Αποκλειστική συνέντευξη της εφημερίδας μας με τον Γ. Πρόξενο Κορυτσάς κ. Ιωάννη Πεδιώτη

Ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Κορυτσά Ιωάννης Πεδιώτης με τον εκδότη της εφημερίδας "ΤΟ ΟΡΑΜΑ" Θεόδωρο Βεζιάνη

• Εκ πρώτης, κύριε Πρόξενε, σας συγχαίρουμε για μια ακόμη φορά για την επιτυχημένη δραστηριότητά σας, για τον πρώην πρόξενο και νομπελίστα Γιώργο Σεφέρη. Η Κορυτσά, όπως γνωρίζετε, έχει κόσμο με υψηλό μορφωτικό επίπεδο. Εμάς μας χαροποιεί το γεγονός, που ακούμε, απ’ αυτόν τον κόσμο, καλά λόγια για το Γ. Προξενείο Κορυτσάς  και ειδικά για εσάς, κύριε Πρόξενε.

- Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Η δραστηριότητα που  αναφέρετε είχε στόχο, πλην βεβαίως του «φιλολογικού μνημόσυνου» για τον μεγάλο μας ποιητή, να ευαισθητοποιήσει για την ανακατασκευή του κτιρίου του ιστορικού Γενικού Προξενείου, που βρίσκεται στο κεντρικότερο σημείο της πόλης.

Το θεωρώ αδιανόητο, έστω υπό - ή  μάλλον, ιδιαίτερα υπό - τις σημερινές συνθήκες, να μην μπορεί να διασφαλιστεί ένα ασήμαντο για ισχυρούς ιδιωτικούς φορείς ή για το ελληνικό Δημόσιο, κονδύλι, ύψους 300.000 ευρώ για την ανακατασκευή, ώστε, εκτός από τους προφανείς, νομίζω, εθνικούς λόγους, να πενταπλασιάσουμε την αξία της επένδυσης, αλλά και να απαλλαγούμε από το σημαντικό ενοίκιο που καταβάλλουμε σήμερα. 

Δεν πιστεύω ότι υπάρχει Έλληνας που, περνώντας έξω από το ερειπωμένο κτίριο, να μην αισθάνεται θλίψη και απογοήτευση από την σημερινή κατάσταση. Σε λίγες ημέρες μάλιστα, με την ολοκλήρωση της εξαιρετικής πεζοδρόμησης της κεντρικής λεωφόρου που διέρχεται ακριβώς έξω από το κτίριο, η εγκατάλειψη θα μεγεθυνθεί στα μάτια όλης της πόλης και τα αρνητικά σχόλια θα πολλαπλασιαστούν, ιδιαίτερα όταν θα επιχειρείται σύγκριση με την πολυδάπανη δραστηριότητα γειτονικής χώρας στην Κορυτσά.

Η Κορυτσά, αγαπητέ κ. Βεζιάνη, ήταν πολύ οικεία σε μένα από το παρελθόν. Έχετε δίκιο να λέτε ότι ο κόσμος εδώ έχει υψηλό μορφωτικό επίπεδο. Είχα την ευκαιρία να το διαπιστώσω προσωπικά. Είναι φανερή δε η προσπάθεια να προσεχθούν και να διατηρηθούν τα παραδοσιακά τμήματα της πόλης και να εξωραϊστεί η σύγχρονη όψη της.

Όλοι γνωρίζουμε, βέβαια, πολύ καλά, ποια υπήρξε η σύνθεση του πληθυσμού κατά το -όχι και τόσο μακρινό- παρελθόν, μέρος της οποίας διατηρείται και σήμερα, παρά τις περί του αντιθέτου επίμονες προσπάθειες. Επιπλέον, με κάνουν αισιόδοξο για το μέλλον, ο παραδοσιακός φιλελληνισμός που επικρατεί και η ισχυρή οικονομική και κοινωνική παρουσία των Ελληνοβλάχων.

Όσον αφορά το Γενικό Προξενείο, προσπάθησα από την στιγμή που ανέλαβα τα καθήκοντά μου να του δώσω, με τη βοήθεια των συνεργατών μου -κυρίως στη λειτουργία βέβαια γιατί οι υποδομές, αν και βελτιώθηκαν, δεν είναι δυνατόν να αλλάξουν ριζικά- εικόνα σύγχρονης Υπηρεσίας, φιλικής προς τον πολίτη. Δεν υπάρχουν πλέον προκαθορισμένα ραντεβού, γιατί, μέσα στο ωράριο, οποιοσδήποτε πολίτης μπορεί να εξυπηρετηθεί και οι εθνικές θεωρήσεις δίδονται μετά από εξέταση των αιτήσεων από τριμελή Επιτροπή, μέσα σε τρεις ή τέσσερις ημέρες.

Αυτό, όμως, που θα ήθελα να επιτύχω γενικότερα, κατά την παραμονή μου εδώ, είναι να ανακτήσει η Κορυτσά το ενδιαφέρον και τη θέση που της αξίζει, ανάμεσα στις άλλες περιοχές της Αλβανίας. Σε αυτήν την προσπάθεια, θα ήθελα να σας ζητήσω να συνεισφέρετε, με περισσότερα άρθρα και ρεπορτάζ από την περιοχή.

• Προσωπικά, ως πρώην πρόεδρος Ομόνοιας, έχω επισκεφτεί την Κορυτσά και τα χωριά της, μαζί με τον κ. Βαγγέλη Παπαχρήστο, για να ιδρύσουμε τις οργανώσεις Ομόνοιας σ’ αυτό το χώρο. Πέρασαν πολλά χρόνια καλής συνεργασίας. Οι άνθρωποι, όμως αυτοί, όπως όλοι οι Έλληνες της ΕΕΜ, αντιμετωπίζουν προβλήματα , που εσείς ως Ελλάδα, μπορείτε να βοηθήσετε όπως: Ζητείται επανειλημμένα από την ελληνική γραφειοκρατία, για τους Έλληνες της ΕΕΜ , να έχουν παραμονή στην Ελλάδα για οποιαδήποτε βοήθεια όπως, ΟΓΑ, πολιτογράφηση, επιδόματα αναπηρίας, ιατρική περίθαλψη κλπ. Δηλαδή να παρατήσουν τα σπίτια τους  και να φύγουν για την Ελλάδα, εάν θέλουν βοήθεια. Έτσι, όμως, ξεριζώνεται ο Ελληνισμός από τις πατρογονικές του εστίες. Το κακό που δεν μπόρεσαν να κάνουν οι εχθροί μας επί αιώνες, το κάνει τώρα η Ελλάδα μας….! Τι μπορείτε να μας πείτε γι’ αυτό ;

 -  Γνωρίζω καλά τη δημιουργική δραστηριότητά σας στο χώρο. Με την ευκαιρία, διαβιβάστε παρακαλώ τους θερμούς χαιρετισμούς μου στον συμπαθέστατο αγωνιστή κ. Β. Παπαχρήστο.

Έχετε δίκιο ότι ορισμένα πράγματα χρήζουν βελτιώσεως, ή και αλλαγής. Εξ όσων γνωρίζω, υπάρχουν εισηγήσεις για τα θέματα αυτά, οι οποίες βρίσκονται στο στάδιο της μελέτης και  της επεξεργασίας. Θα συμφωνήσετε, όμως, ότι η Ελλάδα ήδη από το 1990, έχει προσφέρει απλόχερα την αρωγή της στην Μειονότητα σε κάθε τομέα και ότι η οικονομική κατάσταση της συντριπτικής πλειοψηφίας έχει από τότε βελτιωθεί σημαντικά.

Φυσικά, η οικονομική κρίση σήμερα έχει υποχρεώσει τη χώρα μας σε επανεξέταση  ορισμένων πολιτικών, η οποία όλοι ευχόμαστε να είναι πρόσκαιρη.

Ειδικά για το θέμα της πολιτογράφησης, η αίτηση μπορεί να γίνει και στις προξενικές μας Αρχές στην Αλβανία, εφόσον ο αιτών είναι μόνιμος κάτοικος της Περιφέρειας της Αρχής στην οποία απευθύνεται.

Όσον αφορά το πρόβλημα του ξεριζωμού  που αναφέρετε, δυστυχώς, η πραγματική σημερινή κατάσταση είναι -και το λέω με βαθιά λύπη- ότι μεγάλη πλειοψηφία των ομογενών μας, στην αναζήτησή τους για καλύτερες συνθήκες ζωής και εργασίας, διαβιούν προσωρινά στην Ελλάδα, αναμένοντας καλύτερες συνθήκες, ώστε να επιστρέψουν στη γενέθλια γη. Ασφαλώς, μεγάλο κομμάτι συνεχίζει να κατοικεί μόνιμα στην Αλβανία και γι αυτούς θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη, υπό τους όρους που αναφέρετε.

• Ένα άλλο πρόβλημα, ζωτικό, είναι η απόδοση της ελληνικής υπηκοότητας. Μια κίνηση ανώδυνη, χωρίς οικονομικό κόστος, η οποία λύνει πολλά προβλήματα και δίνει αξιοπρέπεια στον Ελληνισμό μας. Η πολιτογράφηση, σήμερα, προχωρεί με το σταγονόμετρο. Που εμποδίζεται και γιατί αυτή η διαδικασία ;

 -  Δεν θα έλεγα ότι  η  πολιτογράφηση, όπως άλλωστε και  η χορήγηση εθνικής θεώρησης, είναι  ανώδυνες κινήσεις. Συνδέονται άμεσα  με σειρά πλεονεκτημάτων που αποτιμώνται  οικονομικά.

Πέρα από αυτό, η  απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας θα πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτική διαδικασία, καθώς το να γίνει κάποιος Έλληνας αποτελεί ιδιαίτερη τιμή, στην οποία θα πρέπει το συγκεκριμένο άτομο να ανταποκρίνεται πλήρως.

Γνωρίζετε δε ότι, τόσο στο παρελθόν, αλλά και σήμερα, υπάρχουν πολλοί που επιδιώκουν να λάβουν την ελληνική ιθαγένεια, χωρίς να διαθέτουν τις απαραίτητες προϋποθέσεις, απλώς και μόνον για διευκόλυνση και προσωπική ωφέλεια. Και ακόμη χειρότερα: επαίρονται, αν το επιτύχουν, ότι κατόρθωσαν να «κοροϊδέψουν» το ελληνικό Κράτος. Σε ορισμένες δε περιπτώσεις, υβρίζουν αποθρασυνόμενοι, εκλαμβάνοντας την επιείκεια ως αδυναμία.

Συνεπώς, θα συμφωνήσω μεν, ότι ο χρόνος για την απόφαση πολιτογράφησης είναι, σε ορισμένες περιπτώσεις, μακρύς και θα πρέπει να συντομευθεί στο ελάχιστο αναγκαίο όριο, χωρίς όμως παράλληλα να γίνει «έκπτωση» στα κριτήρια, τα οποία, κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει να διατηρηθούν και, ίσως, να αυστηροποιηθούν ακόμη περισσότερο.

• Είναι αλήθεια πως ο Ελληνισμός μας, αποτελεί ένα από τα καλύτερα κομμάτια του ελληνικού έθνους, όμως, τα τελευταία χρόνια κλονίζεται σοβαρά η ενότητά του από τη διάσπαση, επιθυμητή, μπορώ να πω, από διάφορα κέντρα. Εμείς, όμως, δεν είμαστε ορφανοί. Το εθνικό κέντρο έχει και το δικαίωμα και την υποχρέωση να συμβάλλει σ’ αυτό το ζήτημα. Είναι γνωστό πως σ’ αυτές τις δυο δεκαετίες δραστηριοποιήθηκαν αρκετοί. Όλοι έχουν συμβάλλει με τον τρόπο τους και τις δυνατότητές τους, κανένας δεν μας βγαίνει περίσσιος. Εσείς, κ. Πρόξενε, μια που ήσασταν πρόξενος και στο Αργυρόκαστρο, τα γνωρίζετε καλά αυτά τα προβλήματα. Θα θέλαμε την άποψή σας

 -  Όπως είπατε, νομίζω ότι  γνωρίζω καλά, όχι μόνον τα προβλήματα, αλλά και, ένα προς ένα, τα πρόσωπα των εκπροσώπων μας. Ιδιαίτερα για σας, από την εποχή της γνωριμίας μας, τρέφω αισθήματα μεγάλου σεβασμού και αγάπης, γιατί αποτελείτε έναν από τους σημαντικότερους, γνησιότερους και αφοσιωμένους εκπροσώπους του ελληνισμού -και όχι μόνον του βορειοηπειρωτικού.

Ασφαλώς και κανένας δεν βγαίνει  περίσσιος. Η ενότητα του βορειοηπειρωτικού  Ελληνισμού, όμως, παραμένει ζητούμενο  σχεδόν επί δύο δεκαετίες.

Οι καιροί είναι δύσκολοι. Παρατηρούμε  μία άνοδο ορισμένων ακραίων σοβινιστικών κύκλων στην Αλβανία που, εντελώς λανθασμένα, θεωρούν ότι η συγκυρία τους ευνοεί για την προώθηση ανιστόρητων, κατασκευασμένων και πολλές φορές γελοίων επιχειρημάτων και επιδιώξεων. Μάλιστα αναμένω οι θέσεις αυτές να προωθούνται ακόμη περισσότερο, όσο πλησιάζουμε στις εκλογές του Ιουνίου, πληγώνοντας, χωρίς λόγο, την ελληνοαλβανική φιλία.

Επίσης, δεν θα ήθελα να σχολιάσω τα αποτελέσματα της θεωρίας της  ένταξης των ομογενών μας στα αλβανικά Κόμματα, γιατί πιστεύω ότι αυτά είναι αυταπόδεικτα.

Το επίσημο Εθνικό Κέντρο έχει άποψη  για την ενότητα του ελληνισμού και την έχει εκφράσει διαχρονικά: Οι διάφορες κινήσεις πρέπει να ενοποιηθούν κάτω από την ομπρέλα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ .

Από την άλλη πλευρά, είναι αναγκαίο η ΟΜΟΝΟΙΑ  να προσκαλέσει όλους σε ουσιαστικό ανοικτό διάλογο και συστράτευση τώρα και των νέων φορέων, να διερευνήσουν, το συντομότερο δυνατόν, τη δυνατότητα δημιουργικής ένταξης όλων των αξιόλογων φωνών και δυνάμεων -και συμπεριλαμβάνω τόσο το δυναμικό του Κόμματος των Ελλήνων, όσο και των Ελληνοβλάχων- στον κοινό αγώνα. Θα μπορούσα να σας αναφέρω συγκεκριμένα ονόματα προσώπων, με ιστορία και προσφορά, που, ειλικρινά, δεν μπορώ να τα φανταστώ εκτός του φυσικού τους χώρου. Υποθέτω δε, ότι και τα ίδια θα επιθυμούσαν την επανένταξή τους και τη δημιουργία μιας νέας αρχής.

Αγαπητέ κ. Βεζιάνη, δεν θα ήθελα να πιστέψω ότι η διάσπαση υπήρξε αποτέλεσμα οργανωμένου σχεδίου. Όμως είναι βέβαιον ότι, είτε προκλήθηκε από γνήσια αγωνία και προβληματισμό, είτε από πολιτική αφέλεια, είτε, σε ορισμένες περιπτώσεις, ως αποτέλεσμα άμετρης προσωπικής φιλοδοξίας ή ερίδων, σε τελική ανάλυση, ωφελεί όλους τους άλλους, αμέσως ή εμμέσως, πλην του βορειοηπειρωτικού ελληνισμού.

Σε ότι με αφορά, πάντως, θα πρέπει να σας πω ότι στις επισκέψεις μου στα χωριά της περιοχής με συνοδεύουν απαραιτήτως οι εκπρόσωποι όλων των φορέων, γιατί δεν θέλω να υπάρχει, τουλάχιστον στην Περιφέρεια της Κορυτσάς, η θλιβερή εικόνα της διάσπασης που τη θεωρώ σε συναισθηματικό επίπεδο ντροπή και σε πολιτικό επίπεδο καταστρεπτική.

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω, τέλος, για την παρουσία σας εδώ, να σας συγχαρώ για την αμείωτα συνεχιζόμενη δραστηριότητά σας και να σας προσκαλέσω, όταν σας δοθεί η ευκαιρία, να επισκεφθείτε το σχολείο «ΟΜΗΡΟΣ» με τα εξακόσια παιδιά και το Φροντιστήριο «ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ» με δεκάδες μαθητών κάθε ηλικίας, με πολλά και δύσκολα προβλήματα που προσπαθούμε να επιλύσουμε, αλλά και με ανυπολόγιστη προσφορά.

Το συμπέρασμα του ιστολογίου μας: Καλός στις προθέσεις ο Έλληνας Πρόξενος στην Κορυτσά αλλά με μισόλογα και ευχολόγια δεν γίνεται δουλειά. Ο κ. Πεδιώτης ειδικά ως προς το θέμα της ενότητας φαίνεται παντελώς ανίκανος ή στην καλύτερη αδιάφορος στο να "σπάσει αυγά" για να "φτιάξει ομελέτα". Μόνο ένας ήταν άξιος να το κάνει και όλοι ξέρουμε ποιος ήταν αυτός...