Γράφει ο ΝΙΚΟΣ Θ. ΥΦΑΝΤΗΣ
* Με ιδιαίτερη ικανοποίηση διάβασα στον «Πρωινό Λόγο» (Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013) το άρθρο του φιλόλογου και τ. βουλευτή Ιωαννίνων κ. Μιχάλη Χρ. Παντούλα με τον εύγλωττο τίτλο: «Η Πατρίδα να μείνει αντρόπιαστη στην ψυχή του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού».
Μια ανοιχτή επιστολή προς την πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της χώρας, σχετική με την κατάργηση του επιδόματος στους υπερήλικες Βορειοηπειρώτες.
Πιστεύοντας ότι διερμηνεύω και τα αισθήματα των συμπατριωτών μου Βορειηπειρωτών ευχαριστώ τον κ. Μιχάλη Παντούλα για την καθαρή θέση που πήρε δημόσια για την κατάργηση του ελάχιστου χρηματικού βοηθήματος προς τους γέροντες και τις γερόντισσες του δύσμοιρου βορειοηπειρωτικού χώρου.
Από το 1990, μετά την κατάρρευση και την πτώση των ειδώλων στην Αλβανία και μέχρι σήμερα, ο Μιχάλης Παντούλας, από θεσμικές θέσεις, προσέφερε πολλά στους Βορειοηπειρώτες, στάθηκε στο πλευρό τους και έδωσε ό,τι μπορούσε και όσο μπορούσε για να απαλύνει τον πόνο τους και να σταθούν στα πόδια τους, μετά την 50/χρονη λαίλαπα του Ενβέρ Χότζα.
Ασφαλώς, είναι γνωστό ότι κατά τους Βαλκανικούς πολέμους μετά την απελευθέρωση των Ιωαννίνων (Φεβρουάριος 1913) ο ελληνικός στρατός προχώρησε και απελευθέρωσε και άλλες Ηπειρωτικές περιοχές, τις περιοχές Αργυροκάστρου, Αγίων Σαράντα, Χιμάρας, Πρεμετής, Κορυτσάς, που και εκείνες, είχαν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην εθνική αποκατάσταση της Πατρίδας. Δυστυχώς, τα απελευθερωθέντα αυτά ηπειρωτικά εδάφη, υπήχθησαν στο νεοσύστατο αλβανικό κράτος και οι Έλληνες κάτοικοί τους καταδικάστηκαν να ζουν έξω από τον Μητροπολιτικό κορμό.
Για την απελευθέρωση των εδαφών αυτών θα γράψει η σύζυγος του φιλέλληνα Γάλλου Προξένου στα Γιάννινα Dussap, Γκυ – Σαντεπλέρ στο βιβλίο της «Τα Ιωάννινα πολιορκημένα» (μετάφραση Γ. Τσακόπουλου, ΕΗΜ, Ιωάννινα 1975, σελ. 135), τα εξής: «Ταχύ, χαρούμενον, θριαμβευτικόν, το Ελληνικό κύμα κατακτά ολίγον κατ’ ολίγον σχεδόν την Ήπειρον… τα Αϊδονάτα, την Κόνιτσαν, το Λεσκοβίκι, την Πρεμετήν… έπειτα το Αργυρόκαστρον, το Δέλβινον, τους Αγίους Σαράντα… και μετ’ ολίγον το Τεπελένι, την γενέθλιον πόλιν του Αλή Πασά».
Να υπενθυμίσουμε ότι, πριν από την απελευθέρωση των Ιωαννίνων, προηγήθηκε η κατάληψη και απελευθέρωση της Κορυτσάς από τον προελαύνοντα ελληνικό στρατό (Δεκέμβριος 1912).
Ο κ. Μιχ. Παντούλας ελπίζει ότι η πολιτική μας ηγεσία θα αναθεωρήσει «την λάθος απόφασή της», έστω και με πιο μικρό χρηματικό επίδομα, γιατί η μικρή αυτή συμβολική βοήθεια προς εκείνους που υπέστησαν διωγμούς, κατατρεγμούς, φυλακίσεις και εξοντωτικές εξορίες, για μόνο το λόγο ότι ήταν Έλληνες, σκέπτονταν ελληνικά, μιλούσαν τη μητρική τους γλώσσα, είναι πάνω και πέρα από οικονομικές κρίσεις και δυσπραγίες.
Ο καθένας από τους υπερήλικες αυτούς που έζησαν μέσα στην κόλαση και στο καμίνι της «πάλης των τάξεων» έχει μαυροφορεθεί για την απώλεια αγαπημένων προσώπων, που άφησαν την τελευταία τους πνοή στις φυλακές-κολαστήρια του αλήστου μνήμης καθεστώτος του Ενβέρ Χότζα.
Την επιστολή προς την ηγεσία της χώρας ο κ. Μιχ. Παντούλας τη συνοδεύει με μια συγκλονιστική επιστολή του Θύμιου Λιώλη, Οπλαρχηγού του Βουθρωτού (Βούρκου) των Αγίων Σαράντα, συμμαχητή του Παύλου Μελά κατά τον αγώνα για την απελευθέρωση της Ηπείρου και για την αυτονομία της. Την επιστολή αυτή την απευθύνει προς τον Ύπατο Πρόεδρο της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας Αμερικής. Πρόκειται για ένα κείμενο ντοκουμέντο ενός αγνού αγωνιστή της Βορειοηπειρωτικής ιδέας, ο οποίος εξιστορεί τα δικά του βάσανα, αλλά και τα βάσανα και τα δεινά των συμπατριωτών του.
Να θυμίσουμε ότι η οικογένεια Λιώλη έγραψε λαμπρές σελίδες στην ιστορία του έθνους. Για τον Θύμιο Λιώλη, τον Καπετάνιο του Βούρκου έχουν ειπωθεί και γράφτηκαν πολλά. Ήταν ο Μεγάλος Αγωνιστής, ο καπετάνιος που τον έτρεμαν οι Τούρκοι, ο υπερασπιστής των δικαίων της Βορείου Ηπείρου και της Ελλάδος. Ο άνθρωπος που συμμετείχε στους Βαλκανικούς αγώνες και στην αντίσταση κατά των Ιταλογερμανών και τον έτρεμαν Τούρκοι, Ιταλοί, Γερμανοί, Βούλγαροι και Αλβανοί.
Γράφει καταλήγοντας ο κ. Μιχ. Παντούλας: «Έκρινα ωφέλιμο να τη δημοσιοποιήσω (την επιστολή) τώρα, με την πεποίθηση ότι το δυνατό μήνυμα που αυτή εκπέμπει θα δρομολογήσει θετικές πρωτοβουλίες στο υψηλότερο πολιτικό επίπεδο για την άμεση αναθεώρηση της κυβέρνητικής απόφασης, που τη διακρίνει μια απίστευτη όσο και επικίνδυνη επιπολαιότητα».
Εκ μέρους των ταλαιπωρημένων και χειμαζομένων ακόμη Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου εύχομαι η φωνή του κ. Μιχ. Παντούλα να εισακουστεί από την ελληνική ηγεσία και να αρθεί η ισχύς του νόμου που καταργεί το ελάχιστο αυτό βοήθημα προς τους ηλικιωμένους γέροντες Βορειοηπειρώτες.
ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου