Την προηγούμενη, Πέμπτη 11 Απριλίου 2013, συμπληρώθηκαν 28 χρόνια από τον θάνατο του κομουνιστή δικτάτορα Ενβέρ Χότζα που κυβέρνησε την Αλβανία για τέσσερις ολόκληρες δεκαετίες (1945-1985) εξοντώνοντας οποιονδήποτε ήταν ή υπήρχε η παραμικρή υποψία ότι ήταν αντίθετος στα σχέδια του, εφαρμόζοντας μία ξεκάθαρη σταλινική πολιτική.
Είναι γνωστό πόσο δεινοπάθησε ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός κατά τη διάρκεια της εξουσίας του ίδιου αλλά και του διαδόχου του Ραμίζ Αλία μέχρι το 1990.
Όμως ο "θείος Ενβέρης", όπως τον αποκαλούσαν τότε βάση κομματικής διαταγής οι μαθητές και οι οπαδοί του, με το καθεστώς που επέβαλλε άφησε βαθιές ρίζες τόσο στην αλβανική κοινωνία όσο και στην βορειοηπειρωτική κοινότητα, αφού ακόμα και σήμερα, 22 ολόκληρα χρόνια μετά την πτώση του κομουνιστικού καθεστώτος, παρατηρείται έντονη η πολιτική νοοτροπία που εμφύτευσε στους υπηκόους του.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και στα βορειοηπειρωτικά πολιτικά πράγματα παίζουν μέχρι και σήμερα πρωταγωνιστικό ρόλο τα έμπιστα στελέχη της κομουνιστικής νομενκλατούρας που ασκούσε την εξουσία πριν το 1990.
Εκτός όμως από αυτό η κληρονομιά που άφησε το χοτζικό καθεστώς παραμένει ενεργή η ίδια επιχειρηματολογία και οι ίδιες τακτικές που εφαρμόζονταν την αλήστου μνήμης εκείνη εποχή.
Πριν προλάβουμε να πιστέψουμε ότι έπεσε το καθεστώς και να ξεκινήσουμε έναν νέο αγώνα για τα δίκαια του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού μέσα από την οργάνωση "Ομόνοια", δεν συμπληρώθηκε ούτε καν μία δεκαετία όταν άρχισε η ίδια νομενκλατούρα να εγκαθιστά ένα νέου είδους χοτζικό καθεστώς στην Εθνική Ελληνική Μειονότητα υπό την εικόνα μίας μόνιμης "ηγεσίας της Ομόνοιας". Ένα καθεστώς που θα βασιζόταν στην ψευτο-πατριωτική ρητορεία και την κάλυψη του εθνικού κέντρου, το οποίο όμως στην ουσία δεν θα φρόντιζε για τίποτε περισσότερο από το προσωπικό βόλεμα των στελεχών του.
Όμως τα βασικά στοιχεία που στήριζαν ένα καθεστώς παρέμεναν αναλλοίωτα και συνεχίζουν να τηρούνται με ιδιαίτερη ευλάβεια:
1) Στοχοποίηση οποιουδήποτε έφερε διαφορετική άποψη από αυτή του ηγέτη ως "προδότη",
2) απόλυτη προσήλωση στον αλάθητο ηγέτη,
3) διορισμός των οργάνων και λήψη αποφάσεων μεγάλων και μικρών από τον ίδιο τον ηγέτη παρακάμπτοντας πάντα την βούληση της "πλειοψηφίας",
4) απειλές και εκβιασμοί σε όποιον αμφισβητεί το "κύρος" του ηγέτη ή δεν προτίθεται να τον ψηφίσει.
5) διάδοση ακόμα και των πιο ανυπόστατων συκοφαντιών προκειμένου να πλήξουν τον οποιοδήποτε "εχθρό" εφόσον δεν είναι δυνατόν να τον αντιμετωπίσουν με πολιτικά επιχειρήματα
6) συμμαχία "ακόμα και με τον διάβολο" προκειμένου να σωθεί το πολιτικό τομάρι του αποκλειστικού ηγέτη.
Όλα αυτά λοιπόν ακολουθούνται πιστά από τους ακόλουθους της κλίκας της ηγεσίας της Ομόνοιας και του ΚΕΑΔ τηρώντας τις παρακαταθήκες που άφησε ο ιδεολογικός τους πατέρας.
Οι τελευταίες εξελίξεις δικαιώνουν απόλυτα όσα γράφουμε.
Ο κ. Γιάννης φυσικά υπερασπίστηκε τις αποφάσεις του κομματικού ηγέτη του Βαγγέλη Ντούλε, υπενθυμίζοντας ότι όποιος θέλει να "αγωνιστεί για την Βόρειο Ήπειρο μπορεί να το κάνει μόνο μέσα από την Ομόνοια".
Όταν όμως τέθηκε το θέμα ότι υπάρχουν πολλοί που διαφωνούν με την (ανύπαρκτη) πολιτική της ηγεσίας Ομόνοιας - ΚΕΑΔ για το βορειοηπειρωτικό και επιθυμούν άλλον δρόμο, η απάντηση του ήταν σαφέστατη:
"Όποιος διαφωνεί με τον Ντούλε και τον Μπολάνο να πάει στο σπιτάκι του και να μην βγαίνει απέναντι τους!!!"
Πάλι καλά που δεν είπε δηλαδή ότι οποιοσδήποτε είναι αντιφρονών προς την ηγεσία να φυλακιστεί ισόβια ή δεν του ξέφυγε καμία φράση όπως "Ο Ενβέρης ζει αυτός μας οδηγεί!".
Ο ισχυρισμός αυτός είναι κάτι παραπάνω από ενδεικτικός της πολιτικής ανατροφής και νοοτροπίας που έχουν λάβει όλα τα σημερινά ηγετικά στελέχη της οργάνωσης που κάποτε εκπροσωπούσε την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου.
Πρέπει δηλαδή εν ολίγοις οι Βορειοηπειρώτες να εκλέγουν ως εκπρόσωπο τους στην αλβανική βουλή που 12 χρόνια τώρα λάμπει δια της ανυπαρξίας του ως προς την ουσιαστική χάραξη πολιτικής υπέρ της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας.
Να σημειωθεί ότι στην ίδια εκπομπή, την προηγούμενη Τετάρτη, μίλησε και το μέλος του Γ.Σ. της Ομόνοιας Λεωνίδας Παππάς, ο οποίος είχε το "θράσος" να παρεκκλίνει της προσωπολατρικής γραμμής προς τον ισόβιο πρόεδρο του ΚΕΑΔ και να του ζητήσει... απολογισμό (!!!) της κοινοβουλευτικής του θητείας!
Υπάρχουν όντως κάποιες φωνές μέσα σε αυτό το Γ.Σ. που είναι όμως παντελώς απομονωμένες μέχρι να καταπνιγούν τελείως.
Αλίμονο όμως στον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό που βλέπει την τελευταία δεκαετία την συρρίκνωση του εξαιτίας και της μηδαμινής ουσιαστικά εκπροσώπησης του σε Ελλάδα και Αλβανία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου