Τελικά αποτελέσματα βουλευτικών εκλογών Καταλονίας 2012
1. Σύγκλιση και Ένωση (CiU) 30,68% / 50 έδρες (-12)
2. Ρεπουμπλικανική Αριστερά Καταλονίας (ERC) 13,68% / 21 έδρες (+11)
3. Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSC) 14,43% / 20 έδρες (-8)
4. Λαϊκό Κόμμα (PP) 12,99% / 19 έδρες (-1)
5. Πρωτοβουλία για την Καταλονία - Πράσινοι (ICV-EUIA) 9,89% / 13 έδρες (+3)
6. Κόμμα για την Ιθαγένεια (C'S) 7,58% / 9 έδρες (+6)
7. Υποψηφιότητα για την Λαϊκή Ένωση (CUP) 3,48% / 3 έδρες
Στις παρενθέσεις η διαφορά εδρών των κομμάτων από τις τοπικές βουλευτικές εκλογές του 2010
Η Καταλανική Αριστερά «έκλεψε» την παράσταση στις εκλογές της Καταλονίας
Μειωμένη η δύναμη του Μας
Βαρκελώνη
Οι Καταλανοί έδωσαν την ψήφο τους σε κόμματα που τάσσονται υπέρ της αυτονομίας, αλλά τιμώρησαν τον πρόεδρο Μας, ο οποίος είχε προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές με «σημαία» τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για ανεξαρτησία (που απαγορεύεται από το Σύνταγμα).
Η δύναμη του κυβερνώντος CiU μειώθηκε σε επίπεδα κάτω από την αυτοδυναμία, μεγάλη νίκη κατάφερε το κόμμα της Καταλανικής Αριστεράς (ERC), που προσπέρασε στη δεύτερη θέση τους Σοσιαλιστές και καλείται να παίξει ρόλο ρυθμιστή.
Από τις 135 έδρες του Κοινοβουλίου της Καταλονίας, το CiU πήρε τις 50, χάνοντας δηλαδή 12 έδρες από τις προηγούμενες εκλογές.
Στη δεύτερη θέση, διπλασιάζοντας τη δύναμή της, ανέβηκε η ERC φτάνοντας τις 21 έδρες. Οι Σοσιαλιστές φτάνουν τις 20 έδρες, το Λαϊκό Κόμμα (του Ραχόι) κερδίζει μία έδρα παραπάνω και φτάνει τις 19 έδρες, και οι υπόλοιπες 25 έδρες μοιράζονται σε τρία μικρότερα κόμματα.
Αυτό σημαίνει ότι σχεδόν τα δύο τρίτα της καταλανικής Βουλής καταλαμβάνονται από τέσσερα διαφορετικά κόμματα που τάσσονται υπέρ της αυτονομίας. Ωστόσο, οι νέοι συσχετισμοί καθιστούν αρκετά δύσκολο για τον Μας να ηγηθεί ενός ενωμένου μετώπου προς τη διενέργεια δημοψηφίσματος -το οποίο απαγορεύεται από το Σύνταγμα και στο οποίο αντιτίθεται σθεναρά η Μαδρίτη.
Μετά τα αποτελέσματα, ο Μας, απευθυνόμενος σε κοινό υποστηρικτών του που φώναζαν «ανεξαρτησία, ανεξαρτησία» και ανέμιζαν την σημαία της αυτόνομης Καταλονίας, ανέφερε ότι θα συνεχίσει να επιδιώκει το δημοψήφισμα, τονίζοντας όμως ότι μετά το αποτέλεσμα «είναι πιο περίπλοκο, αλλά δεν υπάρχει λόγος να παραιτηθούμε». Αναγνωρίζοντας ότι έχασε έδαφος στις πρόωρες εκλογές, ο Μας άφησε να εννοηθεί ότι είναι ανοικτός σε συνεργασία με το ERC.
H πλούσια μεν, αλλά υπό οικονομική πίεση Καταλονία ήταν από τις πρώτες ισπανικές περιφέρειες που αναγκάστηκε να προχωρήσει σε σκληρά οικονομικά μέτρα. «Έχουμε χάσει αρκετή από την πλειοψηφία που είχαμε» ανέφερε ο Μας, λέγοντας πως «κυβερνήσαμε για δύο χρόνια υπό πολύ δύσκολες περιστάσεις».
Το CiU ήταν πάντοτε κόμμα που υποστήριζε μετριοπαθώς περισσότερη αυτονομία για την Καταλονία, χωρίς όμως απόσχιση από την Ισπανία. Από αυτήν παράδοση απομακρύνθηκε ο Μας στον απόηχο και της μεγάλης διαδήλωσης του Σεπτεμβρίου υπέρ της ανεξαρτησίας. Από την πλευρά του, το ERC τασσόταν σταθερά υπέρ της ανεξαρτησίας.
Σχολιάζοντας στο Reuters, ο Ισμαέλ Κρέσπο του ινστιτούτου Ortega y Gasset υποστήριξε πως ο Μας «μιλούσε τόσο πολύ για την ανεξαρτησία, που κατέληξε να βοηθήσει το μοναδικό κόμμα που ήταν πάντα υπέρ της».
Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι η συμμετοχή στις εκλογές ήταν ιδιαίτερα υψηλή για τα δεδομένα της περιφέρειας, έχοντας ενισχυθεί κατά δέκα ποσοστιαίες μονάδες στο 68%.
Η δύναμη του κυβερνώντος CiU μειώθηκε σε επίπεδα κάτω από την αυτοδυναμία, μεγάλη νίκη κατάφερε το κόμμα της Καταλανικής Αριστεράς (ERC), που προσπέρασε στη δεύτερη θέση τους Σοσιαλιστές και καλείται να παίξει ρόλο ρυθμιστή.
Από τις 135 έδρες του Κοινοβουλίου της Καταλονίας, το CiU πήρε τις 50, χάνοντας δηλαδή 12 έδρες από τις προηγούμενες εκλογές.
Στη δεύτερη θέση, διπλασιάζοντας τη δύναμή της, ανέβηκε η ERC φτάνοντας τις 21 έδρες. Οι Σοσιαλιστές φτάνουν τις 20 έδρες, το Λαϊκό Κόμμα (του Ραχόι) κερδίζει μία έδρα παραπάνω και φτάνει τις 19 έδρες, και οι υπόλοιπες 25 έδρες μοιράζονται σε τρία μικρότερα κόμματα.
Αυτό σημαίνει ότι σχεδόν τα δύο τρίτα της καταλανικής Βουλής καταλαμβάνονται από τέσσερα διαφορετικά κόμματα που τάσσονται υπέρ της αυτονομίας. Ωστόσο, οι νέοι συσχετισμοί καθιστούν αρκετά δύσκολο για τον Μας να ηγηθεί ενός ενωμένου μετώπου προς τη διενέργεια δημοψηφίσματος -το οποίο απαγορεύεται από το Σύνταγμα και στο οποίο αντιτίθεται σθεναρά η Μαδρίτη.
Μετά τα αποτελέσματα, ο Μας, απευθυνόμενος σε κοινό υποστηρικτών του που φώναζαν «ανεξαρτησία, ανεξαρτησία» και ανέμιζαν την σημαία της αυτόνομης Καταλονίας, ανέφερε ότι θα συνεχίσει να επιδιώκει το δημοψήφισμα, τονίζοντας όμως ότι μετά το αποτέλεσμα «είναι πιο περίπλοκο, αλλά δεν υπάρχει λόγος να παραιτηθούμε». Αναγνωρίζοντας ότι έχασε έδαφος στις πρόωρες εκλογές, ο Μας άφησε να εννοηθεί ότι είναι ανοικτός σε συνεργασία με το ERC.
H πλούσια μεν, αλλά υπό οικονομική πίεση Καταλονία ήταν από τις πρώτες ισπανικές περιφέρειες που αναγκάστηκε να προχωρήσει σε σκληρά οικονομικά μέτρα. «Έχουμε χάσει αρκετή από την πλειοψηφία που είχαμε» ανέφερε ο Μας, λέγοντας πως «κυβερνήσαμε για δύο χρόνια υπό πολύ δύσκολες περιστάσεις».
Το CiU ήταν πάντοτε κόμμα που υποστήριζε μετριοπαθώς περισσότερη αυτονομία για την Καταλονία, χωρίς όμως απόσχιση από την Ισπανία. Από αυτήν παράδοση απομακρύνθηκε ο Μας στον απόηχο και της μεγάλης διαδήλωσης του Σεπτεμβρίου υπέρ της ανεξαρτησίας. Από την πλευρά του, το ERC τασσόταν σταθερά υπέρ της ανεξαρτησίας.
Σχολιάζοντας στο Reuters, ο Ισμαέλ Κρέσπο του ινστιτούτου Ortega y Gasset υποστήριξε πως ο Μας «μιλούσε τόσο πολύ για την ανεξαρτησία, που κατέληξε να βοηθήσει το μοναδικό κόμμα που ήταν πάντα υπέρ της».
Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι η συμμετοχή στις εκλογές ήταν ιδιαίτερα υψηλή για τα δεδομένα της περιφέρειας, έχοντας ενισχυθεί κατά δέκα ποσοστιαίες μονάδες στο 68%.
Η κάλπη τσαλάκωσε τον τεχνοκράτη Καταλανό πρόεδρο που τώρα αναζητεί «Σχέδιο Β»
Tεχνοκράτης με ιδιαίτερες οργανωτικές αρετές. Κάπως έτσι περιγράφουν στην Καταλονία τον Αρτούρ Μας, τον πρόεδρο της τοπικής κυβέρνησης -Generalitat, όπως αποκαλείται στα Καταλανικά- ο οποίος ακολούθησε μια μάλλον ριψοκίνδυνη πορεία, που τελικά δεν του βγήκε στην κάλπη της Κυριακής. Τώρα είναι υποχρεωμένος να αναζητήσει συμμαχίες με ανταλλάγματα. Να φερθεί δηλαδή περισσότερο ως πολιτικός.
Ο Αρτούρ Μας πέρασε από αρκετά αξιώματα εντός της καταλανικής κυβέρνησης, για να αναδειχθεί τελικά πρόεδρος του κεντροδεξιού κόμματος CiU (Σύγκλιση και Ένωση).
Έφερε το κόμμα στην εξουσία το 2010, αλλάζοντας τους συσχετισμούς. Επί 7 χρόνια κυβερνούσαν οι Σοσιαλιστές (PSC) σε συνεργασία με την Καταλανική Ρεπουμπλικανική Αριστερά ή άλλα μικρότερα αριστερά κόμματα. Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα 7ετία γεμάτη σκάνδαλα...
Η ισπανική El Pais θεωρεί τον Μας πολιτικό τέκνο του ιστορικού ηγέτη της Καταλονίας Τζόρντι Πουχόλ, ο οποίος κυβέρνησε την Καταλονία για 20 και πλέον χρόνια (1980-2003).
Ο Αρτούρ Μας επέλεξε από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία να ανεβάσει τους τόνους απέναντι στη Μαδρίτη.
Αρχικά βρήκε απέναντι του τον Χοσέ Θαπατέρο, ο οποίος όμως βρισκόταν στη δύση της πολιτικής του καριέρας, τουλάχιστον ως πρωθυπουργός.
Απέναντι στον Μαριάνο Ραχόι και στα απανωτά πακέτα λιτότητας, ο πολιτικός λόγος του Αρτούρ Μας ήταν ξεκάθαρος: η Καταλονία είναι πλούσια, δίνει πολύ περισσότερα στη Μαδρίτη από όσα παίρνει και δεν έχει κανένα λόγο να υποφέρει από την οικονομική κρίση.
Προκήρυξε πρόωρες εκλογές για τις 26 Νοεμβρίου, προτείνοντας στο εκλογικό σώμα έναν «οδικό χάρτη» που στο τέρμα του βρισκόταν η ανεξαρτησία της Καταλονίας.
Δεν κουράστηκε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας –ενδεχομένως για να εκνευρίζει περισσότερο τον Μαριάνο Ραχόι- να εξηγεί στους συμπολίτες του ότι η Καταλονία μόνη της είναι αρκετά πλούσια. Ασφαλώς εντός ΕΕ και με το Ευρώ ως νόμισμα.
Όμως οι συμπολίτες του δεν του έκαναν το χατήρι. Eνδεχομένως να φοβήθηκαν ή να μην πείστηκαν ότι η παραμονή στην ΕΕ και την Ευρωζώνη θα ήταν εξασφαλισμένη στην ανεξάρτητη Καταλονία.
Άλλωστε ο ίδιος ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζοζέ Μπαρόζο, ξεκαθάρισε πριν από λίγες μέρες ότι οποιοδήποτε νέο κράτος θέλει να μπει στην ΕΕ ή την Ευρωζώνη, πρέπει απλά να μπει στην ουρά. Όπως κάθε άλλη χώρα.
Στις εκλογές λοιπόν –με αυξημένη μάλιστα συμμετοχή των πολιτών- έλαβε μικρότερο ποσοστό και από το 2010 και τώρα είναι αναγκασμένος να αναζητήσει συμμαχίες με το κόμμα-έκπληξη, την Καταλανική Αριστερά (ERC), προκειμένου να προωθήσει τα σχέδιά του.
Ήδη, η Αριστερά θέτει δύο όρους: να μην γίνει καμία έκπτωση στο σχέδιο για ανεξαρτησία, αλλά και να σταματήσουν οι πολιτικές λιτότητας.
«Δώστε μας ένα σήμα, αλλιώς απλώς χαρίζουμε περισσότερη εξουσία στο Λαϊκό Κόμμα του Ραχόι» ήταν η δήλωση του αρχηγού της ERC.
Το ενδεχόμενο να συνεργαστεί με το Λαϊκό Κόμμα του Ραχόι δεν μοιάζει ρεαλιστικό, αφού κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας φάνηκε καθαρά ότι μπορεί ιδεολογικά να μην είναι μακριά, ωστόσο, ακούστηκαν βαριές κουβέντες. Ειδικά από τη Μαδρίτη.
Μιλώντας για τη Μαδρίτη, ο Ραχόι δεν έχασε την ευκαιρία να σχολιάσει με ειρωνεία το αποτέλεσμα των εκλογών. Το χαρακτήρισε φιάσκο για τον Αρτούρ Μας, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι η περίπτωσή του θα αποτελέσει case study για τους φοιτητές των πανεπιστημίων.
Θεωρητικά, ο τεχνοκράτης Μας μπορεί να συνεχίσει το σχέδιο του, αφού τα κόμματα που τάσσονται υπέρ ενός «οδικού χάρτη ανεξαρτησίας» έχουν την απόλυτη πλειοψηφία.
Μένει όμως να φανεί ποιες θα είναι οι συμμαχίες και με ποια ανταλλάγματα. Η συγκεκριμένη αποστολή θα ταίριαζε βεβαίως περισσότερο σε έναν πολιτικό, από έναν τεχνοκράτη όπως ο Μας. Μένει να φανεί τι τελικά θα συμβεί...
Απόστολος Ρουμπάνης
Ο Αρτούρ Μας πέρασε από αρκετά αξιώματα εντός της καταλανικής κυβέρνησης, για να αναδειχθεί τελικά πρόεδρος του κεντροδεξιού κόμματος CiU (Σύγκλιση και Ένωση).
Έφερε το κόμμα στην εξουσία το 2010, αλλάζοντας τους συσχετισμούς. Επί 7 χρόνια κυβερνούσαν οι Σοσιαλιστές (PSC) σε συνεργασία με την Καταλανική Ρεπουμπλικανική Αριστερά ή άλλα μικρότερα αριστερά κόμματα. Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα 7ετία γεμάτη σκάνδαλα...
Η ισπανική El Pais θεωρεί τον Μας πολιτικό τέκνο του ιστορικού ηγέτη της Καταλονίας Τζόρντι Πουχόλ, ο οποίος κυβέρνησε την Καταλονία για 20 και πλέον χρόνια (1980-2003).
Ο Αρτούρ Μας επέλεξε από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία να ανεβάσει τους τόνους απέναντι στη Μαδρίτη.
Αρχικά βρήκε απέναντι του τον Χοσέ Θαπατέρο, ο οποίος όμως βρισκόταν στη δύση της πολιτικής του καριέρας, τουλάχιστον ως πρωθυπουργός.
Απέναντι στον Μαριάνο Ραχόι και στα απανωτά πακέτα λιτότητας, ο πολιτικός λόγος του Αρτούρ Μας ήταν ξεκάθαρος: η Καταλονία είναι πλούσια, δίνει πολύ περισσότερα στη Μαδρίτη από όσα παίρνει και δεν έχει κανένα λόγο να υποφέρει από την οικονομική κρίση.
Προκήρυξε πρόωρες εκλογές για τις 26 Νοεμβρίου, προτείνοντας στο εκλογικό σώμα έναν «οδικό χάρτη» που στο τέρμα του βρισκόταν η ανεξαρτησία της Καταλονίας.
Δεν κουράστηκε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας –ενδεχομένως για να εκνευρίζει περισσότερο τον Μαριάνο Ραχόι- να εξηγεί στους συμπολίτες του ότι η Καταλονία μόνη της είναι αρκετά πλούσια. Ασφαλώς εντός ΕΕ και με το Ευρώ ως νόμισμα.
Όμως οι συμπολίτες του δεν του έκαναν το χατήρι. Eνδεχομένως να φοβήθηκαν ή να μην πείστηκαν ότι η παραμονή στην ΕΕ και την Ευρωζώνη θα ήταν εξασφαλισμένη στην ανεξάρτητη Καταλονία.
Άλλωστε ο ίδιος ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζοζέ Μπαρόζο, ξεκαθάρισε πριν από λίγες μέρες ότι οποιοδήποτε νέο κράτος θέλει να μπει στην ΕΕ ή την Ευρωζώνη, πρέπει απλά να μπει στην ουρά. Όπως κάθε άλλη χώρα.
Στις εκλογές λοιπόν –με αυξημένη μάλιστα συμμετοχή των πολιτών- έλαβε μικρότερο ποσοστό και από το 2010 και τώρα είναι αναγκασμένος να αναζητήσει συμμαχίες με το κόμμα-έκπληξη, την Καταλανική Αριστερά (ERC), προκειμένου να προωθήσει τα σχέδιά του.
Ήδη, η Αριστερά θέτει δύο όρους: να μην γίνει καμία έκπτωση στο σχέδιο για ανεξαρτησία, αλλά και να σταματήσουν οι πολιτικές λιτότητας.
«Δώστε μας ένα σήμα, αλλιώς απλώς χαρίζουμε περισσότερη εξουσία στο Λαϊκό Κόμμα του Ραχόι» ήταν η δήλωση του αρχηγού της ERC.
Το ενδεχόμενο να συνεργαστεί με το Λαϊκό Κόμμα του Ραχόι δεν μοιάζει ρεαλιστικό, αφού κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας φάνηκε καθαρά ότι μπορεί ιδεολογικά να μην είναι μακριά, ωστόσο, ακούστηκαν βαριές κουβέντες. Ειδικά από τη Μαδρίτη.
Μιλώντας για τη Μαδρίτη, ο Ραχόι δεν έχασε την ευκαιρία να σχολιάσει με ειρωνεία το αποτέλεσμα των εκλογών. Το χαρακτήρισε φιάσκο για τον Αρτούρ Μας, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι η περίπτωσή του θα αποτελέσει case study για τους φοιτητές των πανεπιστημίων.
Θεωρητικά, ο τεχνοκράτης Μας μπορεί να συνεχίσει το σχέδιο του, αφού τα κόμματα που τάσσονται υπέρ ενός «οδικού χάρτη ανεξαρτησίας» έχουν την απόλυτη πλειοψηφία.
Μένει όμως να φανεί ποιες θα είναι οι συμμαχίες και με ποια ανταλλάγματα. Η συγκεκριμένη αποστολή θα ταίριαζε βεβαίως περισσότερο σε έναν πολιτικό, από έναν τεχνοκράτη όπως ο Μας. Μένει να φανεί τι τελικά θα συμβεί...
Απόστολος Ρουμπάνης
Newsroom ΔΟΛ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου