Σε «Κρανίου τόπο» μετέτρεψαν τις ελληνικές επαρχίες του Βούρκου οι άρχοντες του ΚΕΑΔ

Που πάνε τα 200.000 ευρώ που λαμβάνουν κάθε χρόνο;

Δύο χρόνια από τις τοπικές εκλογές του 2011 και στις επαρχίες Μεσοποτάμου Φοινίκης Αλύκου, Δίβρης και Λιβαδειάς δεν κουνιέται φύλο! Τα γραφεία τους μοιάζουν με στρατόπεδα ψηφοφόρων και υποστηρικτών των έπαρχων παρά κέντρα εξυπηρέτησης πολιτών πόσο μάλλον κέντρα ανάπτυξης της περιοχής...

Η συνήθης δικαιολογία είναι ότι δεν υπάρχουν χρηματοδοτήσεις από την κεντρική εξουσία γιατί «είμαστε αντιπολίτευση». Ενδεχομένως αυτό να είναι σωστό γιατί δε συμβαίνει το ίδιο με τη γειτονική τσάμικη επαρχία του Μαρκάτι που τα τελευταία χρόνια ήταν ένα απέραντο εργοτάξιο.

Ποιος όμως αντέδρασε ποτέ για αυτό το θέμα, με πραγματικά στοιχεία και όχι με γενικόλογες αντιπολιτευτικές εκφράσεις περί «ευρωπαϊκών ιδεωδών» και πράσινα άλογα;  Είπαν ποτέ οι βουλευτές μας ότι οι επαρχίες μας αδικούνται από την κυβέρνηση, φέρνοντας συγκεκριμένα παραδείγματα ότι π.χ. η επαρχία του Μαρκάτι ή του Βεργό έλαβαν τόσα ενώ τις Λιβαδειάς τόσα; Διαβάσατε ποτέ κάποια σχετική ερώτηση από τους ομογενείς βουλευτές της περιοχής Βαγγέλη Ντούλε και Κώστα Μπάρκα; 

Ο κ. Ντούλες όταν αποχώρησε για ένα φεγγάρι από τους σοσιαλιστές, είπε ότι έφυγε γιατί οι σοσιαλιστές δεν έκαναν καλή αντιπολίτευση στην κυβέρνηση, η δική του αντιπολίτευση ποια ήταν;

Τα μοναδικά έργα που δημοπρατήθηκαν τα δύο τελευταία χρόνια ήταν ένα σχολείο στο τσαμοχώρι Σιγιανι της Επαρχίας Φοινίκης και  η ασφαλτόστρωση του δρόμου για το χωριό Λύβενα στην Επαρχία Μεσόποτάμου. 

Στις επαρχίες Αλύκου, Λιβαδειάς και Δίβρης, για δύο χρόνια, δεν έπεσε ούτε καρφίτσα. Αν κάτι έγινε και δεν έπεσε στην αντίληψη μας, παρακαλούμε να μας του πουν για να διορθώσουμε!

Ποια είναι τα  έσοδα των επαρχιών

Κάθε χρόνο, όλες οι επαρχίες της χώρα λαμβάνουν από τον κρατικό προϋπολογισμό περίπου 100.000 ευρώ. Το ποσό αυτό μπορεί να είναι μικρότερο ή μεγαλύτερο ανάλογα με τον πληθυσμό που έχουν. Περίπου άλλα τόσα είναι τα έσοδα από τους τοπικούς φόρους, δηλαδή από χωράφια, καταστήματα, επιχειρήσεις κλπ. Οπότε κάθε επαρχία έχει κατά μέσο όρο 200.000 ευρώ το χρόνο.

Που πάνε αυτά τα λεφτά

Οι έπαρχοι παραπονούνται ότι δεν τους φτάνουν γιατί με αυτά τα χρήματα πρέπει να πληρώσουν μισθούς υπαλλήλων και άλλα λειτουργικά έξοδα στα οποία περιλαμβάνονται τα έξοδα γραφείου, πετρέλαια, ο δημόσιος φωτισμός, συντήρηση υδραγωγείων, συντήρηση σχολείων κλπ.

Τα μισά όμως από αυτά πάνε για τους μισθούς των υπαλλήλων όπου κάθε επαρχία έχει περίπου 20. Από αυτούς οι 5-6 δικαιολογούν με το παραπάνω το μισθό τους, άλλοι 5-6 υποαπασχολούνται, κάποιοι άλλοι το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να «χτυπάνε κάρτα» ενώ υπάρχουν και αυτοί που  παίρνουν το μισθό τους χωρίς να εμφανίζονται καν στην επαρχία. Κραυγαλέα περίπτωση η περίπτωση στελέχους της Ομόνοιας και ιδιοκτήτη ξενοδοχείου στους Αγίους Σαράντα  που λαμβάνει μισθό από την Επαρχία Μεσοποτάμου 430.000 παλιά λεκ χωρίς να παρουσιαστεί ούτε μία μέρα στην επαρχία αφού ο μισθός του κατατίθεται στην τράπεζα…

borioipirotis.blogspot.gr