Ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος της «Ομόνοιας»
Το μήνυμα εκλογής Ντούλε
Οι εκλογές τελείωσαν. Η Εθνική Ελληνική Μειονότητα έδειξε ότι είναι κατακερματισμένη, αρμενίζει χωρίς μπούσουλα. Ταυτόχρονα ενώ εκπέμπει S.O.S δεν έχει ποιος να την ακούσει. Η εσωτερική συλλογική αυτενέργεια έχει στερέψει ή έχει ισοπεδωθεί μπροστά στις προσωπικές πελατειακές σχέσεις «με τον αρχηγό», όποιος και αν είναι αυτός, αρκεί να προσφέρει ένα κομμάτι ψωμί και το αίσθημα του νικητή.
Ασφαλώς, κάποιοι θα μου πουν: "Τι θέλεις; ο Ντούλες βγήκε βουλευτής".
Ναι! Αλλά εδώ έγκειται και η ειρωνεία και τραγωδία της υπόθεσης.
Βγήκε με ξένες ενέσεις και ο μόνος που κατηγορήθηκε ότι νόθεψε ψήφους σε κάλπες. Μόνο σε κάλπες μας βρέθηκαν 50 ψηφοδέλτια υπέρ του ΚΕΑΔ ριγμένα μάτσο, από ένα χέρι και στα πραχτικά επίσης τόσες παρόμοιες υπογραφές. Φοβούμενος ο Ντούλες ότι το σκάνδαλο θα πάρει φωτιά και θα τον κάψει, έσπευσε ως συνήθως για ηρωική έξοδο. Οι δημοσιογράφοι που μετέφεραν τις ειδήσεις χαμογελούσαν ειρωνικά και έλεγαν ότι μόνο με τη βοήθεια του Ράμα ο Ντούλες θα εκλεγεί.
Και μέχρι ωσότου ο Ράμα δεν άνοιγε πράσινο φως για σανίδα σωτηρίας εις τον Ντούλε, «ο αρχηγός» έκανε δηλώσεις ότι « Οι σύμμαχοι με εγκατέλειψαν» !!!
Δεν ξέρουμε ποιος έπεισε τον Ράμα για πράσινο φως προς το Ντούλε και ούτε έχει σημασία. Σημασία έχει ότι τέτοιες έδρες είναι κατάντια, ντροπή. Τέτοιες έδρες αποτελούν επιβεβαίωση ότι ο Ντούλες δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Ελληνισμού, είναι εξαρτημένος από άλλα συμφέροντα και εξυπηρετεί αυτά… Είναι ένα κλόουν με ακριβά κοστούμια που τον περιφέρουν για να δείξουν οι άλλοι την κατάντια του τόπου μας.
Και τώρα που και ο Μπερίσια παραιτήθηκε όλων των κομματικών αξιωμάτων, ο Ντούλες μένει ο μόνος «αρχηγός» που παρά τις κατά συρροή ήττες του (διαφορετικά μάλιστα και από το Μπερίσια) συνεχίζει να παραμένει αδιάλλακτος στην αδιαλλαξία του, που οδηγεί σε αφανισμό τον Ελληνισμό. Να ηγείται ενός κόμματος χωρίς οπαδούς και υποστηρικτές, ή που μένουν καθημερινά λιγότερη μέχρι μερικές μονάδες….
Ο Έντι Ράμα, στην ομιλία του στα Τίρανα, ως ο μελλοντικός πρωθυπουργός της χώρας, έδειξε ότι είναι ο πολιτικός των πραγματικών ευρωπαϊκών διαστάσεων. Οφείλει αυτός ο Ντούλες να τους μιμηθεί ή να ανταποκριθεί στο πολιτικό κλίμα που διαμορφώθηκε στη χώρα. Τιμή του θα ήταν να μιμηθεί τον ηττημένο Μπερίσια, ο οποίος έδειξε ότι ξέρει να σεβαστεί τον λαό του.
ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ
Πρώτη και βασική κουβέντα. Πολιτική συρρίκνωση και εθνική κατήφεια.
Το ΚΕΑΔ πέτυχε ενέσιμα να εκλέξει στη συμμαχία του Ράμα τον πρόεδρο Ντούλε. Στο ψηφοδέλτιο του Σ. Κόμματος το ΚΕΑΔ έχει ακόμα ένα στέλεχος, το οποίο επιλέγει Ράμα παρά ΚΕΑΔ. Σε όλη την Αλβανική επικράτεια το ΚΕΑΔ συγκέντρωσε μόλις 14.300 χιλιάδες ψήφους, ή το μικρότερο εκλογικό ποσοστό από την ίδρυση του. Στα Τίρανα πήρε μόλις 524 ψήφους, ενώ στην περιφέρεια Αργυροκάστρου μόλις 1.852 ψήφους. Στην Αυλώνα 6.013 ψήφους και στην Κορυτσά 3.051 ψήφους.
Το νεοσύστατο Κόμμα των Ελλήνων συγκέντρωσε συνολικά 3.143 ψήφους με βασικό καλό αποτέλεσμα 2.080 στην περιφέρεια Αυλώνας.
Οι Έλληνες μειονοτικοί ψηφοφόροι στις περιοχές με αμιγή ελληνικό πληθυσμό υπερψήφισαν τα «ελληνικά» σχήματα λίγο περισσότερο από το 20 τοις εκατό
Μετά από τα αποτελέσματα στην απογραφή του πληθυσμού το 2011 είναι τα μικρότερα ενδεικτικά αποτελέσματα για τον δημοκρατικό όγκο της ε.ε. μειονότητας στην Αλβανία.
Με τα Αλβανικά Κόμματα οι Έλληνες στην Αλβανία βγάζουν 6 βουλευτές ελληνικής καταγωγής. Α. Αγγελή, Αργυρόκαστρο, Βασιλίκα Χυσι Τίρανα, Λουϊζα Τζουβάνη, Α. Μάρτο, Αυλώνα. (με το Σ.Κ) και Β. Τάβο Αργυρόκαστρο (με το Σ.Κίνημα Ένταξης του Ι. Μέτα) και Αρμπέν Ριστάνη (Παλιάσα Χιμάρας με το Δ. Κόμμα)
Είναι η τέταρτη εκλογική θητεία, από το 1997, που οι Έλληνες ψηφοφόροι στηρίζουν Έλληνες υποψηφίους στα Αλβανικά Κόμματα. Γενικώς, πρέπει να ληφθεί ως μήνυμα ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτός ο τρόπος πολιτικής εκπροσώπησης των Ελλήνων της Αλβανίας. Οι εκλογές αυτές δεν έδειξαν απλώς οριστική κατήφεια του παραδοσιακού ΚΕΑΔ. Αυτό διότι οι ψήφοι των Ελλήνων δεν πήγαν τη φορά ούτε στο νεοσύστατο Κόμμα των Ελλήνων, ΜΕΓΑ, όταν το ίδιο δεν έχει πλέον κανένα πρόσκομμα να επικαλεστεί ως εμπόδιο. Οι ΄Ελληνες δεν το υπερψήφισαν ούτε με θετική, ούτε με ψήφο αντίδρασης.
Από την άλλη η ψήφος των Ελλήνων προς τα αλβανικά κόμματα εξουσίας (τρία κυρίως που παίρνουν και το μεγάλο κομμάτι της πίτας) μπορεί ασφαλώς να μετρηθεί ως ψήφο διαμαρτυρίας κατά της πολιτικής εκπροσώπησης από τα ελληνικά μειονοτικά σχήματα. Ή ακόμα και ως έλλειψη εμπιστοσύνης και αμφισβήτησης αυτών. Πάντως είναι σοβαρό μήνυμα ότι τα ελληνικά μειονοτικά σχήματα, ο τρόπος λειτουργίας τους και η συγκεκριμένη ηγεσία δεν πάει άλλο. Πρέπει να καταργηθούν.
Ο Έλληνας μειονοτικός επί 15 χρόνια τώρα στέλλει το δικό του μήνυμα για την ανάγκη αλλαγής, αλλά δεν εισακούγεται.
Ταυτόχρονα, ο Έλληνας Βορειοηπειρώτης, όχι απλά δεν πιστεύει πλέον σε δημοκρατικά μέσα και σε άτομα δικά του, αλλά ο ίδιος έχει χάσει τον προσανατολισμό λειτουργίας ως κοινοτική συνεκτική ελληνική ομάδα σε ένα αλλοεθνές περιβάλλον. Η συμπεριφορά του προς τα αλβανικά κόμματα δεν πρέπει να ληφθεί απολύτως ως ένδειξη επιλογής ευρωπαϊκών πρότυπων ένταξης. Αλλά και ως διαμαρτυρία κατά των δικών του σχημάτων, ως ένδειξη της απογοήτευσης στις σχέσεις του με την Ελλάδα και ως ένα τρόπο προσωπικής επιβίωσης, μέσω πελατειακών ατομικών σχέσεων με τα αλβανικά κόμματα.
Η τσαμοποίηση του πολιτικού λόγου του ΚΕΑΔ–ΟΜΟΝΟΑΣ και τα αποτελέσματα.
Στις εκλογές αυτές το επίμαχο για το Ντούλε PDIU, τετραπλασίασε την πολιτική ισχύ όχι μόνο στην Αυλώνα και Φίερι, αλλά και σε Ελμπασάνι, Δυρράχειο και Τίρανα. Αποδείχτηκε ότι η επιλογή του ΚΕΑΔ-ΟΜΟΝΟΙΑΣ να συσπειρώσει εθνικά τις γραμμές των Ελλήνων με την ταχτική της αντιπαράθεσης με το τσάμικο, έδωσε τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα. Η ΟΜΟΝΟΙΑ-ΚΕΑΔ αποδυναμώθηκαν πολιτικά μέχρι τη διάλυσή τους. Το τσάμικο στοιχείο, ακριβώς σε αυτή την ανθελληνική αντιπαράθεση, που του προσέφερε ο αρχηγός του ΚΕΑΔ-ΟΜΟΝΟΙΑ Ε.Ντούλες κατάφερε να συσπειρωθεί και να αποτελεί πλέον μια πραγματική πολιτική δύναμη με 4-5 βουλευτές.
Αυτό επίσης αποτελεί δείγμα ότι γενικότερα ο ανθελληνισμός θα αποτελεί και για το νέο κυβερνητικό σχήμα σημείο συσπείρωσης.
Πρόταση. Επανίδρυση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ καταργώντας την μέχρι τώρα δομή της και μετατρέποντας την σε έναν εθνικό συντονιστικό φορέα των δυνάμεων και τάσεων των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών απελευθερωμένων από τα ιδεολογικά δεσμά. Ο συντονιστικός αυτός φορέας (ας λέγεται και ΟΜΟΝΟΙΑ), να συγκεντρώνει και εκπροσωπεί όλους τους Έλληνες ανεξαρτήτως ιδεολογίας και κόμματος που επιλέγει, με μόνη προϋπόθεση τα εθνικά συμφέροντα. Ο Εθνικός αυτός συντονιστικός φορέας είναι απαραίτητος εφόσον υπάρχουν καταπατήσεις των εθνικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διώξεις των Ελλήνων, από επίσημους και μη φορείς του κράτους. Εφόσον ακόμα οι Έλληνες πολιτικοί δεν μπορούν να συντονίσουν αυτεπάγγελτα υπέρ των εθνικών στόχων, αλλά αλληλοσκοτώνεται μεταξύ τους, εφόσον τον απλό Έλληνα τον αντιμετωπίζουν ως εξαγοράσιμη ψήφο.
Αργυρόκαστρο 26/06/2013
Παναγιώτης Μπάρκας
Το σχόλιο μας: Ολόκληρη την Δευτέρα 24 Ιουνίου, επομένη των εκλογών από το επιτελείο του ΚΕΑΔ δεν υπήρχε ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Τα πανηγύρια άρχισαν από τα μεσάνυχτα της Τρίτης. Άλλοτε ο Ντούλε θεωρούταν βέβαιος βουλευτής από το πρώτο βράδυ.
Όπως και να' χει πάντως, από τη στιγμή που ο Ντούλες βγήκε βουλευτής, άσχετα με τον τρόπο που έγινε, θα θεωρείται πλέον ο απόλυτος εκπρόσωπος της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας που βγήκε παντοδύναμος χωρίς την στήριξη του ελληνικού εθνικού κέντρου, όπως ο ίδιος διατυμπάνιζε.
Έτσι το όνειρο μιας Ομόνοιας ανοικτής, δημοκρατικής και διεκδικητικής πάει για άλλη μια φορά περίπατο. Ο Ντούλε έχει και τα γένια και τα χτένια, δηλαδή και μηχανισμούς ισχυρούς να τον στηρίζουν και δυνατούς επιχειρηματίες να τον αβαντάρουν. Έχει φυσικά και ακούσιους πιστούς συμμάχους του όλο εκείνο το μεγάλο πλήθος των Βορειοηπειρωτών που τον κατακρίνουν και λένε ότι (και εξαιτίας του) απέχουν από τα κοινά, αλλά κάνουν την κριτική τους μόνο από το πληκτρολόγιο και τον καναπέ, χωρίς να συμβάλλουν όμως με την ψήφο τους για την αλλαγή που τόσο "φωνάζουν". Το αποτέλεσμα είναι να προσέρχεται στις κάλπες κυρίως η σταθερή πελατεία του κατεστημένου αλλά και αυτοί που πουλάν την ψήφο τους (βλ. Δρόπολη).
Ο Μπερίσα μπορεί να έπεσε αλλά ο Βαγγέλης ποτέ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου