Με την πένα του Σωκράτη Παπαδόπουλου
Κρίση, μαύρα, κατάμαυρα σύννεφα πάνω κάτω σ’ όλη την ατμόσφαιρα της Υδρογείου. Στο επίκεντρο η χώρα που γέννησε τον σύγχρονο πολιτισμό, η χώρα των θεών, των ημίθεων, των ηρώων, των φιλοσόφων, των επιστημόνων, των καλλιτεχνών κάθε είδους, του Ολυμπισμού και των άθλων, των μύθων και της πραγματικότητας.
Η Ελλάδα του Αχιλλέα και του Οδυσσέα, του Λεωνίδα και του Αλέξανδρου, του Ομήρου και του Αριστοτέλη και άλλων αμέτρητων γιγάντων της γνώσης, της φιλοσοφίας και του θεάματος…
Κάτι σαν πολύ απρόοπτο για την χώρα που και οι λέξεις «οικονομία¨ και ¨κρίση», πες πως σ’ όλες τις γλώσσες του κόσμου, είναι δικές της. Η εξήγηση, απλά, είναι “ Και ο Ήλιος έχει κηλίδες”. Ύστερα από τη Ελλάδα, κοντά στο γκρεμό, είναι η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, η Ισπανία, η Ιταλία και άλλες χώρες.
Εκείνο που προξενεί ερεθισμό είναι πως σε δύο από τις αναφερόμενες χώρες στα σουπερμάρκετ τους πωλούνται μπλουζάκια, στα οποία διαβάζεις:
«Δεν είμαστε Έλληνες, δεν είμαστε Ελλάδα».
Και, έτσι, χωρίς να το θέλουν, εκτός τι επινοούν, λένε την μεγάλη αλήθεια, που δεν είναι αυτό που θα ποθούσαν και τόσο πολύ. Ζηλεύουν, διότι, όπως έχει τραγουδήσει ο Βαλαωρίτης «Ελλάδα το Βασίλειο σου βασίλεμα δεν έχει…».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου