Κύπρος. 3 Μαρτίου 1957.
Ο Σταυραετός Γρηγόρης Αυξεντίου, αρνούμενος να παραδοθεί στον εχθρό, ανελήφθη από τα Μαρμαρένια του Μαχαιρά Αλώνια στο φωτεινό στερέωμα των αιωνίων αξιών.
Έφεδρος ανθυπολοχαγός του Ελληνικού Στρατού, 29 ετών, γόνος πλούσιας οικογένειας, είχε όλες τις προοπτικές να ζήσει έναν ανέφελο και αδιατάρακτο βίο στην κατακτημένη από την αγγλική αποικιοκρατία Κύπρο.
Αντ’ αυτού, προτίμησε τη ματωμένη διαδρομή του αγώνα για την απελευθέρωση της ιδιαιτέρας του πατρίδος και την Ένωσή της με τη Μητέρα Ελλάδα.
Ανυπόταχτος αντάρτης, πολυτιμότατος συμμαχητής του Αρχηγού της ΕΟΚΑ Γεωργίου Γρίβα-Διγενή καταφέρει ανεπανόρθωτα πλήγματα στους Άγγλους και το όνομά του γίνεται θρύλος στα χείλη του αγωνιζομένου Κυπριακού Ελληνισμού.
Η εθελοθυσία του στα Μαχαιρά αποτελεί αιώνιο σύμβολο ηρωισμού και Ελληνικής αυταπαρνήσεως. Στο Πάνθεον της Ελληνικής Ιστορίας ο Αυξεντίου συναντά τον Καψάλη από το Μεσολόγγι, τον Βρατσάνο από τα Ψαρά, τους Μάρτυρες ρασοφόρους Σαμουήλ από το Κούγκι και Γαβριήλ από το Αρκάδι.
Όμως, το όνειρο του Γρηγόρη, το γαλάζιο όνειρο των μαχητών της ΕΟΚΑ, το όνειρο των παλικαριών που ανέβηκαν στο ικρίωμα της αγχόνης για Ένωση με την Ελλάδα παραμένει ανεκπλήρωτο. Αλλά θεριεύει ζωντανή και άσβεστη την αποσταμένη ελπίδα πως το μικρό, το ταλαιπωρημένο, το κλυδωνιζόμενο καράβι της Κύπρου μας θα βρει την πορεία του και θα συναντήσει τελικά την απανεμιά στο ακύμαντο λιμάνι…
Αθήνα, 2-3-2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου