«ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΑ» λένε οι εκτός Πωγωνίου αντιρρησίες για Ε.Ο.Ζ., Κέντρα Μεταναστών, έρευνες πετρελαίου..

«Επενδύουν» στην άρνηση χωρίς να αντιπροτείνουν κάποια συγκεκριμένη λύση για την ακριτική περιοχή που αργοπεθαίνει

• Τα   τελευταία 30  περίπου χρόνια, η εορταστική περίοδος του Πάσχα και κυρίως το καλοκαίρι, αποτελεί ευκαιρία επιστροφής των αποδήμων Ηπειρωτών στις ιδιαίτερες πατρίδες τους. 
Ταυτόχρονα, με ερημωμένη σχεδόν την ύπαιθρο,  αναπτύσσεται προβληματισμός για το μέλλον της, συζητούνται προτάσεις, διοργανώνονται εκδηλώσεις για την ανάπτυξη και την αλλαγή της τύχης της. 
Την πρωτοκαθεδρία σε εκδηλώσεις αναπτυξιακού χαρακτήρα, δεν είναι υπερβολή να ειπωθεί ότι την είχε και έχει  ανέκαθεν το Πωγώνι. Παραμεθόρια περιοχή και συνορεύουσα με την απομονωμένη έως πρότινος Αλβανία, δεν είχε δυνατότητες διασυνοριακής συνεργασίας και εμπορικών ανταλλαγών. Έτσι μετά τον πόλεμο του ’40 και ιδίως μετά τον αιματηρό Εμφύλιο Πόλεμο, είδε τους κατοίκους του σταδιακά να το εγκαταλείπουν,  αναζητώντας καλύτερη ζωή στα αστικά κέντρα. Όμως οι Πωγωνήσιοι απόδημοι, ποτέ δεν ξέχασαν   την ιδιαίτερη πατρίδα τους. Πάντα αγωνιούσαν για το μέλλον της και αυτό το εξέφραζαν  σχεδόν κάθε καλοκαίρι με αναπτυξιακές ημερίδες που διοργάνωναν και συνεχίζουν να διοργανώνουν. 

Στο κενό οι προσπάθειες

Επί της ουσίας όσα συζητούνται σε αυτές, είναι ενδιαφέροντα, συνήθως ακουμπούν την ουσία των προβλημάτων, πλην όμως στερούνται μιας θεμελιώδους βάσης: Απευθύνονται στους Πωγωνήσιους, που όμως δεν υπάρχουν πλέον στο Πωγώνι! Οι εισηγητές και οι αποδημικές οργανώσεις ζητούν και πολύ σωστά να αναληφθούν πρωτοβουλίες από τους άλλους, βγάζοντας όμως από το «κάδρο» τους απόδημους. Εκ των πραγμάτων  όλες οι προσπάθειες πέφτουν-  και θα συνεχίσουν να πέφτουν - στο κενό, ενόσω οι απόδημοι δεν ξεκινήσουν οι ίδιοι να επενδύουν και να δραστηριοποιούνται στον τόπο τους. 

Αυτό βεβαίως γινόταν μέχρι και το περασμένο καλοκαίρι:   Έκτοτε έχει ξεκινήσει μια εντελώς διαφορετική διαδικασία, καθώς πλέον  γίνονται «στρατευμένες» παρεμβάσεις που …παλεύουν για το τι δεν πρέπει να γίνει στο Πωγώνι!
Το έναυσμα δόθηκε από την συζήτηση που είχε ανοίξει από τη Δημοτική Αρχή για την ίδρυση Ειδικής Οικονομικής Ζώνης (ΕΟΖ) και συνεχίζεται με το ενδεχόμενο – που πλέον φαίνεται να γίνεται όλο και πιθανότερο –   λειτουργίας Κέντρου Φιλοξενίας (λαθρο)Μεταναστών στην Κακαβιά. Κάποιοι… υποψιασμένοι  απόδημοι και ορισμένοι  άλλοι που διαβιούν στα Γιάννινα επίσης «ανησυχούντες», συνδέουν  την  ΕΟΖ με το Κέντρο Φιλοξενίας Μεταναστών, έστω και αν η πρώτη ακόμη δεν βρίσκεται ούτε καν στα χαρτιά.  

Η Π.Σ.Ε. πρωτοστατεί 

Η αρχή έγινε από την Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος. Η άρνησή της καθολική και καταγγελτική. Και αυτό την ώρα που πρόταση ουσιαστική και υλοποιήσιμη για την ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας στο Πωγώνι δεν έχει ακουστεί εκ μέρους της μέχρι σήμερα. 
Τον ίδιο χορό σέρνουν  η μια μετά την άλλη οι αδελφότητες του Πωγωνίου, που τάσσονται κατά της Ε.Ο.Ζ. αλλά κατά τα άλλα υπερθεματίζουν υπέρ της Ανάπτυξης. Όπως π.χ. η Ομοσπονδία Αδελφοτήτων και Ενώσεων Πωγωνίου που  παρουσιάζοντας τις θέσεις της   κατά της Ε.Ο.Ζ. έκανε μια ακόμη εντελώς θεωρητική και αόριστη προσέγγιση της Ανάπτυξης που χρειάζεται το Πωγώνι. 
«Ανάπτυξη είναι ακόμη, ό,τι βελτιώνει το επίπεδο ζωής των κατοίκων μιας περιοχής. Ό,τι κάνει τους νέους να θέλουν να παραμείνουν σε αυτήν. Κι όσους έχουν φύγει να επιθυμούν να επιστρέψουν. Ανάπτυξη είναι οι καλύτερες συνθήκες ζωής και εργασίας. Η καλύτερη παιδεία, η καλύτερη περίθαλψη, το καθαρό περιβάλλον». Για  το πώς θα επιτευχθεί αυτή η ιδανική όντως ανάπτυξη, πρόταση δεν υπάρχει, ούτε καν σε επίπεδο διασυνοριακής συνεργασίας. 

Υπήρξαν βέβαια και αποδημικές οργανώσεις που δεν προβληματίζονται μόνο για τις επιπτώσεις που θα επιφέρει η  Ε.Ο.Ζ. στο Πωγώνι, αλλά για την επίδρασή της στην Ελληνική οικονομία! Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Αδελφότητα Δρυμαδιωτών, του ακριτικού χωριού του οποίου οι κάτοικοι ξεπερνούν δεν ξεπερνούν τη δεκάδα. 
«Πρέπει όλοι οι Πωγωνήσιοι να αντιληφθούμε πως αν δημιουργηθεί Ε.Ο.Ζ. στο Πωγώνι τότε το πείραμα θα πετύχει και θα επεκταθούν οι ζώνες αυτές και στην υπόλοιπη χώρα. Επομένως, έχουμε μεγάλη ευθύνη και η θέση μας πρέπει να είναι ξεκάθαρη. Όχι σε οποιαδήποτε μορφή Ειδικής Οικονομικής Ζώνης στο Πωγώνι», αναφερόταν στην προ μηνός επιστολής της Αδελφότητας προς την Ομοσπονδία Πωγωνίου. 

Τις ίδιες ανησυχίες διακατέχει και την Ένωση Βασιλικιωτών: Που ναι μεν δηλώνει ότι δεν είναι αρνητική στην ανάπτυξη, αλλά όχι με κάθε τίμημα: «Η Ένωση  Βασιλικιωτών θεωρεί ότι δημιουργία ΕΟΖ εντός της ελληνικής επικράτειας και η χορήγηση «ειδικών προνομίων» προς τους επενδυτές δεν θα αποτελέσει όχημα για την διέξοδο της χώρας από την οικονομική κρίση. Η έξοδος από την οικονομική κρίση πρέπει να γίνει όπως αρμόζει σε κράτος μέλος της ΕΕ, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία και τις ευρωπαϊκές αρχές δικαίου και οπωσδήποτε σύμφωνα με της διατάξεις του Συντάγματος της Ελλάδας…» κλπ, αναφέρει σε έγγραφό της προς την Ομοσπονδία Αδελφοτήτων Πωγωνίου. 

Επενδύουν στην άρνηση 

«Δύο τινά συμβαίνουν» έλεγε χθες στο Π.Λ. ένας από τους λιγοστούς Πωγωνήσιους που σχεδόν σε καθημερινή βάση επισκέπτεται τα χωριά του Πωγωνίου: «Ή οι αδελφότητες αναπαράγουν «φασόν» ανακοινώσεις πολιτικών κομμάτων ή  δεν έχουν αντιληφθεί τι κατάσταση επικρατεί στην περιοχή. Αν το θέμα ήταν απλά η υποβάθμιση θα μπορούσαμε να το συζητήσουμε. Δυστυχώς εδώ μιλάμε για πλήρη ερήμωση, την οποία βεβαίως δεν μπορούν να την αντιληφθούν όσοι έρχονται μόνο τις μεγάλες γιορτές και το καλοκαίρι, όταν και υπάρχει κόσμος στα χωριά». 
Υπάρχουν βέβαια και  κάποιοι τοπικοί  «ενάντιοι» στην ΕΟΖ και στο Κέντρο Κράτησης. Αφήνουμε κατά μέρος ορισμένα κόμματα της Αριστεράς και εσχάτως του κ. Καμμένου, που κινούνται με πολιτικά κριτήρια και επενδύουν στην άρνηση, αφού περίπου οι ίδιοι είναι και εκείνοι που τάσσονται ακόμη και κατά των ερευνών για πετρέλαιο στην περιοχή Πωγωνίου. 

«ΟΧΙ» σε όλα 

Οι υπόλοιποι όμως Πωγωνήσιοι στην καταγωγή, επίσης δεν μπορούν να δώσουν σαφή απάντηση στο ερώτημα για το πώς μπορεί να επιτευχθεί ανάπτυξη στο σημερινό Πωγώνι και κυρίως να δημιουργηθούν άμεσα θέσεις εργασίας και απασχόλησης των μονίμων κατοίκων του, όταν απορρίπτεται κάθε πρόταση. Δεν μπορούν να δώσουν ακόμη απάντηση στο ερώτημα, πως μπορεί να αποκλειστεί ένα σχέδιο, αν δεν δοθεί η ευκαιρία να αναλυθεί και να παρουσιαστεί και βεβαίως ποιος θα αναλάβει την ευθύνη, αν τελικά δεν είναι τόσο «μαύρα» τα πράγματα όσο αυτοί το φαντάζονται. 
Επίσης είναι αξιοπερίεργο ότι οι περισσότεροι από  όσους εναντιώνεται στο Κέντρο Κράτησης Μεταναστών, δεν μένουν  στην περιοχή. Αντίθετα   και  εργασίες έχουν και διαμένοντας μόνιμα στα Γιάννινα ή σε άλλα αστικά κέντρα  διαθέτουν  καλύτερες συνθήκες ασφάλειας και διαβίωσης. 
Προκαλεί τέλος εντύπωση ότι οι κινητοποιήσεις κατά της Ε.Ο.Ζ., και δευτερευόντως κατά του Κέντρου Κράτησης Μεταναστών, συνοδεύονται από φυλλάδια, αφίσσες κλπ. που ασφαλώς κοστίζουν. Εύλογα διατυπώνεται η απορία από Πωγωνήσιους για το ποιοι σε δύσκολες οικονομικές συνθήκες διαθέτουν σεβαστά ποσά για τέτοιου είδους κινητοποιήσεις. 

Ο τελευταίος λόγος στους μονίμους 

Είναι γεγονός ότι και για την Ε.Ο.Ζ. και για το Κέντρο Κράτησης Μεταναστών, υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και αντιλήψεις. Υπάρχουν προβληματισμοί, υπάρχουν όμως και θετικά, τα οποία πρέπει να συνυπολογιστούν πριν υπάρξουν τελικές τοποθετήσεις. Εκείνοι όμως που πρέπει να έχουν βαρύνουσα γνώμη είναι οι μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής και όσοι σχεδιάζουν να έλθουν για μόνιμη εγκατάσταση και όχι οι «πανηγυρτζήδες» του καλοκαιριού. 
Αυτή την ευθύνη και την υποχρέωση έχει η Δημοτική Αρχή Πωγωνίου, που θα πρέπει να κρατήσει σταθερή θέση για ενημέρωση χωρίς προκαταλήψεις των μόνιμων κατοίκων, αυτών που πραγματικά αγωνιούν για το μέλλον των οικογενειών τους, αυτών που πραγματικά φυλάνε «Θερμοπύλες».

ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ

το σχόλιο μας: Είχαμε ξαναγράψει και εμείς ότι τα δελτία τύπου των φορέων που εναντιώνονται στην ΕΟΖ και ειδικά της Πανηπειρωτικής, δίνουν την εντύπωση ότι έχουν γραφτεί στον Περισσό. Η αλήθεια είναι ότι φαίνεται κάπως "ύποπτη" η παράλληλη δημιουργία του Κέντρου των λαθρομεταναστών στην Κακαβιά.

Βασική προϋπόθεση πρέπει να είναι για όσους εργαστούν στην ΕΟΖ να έχουν την ελληνική υπηκοότητα ή έστω εθνικότητα. Έτσι θα μπορούν να εργαστούν στο ελεύθερο Πωγώνι και Βορειοηπειρώτες από τον γειτονικό νομό Αργυροκάστρου που θα έχουν καθημερινή επαφή με τις πατρικές τους εστίες.