Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

ΣΦΕΒΑ: Χριστούγεννα κοντά στους Βορειοηπειρώτες αδερφούς μας

 Ὅπως κάθε χρόνο, τὸ μήνα Δεκέμβριο  ἡ Ἕνωσή μας βρέθηκε σὲ δύο συνεχόμενα Σαββατοκύριακα, κοντὰ στοὺς Βορειοηπειρῶτες ἀδελφούς μας, στὴν περιοχὴ τῶν Ἁγίων Σαράντα καὶ τῆς Κορυτσᾶς.

Στὶς 11-12 Δεκεμβρίου ξεκινήσαμε μία ὁμάδα φίλων καὶ μελῶν τῆς ΣΦΕΒΑ (μαζί μας καί ὁ δημοτικός σύμβουλος στό δῆμο Θεσσαλονίκης κ. Γ. Κουριανίδης), μὲ προορισμὸ τοὺς Ἁγίους Σαράντα, μὲ μία ὅμως ἐπιβεβλημένη παράκαμψη–προσκύνημα στὸ μοναστήρι τῆς Παναγίας Μολυβδοσκεπάστου κοντὰ στὴν Κόνιτσα, ὅπου ἀναπαύεται τὸ σκήνωμα τοῦ μακαριστοῦ ἀρχηγοῦ τῆς ΣΦΕΒΑ καὶ ἐθνάρχου τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ, μητροπολίτου Κονίτσης κυροῦ Σεβαστιανοῦ. Ἐκεῖνες τὶς μέρες συμπληρώνονταν 16 χρόνια ἀπὸ τὴν εἰς Κύριον ἐκδημία του καὶ ἦταν καθῆκον μας νὰ ἀνάψουμε ἕνα κερὶ στὸν τάφο του καὶ νὰ ζητήσουμε νὰ πρεσβεύει στὸν Ἅγιο Θεό, γιὰ τὴν εὐόδωση τῶν δικαίων τοῦ λαοῦ τῆς Βορείου Ἠπείρου, στὴν ὁποία ἀφιέρωσε ὁλοκληρωτικὰ  τὴ ζωή του.

Στὶς 12 Δεκεμβρίου συμμετείχαμε στὸν ἑορτασμὸ γιὰ τὴν ἐπέτειο τῆς ἐξέγερσης  τῶν κατοίκων τοῦ χωριοῦ Ἀλύκο στὶς 12  Δεκεμβρίου 1990, μὲ ἀφορμὴ τὴ στυγερὴ δολοφονία 4 νέων( τοῦ Θύμιου Μάσιου, Βαγγέλη Μήτρου, Θανάση  Κώτση καὶ Ἀηδόνη Ράφτη) στὰ σύνορα,  στὴν προσπάθειά τους  νὰ διαφύγουν στὴν Ἑλλάδα. Τελέσαμε τρισάγιο στοὺς τάφους τους καὶ καταθέσαμε ἕνα δάφνινο στεφάνι τιμώντας τὴ μνήμη 4 νέων Ἑλλήνων, ποὺ ἔδωσαν τὴ ζωὴ τους ὁλοκαύτωμα  γιὰ νὰ ἀπαλλαγοῦν ἀπὸ τὸ τυραννικὸ  καὶ ἄθεο καθεστὼς ποὺ στραγγάλιζε τὰ δικαιώματά τους. 

Στὴ συνέχεια μᾶς περίμενε μία ἄλλη ἀξιόλογη ἐκδήλωση τιμῆς καὶ μνήμης σὲ ἕναν μεγάλο Βορειοηπειρώτη ἀγωνιστή, στὸν ξακουστὸ ἀντάρτη τοῦ Βούρκου Θύμιο Λώλη. Μία ἐξέχουσα μορφὴ γιὰ τὸν ἑλληνισμὸ τῆς Βορείου Ἠπείρου, μία ἀδαμάντινη, ἀσυμβίβαστη ἡγετικὴ φυσιογνωμία ποὺ πῆρε μέρος σὲ ὅλους τους ἀγῶνες τῆς πατρίδας του. Ἡ παρουσία του ὡς ἀντάρτη ἀπέναντι στοὺς τουρκαλβανοὺς πασάδες καὶ ἡ συμμετοχή του ἀπὸ τὸ Μακεδονικὸ Ἀγώνα καὶ τὸ ἔπος τῆς Αὐτονομίας τοῦ 1914,  ὥς τὸ σχολικὸ ζήτημα τοῦ 1935, τὸν κατέστησαν σύμβολο τοῦ μαχόμενου Ἑλληνισμοῦ εἰδικὰ γιὰ τὴν περιοχὴ τοῦ Βούρκου. Ἀφοῦ πῆρε μέρος καὶ στὸ ἔπος τοῦ 40 καὶ τὴν Ἐθνικὴ Ἀντίσταση, πέθανε σχεδὸν ξεχασμένος τὸ 1961 στὴν Ἀθήνα φορώντας πάντοτε «πένθος» στὸ πέτο του, πικραμένος γιὰ τὴν κατάσταση στὴ σκλαβωμένη πατρίδα του. Στὴ γενέτειρά του τὴν Κρανιά, μὲ πρωτοβουλία τοῦ βουλευτοῦ Ἰωαννίνων κ. Παντούλα, στήθηκε μνημεῖο μὲ τὴ μορφὴ του χαραγμένη σὲ γρανιτένια πλάκα, γιὰ νὰ θυμίζει τοὺς ἡρωικοὺς ἀγῶνες του. Καταθέσαμε καὶ ἐκεῖ τὸ στεφάνι μας  γεμάτοι σεβασμὸ γιὰ τὴν ἐμβληματικὴ μορφὴ τοῦ μεγάλου αὐτοῦ Βορειοηπειρώτη  γιὰ τὴν ὁποία δυστυχῶς τόσα λίγα εἶναι γνωστὰ σὲ μᾶς τοὺς  Ἑλλαδίτες. Ἰδιαίτερα  μᾶς συγκίνησε ὁ συντονιστὴς τῆς ἐκδήλωσης  κ. Β. Παπαχρήστου (ἐκ τῶν 5 φυλακισμένων ἡγετῶν τῆς ΟΜΟΝΟΙΑΣ) ὁ ὁποῖος ἀναφέρθηκε στὴν ἰδιαίτερη συγκυρία, νὰ τιμῶνται, ἡ μνήμη τῶν παλλικαριῶν τοῦ Ἀλύκου καὶ ὁ θρυλικὸς ἀγωνιστὴς Θύμιος Λώλης,  τὴν 12 Δεκεμβρίου, τὴ μέρα ἀκριβῶς ποὺ σταμάτησε νὰ χτυπᾶ ἡ καρδιὰ τοῦ σύγχρονου Παπαφλέσσα τῆς Βορείου Ἠπείρου  Μητροπολίτου Σεβαστιανοῦ.
            
Συναισθηματικὰ φορτισμένοι ἀπὸ τὶς 2 αὐτὲς ἐκδηλώσεις κατευθυνθήκαμε στὸ κοντινὸ χωριὸ τῆς Μπίστριτσας  ὅπου ἡ Ἕνωσή μας  ἐνισχύει τὸ φροντιστήριο ἑλληνικῆς γλώσσας ποὺ λειτουργεῖ ἐκεῖ. Τὰ 15 περίπου παιδιά, μᾶς περίμεναν μὲ χαρὰ καὶ μαζὶ μὲ τὴ δασκάλα τους μᾶς παρουσίασαν ἕνα πολὺ ὄμορφο 20/λεπτὸ πρόγραμμα  γιὰ νὰ δείξουν τὴν πρόοδό τους στὴν ἑλληνικὴ γλώσσα. Μοιράσαμε παιχνίδια καὶ  σχολικὲς  τσάντες (προσφορὰ πολλῶν φίλων καὶ γνωστῶν ἀπὸ τὴ Θεσσαλονίκη) στοὺς μαθητές,  καὶ εἴχαμε τὴ εὐκαιρία νὰ συζητήσουμε μὲ τὴ δασκάλα ἀλλὰ καὶ ἄλλους διδασκάλους ἀπὸ τὴν περιοχὴ τῶν Ἁγίων Σαράντα γιὰ τὰ προβλήματα ποὺ τοὺς ἀπασχολοῦν, δίνοντάς τους τὴν ὑπόσχεση ὅτι στὸ μέτρο τῶν δυνατοτήτων μας θὰ εἴμαστε πάντοτε στὸ πλευρό  τους.

Τὴν ἑπομένη Κυριακὴ 19 Δεκεμβρίου συμμετείχαμε μαζὶ μὲ 40 νέους φοιτητὲς τῆς Χριστιανικῆς Φοιτητικῆς Δράσης Θεσσαλονίκης σὲ μία ἐξόρμηση ἀγάπης κοντὰ  στὸν ἑλληνισμὸ τῆς Κορυτσᾶς. Χωρὶς νὰ πτοηθοῦμε ἀπὸ τὸν χιονιὰ καὶ τὸ τσουχτερὸ κρύο, περάσαμε τὰ σύνορα καὶ ἐκκλησιαστήκαμε στὸν Ναὸ τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς (παλιὰ Μητρόπολη ποὺ εἶχε μετατραπεῖ σὲ μουσεῖο). Στὴ συνέχεια συναντήσαμε τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κορυτσᾶς κ. Ἰωάννη, πήραμε τὴν εὐχή του καὶ τοῦ παραδώσαμε φαρμακευτικὸ ὑλικὸ  γιὰ τὴν κλινική τῆς Μητροπόλεως.

Ἀμέσως μετὰ κατευθυνθήκαμε στὸ χωριὸ τῆς Πολένας, 11 χλμ ἀπὸ τὴν Κορυτσὰ ὅπου ἡ δασκάλα καὶ τὰ παιδιὰ τοῦ φροντιστηρίου μᾶς περίμεναν μὲ ἀγάπη καὶ ἀνυπομονησία. Μέσα στὴν ἐκκλησία τῆς Μεταμορφώσεως (ποὺ κτίστηκε μὲ τὴ συνδρομὴ τῆς ΣΦΕΒΑ  τὸ 1995-96) μᾶς παρουσίασαν ἕνα πλούσιο χριστουγενιάτικο πρόγραμμα μὲ τὴ συμμετοχὴ τόσο τοῦ φροντιστηρίου ὅσο καὶ τοῦ κατηχητικοῦ, τὸ ὁποῖο ἔχουν ἀναλάβει μὲ πολλὴ θέρμη, μέλη τῆς ἀδελφότητος Χρ. Ἐλπὶς ἀπὸ τὴ Θεσσαλονίκη, ποὺ ὑπηρετοῦν ὡς ἐκπαιδευτικοὶ στὴν Κορυτσά. Στὴν ἐκδήλωση πῆρε μέρος καὶ ἡ ἐξαίρετη βυζαντινὴ  χορωδία τῆς ΧΦΔ ποὺ ἀπέδωσε  ἑορταστικοὺς ὕμνους καὶ τραγούδια, ἐνῶ μὲ καίριες ἐπισημάνσεις γιὰ τὸ νόημα τῆς ἑορτῆς  ἔκλεισε τὴν ἐκδήλωση ὁ ὑπεύθυνος τῆς ΧΦΔ Θεσσαλονίκης π. Μιχαὴλ Σαντοριναῖος.
 Στὴ συνέχεια προσκυνήσαμε στὸ μνημεῖο ὅπου εἶναι θαμμένα τὰ ὀστᾶ  2 Ἑλλήνων στρατιωτῶν τοῦ ἔπους τοῦ 40 στὸ χωριὸ Μπομποστίτσα, 7 χλμ ἀπὸ τὴν Κορυτσά, ἐνῶ ἐπισκεφτήκαμε καὶ τὸ ἑλληνικὸ σχολεῖο ΟΜΗΡΟΣ ὅπου ξεναγηθήκαμε μὲ πολλὴ ἀγάπη ἀπὸ τὶς  δασκάλες  ποὺ ὑπηρετοῦν ἐκεῖ, οἱ ὁποῖες καὶ μᾶς ἐνημέρωσαν γιὰ τὶς συνθῆκες λειτουργίας, τὰ προβλήματα καὶ τὶς προοπτικὲς τῶν ἐκπαιδευτηρίων.

Σειρὰ εἶχε ἀμέσως μετὰ ἡ καθιερωμένη ἐπίσκεψη στὸ ὀρφανοτροφεῖο τῆς πόλης ὄπου καὶ παραδώσαμε 15 κιβώτια ποὺ συγκέντρωσε ἡ ἀγάπη πολλῶν φίλων ἀπὸ τὴ Θεσσαλονίκη , μὲ ρουχισμὸ καὶ βρεφικὰ εἴδη γιὰ τὰ παιδιὰ   τοῦ ἱδρύματος.
 Ἡ ἐπίσκεψή μας ὁλοκληρώθηκε μὲ μία βόλτα στὸ κέντρο τῆς παγωμένης ἀλλὰ καὶ χαρούμενης χριστουγεννιάτικης Κορυτσᾶς. Μὲ ἰδιαίτερη συγκίνηση τὰ μέλη τῆς ΧΦΔ, τὰ περισσότερα ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἐπισκέπτονταν γιὰ πρώτη φορὰ τὴ Βόρειο Ἤπειρο, διαπίστωσαν τὴν ἀνάγκη συχνότερης ἐπαφῆς μὲ τοὺς Βορειοηπειρῶτες ἀδλεφούς μας ἀλλὰ καὶ ἐπισήμαναν μὲ θαυμασμὸ τὸ γεγονὸς ὅτι σὲ ἀντίξοες συνθῆκες καὶ μὲ τὴν ἀπουσία πολλῶν πραγμάτων ποὺ ἐμεῖς θεωροῦμε δεδομένα  τά ἀδέλφια μας ἀγωνίζονται μὲ ἀξιοθαύμαστο τρόπο γιὰ νὰ κρατήσουν ζωντανὸ τὸν Ἑλληνισμὸ καὶ τὴν Ὀρθοδοξία   στὸν τόπο τους καὶ ἴσως δίνουν μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ἕνα μήνυμα ἀγώνα καὶ ἐπαγρύπνησης  καὶ σέ μᾶς, στὴ δύσκολη περίοδο ποὺ περνάει ἡ πατρίδα μας.


ΥΓ: Για το φωτορεπορτάζ από την αποστολή στην Κορυτσά  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου