηφία αυτής. 

Επιπλέον, είναι αναγκαίο στην σύνθεση του θεσμικού οργάνου του Υπουργείου Παιδείας να προστεθεί μια συμβουλευτική επιτροπή με  ρόλο στις λήψεις αποφάσεων  για την μειονοτική εκπαίδευση και η πλειοψηφία αυτής της επιτροπής να αποτελείται από μειονοτικούς. 

Να προβλέπονται στον κρατικό υπολογισμό επιχορηγήσεις για το εκπαιδευτικό προσωπικό για περαιτέρω εκπαίδευση. 

Θα είναι λογικό να ενοποιηθεί με του εθνικού κορμού όλη η ύλη στην μητρική γλώσσα και να αποφευχθεί όλο το περιεχόμενο που προκαλεί και ενθαρρύνει συγκρούσεις μεταξύ των εθνοτήτων ή επηρεάζει αρνητικά την εθνική συνείδηση των  μαθητών. 

Επιπλέον όλα τα έγγραφα θα πρέπει να αναγράφονται και στην μητρική γλώσσα και στην αλβανική. Και πρέπει να πούμε  ότι εδώ γίνεται λόγος για την ελληνική γλώσσα, για την γλώσσα του Ομήρου και των  μεγάλων δραματουργών και κωμωδιογράφων, για την γλώσσα των πατέρων της ιστορίας και της ιατρικής, για τη γλώσσα των μεγάλων φιλοσόφων  και επιστημόνων, για την μητέρα-γλώσσα των μεγάλων σύγχρονων γλωσσών του κόσμου…

Ας αναφέρουμε μόνον ότι στην αγγλική η 1 στις 4 αγγλικές λέξεις  είναι ελληνικής προέλευσης. Στην Νέα Υόρκη μόνον σε μία περιοχή σε 35 κολέγια υπάρχουν έδρες ελληνικών σπουδών και της  αρχαίας ελληνικής γλώσσας, όπως και στον Καναδά και μέχρι την μακρινή Ιαπωνία. Σε χώρες που υπάρχει ομογένεια ,η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας όχι μόνον που κατέχει πολλές ώρες, αλλά και η ιστορία ,αρχαιολογία και ο ελληνικός πολιτισμός διδάσκονται πλήρως στην ελληνική.

Κι  ας αναφέρουμε, εν συντομία, τι λέγανε οι μεγάλοι άντρες του κόσμου για την ελληνική γλώσσα:

- «Εάν οι θεοί μιλούν, τότε σίγουρα χρησιμοποιούν την ελληνική γλώσσα» (Κικέρων)

-“Έλληνες, να είστε υπερήφανοι, που μιλάτε την ελληνική γλώσσα, που είναι η μητέρα όλων των γλωσσών» (Φρανγκίσκος  Λιγκόρα) 

-«Είθε η ελληνική γλώσσα να γίνει κοινή γλώσσα όλων των λαών”. (Βολταίρος)

Και προσθέτουμε πως  η ελληνική γλώσσα:α) έχει την ικανότητα να πλάθει νέες λέξεις,

β) είναι η γλώσσα της πληροφορικής και των εξελιγμένων υπολογιστών, 

γ) είναι η πλουσιότερη γλώσσα του κόσμου ( με 6  εκατομμύρια λέξεις και πάνω από 70.000 λεκτικούς τύπους, έναντι περίπου 500 χιλιάδων λέξεων της αγγλικής, όπως αποθησαυρίστηκε τελευταίως στον ηλεκτρονικό υπολογιστή από το Πανεπιστήμιο «Ιρβάιν» της Καλιφόρνιας.

Κι ας θυμηθούμε το δημοτικό τραγούδι:

                 Η Δρόπολη με τ΄ άρματα

                  δεν κάνει δίχως γράμματα.