του Γιώργου Δελαστίκ
Αλλού το όνειρο και αλλού το θαύμα! Είχε 62 από τις 135 έδρες του τοπικού κοινοβουλίου της Καταλονίας και ήθελε να τις κάνει 68 για να έχει απόλυτη πλειοψηφία ο δεξιός πρόεδρος της αυτόνομης αρχής αυτής της ιστορικής περιοχής προκειμένου να προωθήσει κατά τη δική του αντίληψη την απόσχισή της από την Ισπανία και τη μετατροπή της Καταλονίας σε ανεξάρτητο κράτος. Γι’ αυτό και ο Μας, ηγέτης του δεξιού κόμματος CiU (Κουμβερζένσια ι Ουνιό στα καταλανικά, Σύγκλιση και Ενότητα), προκάλεσε πρόωρες εκλογές δύο ολόκληρα χρόνια πριν από τη λήξη της θητείας του.
Έχοντας προωθήσει ένα σκληρό πρόγραμμα λιτότητας, ο Αρτούρ Μας επιχείρησε να καβαλήσει καιροσκοπικά στο ισχυρότατο ανεξαρτησιακό πνεύμα που φούντωσε στην Καταλονία φέτος. Τα αποτελέσματα των προχθεσινών εκλογών κάθε άλλο παρά δικαίωσαν την απόφαση του Μας. Όχι μόνο δεν πήρε απόλυτη πλειοψηφία, αλλά έχασε κιόλας τις 12 από τις 62 έδρες του, πέφτοντας στις 50. Οι Καταλανοί ψηφοφόροι δεν έπεσαν στην παγίδα να εγκρίνουν την πολιτική λιτότητας του Αρτούρ Μας υπερψηφίζοντάς τον εν ονόματι της ανεξαρτησίας.
Έκαναν κάτι άλλο. Ψήφισαν μαζικά υπέρ μιας σαφώς πιο συνεπούς ανεξαρτησιακής πολιτικής δύναμης, αλλά και σίγουρα πιο προοδευτικής, της ERC (Εσκέρα Ρεπουμπλικάνα ντε Καταλούνια, Δημοκρατική Αριστερά της Καταλονίας). Την εκτίναξαν από τις 10 έδρες που είχε πάρει προ διετίας στις 21, καθιστώντας την για πρώτη φορά αξιωματική αντιπολίτευση. Οι Καταλανοί δεν σταμάτησαν εκεί.
Αφενός έβαλαν με 3 έδρες για πρώτη φορά στο τοπικό κοινοβούλιο την… ΑΝΤΑΡΣΥΑ της Καταλονίας, την επονομαζόμενη Λαϊκή Ενότητα (CUP), κόμμα αντικαπιταλιστικό και ανεξαρτησιακό, και αφετέρου αύξησαν από 10 σε 13 τις έδρες του οικολογικού-αριστερού συνασπισμού Ι-EU (Ινισιατίβα – Εσκέρα Ουνίδα, Πρωτοβουλία – Ενωμένη Αριστερά). Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι το ανεξαρτησιακό στρατόπεδο να πάρει μόλις 3 έδρες λιγότερες από τα δύο τρίτα των εδρών του καταλανικού κοινοβουλίου – δηλαδή 87 αντί των 90 που είναι τα δύο τρίτα των 135 εδρών.
Το «ισπανικό» στρατόπεδο περιορίστηκε σε 48 μόλις έδρες έναντι των 87 του «καταλανικού». Και εδώ όμως έχουμε σοβαρές ανακατατάξεις. Το PSC (Παρτίτ ντελς Σοσιαλίστες Καταλάνς, Κόμμα των Σοσιαλιστών της Καταλονίας), υπέστη σοβαρότατη ήττα, καθώς έχασετις 8 από τις 28 έδρες που είχε και έπεσε στις 20, για πρώτη φορά υποβιβαζόμενο στην τρίτη θέση. Το δεξιό Λαϊκό Κόμμα του Μαριάνο Ραχόι κέρδισε μόνο μία από αυτές τις οκτώ έδρες, ανεβαίνοντας από τις 18 που είχε στις 19.
Ακόμη και μέσα στο «ισπανικό» στρατόπεδο ο μεγάλος κερδισμένος ήταν το κόμμα C’s (Σιουταντάνς, Πολίτες) το οποίο παρουσιάστηκε μεν κατά της ανεξαρτησίας, αλλά με αριστερό πρόγραμμα κατά της λιτότητας και έτσι αυτό ανέβασε τις έδρες του από 3 σε 9. Οι μέρες που θα ακολουθήσουν και οι αποφάσεις που θα λάβει ο Αρτούρ Μας θα είναι πολύ κρίσιμες για την Καταλονία. Υπάρχει άνετη πλειοψηφία των ανεξαρτησιακών δυνάμεων που είναι πρόθυμες να σχηματίσουν κυβέρνηση υπό την ηγεσία του, αν θέλει να προχωρήσει στην υλοποίηση των σχεδίων του για εθνική ανεξαρτησία της Καταλονίας. Θα τον στηρίζουν χωρίς δισταγμό, αλλά του έθεσαν ήδη δημοσίως έναν και μοναδικό όρο στρατηγικής σημασίας: Να εγκαταλείψει αμέσως την πολιτική της λιτότητας! Αυτό είναι άλλωστε και το μήνυμα των προχθεσινών εκλογών.
Στα χαρτιά η επιλογή είναι εύκολη και αυτονόητη, αλλά στην πράξη θα δούμε τι θα γίνει. Η κάλπη έδειξε ότι ο λαός της Καταλονίας θέλει την ανεξαρτησία του σε πλαίσιο πιο αριστερό από όσο επεδίωκε ο Αρτούρ Μας και αυτό ρίχνει το δεξιό κυρίαρχο κόμμα CiU σε σοβαρή κρίση. Σε σοβαρότερη κρίση περιπίπτει και το «ισπανικό» σοσιαλιστικό κόμμα PSC, απειλώντας με αποσύνθεση το αντιανεξαρτησιακό στρατόπεδο, καθώς στους κόλπους του ενισχύονται θεαματικά οι τάσεις που αντιτίθενται σφοδρότατα στην πολιτική λιτότητας του Μαριάνο Ραχόι και στο επαπειλούμενο μνημόνιο υποταγής στην ΕΕ και το ΔΝΤ. Οι άμεσες εξελίξεις θα είναι ενδεχομένως εκρηκτικές και στην Καταλονία.
Το σχόλιο μας: Το πολιτικό σκηνικό στην Καταλονία αλλά και στη Χώρα των Βάσκων μας διδάσκει ότι υπάρχουν όχι απλώς εθνικιστές ως μονάδες αλλά και ολόκληρα εθνικιστικά κόμματα στο χώρο της αριστεράς. Αυτό βέβαια το παρατηρούμε και στην Αλβανία όπου βλέπουμε αριστερά - κεντροαριστερά κόμματα (όπως PS - LSI) να επιστρατεύουν εθνικιστική ρητορεία. Λίγες μέρες πριν τις βουλευτικές εκλογές της Καταλονίας ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, παραβρέθηκε στην μεγάλη προεκλογική συγκέντρωση της Δημοκρατικής Αριστεράς της Καταλονίας (ERC), το οποίο αναδείχτηκε δεύτερο, αυξάνοντας κατά 11 τις έδρες του στο τοπικό κοινοβούλιο! Πήρε δηλαδή κάτι από το "άστρο" του Τσίπρα...
Βέβαια οι αριστεροί της Ελλάδας αλλά και του βορειοηπειρωτικού χώρου μπορεί να μην έχουν το ίδιο πατριωτικές ιδέες στην συντριπτική τους πλειοψηφία. Αν και αυτοί που πρέπει να συγκριθούν με τους Καταλανούς αριστερούς είναι οι ομοϊδεάτες Βορειοηπειρώτες, αφού οι ιδιαίτερες πατρίδες τους έχουν περισσότερα κοινά...
Από την άλλη όμως αυτό που πρέπει να αρχίσει να μας ανησυχεί είναι μήπως ο Τσίπρας, οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και οι Ελλαδίτες αριστεροί γενικότερα ζηλέψουν από τους Καταλανούς και αποφασίσουν να φέρουν και σε περιοχές της Ελλάδας αντίστοιχα αποσχιστικές ιδέες...
Ήδη η βουλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς Μαρία Γιαννακάκη με την πρόσφατη ερώτηση της για αναγνώριση της "Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης", (δηλαδή αναγνώριση και τουρκικής μειονότητας) δείχνει ότι κινείται στο ίδιο πνεύμα...
Προσοχή λοιπόν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου