Έληξαν οι κοινοβουλευτικές εκλογές την Αλβανία και ο καθένας έβγαλε τα συμπεράσματά του.
Ύστερα από μια διεφθαρμένη πολυετή κυβέρνηση, που επικρατούσε το χάος και η διαφθορά, η ανασφάλεια και η υφαρπαγή, ο αλβανικός λαός ζητούσε την αλλαγή. Ως μία ελπίδα αλλαγής της δημιουργηθείσας κατάστασης. Ως μια ελπίδα της πάταξης της δολιοφθοράς, της αύξησης των θέσεων εργασίας και της καλυτέρευσης των συνθηκών διαβίωσης. Όλα αυτά ο Ράμα τους τα υποσχέθηκε. Μένει να τα εφαρμόσει στην πράξη, πράγμα που είναι αδύνατο, σε μια χώρα με ισλαμική νοοτροπία, που πάσα θυσία ξεμυτίζει το παρακράτος και ιδίως η κάλυψη των πάντων με το μανδύα του εθνικισμού.
Τονίζουμε με το μανδύα του εθνικισμού, γιατί και σ’ αυτόν βασίστηκε ο Ράμα στην προεκλογική του εκστρατεία. Μίλησε στους ψηφοφόρους στην Αθήνα για μεγάλη Αλβανία, έταξε στους Τσάμηδες πω θα περάσει-μόλις γίνει πρωθυπουργός -το δικό τους Υπόμνημα για την αναγνώριση των δικαιωμάτων που καταπατιούνται από τους Έλληνες, θ’ αναγνωρίσει τη «γενοκτονία» των Τσάμηδων, δεν θ’ αναγνωρίσει -μάλλον αυτός το ακύρωσε-, την θαλάσσια συμφωνία με την Ελλάδα, δεν θα ξαναφέρει την εθνικότητα των Βορειοηπειρωτών-πάλι οι σοσιαλιστές την κατάργησαν- θα φέρει τα γνησία κιτάπια (τίτλους ιδιοκτησίας) απ’ τα γειτονικά κράτη (Τουρκία) για ν’ αρπάξει κι εκείνα τα λίγα που έμειναν στους Βορειοηπειρώτες…
Το δημοκρατικό κόμμα με το Μπερίσα, κουρασμένο και μολυσμένο από τα πολλά σκάνδαλα τόσο των δικών του υπουργών όσο και της ίδιας της οικογένειάς του, όσο κι αν βροντοφώναξε έχασε και τα δικά του προπύργια.
Κερδισμένος από τις εκλογές αυτές-που θα είναι και ο ρυθμιστής των εξελίξεων- είναι το κόμμα του Ιλίρ Μέτα όπου οι ψηφοφόροι πλαισιώθηκαν πιο πολύ από τη δική του προσωπικότητα, (σε αντίθεση με την νευρικότητα και σε πολλές περιπτώσεις νευρασθένεια του Ράμα) παρά από το όνομα του κόμματος.
Τι έγινε με την Εθνική Ελληνική Μειονότητα;
Απελπισμένοι με την δημιουργηθείσα κατάσταση, που δεν μπόρεσαν να τα βρουν τα δύο κόμματα ΚΕΑΔ-ΜΕΓΚΑ εφάρμοσαν την γνωστή παροιμία: «Για γινάτι της πεθεράς θα κοιμηθώ με το μυλωνά».
Όρμησαν, σαν ο λύκος στο κοπάδι, και ψήφισαν αλβανικά κόμματα, με κυριότερο το Σοσιαλιστικό. Βορειοηπειρώτες, που είχαν μια διαφορετική αντίληψη, έβγαζαν μέσα από τις τσέπες του πουκαμίσου και του παντελονιού, τη φωτογραφία του Ράμα με τον αριθμό 29, την κοίταζαν με νοσταλγία και μόνον που δεν την φιλούσαν. Το γεγονός αυτό το αποδεικνύουν κάλλιστα τ’ αποτελέσματα στην περιφέρεια Αργυροκάστρου όπου το 80% των Βορειοηπειρωτών ψήφισαν αλβανικά κόμματα.
