Μια νόμιμη περιουσία που ακόμα δεν επιστρέφεται από το αλβανικό κράτος

του Χαράλαμπου Κίτσιου

 Όταν ο πατέρας μου επέστρεψε  από την Αμερική, το 1932, με την  οικονομία που έκανε χρόνια ολόκληρα, αγόρασε μια περιουσία στην περιοχή της Τσιούκας, πληρώνοντάς την με χρυσό, από τους αγάδες του Αργυροκάστρου, όπως μια έκταση χωραφιών στον κάμπο της Τσιούκας κι ένα  λιβάδι στην περιοχή του Μπουρτενέσι.

Αυτή η περιουσία  εκμεταλλεύτηκε από μας ως το 1945, διότι  μετά, το 1948, με την αγροτική μεταρρύθμιση, η περιουσία, μπαίνοντας στο συνεταιρισμό, κατασχέθηκε από το δικτατορικό κομμουνιστικό κράτος.

Έτσι  η οικογένειά μας έμεινε 45 χρόνια χωρίς περιουσία.

Μετά την ανατροπή, την πτώση του κομμουνισμού το 1990, άνοιξαν οι δρόμοι για την επιστροφή των ατομικών περιουσιών. Αλλά τι έγινε;

Τα χωράφια στην Τσιούκα μοιράστηκαν  στους χωρικούς χωρίς να μας υπολογίσουν  καθόλου.

Για το λιβάδι: Υπάρχει βεβαίωση από το Υποθηκοφυλάκειο του Δελβίνου (8.2.1994), μέρος λιβάδι στο Μπουρτενέσι 3500 στρέμματα, το 1/8 = 40 εκτάρια (ή 400 στρέμματα).

Επίσης, δεύτερο ντοκουμέντο  με όλους τους Αργυροκαστρίτες ιδιοκτήτες που φιγουράρει δέκατος ο πατέρας  μου Μιχάλης Κίτσιος με 5/40 για 400 πρόβατα (αυτό από την Εκτελεστική  Επιτροπή Επαρχίας Αργυροκάστρου του  έτους 1946, φάκελος 103).

Σύμφωνα με τα  παραπάνω νόμιμα ντοκουμέντα απευθυνθήκαμε στο Προεδρείο Επιστροφής Περιουσιών Αγίων Σαράντα.

Τελικά, το 1998 πήραμε την απόφαση  από την Επιτροπή Περιουσιών  Αγίων Σαράντα.

Μας αναγνώρισαν τα 40 εκτάρια, από  τα  οποία μας επέστρεψαν μόνον ένα, τα υπόλοιπα δεν επιστρέφονται για λιβάδι (βοσκότοπο), γιατί είναι τουριστική ζώνη.

Στη συνέχεια με τα παραπάνω ντοκουμέντα, μαζί με τους Αργυροκάστρίτες, απευθυνθήκαμε  στο Ειδικό Προεδρείο Περιφέρειας Αυλώνας.

Στις 30.04.2008 ανακοινώθηκε η απόφαση  ότι εγκρίθηκε η έκταση για 39 εκτάρια (ένα  το πήραμε).

Αυτή η απόφαση δεν  μας παραδόθηκε όμως, αλλά όλα τα ντοκουμέντα στάλθηκαν στα Τίρανα, στο Πρακτορείο Επιστροφής Περιουσιών.

Έκτοτε πέρασαν 4 χρόνια προσπαθειών, πληρωμών, μεσολαβήσεων και παρεμβάσεων. Άκαρπα όλα, συνεχίζουν τα διάφορα εμπόδια κι ο παραμερισμός των φακέλων. Δεν τους κάνει η καρδιά να τα επιστρέψουν στους νόμιμους ιδιοκτήτες, ζητώντας και απαντήσεις. Ενώ Δελβινιώτης, έχοντας γαμπρό δικαστή στους Αγίους Σαράντα, πήρε με πλαστή δικαστική απόφαση 70 εκτάρια έκταση στο εν λόγω λιβάδι μας.

Αυτή είναι  η δικαιοσύνη της Δημοκρατίας.

Τώρα δεν  απομένει άλλο παρά να απευθυνθούμε στο  Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.                            

                           

   ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΙΤΣΙΟΣ                                                       

   Κληρονόμος κτηματίας