Το όνειρο ενός Βαλκάνιου

του Γιάννη Παναγιώτου 

Αν ξεφυλλίσουμε την ιστορία των Βαλκανίων το πρώτο συμπέρασμα που θα βγάλουμε είναι το έντονο στοιχείο πατριωτισμού και συγχρόνως αλληλοσπαραγμού μεταξύ των λαών - χωρών.

Βέβαια το φαινόμενο του μίσους και η ομοιότητες των βαλκανικών λαών έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό την επιρροή και τα κατάλοιπα από την οθωμανική αυτοκρατορία. 

Υπάρχει ένα δεδομένο που ίσως φανεί χρήσιμο ιστορικά, ότι τη μεγαλύτερη συμφιλίωση στα Βαλκάνια την έκανε ο Τίτο ο οποίος κατάφερε να ενώσει ένα μεγάλο μέρος των Βαλκανίων στο όνομα του κομμουνισμού μάλιστα και με της ευλογίες των Ρώσων, Άγγλων και υπολοίπων μεγάλων δυνάμεων της εποχής.

Αυτό φυσικά είχε και συνέπειες για την πατρίδα την Ελλάδα και ιδιαίτερα για το τόπο μας την Βόρειο Ήπειρο με την οριστική επιδίκαση της εκ των πραγμάτων στην Αλβανία, παρά τις αντίθετες υποσχέσεις των Συμμάχων. Από ιστορικής απόψεως έχει σημασία το γεγονός ότι εκείνοι που έδωσαν πραγματικό αγώνα για τα ελληνικά ιδεώδη και την οικονομική στήριξη για την δημιουργία του ελληνικού κράτους ήταν τα ξαδέρφια Ζάππα Κωσταντίνος και Ευάγγελος από το Λάμποβο Αργυροκάστρου, Σίνας από Μοσχόπολη, Αρσάκης από Πρεμετή και πολλοί άλλοι που ως επί το πλείστον δραστηριοποιούνταν σε όλη την βαλκανική χερσόνησο Ρουμανία, Σερβία, Βουλγαρία, Αλβανία. Αλήθεια τραγική ειρωνεία της ιστορίας ή απλές συμπτώσεις όλα αυτά, μικρή σημασία έχουν διότι η ιστορική ματιά εκείνης της εποχής ήταν τελείως διαφορετική.

Ακριβώς εδώ τίθενται και κάποια ερωτήματα σχετικά με τους βαλκανικούς λαούς :

Πρώτον, ποιες ήταν οι σχέσεις μεταξύ τους;

Δεύτερον, ποια είναι τα κοινά όλων αυτών των λαών και ποια τους ενώνουν;

Τρίτον, οι λαοί μεταξύ τους ακόμη και σήμερα ύστερα από τόσο σκοταδισμό που έχει αφήσει πίσω του ο κομμουνισμός στα Βαλκάνια έχει αρκετά κοινά.

Μήπως ήρθε η εποχή για τους ηγέτες των Βαλκανίων να καθίσουν στη στρογγυλή τράπεζα για συζήτηση;

Οι παγκόσμιοι νταβατζήδες θα τους αφήσουν;

Ή θα δημιουργήσουν νέες εστίες έντασης στα Βαλκάνια, η απλά αιτία, για νέο εμπόριο όπλων ;

Το βασικό ερώτημα είναι μήπως οι Βαλκάνιοι λαοί είναι αρκετά συγγενείς μεταξύ τους και δημιουργήσουν κάτι πολύ δυνατό και δεν εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των Αμερικανών και Ευρωπαίων μεγαλοκαρχαριών;

Αλήθεια πιστεύει κανείς από εσάς ότι έχουν την τόλμη οι Βαλκάνιοι ηγέτες να ξεκινήσουν την βαλκανική ένωση;

Απλά ερωτήματα που ίσως για την πλειοψηφία του κόσμου να φαίνονται και λίγο ουτοπικές φαντασιώσεις, αλλά ας το σκεφτούμε λίγο, λαοί και πολιτικοί ηγέτες και ας μας πουν με ποιους έχουμε συγγενή στοιχεία με τους βαλκανικούς λαούς ή με τους Γερμανούς οι Άγγλους;;;

Τα ερωτήματα είναι πολλά και συγχρόνως δύσκολα.

Όπως και οι λαοί των Βαλκανίων να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι, απλά ένα όνειρο που ίσως κάπου κάποτε γίνει πραγματικότητα, με την προϋπόθεση όλα τα παραπάνω ερωτήματα αρκούν να κατανοήσουν οι Βαλκάνιοι που είναι τα συμφέροντα τους και που βαδίζει ο κόσμος.

Άλλωστε αυτό δεν ήταν και το όραμα του τροβαδούρου της Ελευθερίας του Γένους, του Ρήγα Φερραίου με την περίφημη "Χάρτα της Ελλάδος";