Συνέντευξη του πρώην Προξένου της Ελλάδας στην Κορυτσά Θ. Οικονόμου - Καμαρινού στην εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ

- Κύριε Καμαρινέ, διατελέσατε Γενικός Πρόξενος στην Κορυτσά την περίοδο 2009-2011. Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας;

- Τρία πράγματα μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση: πρώτον, ο αλβανικός μισελληνισμός ο οποίος διαπερνά όλα τα κοινωνικά στρώματα, διδάσκεται στο σχολείο και αναπτύσσεται σχεδόν καθημερινά από αντιεπιστημονικά δημοσιεύματα και εκδόσεις στο εσωτερικό της Αλβανίας. Δεύτερον, η έλλειψη οργάνωσης και η αδυναμία αντίστασης του ελληνικού στοιχείου το οποίο διαπερνά ο φόβος που δημιούργησαν οι, 100ετείς πλέον, διώξεις. Τρίτον, η παντελής απουσία του ελληνικού κράτους σε εθνικό επίπεδο, η εγκατάλειψη της Κορυτσάς ως εστίας ελληνισμού και η σίγαση κάθε διεκδίκησης υπέρ των βορειοηπειρωτών στο όνομα μίας αίολης, αιθεροβάμονος και πλήρως αδύνατον να υπάρξει ελληνο-αλβανικής φιλίας.

- Υπάρχει Ελληνισμός στην Κορυτσά; Τι κάνατε προς την κατεύθυνση αυτή τα δύο χρόνια της εκεί παραμονής σας;

- Ο Ελληνισμός της Κορυτσάς είναι κατά 80% σχεδόν, βλαχόφωνος. Το τελευταίο ελληνικό σχολείο έκλεισε στην περιοχή το 1930. Επί πολλές 10ετίες, κάθε αναφορά στην Ελλάδα, η χρήση της ελληνικής γλώσσας, η παραδοχή ελληνικής καταγωγής, οδηγούσαν σε συλλογικές οικογενειακές διώξεις, στην εξορία, ακόμη και στο θάνατο. Θεώρησα ότι έπρεπε πρώτα να αποκαταστήσω το κύρος του Γενικού Προξενείου το οποίο, σύμφωνα με την κοινή γνώμη, αποτελούσε εστία διαφθοράς από την ίδρυσή του. Κινήθηκα συνεπώς κατά κάθε υπόπτου υπαλλήλου ενώ δεχόμουν σε ακρόαση όλους ανεξαιρέτως εκείνους που ήθελαν συνάντηση μαζί μου. Το κλίμα μετεστράφη πολύ σύντομα. Εν συνεχεία, διοργάνωσα πολλές εκδηλώσεις ελληνικού περιεχομένου με μικρό κόστος και μεγάλη απήχηση πχ. φεστιβάλ ελληνικού ιστορικού κινηματογράφου. Τελευταίο βήμα υπήρξε η επίσκεψή μου σε πολλά χωριά της περιφέρειας και η συνάντησή μου με τους κατοίκους. Βρέθηκα τελικά σε περισσότερα από 60 χωριά.

- Κάποια ιδιαίτερη ανάμνηση από την δράση σας αυτή;

- Με μεγάλη συγκίνηση θα θυμάμαι πάντοτε ένα γεροντάκι σε κάποιο χωριό (δεν αναφέρω ονόματα για ευνόητους λόγους) που όταν είδε την μικρή ελληνική σημαία στο προξενικό όχημα έσκυψε, την φίλησε και μου είπε με δάκρυα: "Έχω να δω την σημαία αυτή από τον πόλεμο..."

- Τι προέκυψε τελικώς από την προσπάθεια αυτή;

- Στην διενεργηθείσα απογραφή πληθυσμού, τον Νοέμβριο 2011, περισσότερα από 30.000 άτομα δήλωσαν ελληνική καταγωγή. Καίτοι οι αλβανικές αρχές παρεδέχθησαν μόνο 26.000 σχετικές δηλώσεις για το σύνολο της Β. Ηπείρου - όπως άλλωστε ανεμένετο - είναι βέβαιον ότι η Κορυτσά αποτελεί πλέον γι' αυτές "πονοκέφαλο". Δυστυχώς, αυτό ισχύει και για πολλούς υπηρεσιακούς και πολιτικούς παράγοντες στην Ελλάδα...

- Τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει στο αποκαλούμενο "Βορειοηπειρωτικό" πρόβλημα; Τι θα πρέπει να αναμένουν οι Βορειοηπειρώτες;

      Πιστεύω ότι όλα εξαρτώνται από το εθνικό κέντρο. Αυτό πρέπει να διεκδικήσει έναντι της Αλβανίας τα προβλεπόμενα στο Πρωτόκολλο της Κέρκυρας, τουλάχιστον εις ό,τι αφορά τα μειονοτικά δικαιώματα των ομογενών και, στο πλαίσιο των διεθνών σχέσεων, να ενημερώσει κατάλληλα και να διατηρήσει το θέμα ανοικτό, ασκώντας συγκεκριμένη πολιτική έναντι του αλβανικού κράτους. Το κράτος αυτό οφείλει να αποβάλλει τις αυθαίρετες πρακτικές του έναντι του ελληνικού στοιχείου. Παράλληλα, το εθνικό κέντρο πρέπει να οργανώσει τους εκεί ομογενείς σε ενιαίο διεκδικητικό σύνολο στο οποίο θα προσφέρει ικανή κάλυψη έναντι διώξεων και αυθαιρεσιών. Δυστυχώς, η μέχρι σήμερα ακολουθούμενη πρακτική οδήγησε το ελληνικό στοιχείο στην διαίρεση, την αναποτελεσματικότητα και την ποδηγεσία του από τα Τίρανα.

- Θεωρείτε ότι η Αλβανία πρέπει να γίνει μέλος της ΕΕ;

- Η Αλβανία, ως έχουν σήμερα τα πράγματα, δεν μπορεί να γίνει μέλος της ΕΕ. Πρέπει να διανύσει πολύ μακρύ δρόμο σε πολλούς τομείς πριν θεωρηθεί κατάλληλη προς ένταξη. Πάντως, την χώρα μας, σε καμία περίπτωση δεν συμφέρει το γεγονός αυτό, ασχέτως βορειοηπειρωτικού. Ευρίσκεται υπό την πολιτική επιρροή της Τουρκίας, ανήκει στο βαλκανικό μουσουλμανικό τόξο, είναι ανταγωνιστική οικονομικά, διέπεται από ανθελληνισμό κ.λ.π. κ.λ.π. Γενικά, η ελληνική εξωτερική πολιτική, με την ατολμία που την διακρίνει, χρησιμοποιεί την προώθηση της υποψηφιότητας και ένταξης στην ΕΕ "αντιπάλων" κρατών ως πανάκεια έναντι των προβλημάτων που δημιουργούν στη Ελλάδα, ελπίζοντας ότι μεταθέτει κατ' αυτό τον τρόπο το πρόβλημα σε "ευρωπαικά" χέρια. Η ανάλυση και μόνο του φαινομένου της λαθρομετανάστευσης στη χώρα, θα αρκούσε για να την πείσει περί του αντιθέτου.

- Πώς σας ετίμησε το Υπουργείο Εξωτερικών για την δράση σας υπέρ των Βορειοηπειρωτών στη Κορυτσά;

-  Το ΥΠΕΞ, με την ασπόνδυλη και απάτριδα υπηρεσιακή του ηγεσία επί Υπουργού Δρούτσα, εχάλκευσε εις βάρος μου κατηγορίες, με απέστειλε στον Εισαγγελέα και στο πειθαρχικό συμβούλιο του Υπουργείου. Μάλιστα, αντί να ερευνήσει εις βάθος το θέμα η μέχρι πρότινος πολιτική ηγεσία, με έθεσε σε αργία προ 5μήνου περίπου. Ελπίζω ότι η Δικαιοσύνη θα αποδώσει, εν καιρώ, "τα του Καίσαρος τω Καίσαρι".

ΕΜΠΡΟΣ 29-6-2013