Κατακόπηκαν στη Ραχούλα, επαρχίας Αλύκου, σχολιάζοντας πως πρέπει να ψηφίσουμε την Λουίζα Τζουβάνη (Παπαθανάση), όχι γιατί τους πονούσε γι’ αυτήν -μάλιστα ήταν οι πρωτοπόροι που βροντοφώναζαν να γκρεμιστεί το μνημείο του θείου της Φίλιππα Παπαθανάση που πέθανε στις αλβανικές φυλακές- αλλά μόνον και μόνον που οι ψήφοι τους θα πήγαιναν στο Σοσιαλιστικό Κόμμα.
Να που και ο πρόεδρος του Παραρτήματος Ομόνοιας Τιράνων έκανε την πολιτική του εις βάρος της Ομόνοιας και υπέρ του Σοσιαλιστικού γιατί ήθελε, βλέπεις να γίνει βουλευτής και η Ομόνοια, ας κουρεύονταν. Και το αστείο είναι που την εκλογή του διάφορα μπλοκ την παρουσιάζουν ως νίκη του ΚΕΑΔ.
Να που και ο πρόεδρος του ΚΕΑΔ, επωφελούμενος από την αφοσίωση των Βουρκάρηδων και Ριζιωτών προς την Ομόνοια, και μην μπορώντας να διαγωνιστεί στη Δερόπολη, εκμεταλλεύεται την περίπτωση. Αλλά εφέτος δυσκολεύτηκε πολύ. Αν δεν είχε την υποστήριξη του Σ.Κ.
θ’ αποχαιρετούσε την βουλευτική του ιδιότητα. Αυτό είναι κι ένα άλλο μήνυμα πως το ΚΕΑΔ πλέον δεν μπορεί να συσπειρώσει το Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό, γιατί έχασαν πλέον την εμπιστοσύνη και σ’ αυτό και τον αρχηγό του.
Το ΜΕΓΚΑ, δεν κατόρθωσε να ολοκληρωθεί πλήρως οργανωτικά και σε πολλά μέρη ήταν άγνωστη η ύπαρξή του. Η έλλειψη παρατηρητών και η ίδια η διαμάχη με το αδελφικό κόμμα το ΚΕΑΔ έφερε τη διάσπαση και την αχρήστευση δεκάδων ψηφοδελτίων. Μένουν πάρα πολλά να κάνει το κόμμα αυτό για να περάσει τα μηνύματά του τόσο στον βορειοηπειρωτικό χώρο όσο και στην Ελλάδα.
Μια Ελλάδα που για πρώτη φορά φάνηκε απαθής, μην κουνώντας το δαχτυλάκι της για την συμφιλίωση και την κάθοδο από κοινού των δυο κομμάτων που αντιπροσωπεύουν το βορειοηπειρωτικό ελληνισμό.
Το εθνικιστικό κόμμα του Σπαχίου δεν ανάδειξε κανέναν βουλευτή, ίσως επειδή έπαιζε πολύ με το όνομα της Ελλάδος, αφού οι αλβανοί στην Ελλάδα έχουν το ένα τρίτο του πληθυσμού και να έχουν ξυπνήσει μέσα τους τα δικά τους προσωπικά συμφέροντα.
Τα δυο κόμματα των τσάμηδων, πήραν όλες τις ψήφους από τους δικούς τους, μην ρίχνοντας καμία ψήφο σε άλλο κόμμα και μπόρεσαν ν’ αναδείξουν πέντε βουλευτές.
Πέντε βουλευτές είναι και οι ελληνικής καταγωγής και ανήκουν όλοι στον ίδιο συνασπισμό.
Ίδωμεν τι θα κάνουν!
(από συνεργάτης μας στη Β. Ήπειρο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου