Η Ένωση Μοντελιστών Ιωαννίνων τίμησε τους Πεσόντες Ηπειρώτες Αεροπόρους

Από τον κύριο Αναστάσιο Δημητρίου, μέλος της Ένωσης Μοντελιστών Ιωαννίνων λάβαμε το ακόλουθο μήνυμα:

Στις 15 Δεκεμβρίου 2012 σε μια σεμνή τελετή στη Λέσχη Αξιωματικών Φρουράς Ιωαννίνων τιμήσαμε τους Πεσόντες Ηπειρώτες αεροπόρους της Πολεμικής Αεροπορίας και του Στρατού Ξηράς. Ανάμεσα σε αυτούς βρίσκονταν και δυο Βορειοηπειρώτες. Ο Ανθυπολοχαγός Τζάγιας Στέφανος του Γεωργίου από το Ελμπασάν και ο Σμηναγός Σπηρομήλιος Κλέαρχος του Ιωάννου από τη Χειμάρρα.

"Πεσόντες Ηπειρώτες Αεροπόροι"

Έτσι ονομάστηκε το εγχείρημα που αναλάβαμε ώς σύλλογος να φέρουμε εις πέρας. Ένα εγχείρημα πρωτόγνωρο όχι μόνο για έναν μοντελιστικό σύλλογο όπως ο δικός μας, αλλά γενικώς, καθώς κανένας άλλος φορέας, επίσημος ή ανεπίσημος δεν είχε συγκεντρώσει και τιμήσει όλους τους Πεσόντες Ηπειρώτες Αεροπόρους συλλογικά.
Η πατρότητα της ιδέας ανήκει στο μέλος του συλλόγου μας Κωνσταντίνο "matia348" Ντάσιο. 

Σε μιά από τις καθιερωμένες συναντήσεις μας ένα βράδυ Παρασκευής τον Δεκέμβριο του 2011, μας είπε για την ιδέα του να φτιάξουμε υπό κλίμακα τα αεροπλάνα των Γιαννιωτών Πεσόντων Αεροπόρων.
Σιγά-σιγά, μέσα από την συζήτηση, το εγχείρημα αποφασίστηκε να επεκταθεί σε όλους τους Ηπειρώτες Πεσόντες Αεροπόρους.
Ξεκινά λοιπόν μια διαδικασία η οποία διήρκησε 1 χρόνο ακριβώς.
Αποφασίστηκε, πως σε περίπτωση που δεν θέλανε οι οικογένειες αυτών των ανθρώπων, δεν θα προχωρούσε το θέμα.
Η αρχή έγινε με τις πρώτες επαφές με τις οικογένειες των Πεσόντων, με προσωπικές επισκέψεις αντιπροσωπειών των μελών μας ή με τηλεφωνικές επαφές.

Το όλο θέμα λεπτότατο, καθώς καλούμασταν να τους ξαναθυμήσουμε εκείνες τις στιγμές που ο χρόνος σταμάτησε γι' αυτούς, να μας ανοίξουν τα σπίτια τους και να μας δεχτούν στον κύκλο τους...
Πώς θα το βλέπαν οι οικογένειες;
Πώς θα δεχόταν μια ομάδα άγνωστων για αυτούς ανθρώπων οι οποίοι τους έλεγαν για κατασκευές μοντέλων;
Τι θα τους ζητούσαν αυτοί οι ανθρώποι - χρήματα, κάτι άλλο;
Αφού τους διαβεβαιώσαμε πως δεν ζητάμε τίποτε άλλο από την συγκατάθεσή τους, πώς όλα τα έξοδα τα επωμιζόμαστε εμείς ως σύλλογος και πώς αυτό που κάνουμε είναι για να τιμήσουμε την μνήμη των αδικοχαμένων οικείων τους, δειλά-δειλά μας δεχτήκανε και αρχίσανε να μας ξανοίγονται, δίνοντάς μας πολύτιμες πληροφορίες και στοιχεία για τους συγγενείς τους που μείνανε για πάντα στους αιθέρες.

Μη δημοσιευμένες φωτογραφίες, ντοκουμέντα, στρατιωτικά έγγραφα και πλείστα άλλα στοιχεία τέθηκαν στην διάθεσή μας, καθώς είχαμε ήδη αποφασίσει και στην έκδοση ενός μικρού λευκώματος για τα τιμήσουμε αυτούς τους ανθρώπους πέραν της κατασκευής των μοντέλων.
Επίσης, αποφασίσαμε να κατασκευάσουμε τα μοντέλα μόνο όσων συγγενών θα καταφέρναμε να βρούμε, αλλιώς τι θα γινότανε τα υπόλοιπα;

Η έρευνα για τα ονόματα των Πεσόντων, τα στοιχεία των αεροσκαφών, τους τύπους των αεροσκαφών, η έρευνα για τα μοντέλα στην κλίμακα 1/48 και αγορά αυτών ή προσφορά τους από μέλη μας, η κατασκευή των βάσεων μοντέλων, η επιμέλεια αυτών και ο διάκοσμός τους, η αγορά και τοποθέτηση προστατευτικών τζαμιών, η χάραξη μεταλλικών πινακίδων με τα στοιχεία του κάθε Πεσόντα, οι αυτοκόλλητες πινακίδες με τα ονόματα των κατασκευαστών, η αγορά κουτιών για το πακετάριεμά τους με το πέρας της εκδήλωσης για την ασφαλή μεταφορά τους, οι ίδιες οι κατασκευές των μοντέλων, η σύνταξη, επιμέλεια και έκδοση του σχετικού λευκώματος, οι επαφές με φορείς, στρατιωτικές αρχές, το ΓΕΑ, το ΓΕΣ, την VIIIη Μεραρχία Πεζικού, την Περιφέρεια, τους Δήμους, τα κανάλια, τις εφημερίδες, η δημοσιοποίηση του όλου εγχειρήματος, η οργάνωση της εκδήλωσης, η επιμέλεια σχετικού βίντεο και πάνω απ' όλα το κόστος του όλου εγχειρήματος, έγιναν από τα μέλη του συλλόγου μας.

Τελικώς, καταφέραμε και εντοπίσαμε στοιχεία για 18 Πεσόντες Ηπειρώτες Αεροπόρους, 2 του Στρατού Ξηράς και 16 της Πολεμικής Αεροπορίας.
Από αυτούς τους 18, βρήκαμε συγγενείς των 11, 1 από τον Στρατό Ξηράς και 10 από την Πολεμική Αεροπορία - σύνολο 10 οικογένειες καθώς οι 2 της Πολεμικής Αεροπορίας ήσαν αδέλφια.
Ο πρώτος έπεσε το 1930, ενώ ο τελευταίος το 2010 - εξού και ο υπότιτλος του εγχειρήματος.
Συνολικά κατασκευαστήκανε 9 μοντέλα, καθώς τους συγγενείς των 2 αδερφών τους βρήκαμε 3 βδομάδες πρίν την εκδήλωση, ο τύπος του αεροσκάφους με το οποίο έπεσε ο πρώτος αδερφός δεν υπάρχει στην 1/48 και το μοντέλο στην 1/72 είναι σπανιότατο vac, οπότε χρόνος για την κατασκευή δεν υπήρχε πλέον, ενώ ο δεύτερος βρήκε τον θάνατο από τύφο, πρίν προλάβει να πετάξει. Εκεί και σε συνεννόηση με την οικογένεια και των 2, φτιάξαμε μια βάση κοινή και για τους 2 με τα ονόματά τους.
Θα ακολουθήσει η παρουσίαση των 18 Πεσόντων Ηπειρωτών Αεροπόρων, αρχίζοντας με τον παλαιότερο Πεσόντα το 1930, μέχρι τον πιό πρόσφατο το 2010.

Ανθυπολοχαγός Τζάγιας Στέφανος του Γεωργίου
Ανθυποσμηναγός Καλυβιώτης Μενέλαος - Αθανάσιος του Ιωάννου
Αρχισμηνίας Καλυβιώτης Κωνσταντίνος του Ιωάννου
Ανθυποσμηναγός Κατσέλης Θεοφάνης του Γεωργίου
Αρχισμηνίας Γκίζας Δημήτριος του Βασιλείου
Σμηναγός Σπυρομήλιος Κλέαρχος του Ιωάννου
Αρχισμηνίας Δούκας Βασίλειος του Ιωάννου
Σμηνίας Τσακανίκας Ευάγγελος του Πλουτάρχου
Ίκαρος Λαζαρίδης Νικόλαος του Στεφάνου
Δόκιμος Έφεδρος Χειριστής Παππάς Ευάγγελος του Βασιλείου
Ανθυποσμηναγός Συνδρεβέλης Γεώργιος του Κωνσταντίνου
Σμηναγός Αναγνωστόπουλος Νικόλαος του Δημητρίου
Σμηναγός Κατσιμπόκης Δημήτριος του Σπυρίδωνος
Υποσμηναγός Γεωργίου Νικηφόρος του Γεωργίου
Σμηναγός Γέπης Ανδρόνικος του Ιωάννη
Σμηναγός Γκέλης Παντελεήμων του Βασιλείου
Ταγματάρχης Σκούρας Δημήτριος του Βασιλείου
Σμηναγός Μπαλατσούκας Αναστάσιος του Χριστόφορου

ΟΛΟΙ ΠΑΡΟΝΤΕΣ – ΟΛΟΙ ΑΘΑΝΑΤΟΙ!

Για την πραγματοποίηση αυτού του εγχειρήματος χρειάστηκε η συνδρομή πολλών ανθρώπων, μελών και μή της Ένωσης Μοντελιστών Ιωαννίνων.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες πρέπει να δωθούνε κατ' αρχήν στις οικογένειες των Πεσόντων Ηπειρωτών Αεροπόρων, διότι χω΄ρις την συγκατάθεσή τους δεν θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε με το έργο μας.
Επίσης, ευχαριστούμε την κα Μαρία Δημήτρίου-Παπαγεωργίου για τις άοκνες προσπάθειές της στον εντοπισμό συγγενών των Πεσόντων, καθώς και τον Συνταγματάρχη (ΑΣ) ε.α. κο Χρήστο Αθαναηλίδη για την βοήθειά του.
Ένα μεγάλω ευχαριστώ στην VIIIη Μεραρχία Πεζικού και τον διοικητή της Ταξίαρχο Κωνσταντίνο Τσαγγαρά για την αμέριστη συμπαράσταση και βοήθειά του.
Τέλος, ευχαριστούμε όλα τα μέλη του συλλόγου που εργάστηκαν εθελοντικά και αφιλοκερδώς, προσφέροντας εκτός από πολύτιμες ώρες του ελεύθερου χρόνου τους και χρηματικά ποσά για την πραγματοποίηση αυτού του έργου.