Ο Μπερίσα απέδειξε ξανά πόσο «φίλος» μας είναι!..

Γράφει ο ΝΙΚΟΣ Θ. ΥΦΑΝΤΗΣ

*   Παραληρηματικός αλυτρωτισμός στην Αλβανία από τον ίδιο τον πρωθυπουργό της χώρας με απρόβλεπτες συνέπειες. Η εθνικιστική έκρηξη των Αλβανών, με αποκορύφωμα τις δηλώσεις του ίδιου του πρωθυπουργού, για αλβανικές διεκδικήσεις και δημιουργία της «Μεγάλης Αλβανίας», λειτουργεί αποσταθεροποιητικά στην περιοχή και εγκυμονεί κινδύνους για τον Βαλκανικό χώρο.

Ο Σαλί Μπερίσα, κατά τον εορτασμό των 100 χρόνων από την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Αλβανίας έθεσε θέμα Μεγάλης Αλβανίας που συμπεριλαμβάνει εδάφη της Ελλάδος, των Σκοπίων, του Μαυροβουνίου και της Σερβίας.

Οι μεγαλοϊδεατισμοί των Αλβανών διατυπώθηκαν κατά τον πλέον επίσημο τρόπο, γεγονός που παίρνει άλλες διαστάσεις, ειδικά στις σχέσεις Ελλάδος και Αλβανίας.

Ο πρωθυπουργός Σαλί Μπερίσα στην Αυλώνα, κατά τον επίσημο εορτασμό της ανεξαρτησίας της χώρας, μίλησε για «εθνική ανεξαρτησία όλων των αλβανικών εδαφών από την Πρέβεζα μέχρι το Πρέσεβο από τα Σκόπια μέχρι την Ποντγκόριτσα».

Όταν οι περί τον Πρωθυπουργό είδαν ότι οι δηλώσεις του δημιούργησαν πλήθος αντιδράσεων από όλα τα Βαλκανικά κράτη, προσπάθησαν να τις ανασκευάσουν και να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις, αλλά αυτό δεν έχει την παραμικρή αξία, γιατί δεν έγιναν από κάποιους αλβανικούς σοβινιστικούς κύκλους, αλλά από τον πρωθυπουργό της χώρας. 

Ο Πρωθυπουργός δεν είναι ο οποιοσδήποτε και δεν μπορούμε να υποθέσουμε ότι μιλάει ανεύθυνα και χωρίς να σκέπτεται τον αντίκτυπο των λόγων του. 

Οι δηλώσεις του, και βέβαια έχουν βαρύτητα και παρασύρουν τους Αλβανούς πολίτες σε ομαδική υστερία και σε ενέργειες και πράξεις, οι οποίες δεν γνωρίζουμε πού οδηγούν και πώς θα καταλήξουν.

Ο Μπερίσα είναι γνωστός για τον ανθελληνισμό του, τον οποίο, με πολλούς τρόπους και γνώριμες μεθόδους μεταδίδει στον αλβανικό λαό, κατευθύνοντάς τον σε ομαδική σοβινιστική υστερία. Να θυμηθούμε τις ανοίκιες πράξεις του Αλβανού πρωθυπουργού κατά το παρελθόν, οι οποίες είχαν δημιουργήσει εκρηκτικές καταστάσεις.

Ως πρόεδρος της Αλβανίας το 1994 συνέλαβε και φυλάκισε τα πέντε στελέχη της Βορειοηπειρωτικής Οργάνωσης «Ομόνοια», τα οποία καταδικάστηκαν στη «δίκη» - παρωδία των Τιράνων σε πολυετείς φυλακίσεις. Απελευθερώθηκαν μετά από δραστική παρέμβαση της Ελλάδος και του ομογενειακού Ελληνισμού.

Το 1997 προκάλεσε τις περίφημες «πυραμίδες» των Τραπεζών, όπου πολλοί έχασαν τα χρήματά του. Αυτή την περίοδο έχασαν πολλοί τη ζωή τους. Ακόμη να υπενθυμίσουμε ότι το ανθελληνικό μένος της αλβανικής ηγεσίας έχει μεγάλο βάθος στο παρελθόν και συνεχίζεται ως τις μέρες μας.

 Το προηγούμενο Χοτζικό καθεστώς απαγόρευε στους Έλληνες της Μειονότητας ακόμη και να προφέρουν το όνομα Ελλάδα, εξοβέλισε την ελληνική γλώσσα, εξέθρεψε μισέλληνες και δημιούργησε μαζανθρώπους. 

Δυστυχώς, αυτό συνεχίζεται με άλλους τρόπους και μετά την εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας στο αλβανικό κράτος.

Τα αλβανικά βιβλία, και τα μεταφρασμένα στην ελληνική για τις ανάγκες των μειονοτικών σχολείων, μιλούν για «Μεγάλη Αλβανία», για «Τσαμουριά» που φτάνει μέχρι τον Αμβρακικό κόλπο και για... κακούς Έλληνες που καταπάτησαν αλβανικά εδάφη.

Ακόμη και σήμερα με τέτοια συνθήματα οι αλβανικές κυβερνήσεις τρέφουν τον αλβανικό λαό και τον παρασύρουν σε δρόμο χωρίς επιστροφή. Αιχμή του δόρατος της αλβανικής κυβέρνησης εναντίον της Ελλάδος είναι οι Αλβανοτσάμηδες, οι περισσότεροι των οποίων είναι εγκατεστημένοι στην περιοχή των Αγίων Σαράντα. Η αλβανική ηγεσία υποδαυλίζει και υποθάλπει τις ανθελληνικές ενέργειες των Τσάμηδων, οι οποίοι δημιουργούν προβλήματα και με τις αχαρακτήριστες πράξεις τους προκαλούν τους Έλληνες που ζουν στις βορειοηπειρωτικές περιοχές. Οι Έλληνες Βορειοηπειρώτες εξαιτίας των καθημερινών προκλήσεων, ζουν με φόβο, ανασφάλεια και αβεβαιότητα.

Η πρόκληση του Μπερίσα δεν ήταν τυχαία και ούτε κεραυνός εν αιθρία, παρόλες τις εκ των υστέρων ανασκευές και διευκρινίσεις. Όλη η πολιτική πορεία του Μπερίσα ξαναφέρνει επίσημα τον αλβανικό μεγαλοϊδεατισμό στο κέντρο των επιδιώξεών του. Η πολιτική αυτή εκφράζεται και με την παρουσία των Τσάμηδων στο πολιτικό προσκήνιο.

Ο υπουργός των Εξωτερικών της Ελλάδος ματαίωσε την επίσκεψή του στα Τίρανα, εκφράζοντας τη δυσαρέσκεια της ελληνικής κυβέρνησης για τις δηλώσεις του Αλβανού Πρωθυπουργού, τονίζοντας ότι οι δηλώσεις αυτές «δεν συμβάλλουν στη δημιουργία κλίματος φιλίας, εμπιστοσύνης και καλής γειτονίας μεταξύ των δύο χωρών». 

Και τα κόμματα της αντιπολίτευσης αντέδρασαν και με ανακοινώσεις τους καταδίκασαν «τις εθνικιστικές κορώνες» του πρωθυπουργού της Αλβανίας και κατέστησαν γνωστό στην αλβανική ηγεσία ότι τέτοιες υστερικές φωνές δεν υπηρετούν τα συμφέροντα του αλβανικού λαού.

Δεν πρέπει να ξεχνάει η αλβανική ηγεσία ότι στην Βόρειο Ήπειρο, στο νότιο τμήμα της Αλβανίας, ζουν συμπαγείς ελληνικοί πληθυσμοί, οι οποίοι τιμούν και σέβονται τους νόμους του κράτους που μοίρα κακή τους έταξε να ζουν.

Δεν γνωρίζουμε σε ποιο ύψος θα έφταναν οι αλβανικές κραυγές εάν ο Έλληνας Πρωθυπουργός ανακινούσε θέμα διεκδίκησης της Βορείου Ηπείρου. Διαδηλώσεις, πανό με ανθελληνικά συνθήματα, διώξεις Ελλήνων της Μειονότητας (παλιά μου τέχνη να σ’ είχα πρώτη), θα λάβαιναν χώρα σε καθημερινή βάση.

Όμως, θα πρέπει να γνωρίζει η αλβανική ηγεσία ότι η Ελλάδα, είτε το θέλουν είτε όχι, είναι ηγέτιδα στον Βαλκανικό χώρο, και παρά την οικονομική κρίση που μαστίζει τον τόπο, είναι σε θέση να δώσει απαντήσεις σ’ εκείνους που δολιεύοντας, προωθούν και εποφθαλμιούν ανύπαρκτες και φανταστικές διεκδικήσεις. Επιτέλους, ας σταματήσουν τα πολιτικά παιγνίδια εις βάρος της ελληνικής Μειονότητας και της Ελλάδος και να κατανοήσουν ότι η σιωπή από μέρους του επίσημου ελληνικού κράτους δεν αποτελεί αδυναμία, αλλά, αντίθετα, δύναμη.

ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