Η Πολύτσανη βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο της επαρχίας Πωγωνίου του νομού Αργυροκάστρου. Είναι χτισμένης στους πρόποδες της Νεμέρτσκας, περιτριγυρισμένη από βουνά. Η μόνη διέξοδο είναι η Χαράδρα, η Γκρίκα της Σούχας, ο μοναδικός δρόμος επικοινωνίας.
Η Πολύτσανη ήταν κάποτε μια ωραία κωμόπολη και μέχρι το 1940 ήκμαζε σε κάθε τομέα της ζωής.
Το λιγοστό έδαφος και ο πολύς κόσμος του χωριού ανάγκασαν τους Πολυτσανίτες να ταξίδευαν σε άλλα μέρη, αλλά όπου και να πήγαιναν, όπως στην Αμερική, Κωνσταντινούπολη, Αίγυπτο, Ρουμανία ή και αλλού, κρατούσαν τα ήθη και έθιμα του χωριού, δηλ. παίρνονταν με το εμπόριο και τα γράμματα.
Πολλοί Πολυτσανίτες έγιναν επιστήμονες και μετά την καταστροφή που έπαθε το χωριό το 1940 δεν το έριξαν κάτω και συνέχισαν να αναδεικνύονται στις δουλειές τους.
Μια από τις οικογένειες που αναδείχτηκε είναι και η οικογένεια του Παύλη Τσίμπη.
Ο πατέρας της οικογένειας Παύλης Τσίμπης ήταν πολύ ικανός και μπόρεσε να γίνει δήμαρχος στην Κορυτσά. Ήταν καλός πατριώτης και αποκούμπι για τους συγχωριανούς του σε κάθε πόλη που του ακουγόταν ο λόγος.
Μετά την απελευθέρωση εργαζόταν
ως αρχιλογιστής στο νοσοκομείο των Τιράνων
και από τη θέση αυτή βοηθούσε κάθε άνθρωπο
που του παρουσιαζόταν.
Απόχτησε τρεις γιους και δύο κόρες.
Το
μεγαλύτερο παιδί του, ο Γιώργος, αφού
τελείωσε το δημοτικό σχολείο στο χωριό,
συνέχισε τις σπουδές του και έγινε γιατρός
και διευθυντής της Κεντρικής Κλινικής
των Τιράνων. Έχει γράψει πολλά επιστημονικά
άρθρα και βιβλία ιατρικής.
Το δεύτερο παιδί του, ο Αιμίλιος,
και αυτός τελείωσε για γιατρός
και έγραφε, γνώριζε πολλές γλώσσες
και ήταν καλός μεταφραστής. Έγραφε
και ποιήματα στα οποία δεν ξεχνούσε να
εξυμνούσε το χωριό.
Το τρίτο παιδί, ο Κώστας, βρίσκεται στην
Ελλάδα και εργάζεται ως πολιτικός μηχανικός.
Η οικογένεια αυτή αγαπούσε πολύ το χωριό
και βοηθούσε τους συγχωριανούς.
Τέτοιους πατριώτες τους εξυμνεί,
τους αγαπάει και τους ευγνωμονεί
το χωριό μας, όπως και κάθε άλλο χωριό,
και εύχεται κάθε τι καλό γι’ αυτούς και
για τις οικογένειές τους.
Το ζεύγος Βαϊνίκου, η Καλλιάνθη και ο Μίλτος, είναι μια από τις οικογένειες που έδειξε έμπρακτα την αγάπη της για τη γενέτειρά της, το Χλωμό.
Θέλησαν, οπωσδήποτε, να έχουν ισχυρή την καταγωγική τους ρίζα.
Κι’ έτσι, έφτιασαν άλλο σπίτι στο Χλωμό, ομορφαίνοντας έτσι και το κέντρο του χωριού. Όπως και εκάθησαν πολλά καλοκαίρια στο σπίτι αυτό, παρά τις δυσκολίες του χωριού. Ερχόμενοι συχνά, βοήθησαν σε πολλές κατευθύνσεις τη γενέτειρά τους.
Η αρρώστια, όμως, του Μίλτου τους άλλαξε τα σχέδια και ωσότου καλυτερέψει η υγεία του, δεν μπορεί να ταξιδέψουν από Αμερική στο Χλωμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου