Άκου παιδί μου, του είπε ο μπάρμπα Νικόλας, όταν ο γιος του πήρε τα δρόμο της μετανάστευσης: "Να μην ξεχάσεις ποτέ πως εδώ είναι ο τόπος που γεννήθηκες. Μην τον παρατήσεις ποτέ, γιατί η λαϊκή σοφία λέει πως στον τόπο σου, είναι βαριά η πέτρα".
Οι Βορειοηπειρώτες, με την κατάργηση του δικτατορικού συστήματος στην Αλβανία και των ηλεκτροφόρων συρματοπλεγμάτων, μετανάστευσαν για μια καλύτερη ζωή. Να χορτάσουν τον αέρα της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Όλα εκείνα τ’ αγαθά που τους στέρησε τόσες δεκαετίες το αθεϊστικό κομμουνιστικό καθεστώς. Εργάστηκαν σκληρά, πρόκοψαν, μεγαλούργησαν. Αυτά είναι και στην ίδια την φύση του Βορειοηπειρώτη. Είναι τα χαρίσματά του. Πάντα θέλει να είναι περήφανος και ανεξάρτητος. Γι’ αυτό και σε μικρό χρονικό διάστημα προσαρμόστηκε, ανάκαμψε, μεγαλούργησε.
Παράλληλα, δεν άφησαν στο καλάθι της λησμονιάς και την παρακαταθήκη των παλιών:
Την πέτρα που είναι βαριά στον τόπο τους. Τον τόπο που γεννηθήκαν και μεγάλωσαν.
Πρώτη ένδειξη ή συμβολή τους στην ανακαίνιση των σπιτιών και της ίδιας της κοινότητας. Προσωπικά και με τις αδελφότητες. Και τα χωριά μας άλλαξαν ριζικά όψη. Με καινούργια και ανακαινισμένα σπίτια, με στρωμένους δρόμους, με φωτισμό και με πόσιμο νερό.
Δεύτερη ένδειξη οι συχνές επαφές με τη γενέτειρα: τα πανηγύρια, οι γιορτές, οι καλοκαιρινές αναπαύσεις. Κάθε καλοκαίρι, κάθε γιορτή. Σε κάθε χαρμόσυνο ή πένθιμο γεγονός η κοσμοσυρροή μεγάλη.
Τρίτη ένδειξη η οριστική επιστροφή. Είναι πάρα πολλοί αυτοί που αποφάσισαν να επενδύσουν εδώ. Ν’ ανοίξουν τις δικές τους δουλειές, τις δικές τους επιχειρήσεις και μικροεπιχειρήσεις. Ο αριθμός αυτών που ενδιαφέρονται για να επενδύσουν και να προκόψουν στο χώρο τους, στο χωριό τους, δεν μειώνεται αλλά αυξάνεται.
Στη Δερβιτσιάνη, όπως μας ενημέρωσε ο δημογέροντας Φώτος Γκούτζος, συνεχίζουν να επιστρέφουν και ν’ ασχολούνται με τις δικές τους δουλείες. Ο Χρήστος Τσέκας και ο Γιώργος Λύτης θ’ ασχοληθούν με την καλλιέργεια της ροϊδιάς. Ο Παντελής Νίκος θα καλλιεργήσει την λεφτοκαρυά. Ο Μιχάλης Ντάκος σαλιγκάρια. Ο Τηλέμαχος Ντάκος θ’ ασχοληθεί με το γιόντζι, ο Σταύρος Γκούτζος ήδη έσπειρε τριάντα στρέμματα με τριφύλλι, και άλλοι δύο νεαροί θ’ ασχοληθούν με την κτηνοτροφία, συγκεκριμένα με κοπάδια γιδιών.
Στη Ραχούλα, επαρχίας Αλύκου, ο Πέτρος Σπ. Καλόγερος, μαζί με τη σύζυγο του Βασιλική, και τα τρία παιδιά τους, άφησαν το Αγρίνιο και επέστρεψαν στο χωριό. Αγόρασαν μερικές αγελάδες για ν’ ασχοληθούν με την γαλακτοκομική. Με το σκεπτικό να κάνουν τη δική τους φάρμα αργότερα. Ο Κίτσιος Κωτσίνης άνοιξε το οικοδομικό του συνεργείο.
Το ίδιο και ο Βαγγέλης Κρίκης και ο Ανδρέας Κόρδας.
Αυτές είναι σημαντικές αλλαγές στη ζωή του χωριού. Είναι πρωτοφανές πρωτοβουλίες για ν’ ασχοληθείς με κάτι το ιδιαίτερο, κάτι το διαφορετικό, κάτι για το οποίο ο χώρος, η αγορά έχουν ανάγκη κι από τα οποία θα 'ρθεί και η ανάλογη ανταμοιβή. Τονίζουμε για πρωτοφανές πρωτοβουλίες γιατί μέχρι σήμερα δεν ακούσαμε για κάποιον στο χώρο μας και πιο πέρα ακόμα ν’ ασχοληθεί με τέτοιου είδους επιχειρήσεις, ίσως από την αντίληψη ή ίσως από τα μυστικά και τις δυσκολίες του εγχειρήματος αυτού.
Αυτά είναι τα μηνύματα που έρχονται από τα χωριά της Βορείου Ηπείρου.
Είναι μηνύματα αισιοδοξίας. Μηνύματα που μαρτυρούν πως αυτός ο τόπος θ’ αντέξει, όπως άντεξε στους αιώνες.
(από συνεργάτη μας στη Β.Ήπειρο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου